เป็นวันหยุดของชาวบ้าน แต่หาใช่เราไม่ ชิ

....

งานกองท่วมหูท่วมหาง ...พี่สาวช่วยดูแลหล่อนให้เต็มวัน

วันนี้เลยเป็นวันกอบโกยนาทีทองในการทำงาน

"หม่าม๊า พี่ไปส่งนะ"

อิแม่ทำหน้ามึนมาก---หล่อนจูงมือเดินมาส่งที่ประตูห้อง

กอดแรงๆ ทีนึง แล้วจูบแขนอีกที อิแม่เลยต้องนั่งจูบให้ถนัดปาก

"ทำงานดีๆ นะหม่าม๊า"

"จ๊ะ เป็นเด็กดีนะลูก"

"แล้วเจอกัน" ...จบคำ ชีก็เดินไปหาป้า ง่ายๆ งี้เลยเรอลูกกุ

....ทำยังกะเข้าใจชีวิตนะ แต่กุว่าชีคงเบื่อร้าน เบื่อที่ทำงานอิแม่มากกว่า

..............

จะพาไปเขาดิน, สวนหลวง, ไหว้พระ ....รอแม่ว่างก่อนละกัน

เมื่อวานโอนตังค์ให้เจ้าอ้วนนิดหน่อย ยังไม่พอค่านม+ค่าแพมเพิร์ส

เม้มตังค์ใส่บัญชีให้อ้วนไปแล้ว ฟู่ววววว...เห็นตัวเลขก็พออุ่นๆ

มีแต่ "ฝาก"  อีกฝั่งด้าน "ถอน"  ยังไม่มีริ้วรอย..ขุขุ...

 มีความสุขกับตัวเลขที่เพิ่มขึ้น---อิ๊อิ๊

เพิ่งจะเปิดบัญชีหลังเจ้าอ้วนเกิดได้สองเดือน---

---

เหนื่อยหนา แต่มีความสุข สุขแบบเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน

อยากเป็นกำลังใจให้คนที่คิดว่าแย่  ---และบ่นท้อ

แต่คุณจะรู้มั๊ยว่า ผู้หญิงอีกคนนึงทำงานไม่มีวันหยุด

ยังสามารถใช้ชีวิตได้อย่างลันล๊ามากมาย อยู่ที่ใจล้วนๆ

ผู้หญิงคนนี้แหละ คนที่หน้าตาดี นิสัยน่ารักเว่อร์ ห่ะๆๆๆ ตุ๊ยยย

โส้วๆ