ไปดู "ห้าเทพผู้พิทักษ์" --เป็นระบบ 3D
จากที่เคยซื้อตั๋วที่เดียว เลยต้องจ่ายสอง เพราะแว่นนั่นเอง
เป็นการ์ตูนน่ารักๆ ที่มีนางฟ้าฟันน้ำนม, ซานตาครอส, บันนี่, มนุษย์ทราย,
และพระเอกของเรื่อง แจ๊ค ครอส...
ตื่นตาตื่นใจกับระบบสามมิติมาก อิแม่เองก็ไม่เคยดู ห่ะๆๆๆ ป้าได้อีก
....หล่อนสนุก....แน่นอน ....ตอนจบของเรื่อง พระเอกส่งหิมะมาให้
หล่อนเอื้อมมือไปจับด้วย
แอบขำหล่อน ....
ก่อนนอน--หวังว่าหล่อนจะฝันดีเพราะมีผู้พิทักษ์ฝัน
............
วันนี้วันพ่อ เอ่ยถึงพ่อสะหน่อย
โทร.มาหาเมื่อคืน
"วันพ่อแล้วนะ ....ให้พ่อเท่าไหร่"
"ให้เท่าฟ้าเลย"
"อ๋ายย...มันกินไม่ได้"
"เอาๆ ให้สองร้อย ไปขอกะแม่นะ"
"อัยยะ ให้ตั้งสองร้อย"
กั่กๆๆๆๆๆ ---
"เอาน่า ให้ไปก็แจกชาวบ้านหมด ให้เรื่อยๆ ละกัน ----"
"เออๆ สองร้อยก็สองร้อย ดีหวาไม่ได้...ป๊ะ"
.............
นี่แหละ ตัวจริงเสียงจริงล่ะ พ่อของแท้ ...
ความซาบซึ้งใจอย่าได้เอ่ยถึง นั่นมันนิทานหลอกเด็ก
แต่ก็รักพ่อนะ
ถึงจะโตจนหมาเลียตูดไม่ถึง แต่พ่อก็ยังเหมือนเดิม ห่ะๆๆๆ
***กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว ข้าพเจ้าอายุ 7 ขวบ
วันนั้นฝนตกตั้งแต่เช้า ต้องไปโรงเรียน
แต่ด้วยทางเดินเป็นแค่ดินโคลน และหญ้า....
พ่อกางร่ม และอุ้มข้าพเจ้าไปส่งโรงเรียนใกล้บ้าน
เหตุผลแค่ว่า "ถุงเท้าจะเปียก และทากจะเกาะขา"
จนปัจจุบันอายุใกล้สี่สิบอยู่รอมร่อ ยังไม่เคยลืมเหตุการณ์วันนั้น
เพราะเราเติบโต กาลเวลามันหมุนเราให้ออกห่างจากคนๆ หนึ่ง
คนที่รักเรา คนที่แคะขี้ตาให้ คนที่ตัดเล็บให้ คนที่ล้างก้นให้
คนที่คอยแกะก้างปลาออก..คนที่ยอมให้ขี่คอ....
วันเก่าๆ ---ยังจำได้อยู่นะพ่อนะ
.....มะ ข้าพเจ้าซาบซึ้งอยู่ แต่ไม่ค่อยได้แสดงออก ห่ะๆๆ***
รักพ่อ...
ลูกสาวคนเล็ก