ในชีวิตของเพลย์บอยขั้นเทพอย่างธนวัตไม่เคยเลยที่จะโดนผู้หญิงทิ้งมาก่อน แม้จะเป็นแค่เพียงการเดินแบบบนเวทีก็ตามที่ คงจะมีเพียงคัทลียา นางแบบสาวดาวรุ่งคนนี้เป็นแน่เชียวที่หาญกล้าทำเช่นนั้นกับเขา แต่นั่นก็ทำให้ธนวัตสนใจเธอมากขึ้น หรืออาจจะเพียงแค่แผนการเรียกร้องความสนใจจากเขา และดูเหมือนมันจะได้ผลเสียด้วยซิ
คัทลียาไม่เคยสนใจผู้ชายคนใดบนโลกนี้ เพราะเธอหวั่นเกรงที่จะมีความรัก และโดยเฉพาะกับธนวัต หนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่เธอไม่อยากเข้าใกล้ ไม่เช่นนั้นก็อาจจะเสียตัว เสียใจเหมือนเพื่อนในวงการ แต่ดูเหมือนคำภาวนาของคัทลียาจะไม่ได้ผลเอาเสียเลย ถ้าไม่เพราะเธอต้องการเงินอย่างมากเพื่อชดใช้ในสิ่งที่ไม่ได้ก่อ คัทลียาคงไม่ต้องตกปากรับคำเป็นนางแบบให้กับนิตยสารของธนวัตหรอก และแม้เธอจะแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่สนใจเขาแต่ดูเหมือนนายจ้างของเธอคนนี้จะไม่ยอมเข้าใจอะไรง่ายๆ ก็ใช่ซิเขามันเพลย์บอยตัวพ่อนี้
ในความคิดแรกธนวัตยอมรับว่าแค่เพียงสนใจในตัวคัทลียาเพราะความสวย แต่ไม่นาน ความรู้สึกนั่นก็เปลี่ยนไป เขาไม่ได้อยากสานสัมพันธ์กับเธอเพียงแค่ชั่วครั้ง ชั่วคราว แต่เป็นตลอดไปต่างหาก หากพยายามเท่าไร ก็ไม่เคยดีพอในสายตาของเธอ เขาเป็นได้เพียงแค่ผู้ชายเจ้าชู้ หลายใจ ไม่น่าคบหาสมาคม แม้จะเหมือนไร้หนทางเอาชนะใจคัทลียา หากธนวัตก็ยังมุ่งมั่นจะใช้ความดีและจริงใจชนะหัวใจของเธอให้ได้
ทำไมธนวัตต้องทำดีกับเธอนักหนาด้วย คัทลียาไม่ต้องการมันเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะมันทำให้หัวใจของเธอเปราะบางและอาจรับเขาเข้าสู่หัวใจได้อย่างง่ายดาย ในอดีตคัทลียาอาจไม่เคยไว้วางใจธนวัตเลย หากความดีและความจริงใจของเขาก็ทำให้เธอกล้าเปิดใจยอมรับผู้ชายที่มีอดีตไม่ควรค่าแก่การรักเป็นที่สุด แต่ในความรักนี้ก็ยังมีเสี้ยนตำใจเล็กๆอยู่ไม่วาย
แม้จะรู้ว่าสถานะในหัวใจของคัทลียา เขาไม่ใช่เป็นแค่เพียงนายจ้างอีกต่อไป แต่เพราะอะไรกันเล่าที่ยังปิดกั้นเธอจากเขา ในเมื่อเขามั่นใจที่สุดว่า ณ เวลานี้สายตาของเขาไม่เคยเหลือไว้ให้ใคร พื้นที่ในหัวใจก็มีเพียงคัทลียาเท่านั้นที่จับจอง และเมื่อเขาได้รู้ถึงเหตุผลที่ขัดแข้งเขา ธนวัตไม่หวั่นที่จะยืนยันในความรักที่มีต่อคัทลียาว่าที่ผ่านเขาไม่ใครยกหัวใจให้ใครนอกจากเธอเท่านั้น
อ่านจบแล้วก็เหมือนกับคำโปรยปกหลังนั่นล่ะค่ะ พระเอกเป็นเจ้าของนิตยสารดัง หล่อ รวย เพลย์บอย รู้สึกว่าทำไมนางเอกไม่สนใจเขา เขาน่ะแสนจะเพียบพร้อม แบบนี้สงสัยนางเอกต้องแกล้งทำเป็นไม่สนใจเขาหรือเปล่า อ่ะ ไหนๆ นางเอกก็สวยสมใจล่ะ แบบนี้ต้องจีบ แต่สุดท้ายพระเอกก็ได้รู้ว่านางเอกไม่ได้เล่นตัวหรืออะไรนะคะ แต่เธอไม่ชอบพระเอกจริงๆ ตรงกันข้ามกับพระเอกที่ดันกลายเป็นว่าหลงรักนางเอกเข้าแล้ว งานนี้เสือหนุ่มก็เลยต้องหมดเขี้ยวลับ พยายามทำให้นางเอกรักให้ได้ แต่ออกจะยากเอาการเพราะนางเอกไม่อยากมีความรัก พระเอกก็เลยต้องใช้ความดีเข้าสู้ แน่นอนในเมื่อเขาเป็นพระเอกมันต้องสำเร็จ แต่พระเอกอย่างธนวัตก็ดีอย่างหนึ่งตรงที่รู้ใจตัวเองเร็วดีค่ะ แม้จะเคยเจ้าชู้แต่พอรักนางเอกแล้ว ก็มุ่งมั่นจะต้องจีบนางเอกให้ได้ เธอไม่รอดจากฉันได้ แสนดี ดูแลนางเอกทุกอย่างค่ะ
ส่วนนางเอกก็แนวว่าสวยแต่ใจแข็ง เพราะไม่เชื่อเรื่องความรักแถมพระเอกก็ชื่อเสียขนาดไหน ใครจะไปอยากเผลอใจรักกันเล่า รู้ดีว่าคงต้องช้ำใจตายเป็นเชียว เธอจึงไม่ยอมรับรักพระเอก จนต้องแพ้ความดีของพระเอกนี้ล่ะ สำหรับคัทลียา ก็เป็นแนวสาวสวยใจแข็ง อดทนเพื่อแม่ได้ทุกอย่าง อาจจะหยิ่งในศักดิ์ศรีไปบ้างแต่ก็น่าเห็นใจล่ะ
จะว่าไปเล่มก็เป็นแนวที่เราเดาทางได้เป๊ะๆตั้งแต่แรกเลยค่ะ พระเอกเจ้าชู้ ผู้แค่อยากจะรู้จักนางเอกที่แสนจะเย็นชาและหยิ่งในศักดิ์ศรี แล้วเขาก็ต้องตกหลุมรักเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น สิ้นลายเสือ พยายามเอาชนะใจนางเอกที่ไม่ยอมรับรัก แล้วเขาก็ต้องทำให้เห็นว่าเขาแสนดีกับเธอเท่าไร แบบนี้เลยค่า ไม่ต้องเสียเวลาคิดว่าจะมาเล่นมุกไหน ทำให้ไม่ตื่นเต้นเวลาอ่านไปนิดค่ะ เพราะมันเป็นพล็อตยอดนิยมอีกแบบหนึ่ง แต่ก็ปลอดภัยสำหรับคนอยากได้อะไรสบายๆใจ
ถามว่าอ่านแล้วเป็นไง ก็จัดว่าอ่านได้ค่ะ ไม่ปวดใจ ร้าวรานอุรา เพื่อจะให้เจอกับพระเอกงี่เง่าอะไรแบบนั้นค่ะ แต่ความที่ว่ามันเป็นพล็อตสำเร็จรูปไปนิด เราเลยไม่มีลุ้นหรืออะไรใดๆทั้งสิ้น ดีตรงพระเอกนี้ล่ะ ไม่งั้นมันไม่มีอะไรเลยค่ะ เรื่องนี้ก็แนวล่ะว่าพระเอกรักนางเอกมากมายแค่ไหน ยามนางเอกมีปัญหามากมายแค่ไหนก็ยังมีเขาอยู่ข้างๆ ไม่รักไม่เป็นไร ตอนนี้เป็นแค่เพื่อนก็เอา ดูแลไปจนถึงครอบครัวด้วย งานนี้ไม่รักก็ให้มันรู้ไปซิ เด่นอีตรงพระเอกค่ะ
สำหรับเรื่องนี้ฟีน่าชอบตรงฉากไหน น่าจะเป็นฉากสุดท้ายที่นางเอกไปถ่ายชุดแต่งงานให้นิตยสารแล้วโดนหลอกจากพระเอกนั่นล่ะคะ เป็นฉากที่น่ารักดีค่ะ พระเอกคงจะกลัวโดนนางเอกทิ้งมั๊งเลยต้องทำแบบนี้
สำหรับตัวผู้ร้ายในเรื่อง ฟีน่าค่อนข้างจะแปลกใจที่เป็นตัวละครนี้นะคะ เพราะตัวละครนี้ฟีน่าจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามีอยู่ แล้วจู่ๆ ก็โผล่มาเป็นตัวผู้ร้ายตัวจริง จัดเป็นพวกผู้ร้ายแว้บๆอีกแล้ว ต้องคิดตั้งนานว่าใครหรือ เพราะไร้บทบาทไปนิดค่ะ เหมือนอยากจะจับมาเป็นผู้ร้ายแต่ไม่ให้แสดงอะไรเลย คู่ควงพระเอกยังมีบทมากกว่าเสียอีก
ถ้าจะเม้นท์อะไรก็คงแค่ว่า พล็อตมันสำเร็จรูปไปค่ะ ไม่มีความตื่นเต้นและลุ้นในการอ่านนิยายเพราะอ่านคำโปรยและเปิดมา รู้ไปจนถึงหน้าสุดท้ายค่ะ และยิ่งเล่มบางด้วย การเดินเรื่องก็เร็ว แป๊บๆ พระเอกรักนางเอกแล้วหรือเนี่ย ทันใจจัง
แต่ก็คงเหมาะกับคนชอบแนวหวานๆ อ่านง่ายๆสบายใจไม่เครียดค่ะ เพราะพระเอกแสนเจ้าชู้ก็ถอดเขี้ยวเล็บลงให้นางเอกคนเดียวเท่านั้น แบบไม่มีอิดออดแต่อย่างใด ขอให้เพียงนางเอกรักเขาก็พอ