เอ่อ.....ทุกคนคะ รบกวนช่วยย้ำกับชะนีนิดนึงค่ะ ... ว่าปกติแล้ว สิตา ของเราเธอเขียนนิยาย ดราม่า สืบสวน ชิมิคะ ? เผอิญชะนีกำลังสับสนกับงานของคุณเธอเล่มล่าสุด ที่พึ่งได้อ่านจบไป ....’จ้างหัวใจไว้จับรัก’ นี่มันนิยายตลกนี่แก .... ฮาเหนือ มาวิน และคาดไม่ถึงอย่างแรง 

จะว่าไปก็ใช่ว่าชะนีได้อ่านงานของสิตามากมายนะคะ สิตา ออกงานมาแล้วทั้งหมด 3 เล่ม ชะนีอ่านไปแล้ว 2 เหลืออีกเล่มที่ยังดองอยู่  #ทั้งๆที่คุณสิตาเธอให้มาฟรีแต่ชะนีก็ยังหน้าด้านดองค่ะ เค้าขอโต๊ดดดดดด แต่ถ้าเปรียบเทียบจากเล่มแรก ลางรักเล่ห์ร้าย ซึ่งเป็นนิยายรักสืบสวน ไม่หวานมาก แต่ปมทำไว้ได้ดีงามจนถือว่าเป็นนิยายควรค่าแก่การอ่านเล่มหนึ่งเชียวล่ะ ใครยังไม่ได้ลอง ก็ลองซะนะ และก็ข้ามมาที่เรื่อง ลวงตาฤาลวงใจ ซึ่งจงข้ามต่อไปเพราะชั้นยังไม่ได้อ่าน ยังหาไม่เจอว่าอยู่ไหไหนในบ้าน อย่าไปพูดถึง 555+ ข้ามมาที่  จ้างหัวใจไว้จับรัก ที่กำลังจะเมาท์มอยด์กันเลยดีกว่า ซึ่งก็ยังคงคอนเซ็ปนิยายสืบสวน แต่เป็นสืบสวนสายเบาในสไตล์เลิฟคอมเมดี้ แบบน่ารักน่าหยิก ไม่มีพิษภัยต่อสังคม 

จ้างหัวใจมาจับรัก เริ่มจาก พราวนับเดือน สาวแฝดผู้น้องที่เป็นเดือดเป็นแค้นแทนพี่สาว เพลินนับดาว (กรี้ดดดดดด ชั้นจำชื่อได้ด้วยแกนี่ไม่ได้จดไว้นะสาบานได้) ซึ่งถูกทิ้งให้เป็นหม้ายขันหมากจากเจ้าบ่าวมักง่าย วุฒิโชติ ด้วยความที่วุฒิโชติเป็นหนุ่มเจ้าชู้อย่างร้ายกาจแม้จะมีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่วายหลอกฟันหญิงไปวันๆตามนิสัยมักง่ายและมั่นใจในความหล่อของตัวเอง 

จากเหตุการ์ครั้งนั้นสร้างความอับอายให้กับครอบครัวของ 2 แฝดแสนสาหัส เพลินที่ต้องเป็นหม้ายขันหมากก็กลายเป็นโรคซึมเศร้า บิดาที่เป็นข้าราชการเก่าวัยเกษียรก็แทบไม่มีหน้าไปพบผู้คน จนเกิดเป็นความแค้นในใจของพราวนับเดือนแฝดผู้น้อง ด้วยความเป็นคนใจร้อน พราวจึงตัดสินใจปรึกษาญาติสาว  เพื่อขอคำแนะนำบางอย่างกับสามีที่เป็นตำรวจ คำขอร้องที่ทำให้ 2 สามีภรรยาสะดุ้งสะเทือน ขออะไรไม่ขอ พราว ดันขอให้นายตำรวจแนะนำมือปืนรับรับจ้างให้ซักคน เธอจะได้สั่งฆ่าผู้ชายเลวๆอย่างวุฒิโชติไปซะ .... 

สองสามีภรรยา ทั้งห้ามทั้งปลอบญาติสาวสารพัด แต่เธอก็ยังดึงดังเพราะความแค้นบังตา แถวยังมีขู่ว่าหากไม่ยอมให้ความร่วมมือ หญิงสาวก็จะเป็นคนลงมือสังหารวุฒิโชติด้วยตัวเอง 

เพราะกลัวพราวนับเดือนจะยิ่งเตลิดเปิดเปิง นายตำรวจจึงอ้างชื่อ ศุวิล อดีตนายตำรวจเพื่อนสนิทที่ผันตัวลาออกจากราชการมาเปิดสำนักงานนักสืบเอกชน ด้วยลุคมหาโจรหนวดเครารุงรังไม่ต่างจากมือปืนจากซุ้มตัวจริง ทำให้หญิงสาวหลงเชื่อสนิทใจ ว่าศุวิลเป็นคนที่จะทำตามความฝันสลายความแค้นของหญิงสาวให้จงได้ ฝ่ายศุวิลที่ไม่รู้เนื้อรู้ตัว ว่าเพื่อนตัวดี โยนนายจ้างสุดสวยกับปัญหามาให้แบบไม่บอกล่วงหน้า หากแต่ก็เพราะความเห็นใจในตัวหญิงสาวและครอบครัว จึงยอมช่วยเหลือเธอแบบอ้อมๆ ด้วยการสมอ้างแกล้งเป็นอาจารณ์สอนนักฆ่าฝึกหัด เพื่อให้พราวนับเดือนสามารถแก้แค้นชายชั่วด้วยมือของเธอเอง ฉากหน้าเพื่อชลอให้เธอใจเย็นลง หวังจะได้ตะล่อมให้หญิงสาวเปลี่ยนใจตามคำขอร้องของตำรวจเพื่อนสนิท หากแต่ฉากหลัง ก็เพราะหน้าหวานๆสวยของนายจ้างสาวเนี่ยแหละ ที่ทำให้เขาอยากจะเอาใจใส่ชิดใกล้เธอ อย่างน้อยถ้าเธอไม่ยอมถอดใจ ศุวิลเนี่ยล่ะที่จะใช้แผนชายงามสยบไฟแค้นของสาวเจ้าให้จงได้ 

ยอมรับค่ะ ว่าพล็อตเริ่มได้อ่อน และ ดูการ์ตูนไปซักหน่อย อาจจะเพราะเราเคยชินกับงานเข้มข้นตามประสา สิตาสไตล์ พอเรามาเจออะไรไสยๆ เลยแอบแปลกใจเบาๆ แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็เข้าใจได้ค่ะ เพราะถ้าเราไม่มีตัวร้ายที่ชื่อว่า วุฒิโชติ รับรองเลยว่านิยายเรื่องนี้จะกร่อยและไร้ความอร่อยอย่างแรง จนชะนีต้องขอยกตำแหน่งตัวโกงที่ยี้ที่สุดแห่งปี 2016 นี้เลยที่เดียว ปาโล่รางวัลใส่หัวมันรัวๆ  คือวุฒิโชติเป็นอะไรที่ here(เสียงสูง) และ น่าถีบสุดๆ อ่านแล้วได้อารมณ์รังเกียจสะใจดีจริงจัง คือจะบอกว่าเป็นตัวละครนำ มีความสำคัญเทียบเท่าพระนางเลยก็ว่าได้ แต่ติ่งพี่หอมหัวใหญ่ของเราก็อย่าได้ระคายเคืองจนเกินไป เพราะยังไงพี่หอมก็ชนะอยู่วันยันค่ำนะทุกคน 

และแม้ว่าพล็อตมันจะดูการ์ตูนไปซักหน่อย แต่ถ้าให้เรามองในมุมมองนิยายรักกุ๊กกิ๊ก จ้างหัวใจไว้จับรัก ทำได้มุ้งมิ้งจิกหมอนพังไปหลายใบเช่นเดียวกัน พี่หอมแกก็ขยันอ่อย ขยันหยอด เพื่อให้แผนชายงามของแกบรรลุเป้าหมาย โดยใช้ความแมนแบบเถื่อนๆและหนวดเฟิ้มๆของแกสยบตัวแม่แบบพราวนับเดือน แต่ต้องยอมใจในความแมนและความชัดเจนของพี่หอมจริงๆนะ ยิ่งตอนที่พราวอาละวาดเพราะรู้ความจริงว่าพี่หอมกับญาติรุมหลอกเรื่องจะปั้นให้นางเป็นนักมือปืน แล้วพี่หอมตะโกน ‘ผมรักพราว’ ๆๆๆ กรี้ดดดดดดดดดด ตายไปเลย ซึ้งมาก ยอมใจ พี่หอมเป็นผู้ชายที่พร้อมจะปกป้องและเคียงข้างคนรักจริงๆ 

สรุปเลยดีกว่า จ้างหัวใจไว้จับรัก เป็นนิยายที่พล็อตไม่ซับซ้อน ถ้าเทียบกับนิยายเล่มก่อนๆของสิตา แต่เป็นนิยายที่นักเขียนยอมฉีกแนวทางเดิมๆของตัวเอง และก็ทำได้ดีมากซะด้วย ซึ่งเซอร์ไพส์ชะนีจริงๆนะเออ คุณสิตาเขียนนิยายรักได้ออกมาน่ารัก น่าหยิกมากๆ ต้องขอบคุณ คุณสิตาที่นึกถึงชะนีบ้าๆบอๆนางนี้ ที่ส่งนิยายดีๆ มาให้อ่านเป็นเล่มที่ 2 แล้ว หลังจากที่อิชั้นดองเล่มก่อนหน้าจนลืมว่าเอาไปซุกไว้ตรงไหน เธอก็ยังคงนึกถึงอิชั้น คิดว่าเธอคงยังไม่เข็ดกับนางคนนี้ เขินจัง นิสัยดองลืมคือแก้ไม่หาย สัญญาเลย ว่าถ้าเจอจะรีบอ่านจริงๆเลยจ้า