เห็นด้วยค่ะ การได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ก็ไม่ต้องไปสนใจอะไรที่ปลายทาง

งานกาชาดจบไปเมื่อวานค่ะ ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่

เที่ยงแล้ว ทานข้าวรึยังคะ

บางทีเขาอาจจะเข้าใจ การเดินหน้าต่อไปใช่ต้องการใครหน้ากระดานดำ

ลึกซึ้งๆๆๆ ค่ะ

สลาภํ นาติมญฺเญยย
ไม่ควรดูหมิ่นลาภของตน

มีความสุขด้วยความพอใจและพอเพียง ตลอดไป..นะคะ



บางทีการทำอะไรที่ใจรัก จักต้องสนใจอะไรที่ปลายทาง

เป็นบทสรุปที่ดีมากเลย..ค่ะ

บล็อกวันนี้
อ่านแล้ว
ชวนให้คิดต่อได้เยะเลยนะครับ

แล้วจะทนได้หรือ..ถ้าจอสี่เหลี่ยมตรงหน้านั้นว่างเปล่า

คงสับสนน่าดู

จะเอาความรู้สึกนึกคิดดีๆในแต่ละวัน แต่ละอาทิตย์ แต่ละเดือน ไปวางไว้ตรงไหน

วางไว้ที่นี่..ที่เดิมเถอะ มันจะเป็นอย่างไร ก็ไม่ต้องสนใจที่ปลายทาง

แม้แต่สิ่งที่เห็นว่าว่างเปล่า ก็ยังทำให้สับสน เฮ้อ...

สวนผึ้งหนาวมากค่ะคุณดอกหญ้าฯ

สวัสดียามเช้าครับ

ปัคยาอีกแล้ว เข้าไม่ค่อยถึง

รอวันที่ ๓๐ ธันวาคม
๒๕๕๓

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

อะไรที่ไม่เคยเกิดก็อาจจะเกิด

สิ่งที่ไม่เคยเกิด พอเกิดจึงรู้ว่าเกิด เช่นสึนามิคราวที่แล้ว

ไม่เป็นไร เรามาจากไหนก็กลับไปยังที่ ๆ เรามา อิ ๆ จบ

บางทีความว่างเปล่าก็มีอะไรซ่อนอยู่ ที่ต้องค้นหา

สวัสดียามเช้าครับ...

ผมว่ามันน่าจะมี ระหว่างทางด้วย
เผื่อมีอะไรที่ทำให้ ใจ......ว่อกแว่ก


มีความสุขอีกวันนะครับ

ตุฏฐี สุขา ยา อิตรีตเรน

ความสันโดษด้วยปัจจัยตามมีตามได้ นำสุขมาให้

มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ และในทุกวันดี ๆ ตลอดไป..นะคะ

ความว่างเปล่า ก็ทำให้สับสนได้ ...

อ่านแล้วนึกถึงตอนสอบค่ะ
หัวว่างเปล่า แล้วก็สับสน ไม่รู้จะเขียนอะไรออกมาดี

สวัสดียามดึกครับผม




กระดานดำนั้น


ว่างเปล่าจริงๆเหรอครับ


หรือจริงๆ อาจไม่ว่างเปล่า


แต่เราไม่เห็นเอง

มาทักทายค่ะ

วันนี้หายใจโล่งมากขึ้น เพราะน้ำในแม่น้ำชีกำลังจะผ่านบ้านไป ,สวนหลังบ้านจมน้ำหมด แต่เอาเถอะ...ขอให้บ้านปลอดภัยก็พอแล้ว

สวัสดียามเช้าครับ

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





รุ้งงาม ... นิยามรัก
............................


… ยามรุ้งฉาย ... สายสาส์น ...ผ่านฟากฟ้า

เรื้องอาณาบริเวณรอบเขตขัณฑ์

วาดวงแรแม่สี ... รุจีพรรณ

เรขรังสรรค์ ... แดนสรวง ... สู่ห้วงจินต์ ...



… ภาพงามซึ้ง ... ตรึงเนตร ...เหนือเกศเกล้า

หรือใครเฝ้าฝากคำพร่ำถวิล-

เป็นแถบสีแทนอักษรซ้อนเมฆินทร์

ครอบแดนดินถิ่นด้าว ... แทนดาวเดือน ...
.
.
.

สวัสดียามเช้าครับ

ทุกครั้งที่จบการเขียนมักมีประโยคที่ให้แง่คิดเสมอ ... ครั้งนี้ก็เช่นกัน

"บางทีการทำอะไรที่ใจรัก จักต้องสนใจอะไรที่ปลายทาง"

ค่ะ การทำอะไรที่ใจรัก บางครั้งมันอาจจะตามใจเราและอาจจะขัดแย้งใจตัวเอง แต่หากสิ่งนั้นทำให้ใจเรามีความสุขในการกระทำนั้น เราอาจจะไม่สนใจปลายทางหรือสนใจปลายทางนั้นก็ได้

แต่หากการทำอะไรที่ใจรัก ไม่มีความขัดแย้ง ในเรื่องปลายทางคงจะไม่มีอะไรที่ต้องคิดค่ะ


แวะมารายงานตัวค่ะ กลับมาแล้วค่ะหลังจากเงียบหายไปนานค่ะ ปอยกลับไปอ่านบล็อกที่ผ่านมาและเม้นให้เรียบร้อยแล้วนะค่ะ อิอิ มีความสุขในทุกๆ วันค่ะ

ขอบคุณที่แวะเวียนมาทักทายนะค่ะ

ผมไมไ่ด้อ่าน ค.คน และ อะเดย์มาพักใหญ่ๆแล้วครับ
หลังๆไม่ค่อยสนุกกับการอ่านนิตยสารเหมือนเมือ่ก่อนเลย

"บางทีการทำอะไรที่ใจรัก จักต้องสนใจอะไรที่ปลายทาง"

ข้อคิดทิ้งท้าย เราคิดแปลกต่างจากคนอื่นค่ะ ถึงจะทำอะไรที่ใจรัก ก้อต้องคิดถึงปลายทางเสมอว่าจะเจออะไร จะเป็นอะไร หรือเราเป็นคนคิดมากหว่า....ที่ต้องคิดถึงปลายทางเพราะว่า เผื่อว่ามีอะไรเกิดขึ้น จะได้เตรียมรับสถานการณ์ทัน เขาเรียกว่ารอบคอบอะป่าวน๊า แฮะๆ คิดต่างจากคนอื่นคงไม่ผิดใช่มั๊ยค่ะคุณดอกหญ้า

มาเก็บข้อคิด ไปขบครับพี่

สงสัยไม่อยู่บ้าน?

สวัสดียามเช้าครับ

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่

มีความสุขในวันทำงานนะค่ะ