ชื่อหนังสือ: บันทึกรักข้ามเวลา ผู้เขียน : เฟิงเหม่ยหลิง

พิมพ์ครั้งที่1 มีนาคม พ.ศ.2559 โดย สนพ.Princess สถาพรฯ

ราคาหน้าปก440 บาท จำนวน 628 หน้า

รายละเอียด

ซูหลินถูกแฟนหนุ่มหักอกเเล้วทิ้งเธอไว้กลางถนน ซ้ำยังประสบอุบัติเหตุถูกรถชนเสียชีวิตก่อนจะทันได้ยินคำกล่าวสุดท้ายของคนรัก วิญญาณเธอได้ทะลุมิติย้อนเวลาไปในสมัยราชวงศ์หมิงยุคจักรวรรดิ หมิงหยางเฟิ่งผู้ถูกลอบปลงพระชนม์ในศึกต้าจิ๋น เธอรู้อยู่เต็มอกว่าพระองค์ไม่อาจมีชีวิตอยู่จนถึงในอนาคตได้เเต่เธอไม่หวั่นเกรงที่จะอยู่เคียงข้างพระองค์ เพื่อพลิกประวัติศาสตร์แผ่นดินด้วยมือตนเอง!

พวกเจ้าเคยไล่ตามผีเสื้อหรือไม่สุดปลายทางของผีเสื้อทีไขว่คว้าคือสิ่งใด เพียงความว่างเปล่า...หรือผีเสื้อตัวน้อยในอุ้งมือแต่โชคชะตาของข้าเริ่มหมุนช้าๆจากปิ่นปักผมเพียงอันเดียว เหมือนพรหมลิขิตของสวรรค์เหมือนการชักใยของใครสักคน ข้าผู้ย้อนเวลามาได้นับเดือนจึงเขียนบันทึกเล่มนี้ขึ้นเพื่อจารึกไว้เป็นอักษร ให้ทุกสิ่งตราตรึงในหัวใจ...ไม่ลืมหายไปตามกาลเวลา 

เมาท์มอยด์กัน

นิยายจีนย้อนเวลาฝีมือคนไทยอีกหนึ่งเรื่องที่ได้อ่านจบคือช่วงหลังๆนิยายแนวนี้ออกมาเยอะจริงๆ ซึ่งชะนีก็ตั้งใจนะว่าจะพยายามอ่านให้ครบทุกเรื่องที่ออกมา #บ้ามากเลยเนอะ คือก็ยังคงชอบไง พลาดบ้างเกิดบ้าง มันก็คละเคล้ากันไป ถือเป็นการสละชีพเพื่อชาติคัดกรองให้หลายๆคนที่กำลังสนใจหรือลังเลว่าจะลองเจ็บดีไหมหว่า?....เอานะ ช่วยๆกัน

บันทึกรักข้ามเวลาชื่อเรื่องมันไม่เรียกร้องความสนใจเลยเนอะ pd คิดว่าที่นักเขียนใช้ชื่อนี้น่าจะมาจากภาคก่อนหน้าที่เคยลงในDek-D ซึ่งใช้ชื่อว่าบันทึกองค์หญิงจำเป็น ซึ่งเรื่องนี้เขียนก่อนและเป็นเรื่องก่อนที่ หมิงหยางเฟิ่งพระเอกของบันทึกรักข้ามกาลเวลา จะขึ้นครองราชย์ พูดง่ายๆเรื่องบันทึกองค์หญิงจำเป็นหยางเฟิ่งเป็นพระรอง แต่พอมาถึง บันทึกรักข้ามเวลา พี่แกเลยได้รับตำแหน่งพระเอกอย่างเป็นทางการเสียที

แต่ก็นั่นล่ะ หากใครคิดจะไปพยายามหาบันทึกองค์หญิงจำเป็นมาอ่านละก็อาจจะต้องแสดงความเสียใจด้วยนะจ๊ะ เพราะตอนนี้นักเขียนลบออกแล้วย่ะ และอยู่ในช่วงรอการพิจารณาจากสนพ.ว่าจะได้ตีพิมพ์ออกมาเป็นรูปเล่มไหมแต่ชะนีคิดว่าน่าจะผ่านล่ะ เพราะมันเป็นชุดเดียวกัน แถมภาคต้นอย่างเรื่อง หมื่นบุปผาผ่านพิภพที่กำลังเขียนอยู่ก็ผ่านการพิจารณแล้วด้วยยังไงๆสนพ.ก็คงไม่ใจร้ายกับนักเขียนนักอ่านให้อ่านแค่ครึ่งๆกลางๆหรอกเนอะ

มาเมาท์ที่นิยายกันดีกว่าเรื่องนี้ยังคงเป็นงานเขียนพิมพ์นิยมคือย้อนเวลาข้ามภพ ซูหลิน ถูก เสี่ยวหมิงชายคนรักที่คบกันมากว่า 5 ปีบอกเลิก ท่ามกลางที่ผู้คนสัญจรผ่านไปมามากมายเหมือนไม่คิดจะไว้หน้าเธอเลยด้วยซ้ำ ด้วยความช็อคเธอจึงยืนเหม่ออยู่กลางถนน จนทำใหเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตวิญญาณเธอเดินทางสู่ปรโลกด้วยความคับข้องใจในชะตาชีวิต ถึงกับโมโหด่าว่าเทพเซียนที่ทำร้ายชีวิตเธอเช่นนี้และไม่ว่าด้วยเพราะเหตุใดก็ตาม เทพวิหคเพลิงจึงคืนชีวิตให้เธอเกิดใหม่อีกครั้งในร่างของ เยี่ยลั่วเซียนคุณหนูแห่งตระกูลขุนนางคนสำคัญของแคว้น ทั้งยังความทรงจำในชาติก่อนครบถ้วยสมบูรณ์พร้อมทิ้งปริศนาบางอย่างที่เธอไม่เข้าใจ เทพวิหคเพลิงบอกว่าให้โอกาสเธอเลือกอีกครั้งจงเลือกให้ดี และอะไรกันเล่า คือสิ่งที่หญิงสาวต้องเลือก

คุณหนูเยี่ยลู่เซียนสตรีที่ถูกวางตัวเพื่อดำรงตำแหน่งฮองเฮา เคียงข้าง ฮ่องเต้หมิงหยางเฟิ่งโดยผู้มีอำนาจในวังหลวง กษัตริย์หนุ่มผู้งดงามและเย็นชาในเวลาเดียวกัน ลู่เซียนประทับใจพระองค์ตั้งแต่แรกพบและพร้อมเตรียมตัวเข้าวังเพื่อเป็นสตรีของพระองค์ด้วยความเต็มใจหากแต่ในขนาดเดียวกัน การปรากฏตัวของพ่อค่าเร่หนุ่มอย่าง หานตง ก็ทำให้เธอสับสนและเจ็บปวดยิ่งนักหานตงซึ่งมีใบหน้าไม่ต่างจาก เสี่ยวหมิงชายคนรักที่ทำร้ายหัวใจเธออย่างเลือดเย็นคนนั้น ระหว่าง 2 ทางที่เธอต้องเลือกหนึ่งคือรักครั้งใหม่ที่ต้องฝ่าฟันกับกำแพงน้ำแข็งของหมิงหยางเฟิ่งกับหนึ่งรักครั้งเก่าซึ่งทั้งหวานขมฝั่งรากลึกในหัวใจเธอไม่รู้คลาย หรือนี่คือปริศนาที่เทพวิหคทิ้งเอาไว้ทางสองทางที่เธอต้องเลือก เธอจะมอบหัวใจให้เพียงหนึ่งเดียวนี้ให้ใครเป็นผู้ครอบครอง 

เรื่องนี้ดำเนินเรื่องด้วยปมรัก 3 เส้ากับความโลเลของนางเอก...... เตรียมหมันไส้นางได้เลยจ้า.... นางโลเลสุดติ่งกระดิ่งแมว ใจหนึ่งอยากเริ่มใหม่กับหมิงหยางเฟิ่งในขณะที่ตัดเสี่ยวหมิงให้ขาดไม่ได้ซักที ซึ่งตามนั้น....หานตง หรือองค์ชายสิบสี่ซึ่งต่อมาขึ้นเป็นฮ่องเต้อี้หมิง ก็คือเสี่ยวหมิงแฟนเก่านางเอกกลับชาติมาเกิดและแถมยังระลึกชาติได้ด้วยเหอะ ไม่รวมเพื่อนวัยเด็กอย่างอ๋องเก้าที่ก็หลงรักนางเอกไม่ต่างกันแต่อันนี้นางไม่รู้ตัวนะ นางให้คงวามสำคัญแบบฉันท์มิตรสหายเท่านั้น แต่ก็พอเหอะแค่พระเอก พระรอง ก็ทำเอาเราหมันไส้นางจะแย่อยู่แล้ว ถ้าเพิ่มบุรุษคนที่ 3เข้าไปอีกเห็นที่จะหนักหนาเกินเยียวยา

การดำเนินเรื่องของบันทึกรักข้ามเวลา ชะนีไม่ค่อยชอบนะเพราะเนื้อหามันเหมือน วนๆอยู่ในบ่อกับความโลเลของลู่เซียนและถึงแม้นักเขียนจะพยายามบรรยายถึงอุปสรรคขวากหนามากมายในชีวิตผู้หญิงของฮ่องเต้ณ วังหลวง จะหนักหนา สาหัส เลือดตาแทบกระเด็นขนาดไหน แต่เอาเข้าจริงแล้วเรามองไม่เห็นเลย

คือถ้าจะให้เทียบกับความลำบากของนางเอกในลักษณะนี้จากนิยายหลายๆเรื่องที่เราได้อ่านมาสิ่งที่ลู่เซียนเจอมาในเรื่องนี้ ถือเบามากๆ คือแทบไม่รู้สึกถึงความกดดันในจุดนี้เลยเพราะทั้งพระเอกฮ่องเต้หมิงหยางเฟิ่ง ทั้งไทเฮา ทั้งข้ารับใช้แถมยังมีพี่ชายน้องชายพระเอกคือบรรดาอ๋องทั้งหลาย ทุกคนซัพพอร์ทนางมาก คือนอกจากสนมนางหนึ่ง... แล้วในวังแทบจะไม่มีใครเกลียดนางเลย หรือแม้แต่ความสามารถในฐานะบุปผาคู่บัลลังก์เราก็มองไม่เห็นอีกนั่นล่ะนางเอกแทบไม่ได้แสดงอภินิหาริย์อะไรเลย มีแต่อาการทะเลาะกับตัวเองว่าจะเลือกผู้ชายคนไหนดีที่ดูนางจะมุ่งมั่นที่สุดในชีวิต นอกจากนี้ ชะนีมองไม่เห็นปมอะไรในเรื่องจริงๆเลยค่ะคุณ

แต่ค่ะแต่ ........ แม้พล็อตมันจะป่วย หรือเราจะเพลียกับนางเอกขาดไหนก็ตาม..... แต่ให้ตายเหอะ สำนวนงานการบรรยายของนักเขียนดีเป็นบ้าเลยแกเอ้ยยยยย มีวลีเด็ดๆให้ได้สะเทือนใจกันหลายจุดทีเดียวซึ่งแม้จะเป็นการบรรยายด้วยบุรุษที่ 1 ซึ่งก็คืองานเพ้อเจ้อของตัวเอกล้วนๆแต่พอมาเจอกับสำนวนสวยๆของนักเขียน มันเลยกลบความน่ารำคาญของการบรรยายในลักษณะนี้ได้เยอะเลยเอาเป็นว่าถ้าตัดความโลเลของนางเอกออกไปได้ สำนวนภาษาของนักเขียนนี่บอกเลยว่าทำออกมาได้ดีงามจริงๆ แต่ก็ดันมีจุดที่ลดทอนความสละสลวยของงานคือการเรียงรูปประโยคแปลก ๆ เหมือนบางคำมันกระโดดสลับกัน ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะระบบพิสูจน์อักษรหรือเปล่าลืมจดมาด้วยสิเลยยกตัวอย่างไม่ออก เอาเป็นว่าเวลาอ่านกำลังเคลิ้ม ๆ พอเจอแบบนี้ก็แอบสะดุดเหมือนกัน

บันทึกรักข้ามเวลาเป็นงานที่พล็อตบ้านๆ แต่สำนวนงานเขียนดีงามถ้าใครคิดอยากจะลองสำนวนของนักเขียนหน้าใหม่ เล่มนี้ก็เป็นกรณีศึกษาที่ดีนะคือจะเห็นเลยว่านักเขียนมีความพยายามมาก แม้มันจะเป็นงานเวิ่นเว้อของนางเอกแต่ก็ถือเป็นงานเวิ่นที่มีคุณภาพพอสมควร และถ้าใครกังวลว่ามันเป็นงานซีรีส์มีหลายเล่มในชุด ก็ไม่ต้องเครียด เพราะแต่ละเล่มจะจบและเคลียร์ในตัวของมันเองค่ะอาจจะมีแง้มๆนิดๆในท้ายเล่มพอเป็นการเกริ่นต่อยอดในเล่มถัดไป แต่ก็ไม่เป็นผลอะไรมากมายไม่ค้างคาใจอะไรขนาดนั้น เลือกอ่านได้ตามสะดวกเพราะมองๆว่า อีก 2 เรื่องคงไม่ได้จะออกในเร็ววันนี้แน่นอนค่ะก็เริ่มเขียนเองนี่นาแต่เอาจริงๆเราชอบ บันทึกองค์หญิงจำเป็นนะ เสียดายนักเขียนไม่น่าลบเลย ภาวนาให้ได้ออกเป็นรูปเล่มเพราะเราก็อยากจะอ่านจริงๆนั่นล่ะ แอบคิดว่าสนุกกว่า บันทึกรักข้ามเวลา ด้วยเหอะแก....