เห็นคำโปรยหน้าปกหลัง น่าอ่านดีค่ะ ฟีน่าเป็นคนชอบแนวอดีตชาติอะไรอยู่แล้วค่ะ ก็เลยลัดคิวเล่มนี้ที่เพิ่งได้มาอ่านก่อน ทั้งๆที่วางคิวเล่มอื่นไว้แล้วเชียว ซึ่งเรื่องนี้ก็จะเป็นเรื่องของตากล้องหนุ่มที่ไม่อยากจะรักหรือผูกพันกับใคร หากแต่หญิงสาวที่มีรอยยิ้มแสนสวยคนนั้นช่างติดตรึงใจเขาเหลือเกิน และด้วยความมั่นใจล้นเหลือว่าเขาคือชายที่หญิงสาวไม่อาจปฏิเสธได้ ก็คิดจะหว่านเสน่ห์ใส่ แต่ดันผิดแผนขึ้นมา สาวเจ้าเลยดูจะชังน้ำหน้าพระเอกไม่น้อย

แต่ทฤษฏีโลกกลมยังใช้ได้เสมอ เมื่อความบังเอิญทำให้พระเอกได้เจอนางเอกอีกครั้ง แต่คราวนี้มันมาพร้อมกับเรื่องเลวร้าย นางเอกประสบอุบัติเหตุจนบาดเจ็บสาหัส แต่ที่สำคัญคือวิญญาณของเธอหลุดออกจากร่าง มีเพียงพระเอกคนเดียวที่เห็นเธอ แน่นอนว่าพระเอกที่ได้เห็นวิญญาณครั้งแรกก็ขนหัวลุกเหมือนกัน แต่ไปๆมาๆ จากความไม่ตั้งใจจะช่วยเหลือนางเอกไม่ให้เคว้งคว้าง นางเอกจึงเหมือนถูกผูกติดกับพระเอก และเริ่มต้นคำว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด ทั้งๆที่เธอก็มีคู่หมั้นที่แสนดีอยู่ แต่คนเรา เมื่อไม่ได้พรหมลิขิตต่อกัน แม้จะร้อยรัดไว้ด้วยสิ่งใดก็ต้องขาดลง และความผิดพลาดของใครบางคนก็เปิดโอกาสให้พระเอกได้ก้าวเข้าไปสู่ใจของนางเอก ยิ่งได้เห็นความทุ่มเทของเขาเพื่อนางเอก เธอจึงเปิดใจรับเขาเข้ามาได้อย่างไม่ยากเย็น

ทว่าสิ่งที่อาจจะทำให้รักนี้ไม่สมหวัง ก็คือชะตาชีวิตของนางเอกต่างหาก ถ้าเธอไม่อาจกลับคืนสู่กายหยาบได้ สักวันหนึ่งเธอก็อาจจะตายจริงๆ และแล้วเวลาที่เหมือนจะสั้นลงของนางเอกก็มาถึง เธอจะทำเช่นไรที่จะตื่นขึ้นมาได้ และพระเอกที่ไม่ยอมแพ้แต่ชะตาชีวิตนางเอกก็ต้องหาทางยื้อชีวิตนางเอก แม้ว่าจะต้องจ่ายด้วยชีวิตตัวเองก็ตามที

อย่างที่บอกว่าเป็นหน้าใหม่กับนามปากกานี้เลยค่ะ หรืออาจจะเป็นชื่อใหม่แต่หน้าเก่าก็ได้ แต่ก็ไม่เป็นไร ซึ่งในเรื่องนี้ พระเอกมีภูมิหลังว่าเขาไม่อยากรักและผูกพันกับใครเพราะกลัวจะสูญเสียเขาไป พระเอกจึงเป็นหนุ่มเจ้าสำราญทั่วไป ที่คิดว่าสาวๆคนไหนก็ต้องหลงเสน่ห์เขา ซึ่งแน่นอนว่าต้องยกเว้นนางเอก แต่ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร เขากลับต้องมาเห็นวิญญาณนางเอกคนเดียว

พระเอกจะว่าน่ารักไหม แรกๆนี้ยังไม่ค่อยเท่าไรค่ะ ต้องเข้าสักกลางเรื่องหน่อย จะเริ่มฉายแววว่าน่ารักอยู่เหมือนกัน เวลาอยู่กับนางเอกและทำทุกอย่างเพื่อให้นางเอกได้รู้สึกว่าเธอยังมีเขา ผู้ชายที่จะไม่มีวันทอดทิ้งเธอเด็ดขาด ไม่ว่าเธอจะได้กลับสู่ร่างหรือเปล่า เขาก็จะพยายามทำดีที่สุดเพื่อเธอ ประคับประคองวิญญาณให้อยู่ในภาวะสมดุลที่สุด เพราะถ้าวิญญาณของเธอเสียใจ ทุกข์ใจมากเท่าไรก็มีผลต่อตัวนางเอก เริ่มต้นเรื่องพระเอกอาจจะดูเสเพลสักนิด แต่พอรู้ตัวแล้วว่าต้องคอยเคียงข้างนางเอก เขาก็จะมีสายตาให้นางเอกคนเดียวเท่านั้น ทุกข์ร้อนอันใดของเธอก็คือความเจ็บปวดของเขาด้วย กลับกลายเป็นผู้ชายน่ารัก อบอุ่นคนหนึ่งไปเลยทีเดียว

ซึ่งมันก็ทำให้เรารู้สึกว่านางเอกน่ะโชคดีที่ได้รู้จักกับผู้ชายดีๆถึงสองคน และแน่นอนว่าเมื่อพระเอกก็คือพระเอก ลิขิตชีวิตที่ไม่แน่นอน ก็บันดาลให้พระเอกจึงเป็นคนที่เธอจะได้เลือกแล้ว แต่ไม่ใช่เป็นแนวโลเลสองใจนะคะ เพราะมันมีเรื่องที่ทำให้นางเอกตัดใจให้ขาดจากคนที่เป็นคู่หมั้นของตัวเองอย่างเด็ดขาด

อ่านจบแล้วเป็นไง สนุกดีนะคะ แต่อาจจะไม่ถึงกับประเภทว่าละเมอเพ้อพกไปกับความรักของพระเอก นางเอก อิจฉาริษยาเท่าไร จัดว่าเป็นแนวโทนนิยายกลางๆ อบอุ่น น่ารักแต่ไม่เข้าข่ายกรี๊ดนะคะ คือเนื้อเรื่องเนี่ย บางช่วงพระเอก นางเอกหายไปดื้อๆกันเลยทีเดียว เป็นเนื้อหาของตัวละครอื่นที่ค่อนข้างจะยาวเลยล่ะ ซึ่งก็เข้าใจว่าเป็นส่วนของตัวละครที่เป็นครอบครัวนางเอก แต่มันยืดๆในบางช่วงไป แถมเรื่องนี้มีสองคู่ด้วย คือคู่นางเอกและพระเอก กับคู่อดีตคู่หมั้นนางเอก ที่คู่นี้ดราม่าน้ำตารินกันเลยทีเดียว อ่านแล้วสงสารและดึงความสนใจไปเลยล่ะ

แต่จะว่าไป บทบาทความทุ่มเทให้นางเอกของพระเอกก็ค่อนข้างเห็นได้ชัดเจนค่ะ ยิ่งพระเอกได้รู้แล้วว่าอะไรทำให้เขาต้องมาเจอนางเอกในสถานการณ์แบบนี้เขาก็ตัดใจจากนางเอกไม่ได้ แม้ในตอนนั้นเขารู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์ไปชอบนางเอกเพราะเธอมีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่เขาก็พร้อมจะเป็นแค่เพื่อน คนที่นางเอกจะเอาไว้คอยปรึกษาหรือเป็นที่พึ่งพิงในยามที่ไม่มีใครมองเห็นเธอบนโลกนี้ก็ตาม ความน่ารักของพระเอกในจุดนี้จะเห็นได้ชัดค่อนข้างมาก พระเอกจะเป็นฝ่ายเสียสละเพื่อรัก ทั้งรอคอยเธอ มีอกไว้ให้เธอร้องไห้ หรือต่างๆนาๆ เพียงเพราะรักนางเอก อาจจะไม่ได้หวือหวาอะไรมากมาย แต่ก็น่าอุ่นใจหากมีผู้ชายสักคนมาอยู่ข้างๆ และสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้เธอโดดเดี่ยว มันจะไม่ยากที่จะเปลี่ยนความรู้สึกของนางเอก ที่เจ็บปวดจากการถูกทรยศ แล้วมารู้สึกรักพระเอกได้

แต่พูดกันตรงๆนะคะ จะว่าไป คู่หมั้นนางเอกเขาผิดแค่พลาดพลั้งไป ความขาดสติทำให้ทุกอย่างพังทลายลง แต่ความรักของเขาไม่ได้ลดน้อยลงเลย จะบอกว่าเขาทอดทิ้งนางเอกนอนอยู่ในไอซียูก็ไม่ใช่ เขาเป็นหมอ เป็นคนที่คอยรักษาเธอ แต่เขาผิดตรงไหนที่ไม่อาจเห็นสภาพคนที่ตนรักแบบนั้น ฟีน่าว่าไม่แฟร์ตรงที่จะบางคนจะบอกว่า พระเอกดีกับนางเอกที่สุด ตอนเธอไม่มีสติ มีแต่พระเอกเท่านั้นที่อยู่กับเธอ จริงๆก็ยังมีคู่หมั้นนางเอกตลอด จนความรักครั้งนี้ แอบสงสารคู่หมั้นนางเอกที่พลาดนิดเดียว ทุกอย่างในชีวิตพินาศย่อยยับไปหมด ถ้าคนที่เขาไม่เผลอไปด้วยเป็นคนสำคัญของนางเอก มันก็อาจจะไม่จบแบบนี้

แต่ก็คงบอกไม่ได้ว่าใครผิด อาจจะต้องโทษคำว่าบุพเพสันนิวาสแทนก็เป็นไปได้ค่ะ หรือก็คงเป็นความไร้สติยับยั้งของทั้งสองฝ่าย เพราะตอนอ่าน ฟีน่ายังไม่เห็นเหตุผลดีที่นางเอกจะเลิกรักคู่หมั้นมารักพระเอกได้ เพราะเขาก็แสนดีกับเธอมาก จนเกิดเรื่องนี้ขึ้น เป็นการจบปัญหาทุกอย่าง ซึ่งมันกลับทำให้ฟีน่ารู้สึกว่าไม่โทษแฟนเก่านางเอกเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ การจะใช้วิธีนี้เลยดูธรรมดาไปนิด ถ้าแฟนเก่านางเอกจะนิสัยไม่ดีหรืออะไรสักอย่างนะคะ ฟีน่าจะยินดีปรีดากับการที่นางเอกจบกับแฟนเก่าแบบนี้ แต่นี้ความรู้สึกคือสงสารแฟนเก่านางเอกและอีกตัวแปรทันที ตัวละครนั้น น่าสงสารมาก เป็นเหมือนแค่ที่สองในสายตาแฟนเก่านางเอกเสมอ ทั้งๆที่ก็รักเขาไม่ต่างจากนางเอกเลย แค่เพียงเธอไร้ตัวตนในสายตาเขา แต่การที่ได้เขาไปมันก็ไม่ได้ทำให้เธอมีความสุข เพราะหัวใจเขาไม่ลืมนางเอก ปรากฏว่าฟีน่าดันสงสารตัวละครตัวนี้ค่ะ เผลอๆอาจจะชอบมากกว่านางเอกด้วยซ้ำไป

เหตุผลในการเปลี่ยนใจของนางเอกมันเป็นเรื่องยากจริงๆนะคะ แต่อย่างที่บอกล่ะว่ามันเบาไปนิดหนึ่ง ด้วยความที่คู่หมั้นนางเอกกับคู่กรณีเป็นคนดีมาก ไม่ใช่แนวทอดทิ้งนางเอกไม่ไยดี แบบนั้นเราคงสะใจมาก แต่นี้ อ่านแล้วเกลียดไม่ลงเลยทีเดียว และฟีน่าก็คิดว่านางเอกเปลี่ยนมารับรักพระเอกง่ายไปนิดหนึ่ง เพิ่งเลิกกับแฟนไม่นานก็รู้สึกว่าได้เจอคนที่ใช่คือพระเอก และทำให้เธอรู้จักคำว่ารักแท้อย่างรวดเร็ว จนอะไรจะง่ายขนาดนั้น แม้ว่าเรื่องที่เกิดจะใหญ่โตมาก แต่ไม่น่าทำให้นางเอกเปลี่ยนความรู้สึกจากรักเป็นไม่รักได้ทันใจ แต่ถ้าให้ความยุติธรรมก็คงเพราะในยามนั้น นางเอกไม่มีใครแล้ว มีแต่พระเอกคนเดียวที่เห็นวิญญาณเธอ เขาจึงเหมือนหลักให้เธอยึด เป็นทุกอย่างให้เธอเกาะเกี่ยว ความอ่อนแอและอ่อนไหวมากมาย รวมทั้งความหวาดกลัวต่ออนาคต ก็อาจจะทำให้นางเอกเปลี่ยนใจรักพระเอกได้ ซึ่งถ้านางเอกหัวใจยังว่างไม่รักใคร เราจะอินมากกว่านี้ค่ะ


และเมื่อเป็นนิยายที่เกี่ยวกับจิตวิญญาณ การมีกายทิพย์ กายหยาบ ทำให้ต้องมีเรื่องหลักศาสนาเข้ามาเกี่ยวพันกันนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้จัดว่าเป็นการยัดเยียดหรอกนะคะ อ่านแล้วก็เข้าใจไม่ยาก หากสิ่งที่นิยายเรื่องนี้กับสิ่งที่ฟีน่าคิดเหมือน การยึดติดนั่นคือทุกข์ ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราอย่างแท้จริง สิ่งใดที่เราหวงแหน ตายไปก็เอาไปไม่ได้ เราต้องเข้าใจการดำเนินไปของโลก อย่าทำตัวเป็น ตัวกู ของกูตลอดเวลา ต้องหัดปล่อยวางกันบ้าง มีสติเอาธรรมไปใช้ชีวิต แล้วมันจะเป็นสุข แต่ช่วงหนึ่งที่พูดถึงเรื่องชาติภพและอดีตที่ทำให้สองคนนี้มาเจอกัน ตอนแรกคิดว่าน้ำหนักของเหตุผลนี้จะมาก แต่อ่านไปแล้ว อ้าว มีนิดหน่อย แต่เอาเป็นว่าจัดว่าพอให้เนื้อเรื่องมีความแตกต่างจากแนววิญญาณออกร่างแล้วกันค่ะ

มุมมองโดยรวมกับนิยายเรื่องนี้ อย่างที่เกริ่นไว้ตอนต้นว่า อยู่ในโหมดนิยายแนว อบอุ่น น่ารักพอประมาณหนึ่งค่ะ ไม่หวือหวา ไม่หวานเลี่ยน อ่านได้จนจบเล่ม แต่ยังไม่ขนาดว่าต้องอ่านเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวนั้น ซึ่งใครชอบพระเอกกลับใจมาเป็นชายหนุ่มแสนอบอุ่น ก็ดูจะเหมาะกับการอ่านนะคะ ความทุ่มเทของพระเอกยังจัดอยู่ในเกณฑ์ที่มากเอาการอยู่ค่ะ ยิ่งหลังจากช่วงเปิดใจกับพี่ชายนางเอกว่าขอเป็นคนดูแลนางเอก ทั้งๆที่เธอยังเป็นเจ้าหญิงนิทราก็ตามที ก็คงเพราะเขาน่ะแอบรักนางเอกมาก่อน เหตุผลจากชาติภพ หรือเหตุผลอื่นๆ ก็ทำให้เนื้อเรื่องมันหวาน อบอุ่นดีค่ะ แค่ยังไม่ถึงกับฟินแบบจิกหมอนนะคะ อารมณ์เรื่อยๆ สบายๆกันไป ซึ่งฟีน่าก็เรียกว่าเป็นนิยายที่อ่านพอได้ กลางๆ นะคะ ถ้าซื้อมาก็ไม่เสียดายเงิน

จากรีวิวแล้ว ถ้าได้อ่านเองคู่รองต้องแย่งซีนแน่เลยค่ะ

แย่งซีนอยู่ค่ะ แถมใครชอบแนวแอบรักแกมดราม่าอาจจะชอบกว่าคู่หลักอีกค่า

ไม่เคยลองแนววิญาณรักๆ สักที แต่เรื่องนี้มีจุดให้อยากได้มาลองซะแล้วสิคะ