ไปส่งหล่อนถึงห้องเรียน อ.1  มีอิหนูนั่งร้องไห้หาแม่อยู่ตรงประตู

หล่อนเดินไปนั่งข้างๆ แตะไหล่เพื่อน "ไม่ต้องร้องนะ เดี๋ยวแม่ก็มารับ"

อิแม่อดปลื้มหล่อนไม่ได้ แบบว่าชื่นใจเหลือเกิน ...

"จุ๊บลาหน่อยค่ะ คนเก่ง"

"หม่าม๊าทำงานนะ-"

"จ๊า หม่าม๊าทำงานจ๊ะ เดี๋ยวหม่าม๊ามารับนะคะ"

มือเล็กๆ โบกมือบ๊ายบาย --

...

เดินออกจากรั้วโรงเรียน รู้สึกวันอังคารจะเป็นสีชมพูสดจริงๆ

ไฟ้ๆ...

...

งานเยอะ + มีคนมาช่วยงานแล้วทำให้ทุกอย่างสะดวกขึ้นมาก

ส่งงานลูกค้าได้ 3-4 ราย รู้สึกดีอิ๊บอ๋าย...เงินไหลมาเทมา สาธุ

มีงานพิมพ์โบรชัวร์สี่สี ขนาด a4 ซึ่งไม่สามารถทำได้ ไม่อยากส่ง

ตั้ง 1000 เล่ม ---ลูกค้ามาคะยั้นคะยอให้รับหน่อย---

บอกปัดให้ลูกค้าไปหาโรงพิมพ์เอาเอง --เฮ้อ แอบเสียดายนิดๆ

--------

...

สุขดี