Group Blog All Blog
|
ฉากซ่อนรัก ปองวุฒิ เขียน ซื้อมาเพราะอ่านปกหลังแล้วชอบ ไปอ่านตัวอย่างก็ชอบอีก เลยได้มาด้วย ทั้งที่ไม่ได้ตามหนังสือเรื่องอื่นๆ ในชุดบ้านน้อยซอยเดียวกันมาก่อนเล้ย คิดเองว่าคงอ่านแยกได้อยู่หรอก ฮ่าๆ ปกติโอไม่ชอบหนังสือชุดที่รวมหลายคนแต่งเข้าด้วยกันค่ะ เหตุผลคือ 1. หลายเล่ม ไม่อยากตาม 2. บางคนเราก็ไม่เคยอ่านผลงานของเขามาก่อน ถ้าต้องเลือกโดยงบจำกัดแล้ว เราเลือกที่จะปล่อยผ่านมากกว่า 3. ถ้ามีตัวละครเกี่ยวเนื่อง ยากที่จะเขียนให้คงความเป็นตัวตนของตัวละครในเรื่องอื่นๆ 4. มักจะกลายเป็นงานชุมนุมตัวละคร เพราะต้องใส่บทตัวละครในเล่มอื่นๆ เข้ามาด้วยเพื่อความเกี่ยวเนื่อง 5. คนเขียนโดนจำกัดกรอบ มีหลายเงื่อนไขที่ต้องทำตาม ทำให้แสดงแนวคิด สร้างสรรค์ผลงานโดยมีความเป็นตัวตนของตัวเองได้ไม่เต็มที่ เพราะงั้น บรรดานิยายชุด ซีรีส์ต่างๆ Box set ชุดเกี่่ยวพันหลายคนเขียน โอมักเลือกปล่อยผ่านเลยค่า แต่เล่มนี้ ได้มาเพราะปกหลังและเกริ่นตัวอย่างที่มีเลย จึงเป็นที่มาว่า "ปกหลัง และช่วงต้นของเรื่อง" นั้น สำคัญไฉน  ให้เซนเซย์สุดที่่รักมาถ่ายด้วยในคอนเซบป์แมว (ถึงจะไม่ใช่แมวดำก็เถอะ)   ฉากซ่อนรัก ลำดับที่ 5 ในชุดบ้านน้อยซอยเดียวกัน ปองวุฒิ เขียน สนพ.คำต่อคำ หลังปก ผีหลอกไม่กลัว...เพราะมัวแต่รัก เมื่อเน็ตไอดอลสาวสุดอึ๋มปะทะผู้กำกับติสต์แตก
อะไรจะเกิดขึ้น ! ? ในค่ำคืนที่เมามาย พิมพราว เน็ตไอดอลสาวอกอึ๋มแห่งซอยทองคำสิบเอ็ด ดันเผลอให้วิญญาณมนุษย์ป้าที่ถูกฆ่าตายติดตามมาโดยไม่รู้ตัว ชีวิตวุ่นๆ พลันบังเกิด เมื่อเธอต้องอยู่ร่วมบ้านกับผีป้าขี้บ่นและเอาแต่ใจ เท่านั้นยังปั่นป่วนไม่พอ เธอดันถูกมัดมือชกให้เป็นนางเอกภาพยนตร์ของผู้กำกับติสต์แตก แถมขี้เก๊ก (และสุดโหด !) ทุกอย่างคงไปได้สวย หากฝีมือการแสดงของเธอเข้าขั้นเทพ แต่
มันดันห่วย 'สุดขีด' คมปราชญ์ ผู้กำกับจอมสั่งจึงเข้มงวดกับเธอเป็นพิเศษ แถมจุ้นจ้านเสนอหน้ามาที่บ้านบ่อยๆ อ้างช่วยซ้อมบท แต่ที่จริงแอบซ้อมรักจนใจเธอเริ่มเต้นตึ้กตั้ก เรื่องยิ่งชุลมุนเมื่อชาวซอยทองคำสิบเอ็ดไม่เป็นอันทำมาหากินเพราะโดนภูตผีรังควาน เขากับเธอต้องร่วมกันปราบผีให้สำเร็จ ก่อนจะหันหน้ามาเคลียร์เรื่องหัวใจ ว่าแต่
ใครกันนะที่เป็นต้นเหตุเรื่องร้ายๆ ในซอยทองคำสิบเอ็ด ? คุยกันหลังอ่าน เรื่องย่อตามปกหลังค่ะ ครอบคลุมแล้ว อ่านแล้วกระตุ้นให้อยากติดตามมาก ว่าส่วนผสมระหว่างสาวสวยเน็ตไอดอลกับผีมนุษย์ป้าออกมาจะเป็นยังไง ช่วงต้นของเรื่อง โอชอบนะคะ ฮาปนน่ารักดี เล่าถึงสังคมในยุคเทคโนโลยีสื่อสารในปัจจุบันได้แบบจิกกัดขำๆ เช่น ท่อนนี้ หญิงสาวเปิดโปรแกรมแต่งภาพยอดนิยม เลือกฟิลเตอร์แต่งหน้าเนียนเด้ง บีบอัดใบหน้าให้เรียวอีกนิด...เผื่อในกรณีที่มีคนช่างคอมเมนต์หาว่าเธอหน้าบานเกินไป สมัยนี้ต้องหน้าเรียวไว้ก่อน แม้ดูผิดจากความเป็นจริงไปนิดก็เถอะ ไม่เป็นไร หากเจอตัวจริงแค่บอกว่าเป็นมุมกล้องก็แล้วกัน จากนั้นก็กดบันทึกภาพ เท่านี้ก็พร้อมส่งตรงเข้าอินสตาแกรม โซเชียลมีเดียที่ใช้เป็นประจำแล้ว อุ๊ย...ต้องไม่ลืมบรรยายใต้ภาพด้วย #บ่ายวันอาทิตย์ #ร้อนสุดๆ #ดื่มบลูเลมอนเย็นชื่นใจ #ใครอยากกินบ้าง #งดฝากร้านนะคะ อ่านถึงตรงนี้แล้วฮาก๊ากเลย อ่านเพลินจนกระทั่งพระเอกโผล่มา... คมปราชญ์ ผู้กำกับหนังติสต์แฝงปรัชญาต้องตีความ หนังของเขาเลือกคนดู จนนางเอกไปวิจารณ์หนังเขาว่าดูไม่เห็นรู้เรื่องเลย เหล่าแฟนคลับพระเอกเลยไปป่วนนางเอก แบบตรงๆ คือ โอไม่ชอบพระเอกเรื่องนี้เลยค่ะ ต่อไปนี้จะเป็นการเปิดเผยเนื้อหาบางส่วนของเรื่องนะคะ ถ้าไม่อยากรู้เรื่องก่อนกลัวอ่านไม่สนุก ข้ามไปเลยก็ได้ค่ะ คมปราชญ์คนที่ถ้าไม่มีตัวอักษรเขียนหราบนหน้าผากว่าเป็นพระเอกแล้ว โอจะคิดว่าเขาเป็นตัวร้าย ตัวอิจฉา ชีกอ ลามก หลอกหญิงไปฟันเป็นว่าเล่น ...ทั้งหมดนี่โอคิดเห็นจากพฤติกรรมพระเอกค่ะ คือ ไม่-น่า-ไว้-ใจ-อย่าง-ยิ่ง 1. เขาคิดเองเออเอง ปล่อยข่าวออกไปว่านางเอกมาแสดงหนังของตน ทั้งๆ ที่ความจริง ยังไม่ได้คุยกันเลยแม้แต่น้อย ... เฮ้ย มีอย่างงี้ด้วย!? ไม่เคยเจอแต่ไปติ๊ต่างเข้าข้างตัวเอง มันใช่หรอ? คนทำงานแบบมืออาชีพเป็นอย่างนี้หรอ? 2. พอนางเอกไปถามถึงที่ ก็ยังขู่แกมบังคับนางเอกอีก ... เอ้า เอาเข้าไป ตัวเองทำเอง ยังหาเรื่องขู่เขาแบบหน้าหนาเกินทน วางมาดเท่ไม่ช่วยอะไร ณ จุดจุดนี้ 3. นางเอกเลยตกลงแบบเสียไม่ได้ เพราะกลัวพระเอกปล่อยข่าวลวง บวกกับตัวเองก็คิดว่าได้แสดงหนังก็เป็นหนทางหนึ่งที่จะทำให้มีชื่อเสียงมากขึ้น ... อะ ตอนนี้ถือว่าสมยอมกันทั้งคู่ละ เพราะต่างยื่นหมูยื่นแมว ได้ประโยชน์ร่วมกัน 4. แล้วนางเอกต้องตกลงรับงานแบบบทไม่มี เนื้อเรื่องไม่รู้ แม้แต่ชื่อก็ยังไม่รู้เลย ... เฮ้ย นึกถึงพวกหลอกให้รับงานที่ไม่มีจริงแลกกับตัวดาราเลย มันไม่น่าเชื่อถือแม้แต่น้อย 5. สถานที่ถ่ายทำก็เปลี่ยนตามใจชอบ นึกว่าตรงนี้เหมาะก็เปลี่ยนเอาดื้อๆ ... วะละเฮ้ย ไม่มีแผนมาก่อนเรอะ เปลี่ยนตามใจฉันไปหน่อยมั้ย ถ้าวันหนึ่งนึกเปลี่ยนตัวละครก็ปลดออกได้เลยสิ ความน่าเชื่อถือล่ะคะคู้นนน 6. บุกเข้าบ้านนางเอกดื้อๆ ไปทู่ซี้อยู่บ้านเขา ทั้งๆ ที่นางเอกอยู่บ้านคนเดียว ... ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลยอะ วางตัวไม่ดี โอไม่ชอบผู้ชายแบบนี้ เป็นปัญหาของโอล่ะมั้ง 7. ไม่เป็นที่พึ่งยามยากสักเท่าไร ... ช่วงแรกๆ ชัดเลยค่ะ นางเอกมีปัญหาอะไร พระเอกอยู่วงนอกตลอด ช่วยได้แค่ให้ข้อคิดเห็นนิดหน่อย แล้วจากไปแบบมาดเท่ ทิ้งให้นางเอกเผชิญกับปัญหาตลอด ช่วงหลังดีขึ้นหน่อย แต่คะแนนเสียไปมากแล้วค่ะ เช่น บ้านนางเอกไม่น่าไว้ใจ พระเอกไม่น่ายอมให้นางเอกอยู่ต่อไปคนเดียวเลย ไม่ว่าคนแปลกหน้า บ้านโดนรื้อ หรือสิ่งแปลกประหลาดบริเวณ คือตามความรู้สึกโอ ในช่วงเวลาแบบนี้นะ ควรพานางเอกไปอยู่ที่อื่น เป็นธุระจัดหาให้ หรือไม่ก่อต้องพาตัวมาดูแลนางเอก หรือถ้าไม่ว่างก็หาคนมาอยู่ด้วย ให้ผู้หญิงคนเดียวอยู่บ้านในช่วงเวลาที่ไม่ปลอดภัย โอว่าอันตรายมากนะคะ แต่อันนี้ก็คิดเอาเองอีกนั่นแหละ ก็สรุปจากความคิดมากของโอคือไม่ชอบพระเอก เนื้อเรื่องช่วงต่อไปก็เริ่มมีจุดที่มาเพิ่มข้อข้องใจกับความเป็นเหตุเป็นผลของเนื้อเรื่องด้วย เช่น - นางเอกเจอคนรื้อบ้าน ... ถ้าเป็นโอคงกลัวจนอยู่ต่อไปไม่ได้ ต้องเผ่นออกนอกบ้านแล้ว คือมีใครก็ไม่รู้มารื้อบ้าน คนร้าย? ขโมย? แต่นางเอกเธอค่อนข้างเฉยนะคะ น่าจะกลัวกว่านี้แบบมากๆ เลย - นางเอกกลัวผี ... ช่วงแรกบรรยายว่านางเอกกลัวผี แต่เธอไม่แสดงอาการกลัวเลยนะคะ ถึงจะบอกว่าชินก็เถอะ อย่างน้อยก็ต้องมีอาการตกใจ สะดุ้ง วิ่งหนี หรืออะไรบางอย่างที่แสดงบ้าง แต่เธอเฉยไปหน่อยในความรู้สึกโอนะคะ - แมว ... ทำไมเจ้าของปล่อยแมวมาหานางเอกได้ง่ายจัง แถม "ปล่อย" แบบไม่ดูดำดูดี ให้ต้องเดาใจว่านางเอกจะเก็บมาเลี้ยง ถ้ารักขนาดนี้ เป็นไปได้ยากค่ะ สำนวน เป็นครั้งแรกที่อ่านงานของผู้เขียนค่ะ สำนวนดีใช้ได้เลยค่ะ อ่านไม่สะดุด เล่าเรื่องต่อเนื่อง กระชับ ไม่วนเนื้อหา พยายามเก็บประเด็นได้ดีค่ะ ขอชม แต่มีจุดอ่านแล้วแวบแรกจะงง 2-3 จุด 1. คนจูงหมามาเดินเล่นกันอาม่า เปิดตัวอาม่า ... อ่านแล้วงงว่าอาม่าโผล่มาตอนไหน? แต่อ่านซ้ำ 2-3 รอบก็เข้าใจค่ะ ผ่าน 2. จุดรถโดยสาร มีคนทะเลาะกัน แล้วคนหนึ่งโยนกระเป๋าออกมา ... อ่านแล้วจะมีคำถามว่า ใครเป็นคนโยนกระเป๋า? พออ่านซ้ำ 2-3 รอบจึงเข้าใจ ก็โอเคค่ะ เข้าใจก็ถือว่าผ่านละ 3. หน้า 96 "ป้ามีสามีใหม่เป็นหมอเหรอ" เธออดถามไม่ได้ "เปล่า" อีกฝ่ายส่ายหน้า "เขามีญาติทำงานบริษัทปูนแวะมาเยี่ยม เกิดถูกใจกัน ฉันก็เลยย้ายไปอยู่กับเขาที่จังหวัดอื่น" สังเกตนะคะ เขา 2 ตัวที่ขีดเส้นใต้แทนคนละคน เขาแรก แทน หมอ เขาที่สอง แทน สามีป้า พออยู่ประโยคเดียวกัน แวบแรกที่อ่านจะงงทันที เอ๊ะ เขาคนไหน ปรับเล็กน้อย จะช่วยกันสับสนมากขึ้น ทำได้หลายวิธี เช่น ตัดเขาตัวหนึ่งออกไป "เขามีญาติทำงานบริษัทปูนแวะมาเยี่ยม เกิดถูกใจกัน ฉันเลยย้ายไปอยู่ด้วยกันกับสามีที่จังหวัดอื่น" หรือแปลงรูปประโยคเล็กน้อ เช่น "ญาติเขาทำงานบริษัทปูนแวะมาเยี่ยม เกิดถูกใจกัน ฉันเลยย้ายไปอยู่กับเขาที่จังหวัดอื่น" ประโยคนี้ เขาคนละคนเหมือนกัน แต่เอา "ญาติ" ขึ้นหน้า สื่อให้เห็นว่าญาติสำคัญกว่า เป็นคนหลักที่เอ่ยถึง ซึ่งก็คือสามีป้านั่นเอง เนื้อเรื่อง ก็ดีและน่าสนใจนะคะ ทำให้อ่านไปได้เรื่อยๆ แต่ด้วยที่มีจุดที่โอไม่ชอบ คือพระเอก กับบางจุดที่อ่านแล้วเกิดความรู้สึกว่า เอ๊ะ? ทำให้บางช่วงเบื่อไปบ้าง ถ้าไม่จุกจิกหรือคิดแบบโอ เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่เพลินทีเดียวค่ะ ยังมีบางประเด็นอยากรู้ความคืบหน้า เช่น แอนตี้แฟน กลุ่มเหล่าคนที่ชอบพระเอกแต่เกลียดนางเอก? พวกเขาเหล่านี้จะทำยังไงต่อไป และ แมว ช่วงท้ายหายไปเลย ศาลเจ้าพ่อ น่าจะบอกอีกนิดไม่ให้ค้างคา ความตื่นเต้น ไม่ค่อยมากค่ะ เนื้อหาส่วนใหญ่เดาได้ ใครทำอะไร ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น คนนี้มีบทบาทอย่างไรต่อไป ความน่ากลัว มีบ้างค่ะ โอกลัวช่วงแรกๆ นิดหน่อย หลังจากนั้นก็อ่านได้ คนกลัวผีอ่านได้ค่ะ ไม่ใช่ผีลักษณะที่โผล่ให้สะดุ้งตกใจนะ โอว่า ผี อืม คนเขียนอาจไม่อยากให้น่ากลัว อ่านไปเลยขำๆ กับบรรดาหน้าตาผีที่โผล่มามากกว่า คิดถึงซอมบี้แฮะ แต่ซอมบี้ก็เป็นผีชนิดหนึ่งใช่ไหม? สีสันในเรื่อง โอชอบช่วงแรกค่ะ ฮาดี หลังจากนั้นความจิกกัดขำๆ มันลดลง อยู่ในระดับปกติ น้อยกว่าที่คิดถ้าเดาจากปกหลังและตัวอย่าง ถ้าเทียบกับสิ่งที่คิดไว้ ก็ผิดหวังนิดหน่อย อยากให้แสบจี๊ดชวนสะดุ้งกว่านี้ แต่ถ้าไม่ได้หวังอะไรเลย เรื่องนี้อ่านได้เพลินๆ ค่ะ คุณ นักอ่านเงา จากบล็อกหัวข้อเรื่อง วันที่ฝนเพียงดิน ณ พิชา เขียน ฝากมาว่า อ่านรีวิวแล้วค่อนข้างเครียดเเทนนักเขียนนะคะ โดยเฉพาะตรงประโยคที่แนะนำให้แก้ บอกตรงๆว่านักเขียนเค้าเขียนดีอยู่แล้ว ไม่ได้แย่เลย อ่านแล้วเข้าใจ ฟังเป็นภาษาพูดธรรมดาๆ แต่ถ้าจะให้เขียนใหม่ตามที่เจ้าของบล็อคแนะ เราว่าไม่เวิร์กค่ะ อย่างเช่นอยากให้แก้เป็น "ถ้างานในฟาร์มไม่มีปัญหาอะไร คิดว่าไม่มีปัญหาค่ะ" เห็นอะไรมั้ยคะ มันคือการใช้คำซ้ำค่ะ คำว่า "ปัญหา" การเป็นนักรีวิวที่ดีนั้น จะต้องรีวิวถึงองค์รวม เนื้อเรี่องโดยรวม แต่อย่าไปพยายามลงลึกถึงขึ้น จะเปลี่ยนสำนวนหรือแนวคิดของนักเขียนเลยค่ะ เพราะย่อมไม่มีนักเขียนคนไหนคิดออกมาได้อย่างที่นักรีวิวต้องการทุกอย่าง สำนวนใครก็สำนวนมัน คาแรกเตอร์ของตัวละครแต่ละตัวก็เป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่จะส่งผลให้รูปประโยคที่ต้องการสื่อสารนั้นออกมาเป็นแบบไหน ต้องการจะบอกเหมือนกัน แต่คนพูดคนละคน วิธีพูดก็ไม่เหมือนกันแล้ว ไม่อยากให้ใส่ความคิดของตนเองลงไปว่ามันควรจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่อยากให้อ่านแล้วเข้าใจว่านักเขียนต้องการสื่อสารอะไรกับเรามากกว่า ถ้าไม่อย่างนั้นก็ยากที่จะอ่านแล้วมีความสุขกับตัวหนังสือได้ค่ะ ^_^ ขอบคุณค่ะ ก่อนอื่น ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยให้โอฉุกใจคิด เออ จริง ไม่ควรไปวิจารณ์คาแรกเตอร์เขา บุคลิกแต่ละคนก็เป็นของตัวเอง คำพูดยิ่งไม่ควร เพราะถือเป็นรูปแบบแบบหนึ่งของคน ก็จริงนะ เพราะต่อให้แก้ ในเล่มก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เพราะงานออกมาแล้ว แก้ไม่ได้แล้ว ยิ่งไม่ควรใส่ความคิดตัวเองลงไปในนั้น อ่านให้สนุกก็พอ แต่ก็รู้สึก เอ๊ะ เราชอบใครก็มาจากบุคลิกและคำพูดของเขาด้วยนะ ยิ่งถ้าส่วนนั้นเป็นส่วนสำคัญที่เราติดใจ ถ้างั้น เราก็น่าจะมีสิทธิชอบไม่ชอบเพราะส่วนนี้ด้วยเหมือนกันนา แล้วถ้าเราไม่ใส่สิ่งที่เราคิดลงไป อืม งั้นอ่านเรื่องย่อก็น่าจะพอแล้วนะ ครอบคลุมเนื้อเรื่องมากด้วย แต่โอจะระวังเรื่องไปแก้สำนวนให้มากขึ้นนะคะ ไม่อยากแก้สำนวนเหมือนกัน เข้าใจว่าแต่ละคนมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนกัน ส่วนใครจะชอบแบบใดก็เป็นสิทธิส่วนบุคคล งั้นก็ไม่ต้องใส่ใจสิ ไม่อยากเลย อยากบอกน่ะ ว่าไม่ชอบเพราะอะไร ไม่อยากแค่บอกว่าไม่ชอบ ให้ดาวเดียวแล้วจบ อยากสื่อว่าเราต้องการอะไร อยากให้เป็นอีกเสียงหนึ่งที่สะท้อนความต้องการของคนอ่าน และแก้ให้ด้วยถ้าทำได้ ไม่อยากแค่บอกว่าไม่ชอบ แล้วให้เขาถามต่อว่าถ้าเป็นเธอจะแก้ไขอย่างไร? เพราะโอก็เป็นคนอ่าน เวลาเลือกเรื่องเรื่องหนึ่ง โอหารีวิวก่อนเลยนะ เอ้อ เรื่องนี้คนชอบเยอะ แต่เรื่องนั้นไม่มีรีวิวเลย ทำไมล่ะ? นอกจากเหตุผลที่คนอ่านอ่านแล้วผ่านเลย ไม่ได้เขียนรีวิว หรือ ไม่มีคนส่วนใหญ่รู้จักแล้ว เหตุผลหลักคือคนส่วนใหญ่ไม่อยากรีวิวไม่ดี เพราะไม่เป็นผลดีต่อคนเขียนรีวิวเลย โดนเกลียดด้วยซ้ำ แต่เพราะไม่มีคนเขียนตินี่แหละ เราเลยอยากทำมาก เราเลยเกิดความคิดว่า ถ้าฉันอ่านแล้วฉันชอบหรือไม่ชอบ ฉันจะเขียน และเขียนด้วยว่าเพราะอะไร โอว่าเป็นประโยชน์ต่อคนอ่าน (แบบโอ) ด้วย โออยากอ่านรีวิวทั้งข้อดีข้อเสียของงานชิ้นนี้ และแน่นอน อ่านแล้วคนอ่านก็จะเป็นคนตัดสินใจด้วยตัวเองด้วยว่าเขาอยากอ่านหรือไม่ . . . ช้าค่ะ เปลี่ยนโหมด นี่ คนเขียนทั้งหลาย หรือใครก็ตามที่อ่านรีวิวฉันแล้วชีช้ำน้ำตาตก ต้องหนีไปร้องไห้ในห้องน้ำ ทุบอกตรมว่าทำไมมมม งานของฉันเขาถึงว่าแย่ขนาดนี้! ฉันทุ่มเทแทบตายแต่เขาวิจารณ์เสียไม่มีสิ้นดี หยุด ไม่มีใครได้ยินเสียงเธอร้องไห้หรอก ร้องไปก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ ปลี้ๆ หยุดเดี๋ยวนี้ มองหน้าฉัน ฉันคนนี้ที่วิจารณ์งานของเธอ มองหน้าฉัน ฉันคนนี้ที่ติที่บ่นเธอ ถ้าเธอไม่เห็นด้วยกับฉัน สิ่งที่ฉันบอก สิ่งที่ฉันเขียนไปนั้น ไม่ตรงกับสิ่งที่เธอคิด ไม่ใช่สิ่งที่เธอทำ มันแปลว่างานเขียนของฉันไม่มีค่าสำหรับเธอ เธอยิ่งไม่ควรใส่ใจ ถ้าเธอเห็นด้วยกับฉัน แต่เธอรับไม่ได้กับสิ่งที่ฉันทำ เสียใจเหลือเกินที่โดนว่า มองฉัน แสดงให้ฉันเห็นสิ ว่างานต่อไปของเธอจะดียิ่งขึ้น มีคนชมมากขึ้น มีคนติดตามมากมาย มีงานของเธอทั่วทุกหนทุกแห่ง ทุกร้านจะต้องมีหนังสือของเธอติดชั้นขายดี แสดงให้ฉันคนนี้เห็น ให้ฉันต้องกลืนคำพูด แล้วกล่าวชมงานต่อไปของเธอ ยอมรับความเพียรพยายามของเธอ ทำให้คนอ่านเห็น ว่างานของเธอมีความหมาย นักเขียนทั้งหลาย ที่ฉันติมากมาย มองฉัน ฟังฉัน ฉันคนนี้ บอกว่าไม่ชอบงานของเธอ เลยทำให้เธอคิดว่างานของเธอไร้ค่า แต่เธอลืมไปหรือเปล่า ทำไมงานเขียนของเธอถึงออกมาให้ฉันคนนี้ติเธอ เพราะว่า มีบางคนชอบงานของเธอไง ฟังฉัน ฉันไม่ใช่คนเพียงคนเดียวในโลก มองฉัน ฉันไม่ใช่คนที่ถูกที่สุด ฉันเป็นคนที่ผิดพลาดมากมาย ฉันคนนี้ คนที่กำลังอยู่ตรงหน้าเธอนี่ ติคนมากมาย นักเขียนทั้งหลาย ที่กำลังอ่านบทความนี้อยู่ มองฉัน ฟังฉัน แม้กระทั่งงานเขียนที่ฉันชอบที่สุดในที่แห่งนี้ ฉันก็ยังติ ไม่ได้แปลว่าฉันไม่ชอบ ฉันเลยจ้องทำลาย ยิ่งฉันชอบ ฉันยิ่งใส่ใจ ถ้าเธอเข้าใจ ฉันดีใจมาก
กำลังคิดว่าจะสอยอยู่พอดีเลยค่ะ
 โดย: Aneem
 วันที่: 29 เมษายน 2558 เวลา:20:12:05 น.เล่มเปิดตัวซีรี่ย์นี้ (บ้านตุ๊กตา ) เราไม่ค่อยประทับใจค่ะ
แต่กระนั้นก็ตามอ่านมาเรื่อย ๆ เพราะตัวนักเขียนแต่ละคน จนมาถึงเล่มนี้ ก็เป็นนักเขียนที่เราไม่เคยอ่านผลงานมาก่อน เลยหยุดค่ะ ไม่สอยละ อีกอย่างชุดนี้ก็เป็นอย่างที่คุณโอว่าเลยค่ะ ตัวละครจากเรื่องอื่นต้องโผล่มาให้เห็นหน้า โดยไม่มีบทบาทสำคัญ (ตัดทิ้งไปซะก็ไม่กระทบต่อเรื่อง ) มั่นใจว่า แม่สาวกลอยใจ ต้องโผล่มาปล่อยมุก ( ที่สำหรับเรามันแป๊ก ) ด้วยแน่ ๆ เลยใช่ไหมคะ พอแอบลากอ่านที่คุณโอซ่อนไว้ สำหรับเราคงไม่รอดค่ะ เหตุผลการกระทำของตัวละครที่ง๊องแง๊ง เป็นอะไรที่เราให้คะแนนติดลบอันดับแรกเลย........ลาแล้วกันนะเรื่องนี้ เรื่องวิจารณ์ มันก็เป็นธรรมดานะคะที่เจ้าตัวเค้าคงไม่ชอบใจเท่าไร .... แต่อยากให้เค้าคิดนิดนึงเหมือนกันนะคะ ว่าที่เรา ๆ รีวิวได้เนี่ย มันต้องเสียตังค์อุดหนุนหนังสือเค้ามานะ มันน่าจะมีสิทธิ์บอกเล่าในพี้นที่ของเราว่า ชอบหรือไม่เพราะอย่างไร แต่กระนั้น เราเองถ้าอ่านแล้วมันห่วยมาก ก็ไม่มีอารมณ์รีวิวเหมือนกันค่ะ ( เข้าไปให้ดาวเดียวใน Goodread แล้วเลิกกัน ) หนังสือมันเป็นเรื่องของรสนิยมด้วยนี่เนอะ โดย: Serverlus
วันที่: 29 เมษายน 2558 เวลา:21:46:20 น.คืออยากจะบอกว่า บางทีเราเขียนรีวิวแรงนะ แต่ไม่เคยแตะสำนวนภาษาคนเขียนเท่าไร เพราะเราไม่ค่อยชำนาญด้านนี้ 555 เรามักจะมองพลอต เนื้อเรื่อง ตัวละคร ซะมากกว่า บางทีรีวิวนี่เราสับเละ พอย้อนกลับมาอ่านก็ระแวงเหมือนกันนะ กลัวแฟนคลับนักเขียนจะมารุมด่าเหมือนเคสที่เคยเกิดกับคนที่รีวิวหนังสือชุดเอรากอนเมื่อหลายปีมาแล้ว อันนั้นโดนซะบล็อคเละเลย 555
เราคิดว่าเหมือนคุณ serverlus นะ เสียเงินแล้ว ก็อยากจะรีวิวลงพื้นที่ส่วนตัว ไม่ได้ป่าวประกาศลงที่ไหนสักหน่อยเนอะ 555 อยากให้นักเขียนไทยเหมือนเมืองนอกจัง ก่อนงานจะออก จะมีแจก ARC ให้กับ blogger ทั้งหลาย โดยแลกกับคำวิจารณ์ที่ตรงไปตรงมา บางทีให้ 1 ดาว นักเขียนก็ไม่ว่านะ ขอแอดเฟรนคุณออโอไว้นะงับ คุยกันตั้งนานสงสัยว่าตัวเองทำไมไม่แอด 555 โดย: PZOBRIAN
วันที่: 30 เมษายน 2558 เวลา:11:44:03 น.เล่มนี้ คุณโอ ... จัดหนัก จัดใหญ่ เลยนิ
ชุดนี้ไม่ได้ตามเหมือนกัน ประเภทรอก่อน รอก่อน แล้วก็ รอก่อน เผลอแป้บเดียว ออกมาอื้ออออ เลย หลายเล่ม หมดกำลังใจ 555 เลยปล่อยผ่านค่ะ อ่ารีวิวเอาแล้วกันนะเออ โดย: Prophet_Doll
วันที่: 30 เมษายน 2558 เวลา:14:20:20 น.คุณโอชัดเจนมาก ^^
อ่านรีวิวแล้วก็ยังอยากอ่านงานคุณปองวุฒิเล่มนี้อยู่ดี อยากรู้ว่าจะเป็นยังไง ชอบแนวนี้ด้วยค่ะ เอาไว้จะลองเอง ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า  โดย: lovereason
 วันที่: 30 เมษายน 2558 เวลา:23:32:38 น.งานชุดหลายนักเขียนไม่ค่อยได้ตามเหมือนกันค่ะ (ชุดนี้ก็ไม่ได้อ่านเลย) เหตุผลคงคล้ายๆจขบ.ค่ะ เขียนตรงใจเลย
ส่วนรีวิวของคุณออโอเท่าที่อ่านมา เราว่าเป็นรีวิวที่เป็นประโยชน์ต่อนักเขียนมากๆเลย (ต่อคนอ่านก็ด้วยนะ) ในแง่ของการไปพัฒนาต่อในเรื่องสำนวน ภาษา ละเอียดมาก อ่านแล้วก็คิดว่าถ้าตัวเองเป็นนักเขียนคงจะชอบมากอะรีวิวแบบนี้ ตรงไปตรงมาดี ภาษานิยายก็คล้ายกับงานศิลป์หนึ่งภาพ บางคนว่าสวย บางคนว่าไม่สวย ภาพหนึ่งภาพ ผู้คนกลับเห็นแตกต่างกันได้ร้อยพัน ...งานรีวิวก็เช่นกัน อิอิ ส่วนตัวไม่สามารถวิเคราะเรื่องภาษาได้เลย เอาเป็นอ่านลื่นไหลถือว่าใช้ได้ 55 โดย: kunaom
วันที่: 1 พฤษภาคม 2558 เวลา:0:28:54 น.เรื่องนี้มีแผนจะอ่านอยู่ค่ะ ความจริงอ่านไปได้สองบท วางไว้ก่อน เพราะว่าลืมไป ว่าดองเล่มก่อนหน้าในชุดไว้ (หนึ่งคำรัก) อยากอ่านแบบเรียงกันมามากกว่าค่ะ
ปกติเราชอบอ่านงานชุดนะ แต่ชอบแบบทั้งชุดนักเขียนคนเดียวมากกว่า เรื่องรีวิว ส่วนตัวไม่ได้เขียนละเอียดนัก เพราะมักจะลืม อ่านแล้วไม่ได้จดอะไรไว้ แถมเวลาอ่านแล้วสะดุดกับสำนวน ก็บอกได้แค่ว่าแปลกๆ 555 ไม่สามารถจะชี้ชัดได้จริงๆ ว่ามันแปลกตรงไหน เรียกว่าความสามารถทางภาษาและการวิเคราะห์ในรายละเอียดมีจำกัดค่ะ เลยมักจะรีวิวจากความรู้สึกเป็นส่วนใหญ่ การรีวิวละเอียดต้องใช้เวลาและความตั้งใจจริงๆ ค่ะ คุณโอเขียนละเอียดเห็นถึงการทุ่มเท เชื่อว่าถ้าผู้ผลิตหนังสือได้มาอ่านจะได้นำกลับไปพัฒนาผลงานต่อๆไปได้ดีเลยค่ะ  โดย: polyj
วันที่: 1 พฤษภาคม 2558 เวลา:9:46:47 น.คุณ Aneem
 คุณเอ้ กลอยใจมีบทพอสมควรเลยค่ะ แต่ไม่ถึงขั้นว่ารำคาญนะคะเล่มนี้ เรื่องรสนิยมนี่ของใครของมันจริงๆ ค่า คุณ PZOBRIAN โอ้ น่ากลัวจังค่ะ หวังว่าเราจะไม่ถึงขั้นนั้นนะ (เหลือบหาเสาเข็มรอบๆ ตัวแป๊บ )ARC คืออะไรหรอคะ น่าสนใจจัง เดี๋ยวโอขอแอดมั่งน้า  คุณ Prophet_Doll บล็อกนี้เขียนยาวค่ะ จริงๆ ก็ปกตินะ หรือเปล่าหว่า  เป็นเหมือนกันค่ะ จำพวกรอก่อนๆ นี่มักเป็นพวกที่ท้ายสุดแล้วโดนทิ้ง ไฟที่ลุกโชนอยากอ่านมอดดับแล้ว  คุณ lovereason อ่านแล้วมาบอกบ้างน้าว่าชอบมั้ย ส่วนผสมระหว่างเน็ตไอดอล ผู้กำกับสุดติสท์ และมนุษย์ป้าจะเป็นยังไง เล่มนี้โอชอบมนุษย์ป้าเป็นพิเศษ คุณอ้อม ขอบคุณมากค่า ดีใจจัง   คุณ polyj อ่านเรียงน่าจะดีกว่านะคะ อันนี้คิดว่าเป็นปกติของหนังสือชุด ส่วนหนังสือชุด ชอบชุดที่คนเดียวแต่งค่า ยาวๆ ยิ่งชอบ แต่ต้องไม่ใช่ยาวเพราะยืดนา ขอบคุณมากค่า โดย: ออโอ
วันที่: 1 พฤษภาคม 2558 เวลา:18:16:41 น.เข้ามาบอกครับ ARC คล้ายๆกับหนังสือทดลองอ่าน(ก่อนที่ฉบับจริงจะวางขาย) ซึ่งจะแจกฟรีให้แก่นักรีวิวเท่านั้นเพื่อแลกกับรีวิวที่ซื่อสัตย์
บ้านเราน่าจะมีบ้างเนอะ อยากอ่านฟรีบ้างอะไรบ้าง 555 โดย: PZOBRIAN
วันที่: 1 พฤษภาคม 2558 เวลา:19:59:34 น.คุณ PZOBRIAN (อ่านว่าอะไรหว่า พีโซเบรน? อ่านถูกไหมคะ)
ดีจังค่ะ ชอบ อยากให้มีงี้บ้าง ถามต่อค่ะ แล้วยังงี้คนเขียนเขาจะได้อะไรอะคะ สมมติว่ารีวิวแย่สุดๆ แล้วเขาจะได้อะไรคะ เขาจะไปปรับมันก็ไม่น่าจะทันแล้ว เพราะหนังสือมันกำลังจะออกใช่มั้ย หรือมีอะไรมากกว่านี้คะ โดย: ออโอ
วันที่: 1 พฤษภาคม 2558 เวลา:20:46:41 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [