ทำม๊ายยย---
"หม่าม๊า"
-------
"หม่าม๊า หิวน้ำเต้าหู้"
"หม่าม๊าๆ"
ตีสองเศษๆ เศษไปเท่าไหร่ไม่รู้
หล่อนเรียกชั้น เพื่อจะกินน้ำเต้าหู้ววววววว
---
"หม่าม๊าๆ"
"หืม--"
"หมดแระ หิวน้ำเปล่า"
ตีสามเศษๆ เศษเท่าไหร่วะ
หล่อนมาเรียกอยู่ข้างหูนี่--อร๊ายยยย
---
"หม่าม๊าๆ" เรียกอีกแระ
"หืมมม"
"จะเอาหมอนข้าง"
เอาเท้าถีบๆ ไปให้หล่อน
(ในความมืด หวังว่าหล่อนคงไม่เห็นนะ)
---
"หม่าม๊า ถอดเพิร์ส"
"อื้ม---"
ทำท่าจะใส่อันใหม่ให้---
"ไม่เอาสีจืด จะเอาสีฟ้า"
หล่อนจะมองเห็นได้ไงฟระ แถบของเพิร์สน่ะ
แอร๊ยยยยย-----ยัง ชั้นยังอดทนด๊ายยยยยย
หล่อนลุกขึ้นหยิบเอง เลือกเอง
"เปิดไฟให้หน่อย--"
คือว่าหล่อนน่ะตาสว่างอยู่คนเดียว
---
แน่น๊อนนนน ตื่นแทบไม่ไหว
สายตุดโด่ง ถึงจะแซะตัวเองออกจากที่นอนได้
ไปโรงเรียนเกือบจะสิบโมงแล้ว
ยังมีหน้าไปอีกนะ ไม่ได้อาย
ทำงาน
ทำเงิน
ทำไปเถอะ
ทำใจ
แอ๊ บร้า
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
อ่ะน่า แม่ๆลูกๆ นึกว่าเซียวหูโดยเสี่ยวเฟย อิอิ
แล้ววันนี้จะแกงอะไร