PATRON ปลาทอง (2 เล่มจบ) 

Khaosap เขียน 

พิมพ์ครั้งที่ 1 สิงหาคม 2563 

ราคาเล่ม 700 บาท 621 หน้า 

ราคาอีบุ๊ก (meb) 560 บาท 

#นิยายวาย #นิยายyaoi #นิยายคนไทยแต่ง #PATRON #ปลาทอง #ซื้อปลาทอง #Khaosap #รีวิวนิยาย #ออโอ

*นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย 

หลังปกเล่ม 1 

เธียรวิชญ์ พบกับ วรินทร์ ในฟิตเนส อีกฝ่ายดูโดดเด่นท่ามกลางผู้คน ด้วยรูปลักษณ์ของคนหน้าสวย ทั้งรูปจมูกโด่งโดดเด่นป็นเอกลักษณ์ กรอบหน้าคมสันเหมือนฝรั่งต่างชาติ รับกับนัยน์ตาสีอ่อนที่หาได้ยาก และริมฝีปากที่น่าจะอ่อนนุ่มเมื่อได้สัมผัส 

แต่นี่ไม่ใช่การพบกัน 'ครั้งแรก' 

เธียรวิชญ์จำได้ว่าอีกฝ่ายมีชื่อเสียงอยู่ในเว็บไซต์ขายงานศิลปะที่เขาติดตาม 

...และวรินทร์ขายภาพถ่ายวาบหวิวของตัวเอง 

คุยกันหลังอ่าน 

ภาพปกเอามาจากร้านเทพช็อปของคนเขียนเพราะโอซื้อแบบอีบุ๊กนะคะ 

ปลาทองคืออะไรก่อน  

คือการเรียกล้อคำว่า Patron ซึ่งตามในเรื่องคือแพลตฟอร์มที่ให้ผู้สร้างสรรค์ผลงานลงผลงานที่นี่เพื่อหารายได้ คนที่อยากเสพผลงานพวกนี้ก็จะจ่ายเงินสนับสนุนผู้สร้างสรรค์  

คราวนี้ ตัวเอกของเรา เธียรวิชญ์ หนุ่มแว่นบนหน้าปก ก็เกิดไปติดตาต้องใจ...แฮ่ม เอาเป็นว่าชอบผลงานของคุณเนียร์ ซึ่งเป็นภาพถ่ายวาบหวิวในคอนเซ็ปต์ต่าง ๆ ก็เลยจ่ายเงินสนับสนุนให้ ทุกเดือนคุณเนียร์ก็จะส่งภาพมาเป็นการตอบแทน ซึ่งผู้สนับสนุนนี่ไม่ได้มีแค่พ่อหนุ่มแว่นของเราคนเดียวนะ เธียร์วิชญ์เป็นแค่หนึ่งในนั้น มันมีระดับสมาชิกอยู่ ยิ่งจ่ายมาก ยิ่งได้ภาพมาก ยิ่งเปิดมาก (เธียรวิชญ์เลือกจ่ายที่เดือนละยี่สิบห้าดอลลาร์ค่ะ) แต่ถึงจะจ่ายมากแค่ไหน คุณเนียร์คนนี้ก็ไม่เปิดหมดนะ คือไม่ถ่ายด้านหน้านะจ๊ะ ไปจิ้นเองจ้ะ /ผิด ลืมบอกไป ภาพของคุณเนียร์เป็นภาพหนุ่มหน้าสวย และเธียร์วิชญ์เป็นเกย์ที่ไม่ได้เปิดเผยตัวตน (แต่ก็ไม่ได้ปกปิดนะฮะ) 

เธียรวิชญ์คลั่งการออกกำลังค่ะ จะไปฟิตเนสแทบทุกวัน วันหนึ่งก็ไปเจอหนุ่มรูปงามมาออกกำลังข้าง ๆ ซึ่งหนุ่มคนนี้เนี่ย เป็นมือใหม่ในการออกกำลังเลย เธียรวิชญ์ก็เลยช่วยแนะนำให้ ก็ได้พูดคุยทำความรู้จักกัน หนุ่มหน้าสวยก็แนะนำตัวว่าชื่อวรินทร์ ปัญหาก็คือวรินทร์ดันหน้าตาคล้ายกับคนในภาพถ่ายคุณเนียร์ที่เขาจ่ายเงินสนับสนุนในปลาทอง เธียรวิชญ์ก็สงสัยมากกก ถึงกับเอาไปปรึกษาเพื่อนเลย  บังเอิญตอนนั้นคุณเนียร์เปิดคอมมิชชันพิเศษ ซึ่งให้คนที่สนับสนุนสามารถกำหนดหัวข้อภาพถ่ายได้ เธียรวิชญ์ก็เอาค่ะ แฟนคลับยินดีเปย์ ก็เลยได้คุยกับคุณเนียร์คนนี้ครั้งแรกเพื่อคุยรายละเอียดกัน (ทุกทีจ่ายเงินอย่างเดียว) ก็เลยนำไปสู่การแอบสืบถามแบบลับ ๆ (?) แล้วเวลาเธียรวิชญ์คุยกับคุณเนียร์จะคุยเป็นภาษาอังกฤษ เธียรวิชญ์ก็ไม่มั่นใจภาษาของตัวเอง กลัวแปลผิดหรือไม่สุภาพ ก็เลยไปขอร้องแกมบังคับเพื่อนคนดีคนเดิมที่เป็นครูสอนภาษาอังกฤษให้ช่วยดูความถูกต้องแล้วก็เกลาภาษาให้หน่อย โอฮาคุณเพื่อนทรงพลมาก ตานี่ปากบอกไม่อยากรับรู้เรื่องแบบนี้ ไม่อยากเห็นผู้ชายโป๊ แต่สุดท้ายก็ช่วยเพื่อนหมด ให้คำปรึกษา แปลสารรัก (?) ดึกดื่นวุ่นวายแค่ไหนก็ทำให้หมด 

ระหว่างนั้นวรินทร์ก็มาฟิตเนสแทบทุกวัน เลยได้พูดคุยสนิทสนมกับเธียรวิชญ์มากขึ้น เธียรวิชญ์ก็กลายร่างเป็นโค้ชส่วนตัวให้วรินทร์ ส่วนคนอ่านก็กลายสภาพเป็นลูกศิษย์จำเป็นฟังเลคเชอร์ท่านอาจารย์ด้วย ฮ่า ๆ  

สรุปนี่เป็นนิยายว่าด้วยการดูแลสุขภาพร่างกายเพื่อส่งเสริมสุขภาพใจ ร่างกายแข็งแรง จิตใจแจ่มใส เพราะมีผู้มาดามใจ #ออกกำลังกายอย่างไรให้ได้แฟน 

เอิ๊ก 

ถ้าให้นิยามสำหรับเรื่องนี้ ก็คงเป็นคำว่า น่ารักน่าหยิก มั้งคะ เรื่องสบาย ๆ ไม่เครียด จีบกันไปแซวกันมา เฮฮา อ่านแล้วยิ้ม อะไรอย่างนี้ 

สำหรับปัญหาสำคัญ ใครคือพระเอก  

ถ้าคุณไม่ได้อ่านในเว็บหรือติดตามผู้เขียนมาก่อน แล้วอยู่ ๆ มาอ่านเรื่องนี้เลย คงสงสัยแบบโอ  

คือเธียรวิชญ์เนี่ย เป็นหนุ่มแว่นวัย 28 ปี ที่มีร่างกายแข็งแรงและตัวหนา (ประสาคนออกกำลังเลยมีกล้ามบ้างน่ะ) แต่มีมุมน่ารักน่าแกล้งเพราะเป็นคนซื่อ 

ส่วนวรินทร์ เป็นหนุ่มหน้าสวย วัย 28 ปีเท่ากัน ที่สูงกว่าเธียร์วิชญ์ห้าเซ็นต์ แต่รูปร่างบางกว่าเธียรวิชญ์ เป็นมือใหม่ด้านการออกกำลัง แต่งตัวเก่ง ชอบโปรยเสน่ห์ และค่อนข้างติดการออดอ้อนคลอเคลีย 

คุณคิดว่าใครรุก 

ติ๊กต็อก ติ๊กต็อก ติ๊กต็อก  

หมดเวลา 

ตอบ 

วรินทร์เป็นพระเอกจ้า 

เรื่องนี้พระเอกหน้าสวยนะคะ 

โอเดาถูกค่า เย่ เย่ เย่ 

แต่ถ้าใครตามเรื่องเห็นคนเขียนติกแท็กรุกหน้าสวยอยู่นะ ก็คงไม่ผิดโพกัน 

โอให้เรื่องนี้ที่ 3.5 ดาว สำหรับโอคืออ่านสนุก อ่านแล้วติด อดหลับอดนอนอ่าน อ่านแล้วยิ้มได้เรื่อย ๆ ขำหนุ่มแว่นเธียรวิชญ์คนบ้าออกกำลัง ที่ชื่นชอบคะน้าหมูกรอบทเป็นที่สุด และทุกครั้งที่ออกก็จะคิดเมนูอาหารที่จะกินมื้อต่อ ๆ ไปตลอด ประทับใจทรงพลเพื่อนสุดฮาตั้งแต่ฉากเปิดตัวยันฉากส่งท้าย ชอบความเจ้าเล่ห์ของคุณวรินทร์คนงาม ที่พอเป็นเรื่องพละกำลังแล้วพี่ไม่พร้อมตลอด (แต่จบท้ายเรื่องก็แข็งแรงขึ้นนะจ๊ะ นับถือคุณวรินทร์ที่ฮึดสู้มาได้ เป็นเพราะพลังแห่งรักแท้ ๆ) ชอบความแอบอ่อยแอบหยอดกันและกัน จีบกันไปมา น่ารัก หวาน ๆ ดีค่ะ ครอบครัวทั้งสองฝ่ายก็น่ารัก 

แต่ที่ไม่ให้เต็มเพราะเรื่องของสำนวนภาษา  

คือมันจะมีช่วงที่อ่านแล้วค่อนข้างสับสน เหมือนภาพของคนเขียนกับเราไม่ค่อยตรงกัน อ่านแล้วนึกภาพตามไม่ค่อยได้ 

เรื่องนี้ใช้มุมมองพระเจ้าในการบรรยาย แต่หลายครั้งที่โองงตอนสลับบทเล่า เหมือนตามไม่ค่อยทันว่าตอนนี้เปลี่ยนคนบรรยายแล้วนะ แล้วหลายครั้งโอรู้สึกว่าเสียงของคนเขียนมาแทนเสียงของตัวละครน่ะค่ะ บทสนทนายังไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ และบางครั้งโอไม่เข้าใจใจความที่ต้องการสื่อด้วย  

อาจเพราะเรื่องนี้ผู้เขียนต้องการให้ข้อมูลเรื่องการออกกำลัง และข้อมูลอื่น ๆ ด้วย แต่โอคิดว่าถ้ายัดถูกอย่างมาในบทสนทนาบางทีอ่านแล้วมันจะรู้สึกว่ามันล้นมากไป หรือไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเพราะคล้ายการฟังการบรรยาย โอว่าถ้าตัดไม่ให้ยาวไปในแต่ละครั้ง หรือลองเปลี่ยนเป็นแทนที่จะให้ทุกอย่างอยู่ในบทสนทนา ก็ดึงเข้าไปในส่วนของการบรรยาย ก็น่าจะช่วยทำให้มันกลมกลืน แนบเนียนไปกับตัวเรื่อง 

ข้างบนเป็นเรื่องของการแทรกข้อมูลเนอะ แต่คราวนี้ โอว่าการบรรยายของผู้เขียนมีปัญหาจริง ๆ สารภาพว่าโอนึกภาพไม่ได้เลยในช่วงของการบรรยายท่าทางของโยคะ การคลายกล้ามเนื้อ อะไรพวกนี้ เข้าใจว่ามันยากอยู่ที่จะนึกออกถ้าเราไม่รู้จักคุ้นเคยอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นตัดไป ไม่นำมาพิจารณาร่วม แต่ต่อให้เป็นท่าทางปกติของพระนาย โอก็นึกภาพตามยากค่ะ  

ยกตัวอย่างบทที่ 23 

/เธียรวิชญ์ลืมตามองอีกฝ่าย มองคนที่ค่อย ๆ ถอยตัวเองลงนั่งตรงหน้า/ 

ภาพในหัวโอคือ เธียร์วิชญ์ยืน ส่วนวรินทร์ลงไปนั่งขัดสมาธิ แต่จริง ๆ ไม่ใช่ ถ้าอ่านในบทบรรยายทั้งหมด จะพอเดาได้ว่าวรินทร์คุกเข่า เพราะฉะนั้นจะเห็นว่าการเลือกใช้คำมีผลมาก ลงไปนั่งชันเข่า หรือคุกเข่า หรือนั่งบนส้นเท้า ภาพจะตรงกับสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นมากกว่า 

นอกจากปัญหาการเลือกใช้คำ โอคิดว่าให้ความสำคัญกับประเด็นก็มีผลค่ะ อย่างช่วงแรก บทสนทนาที่เธียรวิชญ์คุยกับทรงพลที่พยายามอธิบายเรื่องปลาทอง ตอนที่เธียร์วิชญ์พูดถึงคุณดิมิทรี ซึ่งเป็นอีกหนึ่งคนที่เขายอมจ่ายเงินสนับสนุน บทนี้ค่อนข้างแปลกค่ะ เหมือนลำดับความสำคัญมันไม่ใช่ ประเด็นสำคัญของทั้งคู่คือคุณเนียร์ เพราะฉะนั้นการพูดถึงดิมิทรีจึงแทบไม่จำเป็นเลย ยกเว้นการโยงเรื่องการที่เธียรวิชญ์จ่ายให้ภาพวาบหวิวมากกว่าการ์ตูนสิ่งแวดล้อม ถ้าสมมติอยากเล่นมุกนี้ ก็อาจให้ทรงพลด่าเพื่อนว่า มึงจ่ายเงินซื้อภาพโป๊เหรอ แล้วเธียรวิชญ์ก็แก้เกี้ยวด้วยการบอกว่า เหย กูก็จ่ายเงินสนับสนุนงานสิ่งแวดล้อมจากคุณดิมิทรีนะเว้ย อะไรอย่างนี้ แล้วก็บทสทนาก็จะโยงไปถึงเรื่องราคา ก็จะเล่นมุกนี้ได้อยู่ดี 

ตัวอย่างที่ยังเรียบเรียงไม่ดี อ่านแล้วงง บทที่ 18 

/สักวันหนึ่งพวกเขาอาจจะอาบน้ำด้วยกันเป็นเรื่องปกติ ต่างฝ่ายต่างสนใจทำความสะอาดตัวเอง และพยายามไม่มองเรือนร่างของอีกคน แต่ถึงจะพูดอย่างนั้น เธียรวิชญ์ก็ยังแอบเหลือบหาวรินทร์อยู่เป็นระยะ/ 

เหตุการณ์ตอนนี้คือทั้งคู่อาบน้ำด้วยกันอยู่  

น่าจะเป็นแบบนี้มากกว่าหรือเปล่าคะ 

>> คงมีสักวันหนึ่งที่พวกเขาอาจจะสามารถอาบน้ำด้วยกันเป็นเรื่องปกติ ต่างฝ่ายต่างสนใจทำความสะอาดตัวเอง โดยไม่สนเรือนร่างของอีกคน แต่สำหรับวันนี้ เธียรวิชญ์ก็ยังแอบเหลือบมองวรินทร์อยู่เป็นระยะ 

บทที่ 19 ตอนที่พูดถึงการปีนหน้าผาจำลอง 

/เท่าที่สังเกตวิธีการก็คือ ผู้เล่นจะจับคู่กัน โดยคนหนึ่งจะปีนขึ้นไปและโยงเชือกไว้กับอีกคนหนึ่งเพื่อคอยดูแลความปลอดภัย เมื่อผู้ปีนก้าวขึ้นไปอีกหนึ่งขั้น เพื่อนที่ดูแลความปลอดภัยก็จะต้องดึงเชือกในมือให้ตึง เผื่อว่าคนด้านบนจะก้าวพลาดจนหลุดจากผา จะได้ไม่ตกลงมาจนได้รับบาดเจ็บ และถ้าผู้ปีนขึ้นต่อไม่ไหวแล้ว เพื่อนด้านล่างก็จะค่อย ๆ คลายเชือกให้คนด้านบนลงมาอย่างปลอดภัย/ 

อย่างนี้จะเข้าใจง่ายกว่าหรือเปล่าคะ 

>> 

เท่าที่สังเกตวิธีการก็คือ ผู้เล่นจะจับคู่กัน คนหนึ่งปีน คนหนึ่งจับเชือกเพื่อดูแลความปลอดภัยให้คนที่ปีน เมื่อผู้ปีนไต่ขึ้นไประดับหนึ่ง เพื่อนที่ดูแลความปลอดภัยด้านล่างก็จะต้องดึงเชือกในมือให้ตึง เพื่อป้องกันการตกลงมาบาดเจ็บถ้าผู้ปีนก้าวพลาดหลุดจากผา และถ้าผู้ปีนปีนขึ้นต่อไม่ไหวแล้ว เพื่อนด้านล่างก็จะค่อย ๆ คลายเชือกให้คนด้านบนลงมาอย่างปลอดภัย 

บทที่ 17 คำผิด เหงื่อโทรมกาย > เหงื่อโซมกาย 

Child Pose โพส หมายถึงท่าทาง ในที่นี่จึงไม่ต้องมี ต์  

และการเรียก ผู้ใหญ่ ในกรณีเรียกเป็นสรรพนามบุรุษที่ 3  

ในเรื่องวรินทร์เรียกแม่ของเธียรวิชญ์ว่า เธอ ส่วนเธียรวิชญ์เรียกพ่อของวรินทร์ว่า เขา   

ใช้ ‘ท่าน’ จะเหมาะสมกว่านะคะ 

และการเรียก ‘เบื้องบน’ กับ ‘เบื้องล่าง’ ในฉากเข้าพระเข้านาย 

ส่วนตัวนะ มันไม่น่าใช้ในฉากแบบนี้ได้เลยอะ  

ตัวอย่าง เบื้องบนเขาสั่งมาอย่างนี้น่ะ 

เหมือนเราพูดถึงคนที่มีอำนาจมากกว่า เป็นเจ้านายอะไรอย่างนี้ 

ในกรณีที่พูดถึงตำแหน่ง โอว่าใช้ คนที่อยู่ข้างบน คนข้างล่าง ก็ได้ แต่มันอาจจะจำเจ และดูสะดุดตาถ้าใช้บ่อยเกินไป  

โอชอบตอนที่เธียรวิชญ์คุยกับเนียร์เป็นภาษาอังกฤษนะ แต่คิดว่าช่วงที่แปลเป็นไทยใช้ภาษาเป็นทางการไปหน่อย เลยดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ 

ทั้งหมดเป็นเพียงความเห็นของโอนะคะ 

ลองอ่านตัวอย่างดูก่อนได้ 

ตัวอย่าง คลิก

ซื้อรูปเล่ม คลิก

ซื้ออีบุ๊ก เล่ม1 เล่ม2


มีภาพประกอบในเล่มด้วยนิดหน่อยค่ะ

สำหรับ meb ไฟล์ epub เรื่องนี้มีส่วนที่เนื้อหาหายไปในเล่ม 1 บทที่ 9 ส่วนที่เธียรวิชญ์ตอบแชตผิดภาษาหายไป โออ่านแล้วงงเลยลองโหลดใหม่เป็นไฟล์ pdf ถึงรู้ว่าไฟล์ epub เนื้อหาไม่ครบ (หน้า 111 pdf) 

ลืมพูดถึงตอนพิเศษ ซึ่งจริง ๆ ไม่เชิงตอนพิเศษ แต่เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องจากตอนจบค่ะ เล่าเรื่องครอบครัวของทั้งสองฝ่าย ให้พระนายโชว์ความหวานให้สำลัก และส่งท้ายโดยมีเพื่อนพลเป็นตัวฮาที่น่ารักขั้นสุด 

สรุปว่าเธียรวิชญ์กับวรินทร์เป็นคู่ที่อาจจะดูแตกต่าง แต่ก็มีหลายอย่างที่เข้ากันได้ ที่สำคัญทั้งสองคนเชื่อและยอมรับในตัวของอีกฝ่าย ความรักก็เป็นแบบนี้แหละเนอะ