ผิดด้วยหรือที่เหลิ่งมี่เอ๋อร์เป็นเพียงสาวงามในไนต์คลับ สังคมภายนอกจึงตราหน้าเธอว่าเป็นหญิงสาวไร้ศักดิ์ศรี แต่ใครจะรู้เล่าว่าแท้จริงแล้ว เธอเป็นสินค้าราคาสูงที่ไร้ตำหนิใดๆ แม้จะสูงส่งปานใด ก็มีค่าเพียงในไนต์คลับแค่นี้เท่านั้น หัวใจของเธอจึงปิดตายที่จะรักใคร แต่เมื่อเหลิ่งมี่เอ๋อร์ได้พบกับตงถิง ผู้ชายคนแรกที่ให้เกียรติในตัวเธอ ปณิธานที่เคยมีก็สั่นคลอน
แม้ว่าตงถิงจะไม่เชื่อมั่นในผู้หญิงคนไหนเลย แต่เพราะอะไรทำให้เขากลับมอบความนับถือให้เหลิ่งมี่เอ๋อร์ทั้งๆที่เธอเป็นแค่สาวทำงานในไนต์คลับ หากเพราะแผนการชั่วร้ายของใครบางคน แปรเปลี่ยนความชื่นชอบเป็นรังเกียจในตัวเธอ เพราะท้ายที่สุด คนที่เขาคิดว่าจะต่างไป ก็ไม่ได้ดีไปกว่าหญิงอื่น เงินตราคือสิ่งเดียวที่เธอต้องการจากเขา
แค่มอบตัวให้ตงถิงไปเพราะความไม่ตั้งใจก็ทำให้เธอเจ็บปวดแล้ว หากคำเหยียดหยามที่เขามีให้เธอมากมายนั่นอีก ยิ่งทำให้หัวใจที่อ่อนแอของเหลิ่งมี่เอ๋อร์บอบช้ำ ทำไมเขาถึงไม่เคยเชื่อมั่นในคำพูดของเธอเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างที่ทำให้เขามันไม่มีค่าเลยหรือไร หรือเพราะเธอเป็นแค่หญิงสาวในคลับเท่านั้น ตัวเธอถึงปราศจากคุณค่าเช่นนี้
กว่าดวงตาที่มืดบอด เพราะอคติที่ตั้งไว้จะสลายลง ตงถิงก็คือคนที่เลวร้ายที่สุด เขาทำได้อย่างไร ทำให้คนที่เขารักและรักเขาที่สุดต้องเจ็บปวดกับการกระทำของเขา แต่ไม่ว่าเหลิ่งมี่เอ๋อร์จะไปอยู่ที่ไหน เขาก็จะไม่ลดละความพยายามไถ่โทษความผิดที่ผ่านมา เขาอาจจะทำร้ายเธอมามากแล้ว แต่ตอนนี้สิ่งเดียวที่จะชดเชยให้สุดที่รักได้คือ มอบแต่ความรักให้เพียงเธอเท่านั้น
สำหรับเรื่องนี้จะแนวบาดใจกว่าสองเล่มที่ผ่านมา ว่าด้วยนางเอกที่ทำงานเป็นสาวทำงานในไนต์คลับที่เป็นดาวเด่น ซึ่งใครๆก็คิดว่าเธอคงจะไม่ต่างจากคนอื่น แต่แท้จริงแล้วนางเอกยังสะอาดใส ไม่ใช่เพราะอะไร ก็แค่รอหาคนทุ่มเงินมากๆอะไรแบบนั้น โดยที่นางเอกไม่รู้เลย และวันที่บุพเพอาละวาดก็มาถึง พระเอกที่ถูกพามาเที่ยวที่นี้ก็ได้พบนางเอก ที่มีเหตุการณ์บางอย่างซึ่งนางเอกแสนจะประทับใจในตัวเขา กลายเป็นรักแรกพบ แต่เพราะความเข้าใจผิดบางอย่างทำให้พระเอกที่ไม่ค่อยเชื่อผู้หญิงเท่าไร มองนางเอกไม่ต่างจากคนอื่น และกลายเป็นพระเอกใจร้าย ทำร้ายจิตใจนางเอกสารพัด แน่นอนมันต้องถึงจุดสูงสุดที่เธอทนไม่ได้และไปจากชีวิต พร้อมๆกับความจริงว่าพระเอกเข้าใจผิดทั้งหมด ตามสูตรพระเอกต้องตามง้อ และนางเอกก็ต้องคืนดีกันไปตามระเบียบนิยายรักค่ะ
แบบว่าอยากจะกรี๊ด ทำไมพระเอกเตี่ยนซินคนนี้ใจร้ายชะมัด สองคนแรกกลายเป็นคนแสนดีขึ้นมาทันตาค่ะ แรกๆก็นึกว่าจะมองนางเอกดีๆ อุตส่าห์รู้ความจริงนิดๆล่ะ ดันมาเจอเหตุการณ์ประจวบเหมาะบางอย่างไป พระเอกเลยไม่มองนางเอกดีๆอีกเลย ใจร้ายมากค่ะ แกแบบปากก็ร้าย ใจก็ร้าย ร้ายไปหมด ทำเหมือนนางเอกไม่ใช่คนที่ตัวเองรู้สึกดีๆด้วยเลยค่ะ ฟีน่าล่ะไม่แนวพระเอกเรื่องนี้เลยค่ะ ดีนะเล่มบาง ถ้าหนา สงสัยแกคงใจดำกว่านี้ไปอีกนาน สะใจตอนโดนทิ้ง สมน้ำหน้า
แต่แอบขัดใจนิดหนึ่งตอนไปง้อ นางเอกใจอ่อนง่ายไปนิดหนึ่งค่ะ อาจจะเพราะพื้นฐานแล้วนางเอกไม่ได้เป็นคนใจร้าย เจ้าคิดเจ้าแค้นพระเอก แถมรักเขามากๆ รักจนยอมเจ็บตัว เจ็บใจเพื่อเขา เสียสละจริงๆ อยากให้ดัดหลังพระเอกอีกนิดได้ไหมเนี่ย แบบเขาทำฟีน่าร้องไห้เพราะสงสารนางเอก แค้นพระเอกอ่ะ แป๊บเดียวคืนดีกันล่ะ ไม่สะใจคนอ่านเลยค่ะ
คงไม่ต้องบอกว่าแนวหรือเปล่า พระเอกกินหญ้า น่าอัด ทำร้ายจิตใจ น่าหมั่นไส้ ควรแช่งให้กินแห้วแบบนี้ ฟีน่าขอผ่านค่ะ แต่ด้วยความว่าเป็นแฟนเตี่ยนซินมากนานและอ่านมาสามเล่มล่ะ ก็คงต้องซื้อหามาอ่านกันต่อไปนะคะ แค่แอบแปลกใจว่าทำไมคนเขียนแนวมากกว่ารัก มาเขียนแนวร่วมสมัยถึงได้ไม่โดนใจฟีน่าขนาดนี้ และที่แปลกอีกนิดคือ ปกติเตี่ยนซินก็โรมานส์นิดหนึ่งอยู่แล้ว แต่พอมาเป็นคุกกี้นี้ หุๆๆ ค่อนข้างจะชัดมากขึ้นเลยค่ะ อาจจะไม่ได้มากเท่านิยายไทย แต่ก็มากกว่าปกติของแนวแจ่มใสล่ะคะ จนฟีน่างงๆ นิดหน่อย
ว่าแล้วก็ถอนหายใจ จะบ่นจะบ้ายังไงก็ตามกันต่อไปนะคะ
ในงานหนังสือปีนี้คุกกี้มาครบเจ็ดเล่มแล้วค่ะ ซึ่งแน่นอนว่าฟีน่าซื้อชัวร์ ถอนหายเฮือกใหญ่แล้วหันไปมองน้องออมสินต่อไปว่าซีดอีกแล้วฉัน