ไอ้ไผ่นอกจากอ้วนแล้วยัง ผมน้อยลงด้วยนะ

ฮ่าฮ่าฮ่า ต้องซื้อดิกแบบ piggy แล้ว จะได้รู้ว่ากินไรไป แต่ก่าจะได้กิน สงสัยยืนเปิดดิกอยู่หน้าร้านนะแหละ อิอิอิ สรุปกินพุดดิ้ง ฟักทอง นะเอง panpukin purin
ว่าแต่ดูราคาแล้วเหมือนถูกนะนั้นอะ รสชาดเป็นไงบ้างเหรอ ราคาอย่างนี้ในญี่ปุ่นอะ อร่อยอะเป่า (สุดยอดอะ มีเพื่อนเป็น ว่าที่ ดร. แห่ง โตไดอีก อะ เย้เย้เย้ ตบมือให้ในความสามารถเพื่อนพี่ 5ที)

สวัสดีครับ ผม ตูน 116 นะครับ ไม่รู้ว่าพี่ยังจะจำกันได้รึเปล่า อย่างไรถ้าพี่ผ่านมาแถวเยอรมัน หรือยุโรปก้อทักทายกันได้นะครับ ผมอยู่ที่ฮัมบูกร์ เยอรมัน toon116@yahoo.de

มาแล้วๆซ่อกแซ่กฯเย้...!!

โรงอาหารใน campusมหาลัยฯเค้าเจ๋งดีครับผม คุณภาพ+ ราคา เยี่ยมคร้าบ..
พุดดิ้งฟักทอง 80 เยนเองว้าว....

เด็กชายอัยคุง ใครครับพี่ nami tท่าทางจะหมุกมุ่นอ่ะครับ อิอิ....เห็นเค้าว่าหน้าตาดี

แต่เอ..อะไร บินๆ ล่อๆ มะค่อยเข้าใจครับ.
ใครก็ได้เฉลยทีครับ ฮ่า.....

โตได สุดยอดอ่ะครับ....ใฝ่ฝันเหมือนกันนะครับเนี่ย....
เด๊ยวต้องไปฟิตมั่งครับ ฮึ่ม....

Vol. 3 มาพร้อมกับโฉมหน้าใหม่ของบล๊อกเลยนะคะ

ตึกเก่าๆของมหวิทยาลัยเขาดูสวยและขลังดีนะคะ

แต่เทคโนโลยีใต้ดินที่เขาทำมาเมื่อเกือบ 100 ปีที่แล้ว ตามที่คุณนะมิตเล่า เจ๋งงงจริงๆเล้ยย..

อ่านปุจฉา-วิสัชนาของคุณนะมิตภาคอัยคุง อดที่จะนั่งอมยิ้มไม่ได้เลยค่ะ

สนุกเหมือนเดิมจริงๆบล๊อกนี้...เพอร์เฟค..ให้ 5 ดาวสำหรับความฮาเล้ยยย

หนุกดีอ่ะ

โตไดหัวกะทิ แล้ว ม. ที่เราอยู่เนี่ย เป็นหัวอะไรดีน๊อออ

บรรยายได้แจ่มมากค่ะ...อืมม ปัญหาของน้องเนี่ย โห วนเวียนๆๆๆ ฮาๆๆๆ

ง่ะ เค้าตอบน้า ตอบทุกข้อเลย... แต่ไม่ถูกเท่านั้นเอง

เห็นแล้วอิจฉาแฮะ ทั้งคนได้ไปเรียน ทั้งคนได้ไปเที่ยว, จบกลับมาฉลองเพื่อนๆ ไวๆ นะ ไอไผ่

อืม..............พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ก๊ากกกกกกกกกก

เมอง อ้วนจิงๆด้วยหว่ะ

กร้ากๆๆๆๆ

ไอ้ไผ่ ไม่เห็นอ้วนเท่าไหร่นี่หว่า เห็นรูปที่กินเลี้ยงรุ่นแล้ว ไอ้ไผ่ยังเทียบชั้น(พุง)ไม่ติดเลยนะ

ไอ้ไผ่ โชคดีจบไวๆนะ โว้ย แล้วเจอกันแน่นอน ซักวันจะไปเยี่ยมที่โตได

ตามมาซ่อกแซ่กด้วยอีกคน นาฬิกาถ้าไม่มีตึกกระจกนั่นก็คงงามกว่านี้ แล้วถ้าถ่ายในวันฟ้าแจ่มๆ ด้วยล่ะก็ คงงามมากเลย

พายุเข้าตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะคุณนมิต หรือนามิต(หว่า) วันนี้ฝนก็ตกทั้งวันเลย แต่วันอาทิตย์ท่าจะอากาศดี (มั๊ง) แต่เสียดาย มีนัดหาหมอวันอาทิตย์ด้วยแหละค่ะ อดไปเลย คงต้องคอยติดตามเที่ยวจากน้องอัยคุงหรือคุณนามิตนี่แหละค่า

วันนี้ส่งโน้ตเพลงไปให้ที่ ปล็อกแล้วนะค่ะ ดีนะที่มันสั้น ไม่งั้น แกะไม่จบเพลงเหมือนที่ผ่านๆ มาแน่เลย (เพลงนี้เป็นเพลงแรกที่แกะจบนะเนี้ย)

อ่ะ...ทำไมรุ่นตูไม่มีไฮโซกะเค้าบ้างเรยยฟะนี่ เฮ้อ!

แวะมาตอกบัตรกะเค้าด้วยคน ..

ไม่เข้ามาแป๊บ ๆ
ไม่มีกลอนให้อ่านซะแร้ว ..
แถม blog ก็เริ่มยาว ๆ .. เหมือนเดิม

อ่า .. .. ไม่มีกลอนให้อ่านแล้วจริง ๆ เหรอกั๊บ ...

เล่าเรื่องหนุกดี

แปะรูปก็มีสไตล์

จะรอตอนต่อไป

เข้ามาตอนแรกนึกว่าหลงเข้าบล็อกผิดซะอีก


โหหหหหห โฉมใหม่
สวย สงบดีจัง
สบายตาด้วย
ช๊อบๆ

ดีมิต แวะมาแล้วก็ทักซะเลย อัพเรื่อยๆเลยละกันจะมาเที่ยวชมบ่อยๆ ไปก่อนนะไปทำงานต่อล่ะ งานเยอะมาก ไปเดี๋ยวไม่เสร็จ

ไม่จริงคร้าบท่านผู้อ่านที่เคารพ.....ไอ้ไผ่คนที่ตอน ม.ปลาย อ่านคำว่า baby เป็น บาบาย motion อ่านว่า โม-ทิ-อ้อน จากรายเปนว่าที่ด็อกเตอร์ซ้าแล้น

ยินดีด้วยว่ะ
Dr. เค-ด่วย

ขอบคุณที่ไปเป็นประธานในพิธีเปิดตัว blog เราค่ะ
แอบตามมาดู เลยได้เที่ยว โตไดฯ ด้วยเลย
ไว้จะเข้ามาเยี่ยมอีกนะคะ

55555555

ทริปนี้บรรยายได้สนุกจริง ๆ แถมมีภาพประหลาดมาให้ดูอีกต่างหาก

จริงค่ะ ในมหา'ลัยของญี่ปุ่นไม่ว่าที่ไหน ๆ จะมีข้อมูลบอกหน่วยพลังงานของอาหาร (kcal) แปะไว้บนป้ายราคาด้วย

(เข้าท่าดีเนอะ)

ก็ ดอกเตอร์ญี่ปุ่นไง ไอ้โบ้ โง่อังกฤษ เป็นธรรมดา

บั้นท้ายคุณลุง อันดับหนึ่งค่ะ

อืม..

ดีจัง สนุกสนานรื่นเริงบันเทิง
เก่งค่ะ..