แค่ได้ยินเสียงไอ่อ้วนเรียก "หม่าม๊า" -- ความดีใจมันพุ่งปรี๊ดดด

ถึงจะไม่ได้ชัดเจนประสาเด็กหนึ่งขวบ -- แต่หม่าม๊าก็รอคำนี้อยู่

----โทร.หาไอ่อ้วนเมื่อคืน ดึกมากแล้วยังไม่นอน----

-----------

"หม่าม๊า วันนี้ไปโรงเรียนมั๊ย?"

"วันนี้วันเสาร์ค่ะ ไม่ต้องไปโรงเรียน"

ตื่นมาขอนมอุ่นๆ หนึ่งขวด -- รีบชงให้ กลัวหล่อนเปลี่ยนใจ

ยังคงดื่มนมจากขวดอยู่ เพราะดื่มจากกล่องที่โรงเรียนแล้ว

กลับบ้าน ชีไม่ค่อยจะยอมดื่มนมผง -- บอก "ไม่อร่อย"

ชอบที่จะกินนมหมีกล่อง (สีเหลือง) รสน้ำผึ้ง

***เมื่อคืนชีนอนพลิก เอาหน้ามาแนบแขน เลยไม่กล้าขยับตัว

มองหน้าเธอแล้ว ก็ต้อง.............แอบยิ้มบางๆ ***

----

วันนี้ชีวิตก็ยังลั้นลาเป็นปกติ ก่อนลงมาทำงาน ก็ปั่นผ้าไว้

แปลนไว้ว่าทำงานสักสามสี่ชั่วโมงแล้วขึ้นไปตากผ้า

ล้างหน้า แปรงฟัน เอนหลัง....ท่าจะสุข (ออกแนวขี้เกียจนะ ฮ่าๆๆ)

-----แต่แผนก็คือแผน อาจผิดแผนกันบ้างนะคนเรา

นี่ก็ครบสี่ชั่วโมงทำงานแล้ว ยังกระดิกตัวไปอย่างที่วางแผนไว้ไม่ได้

งานยังกองท่วมโต๊ะ  แต่ยังบิ้วรมณ์ไม่ขึ้น ---

----------------

"หม่าม๊าๆ หม่าม๊าเป็นคุณมังกรนะ"

ว่าแล้วชีก็ต้องเพลง อู๊ดๆๆๆๆ (เพลงจากการ์ตูนโพโรโระ)

"หม่าม๊าบินมาสิ ... คุณมังกร เรามาร้องเพลงกันนะ"

  ชีก็ครีเอทของชีไปเรื่อยตามแต่จะนึกได้...

วันเสาร์เป็นวันที่วุ่นทั้งงาน วุ่นทั้งลูก...

"หม่าม๊า ไปว่ายน้ำนะ หมวกด้วยหม่าม๊า"

"หนูยังมีน้ำมูกนี่คะ ไว้หายก่อนนะคะ"

"ม่ายยยย กินน้ำองุ่นตั้งเยอะ หายแล้ว"

พอเริ่มลากเสียงนี่ สงครามเริ่มคุ

....

กรกฎาหลังวันที่สิบ มีโครงการจะกลับบ้าน

ใครว่าง...จะไปด้วย ลงชื่อไว้ ...

ลงชื่อแล้วก็แล้วกันนะ ไม่ได้จะให้ไปด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ

....เอิ่ม ถึงเวลาทำงานสะที

โส้วๆ