เคยเจอเพื่อนสมัยประถมฯ โดยบังเอิญกันบ้างมั้ยครับ?
ตั้งแต่จบชั้นประถมฯ สอบเข้าเรียนมัธยมฯ แล้วก็เอ็นท์ติด จนจบ ป.ตรี มา นับรวมๆนี่ก็ 18 ปีเข้าไปละ ที่ไม่ได้เจอกัน
วันนี้กินสุกี้โคคา ที่สยามฯ เช็คบิลเดินออก เห็นใครหว่า หน้าคุ้นๆ เหลือบมองครั้งที่ 2 เอ... ใช่รึเปล่าน้า... มองอีกที คราวนี้ เจ้าตัวเริ่มรู้สึก... ขอมองอีกที ในใจตื่นเต้น.. ใช่แน่ๆ คนที่เราแอบชอบตั้งแต่สมัยประถมฯ แต่ไม่มีโอกาสได้บอกความในใจ.. เหมือนเรื่องแฟนฉันเลย ที่น้อยหน่าย้ายบ้านหนีไปซะก่อน เจี๊ยบได้แต่วิ่งตามไปยังไม่ทันจะยื่นพวงหนังยางให้เลย... ต่างคนต่างสอบติด รร.มัธยม ตามที่ตั้งใจไว้ แล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย... อีกเลย.. จริงๆ....
18 ปี เธอเคยยิ้มหวานเหมือนอาราเล่อย่างไร ก็ยังคงหวานอยู่อย่างนั้น แค่ไม่ใส่แว่นแล้วเท่านั้นเอง...
ตัดสินใจขั้นเด็ดขาด ยอมหน้าแตกวะ.. เดินเข้าไปดุ่มๆ มองหน้า จ้องลึกเข้าไปถึงนัยน์ตา แล้วท้กเลยว่า.. "โทษนะครับ Meji ใช่มั้ยครับ?" (ในใจภาวนา ใช่เหอะๆ ไม่อยากหน้าแตก นะๆๆๆ )
เธอยกมือขึ้น เอาดัชนีชี้หน้าผม... "Jazza Silhouette!" (โห จำชื่อจริงได้ด้วย.. เป็นปลื้มครับ... ว้าก... ดีใจๆ )
ความรู้สึกแบบนี้ อารมณ์แบบนี้ไม่ได้มีกันทุกวันใช่มั้ยครับ? วันนี้ผมโชคดีจริงๆ
แล้วก็ได้ปฏิสันฐานกันนานพอควร เห็นพ้องต้องกันว่าต้องนัดเลี้ยงรุ่นกันหน่อยแล้ว ป่านนี้แต่ละคนแต่งงานมีลูกกันไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้ แลกเบอร์ติดต่อกัน แล้วค่อยกล่าวคำล่ำลา...
เฮ้อ... ไม่น่าเชื่อ ความรู้สึกเหมือนย้อนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งครับ....
แต่ จนแล้วจนรอด วันนี้ ผมก็ยังไม่ได้บอกความในใจที่เก็บไว้ ตั้ง 18 ปี ต่อเธออยู่ดี.... สงสัยคงต้องเก็บไว้รู้สึกดีๆนี้ไว้ต่อไปคนเดียวดีกว่า ว่ามั้ยครับ
Create Date : 10 กรกฎาคม 2548 |
Last Update : 10 กรกฎาคม 2548 19:11:40 น. |
|
14 comments
|
Counter : 2160 Pageviews. |
 |
|
|
ไม่เคยเจอเลยคะ เพื่อนตอนประถม ถ้ามัธยมก็ยังมีติดต่อกันอยู่บ้างคะ