วันที่ 2 มีนาคม : 7 โมงเช้า [เวลาบาหลีเร็วกว่ากรุงเทพหนึ่งชั่วโมง]
กริ๊งงงง กริ๊งงงง!!!
กริ๊งงงง !!!
อารายกานเนี่ยน....  เริ่มวันที่สองมาก็มีอะไรให้งัวเงียแต่เช้าเรย... 
Jazza : โหลๆ ใครโทรมา... เอ้อ โคมัง เหรอ ว้อทซัพแมน... นัดสิบเอ็ดโมง โทรมามายตอนนี้ว้า.. 
โคมัง : อา.. อัยแฮฟพร้อบเบร้ม... แอร์คอนดิชั่นน่อดกู๊ดดดด... อัยจัสท์ก๊อทอะนิวคาร์ บัต เดอะไพรซ์มัสบีอัพทู เธอร์ตี้ดอลล่าห์
Jazza : หา... เธอร์ตี้ดอลล่าห์ ยัวร์พร้อบเบล้ม น่อทมาย... นะโว้ย... ยูก๊อตต้ากีฟมีเซมไพรซ์ 25$ อันเดอร์สะแต้น? 
โคมัง : อ้า... มายพร้อบเบร้มเหรอ... แล้ว ฮาวเม้นนี่เพอร์เซิ่น...
Jazza : ไฟว์.... ไฟว์เพอร์เซิ่น....
|
แล้วก็วางหูไป..
สักพัก...
กริ๊งงงง กริ๊งงงง!!!
กริ๊งงงง !!!
Jazza : โหลๆ... เอ้อ โคมังอีกแล้วเหรอ... มีรายอีก...
โคมัง : ไฟว์เปอร์เซนต์
Jazza : ฮว้อท? ฮว้อท? ไฟว์เปอร์เซนต์ (ชักฉุน จะเก็บค่าอะไรอีกห้าเปอร์เซนต์อีกวะเนี่ยน..)
โคมัง : โน่ โน่... ไฟว์เพอร์เซิ่น คอนเฟิ้ร์ม
Jazza : อ้อ... เพอร์เซิ่น น่อท เปอร์เซนต์ แล้วไป... เยส เยส... (โรคกลัวโดนหลอกขึ้นสมอง )
|
แล้วก็วางหูไป...
สักพัก...
ตัวเอง... ตัวเอง....
Jazza : โหลๆ ว่างัยอีก... อ้าว ผีคิวเองเหรอ?? สะกิดทำไมเหรอ... นึกว่าโคมังโทรมาซะอีก..
ผีคิว : แล้วถ้ามันเบี้ยวไม่มาหละ.. มันก็จะยึดมัดจำ 5$ ไปรึเปล่า... 
Jazza : อืม.. นั่นสิ.. 
|
แล้วก็วางหูไป...
เอ้ยไม่ใช่...
แล้วก็นอนต่อ... 
เมื่อคืนไม่น่าจ่ายมัดจำให้ไป 5$ เลย... เห็นว่ามันเป็นคนดีช่วยไปทวงตังค์ที่โดนโกงจากร้านแลกเงินให้ ก็เลยยอม... วัดดวงเอาละกันนะ...

11 โมง...
อากาศดี ฝนไม่ตก...
|
 |
พวกเราพร้อมที่ล้อบบี้ โคมัง และ ภรรยา เลรี่ ก็ขับรถตู้คันไม่ใหม่ไม่เก่ามารับตามนัด
ผมก็เข้าไปทักทายและตกลงเรื่องราคาให้แน่นอนจะได้ไม่มีปัญหา...
ตกลงว่า 25$ รวมน้ำมัน ตั้งแต่ 11โมง - สองทุ่ม |
ขับรถเกือบชั่วโมง ผ่าน Denpasar, Batubulan, Ubud, Mas, Singapuda, Mas เพื่อไปกินกลางวันที่ คิญตามณี (Kintamani) สถานที่แรกที่เราจะไปกันวันนี้ครับ...

เป็นจุดชมวิวของ ภูเขาและทะเลสาบ บาตูร์ (Batur Mt.&Lake) ตลอดข้างทางด้านที่เห็นวิว จะมีร้านอาหารเปิดบริการอยู่ เป็นบุฟเฟต์ ราคาตกหัวละ 75,000RP ต่อแล้วเหลือ 50,000RP แต่ยังไม่รวมภาษีอีก 15%
คิดไปคิดมาก็ตก คนละ 300บาทได้ แลกกับวิวดีๆที่อยู่แทบเท้าเราแบบนี้...

|
 |
สี่สาวไปรุมอะไรกันตรงนั้น....
หนุ่มหน้าตาดีอยู่ตรงนี้นะ... |
อ๋อ.. ไปดู "แจงรอน" ของบาหลีนี่เอง... ทอดมันหมูย่างแบบที่จตุจักรนี่เอง.. ไม้ละ 1000RP |
 |
 |
ด้วยความเป็น Budget Trip พวกเราเลยไม่ได้กินร้านบุฟเฟต์หรู เดินต่อลงมากินร้านอีกฟากของถนนแทนที่ไม่เห็นวิวภูเขา แต่จะเห็นวิวห้องน้ำ, ห้องครัว แทน..
|
ราคาในเมนูนี่ก็เหลือเกิน ทีแรกสองร้านแย่งลูกค้ากัน เราก็ดูราคาของทั้งสองร้าน พอป้าร้านนี้เห็นเรากรูกันไปดูร้านนั้น ก็ไปหยิบอีกเมนูมาที่มี รายการอาหารเดียวกัน แต่ราคาถูกกว่าอีกอย่างละ 5,000RP
เกือบจะเสร็จโจรครั้งที่สองแล้วมั้ยหละ...
ก็หม่ำ นาซีโกเร็ง (ข้าวผัด), สะเต๊ะไก่, ผัดเปรี้ยวหวาน กัน โค๊กแบบหมดอายุแล้วรึเปล่าก็ไม่รู้... เบ็ดเสร็จตกคนละสองหมื่น ก็ร้อยบาท...
|
 |
จากนั้นย้อนกลับไป วัดบาตูร์ Pura Batur จาก ดูแอนด์ด้อนอินบาหลี ในบล็อกที่แล้วบอกไว้ตามนี้เป๊ะ...
ก็จะมีแม่ค้ามาให้เช่า "โสร่ง" ในราคาที่ต้องต่ออีกตามเคย นุ่งเข้าวัดแปร๊บเดียวจะเก็บตั้งแสนนึง...แม่เจ้า.. ต่อสามคนหมื่นไม่ให้ ก็เลยไม่เข้ากัน... ไปวัดอื่นก็ได้... |
เลยขับรถลงเขามาต่อกันที่ บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ณ วัดเตี้ยตา (Tirta Empul) |
 |
 |
สี่สาวกับประตูวัด วัดทั้งเกาะมีแต่สีอิฐส้มๆแบบนี้หละครับ เป็นเอกลักษณ์ดีจริงๆ |
 |
 |
 |
 |
นอกจากสีอิฐแล้วก็ยังทาสีเขียวสดแบบนี้ด้วยครับ..
เป็นเอกลักษณ์เหมียนกัล... อิอิ... ประเทศอื่นไม่ร้อนชื้นแบบอินโดก็คงไม่สามารถทาสีเขียวแบบนี้ได้...
ส่วนตัวพวกนี้เป็นตัวอะไรมั่ง รอ ป้าหนอน มาตอบละกันนะครับ... |
เราไปแบบไม่มีไกด์ เลยไม่รู้ว่าบ่อนี้ใช้ทำอะไรนะครับ.. มีโรงพิธีอยู่ด้านหน้าซะด้วย... |
 |
 |
 |
 |
 |
ภายในบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่คนบาหลีมาอาบเพื่อศิริมงคลหรือแก้เคล็ดกัน จะมีน้ำไหลออกมาเป็นจุดๆ ต้องทยอยอาบไปทีละจุดจนครบครับ... |
 |
จนถึงอันสุดท้ายที่ชื่อ เตี้ยตา เอ็มปุล (Tirta Empul) [เรียกตาม ป้าหนอน นะครับ วัดเตี้ยตา ] |
 |
 |
 |
 |
ก่อนจะเข้าไปสู่เขตสุดท้าย ต้องผูกผ้าคาดเอวก่อน.. ส่วน ใครใส่ขาสั้นจะต้องนุ่งโสร่งนะครับ...

บ่อน้ำนี้เป็นบ่อน้ำผุดที่มีน้ำผุดขึ้นมาตลอดปีตลอดชาติ.. เป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ไหลมาให้อาบกันครับ... สังเกตุตรงมุมซ้ายมือที่มีสีดำๆ เป็นบริเวณที่มีน้ำผุดขึ้นมา..
ถ่ายมาไม่ชัด... ขออำไภ...
|
ตอนถ่ายรูปลืมทำท่าเหมือนไอ้สองตัวข้างๆ...
ใส่รูปคู่ไว้หน่อย... เด๋วท่านผู้ชมจะนึกว่าตากล้องเป็นโสด.. |
 |
เสร็จแล้วก็ shopping กันตรงทางออกที่เป็นทางบังคับให้เดินผ่านตลาดที่ ป้าหนอน บอกว่าเป็น ตลาดปราบเซียน ต่อแล้วไม่เอาโดนด่า, สลับของ, ฯลฯ
แต่วันนี้ไม่มีนักท่องเที่ยวเลย... ราคาเปิดมาก็ถูกมากแล้ว... ตอนเดินผ่าน ยังได้ยินแม่ค้าตะโกนเป็นภาษาไทย..
ยี่สิบ ยี่สิบ.. สวยมาก สวยมาก.. ดูก่อน ดูก่อน..
เลยขายรองเท้าแตะให้น้องได้กันคนละคู่...
ถ้าตะโกน หล่อมาก หล่อมาก... อาจจะขายได้เยอะกว่านี้... อิอิ...
ออกจากวัดเตี้ยตา เราก็มุ่งหน้าลงใต้สุดๆของเกาะเพื่อไปดู อาทิตย์อัสดงที่ Ulu Watu |
แต่ไปยังไม่ได้ถึงไหนเลย.. หิว..  สี่สาวยังไม่ได้ลิ้มลองสะเต๊ะพื้นเมือง.. เลยบอกโคมังให้จอดซื้อหมูสะเต๊ะกินกัน..
|
 |
 |
 |
 |
เจ้านี้สิบไม้ห้าพันเอง.. ถูกมาก.. แถมมีข้าวเหนียวให้ด้วย... เปรมครับ.. |
 |
 |
 |
 |
ที่ วัดอูลูวาตู สร้างอยู่บนหน้าผาหินสูงพอสมควร.. เป็นวิวที่ดีสวยมากๆครับ..
วัดนี้ลิงขี้ขโมยมาก...
เสร็จมันไปคนละอย่างสองอย่าง.. ผมโดนขวดน้ำ.. สี่สาวโดนกิ๊บติดผม (กระชากไปจากหัว), โดนตุ๊กตาที่ห้อยไว้ข้างๆกล้องถ่ายรูป..
แฮ่ม... เสร็จโจร (ลิง) ครั้งที่สอง ครับ... 
จุดที่ต้องเข้าไปเพื่อชม อาทิตย์อัสดง และ ระบำเคชัค ต้องเสียเงิน เราเห็นว่าวันนี้พระอาทิตย์ไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเลย คงอดดู ก็เลยไม่ได้เข้าไป...
อดถ่ายมุมสวยๆแบบใน Postcard มาฝากเลย.. |
 |
 |
จากนั้นก็นั่งรถกลับมาที่ Kuta Square สี่สาวจะเดินช้อปกันต่อ ก็เลยบอกลา โคมังและเลรี่ กันตอนสองทุ่ม... จ่ายค่ารถของวันนี้ให้พร้อมทิปอีก 5$ พร้อมจับมือรับคำมั่นสัญญา บอกว่าเจอกันพรุ่งนี้ 9 โมงเช้านะ...
ซียู แม้น... |
 |
 |
แต่มาสะดุดตากับโคมไฟอันนี้หน่อย.. คนประเทศนี้นับถือฮินดูกับพุทธฯ ก็ไม่น่าจะมีอะไรแบบนี้ให้เห็นเลยนะครับเนี่ย.. โดยเฉพาะในตลาด มีงานไม้ที่เป็นพระเศียรวางขายกับพื้นเต็มไปหมด.. แย่จัง...

ว่าแล้ว ZogZag Vol 15.2 จบลงด้วยประการฉะนี้แล...
ไว้ลุ้นต่อกันวันพรุ่งนี้กับ Vol 15.3 ; Day#3 นะครับ...
ว่าจะ เสร็จโจร กันอีกรึเปล่า...
เอาดอกสีขาวมาฝากก่อนเข้านอน...

ขอบคุณ (อีกครั้ง)
ป้าหนอน และพี่หมอ Dr.Manta สำหรับข้อมูลการท่องบาหลีนะครับ...
|
มีคนไปเที่ยวบาหลีไฟลท์เดียวกันซะด้วย...
ลองดูรูปของคุณลิลฯประกอบกันได้นะครับ...
//www.hflight.net/forum/m-1141446093/
เค้าไปอีกหลายที่ที่พวกสี่สาวไม่ได้ไปหละครับ...