โปรยปกจะทำอย่างไรเมื่อบัวจีนตัดสินใจไปทำงานสารคดีกับเพื่อน แต่กลับถูกดูดให้ไปดวงดาวต่างภพพร้อมเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกถึงสี่คน
เมื่อคำทำนายในตำนานกลับมาปรากฏอยู่ตรงหน้าและทุกสิ่งกลับไม่เป็นอย่างที่ควรจะเป็น ความสับสนในใจว่าตัวตนและหัวใจรักแท้จริงอยู่กับใคร ระหว่างความรักครั้งใหม่กับอดีตรักที่ฝังใจ...
ใคร จะได้เป็นผู้ครอบครอง ?
การต่อสู้ การแย่งชิง จะลงเอยเช่นไร หรือสุดท้ายคือความว่างเปล่า
หลังอ่าน ก่อนอื่นจุดแรกเลย คือปก ค่ะ...ถ้าไม่ใช่ ชื่อจอมนาง ( อีกนามปากกาของ รอมแพง ) เป็นผู้แต่ง ปกแบบนี้ อย่าหวังเลยว่า อิฉันจะเสียตังค์ซื้อ...อ่านจบแล้วบอกได้เลยว่า อารมณ์ของนิยายเรื่องนี้ไปคนละทางกับหน้าปกแบบสุด ๆ
เล่มนี้ดำเนินเรื่องด้วยสรรพนามบุรุษที่ 1 โดย นางเอกเป็นผู้เล่า โทนของเรื่องจะออกแนวสนุก ๆ ตามนิสัยของนางเอก ผู้แต่ง พยายามเน้นมันส์ เน้น ฮา แม้จะมีแววอยู่ แต่ดูเหมือนว่ามันยังออกมาไม่สุด ( ฉากฮา ควรจะขำได้มากกว่านี้ ) แต่ก็ยอมรับในจิตนาการของผู้เขียนนะคะ ในจุดนี้ทำได้ดี และก็ถ่ายทอดออกมาได้ไม่น่าเบื่อ
เรื่องนี้อ่านแล้วให้ความรู้สึกว่าเป็นเรื่องเล่าสนุก ๆ หรือเป็นนิทานเรื่องยาว มากกว่าเป็นนิยาย เข้าใจว่าเป็นงานยุคแรก ๆ ของผู้เขียน มันเลยดูยังไม่ลงตัวเท่าไร แต่ก็จัดว่าเป็นเรื่องที่อ่านได้นะคะ
แบบโศกเศร้าโสกา สาวเครือฟ้า ...อะไรทำนองนั่นอ่ะค่ะ