Group Blog All Blog
|
ระบำเวท ชลนิล เขียน ภาคต่ออาคมค่ะ เป็นเรื่องราวหลังจากอาคมจบไม่นานนัก ถ้าใครอ่านแล้วสงสัยว่าชะตากรรมของบางตัวละครจะเป็นอย่างไรต่อไปเล่มนี้มีคำตอบ ถ้าไม่เคยอ่านอาคม เริ่มอ่านเล่มนี้เลยก็ได้ค่ะ เพราะคนเขียนจะเล่าย้อนความเหตุการณ์ที่เกี่ยวเนื่องให้ แต่ถ้าอยากได้ครบอรรถรสก็ควรอ่านทั้งหมดจ้ะ ระบำเวท ชลนิล เขียน สนพ.คำต่อคำ หลังปก “ละเลิงร่ายในมนตร์คีตา” ปีเศษหลังจาก เอื้อกานต์ ทีเกื้อ สองพี่น้องฝาแฝดผู้มีสัมผัสพิเศษ คลี่คลายคดีฆาตกรรมต่อเนื่องบุคคลสำคัญสำเร็จ ‘คิม’ ฆาตกรอาคมยอมวางมือ เร้นกายไม่ให้ใครรับรู้ เอื้อกานต์กลับพบคนไข้ที่มาด้วยอาการป่วยแปลกประหลาด ร่างกายผู้ป่วยมีพลังงานลึกลับคอยควบคุมเชื้อโรคร้าย ทำให้มันดื้อด้านต่อการรักษา วัคซีนหรือยาชนิดใดล้วนไม่มีผลกับมัน ที่แย่กว่านั้น ในช่วงวันและเวลาใกล้เคียง ก็มีผู้ป่วยอาการเช่นนี้ตามมาอีก จนดูคล้ายจะเป็นโรคระบาด ที่เกิดจากไวรัสพิสดารไม่มีอยู่ในสารบบใดๆ ...ใครเล่าอยู่เบื้องหลังการแพร่ระบาดของมัน เอื้อกานต์จำเป็นต้องก้าวเข้าสู่วังวนอาคม มนตร์ดำอันเร้นลับ โดยมีผู้ร่วมเผชิญภัยคนใหม่ เป็นคุณหมออัจฉริยะ ผู้มีเบื้องหลังไม่ธรรมดา และใครบางคนที่หลบเร้น...ก็ยังคอยเฝ้าดูแล ปกป้องเธออยู่ในเงามืดเสมอ อำนาจแห่งเวทมนตร์ อาคมร้ายครั้งนี้ จะสามารถชักพา ‘คนในเงา’ ออกมาปรากฏตัวได้หรือไม่ เอื้อกานต์จะรู้สึกเช่นไร เมื่อได้รู้จัก ‘ตัวจริง’ ของคิม...ฆาตกรอาคมที่เธอเคยขับเคี่ยวกันมา เล่าเรื่องเอง โรคระบาด หรือที่เรียกกันในหมู่ของเอื้อกานต์ว่า 'ไวรัสอาคม' ไวรัสที่มุ่งเน้นทำร้ายคนที่มีจิตอกุศล กำลังแพร่เชื้อสู่ชุมชนที่เธออยู่ เอื้อกานต์และคุณหมอเคราเขียว หรือหมอหมาก ต้องช่วยกันสืบสาวหาต้นตอที่แพร่เชื้อ พลังรักษาของเอื้อกานต์จะช่วยเหลือคนได้หรือไม่? ทำไมหมอหมากถึงรู้ถึงพลังของเธอ? ใครเป็นคนที่แพร่เชื้อไวรัสอาคมเหล่านั้น? และเงาที่คอยช่วยเหลือเอื้อกานต์อยู่เงียบๆ เสมอ คนนั้นคือใคร? สิ่งต่างๆ เผยให้เห็น ช้าๆ อย่างต่อเนื่อง คุยกันหลังอ่าน ถ้าอาคมคือการผจญภัยของทีเกื้อ ระบำเวทก็คือเรื่องราวที่เอื้อกานต์ต้องเผชิญ เล่มนี้ทีเกื้อไม่ได้อยู่ใกล้ชิดคอยช่วยให้คำปรึกษาเอื้อกานต์แล้ว แต่คุณหมอสาวมีตัวช่วยพิเศษถึงสอง หนึ่งคือหมอหมากที่วนเวียนไม่ห่างอยู่ข้างๆ แถมยังเป็นคนที่มีแนวคิดและทัศนคติคล้ายเธอ อีกคนคือคนที่คอยปกป้องดูแลเธออยู่เงียบๆ เล่มนี้เอื้อกานต์จะรู้ความจริงถึงความลับที่ปิดบังไว้แล้วค่ะ แต่ก็ไม่รู้เนอะว่าเธอจะตัดสินใจอย่างไร เล่มที่แล้วโอชอบความสัมพันธ์ระหว่างฝาแฝดทีเกื้อ-เอื้อกานต์ เล่มนี้โอก็ยังชอบความสัมพันธ์ของแฝดอีกคู่ คือ หมาก-พลู หลงรักตัวละครในนิยายว่าแย่แล้ว หลงรักตัวละครที่ไม่มีตัวตนในโลกนิยายยิ่งแย่กว่า พลูจ๋า บอกรักเธอตรงนี้ได้ไหม ซารังแฮโย หว่ออ้ายหนี่ ไอเลิฟยู น่ารักที่สุด ทีเกื้อตกกระป๋องดังเป๊ง ข้อหาเล่มนี้หายหน้าหายตาไป ดันพลูขึ้นแท่นในใจแทนค่ะ ชอบเวลาแฝดหมาก-พลูคุยกันแซวกัน น่ารักดี ชอบพลูที่ชอบกวนหมาก แล้วก็ซาบซึ้งความใส่ใจที่ทั้งหมากและพลูมีให้แก่กัน มีฉากแอบน้ำตาคลอนิดๆ ด้วย ครึ่งเล่มแรกโอชอบมากกว่าอาคมค่ะ อย่างที่บอกไปแล้วว่าชอบพลู นอกจากนั้นคือชอบสถานการณ์ในเรื่อง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชอบบรรยากาศลึกลับนิดๆ แต่โอไม่ชอบวิธีการในการแก้ไขปัญหา หรือหาทางออกนัก อาจเป็นเพราะว่าได้สัมผัสมาแล้วในอาคม หลายๆ อย่างเลยดำเนินซ้ำรอยเดิม วิธีการเดิม การลุ้น ความตื่นเต้นก็จะน้อยลงไปอีก เรื่องราวเป็นการนำเสนอการใช้อาคมในอีกรูปแบบ ที่เป็นลักษณะของการหว่านแหของการดักสิ่งชั่วร้าย คนที่มีจิตใจคิดร้ายต่อผู้อื่นจะถูกลงโทษ ความลับของคนที่อยู่เบื้องหลังการกระทำเหล่านี้จะเกี่ยวพันกับทีเกื้อและเอื้อกานต์แค่ไหน เล่มนี้ก็จะนำเสนอไว้ค่ะ โอรู้สึกว่าการนำเทคโนโลยีมารวมตัวกับอาคมหรือคาถามารวมตัวกันในเรื่องยังไม่ค่อยกลมกลืน ยิ่งเวลาอ่านเจอคำว่า 'ไวรัสอาคม' แล้ว รู้สึกทะแม่งๆ ทุกครั้งที่อ่าน แต่ก็นั่นล่ะ มันเป็นเพียงความเห็นของโอ แล้วถ้าไม่มีใครทำอะไรที่แตกต่างออกไป จะเกิดการต่อยอดได้อย่างไร จริงไหม ช่วงปลายเล่มสำหรับโอค่อนข้างแผ่วปลายค่ะ มีนอกใจไปทำอย่างอื่นบ่อยครั้ง เพราะไม่มีช่วงดึงดูดให้โอเข้าไปอยู่ในโลกหนังสือเท่าช่วงต้น บางครั้งเนื้อหาเล่าค่อยข้างยืด และการกระทำของตัวละครรวมถึงพลังที่มี หลายครั้งที่โอรู้สึกว่าเกินขอบเขตที่เล่าให้ช่วงต้นไปมาก ปล่อยกำลังภายในกันเฟี้ยวฟ้าวแบบอลังการเลย และทางออกที่ยื้อยุดมานานอยู่ๆ ก็เกิดเสียง พลุ่บ! แล้วทุกอย่างจบ จอดำ แต่ถ้าใครค้างคาไว้ที่ตอนจบของอาคม โอคิดว่าเล่มนี้คงทำให้แฟนๆ ไม่ผิดหวังค่ะ อาจจะเป็นลักษณะงานและเนื้อเรื่องที่มีแรงดึงดูดระหว่างโอน้อย โอเลยไม่ได้อ่านแบบตามติดกระชั้นพลาดไม่ได้ ถือว่าอ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆ มากกว่าค่ะ ถึงโอไม่ได้ชอบมาก แต่เรื่องนี้ก็มีคนชอบพอสมควรนะ อย่าให้สิ่งที่โอเขียนเป็นสิ่งที่ใช้เลือกว่าจะอ่านหรือไม่อ่านเรื่องไหน ขอให้เป็นเพียงอีกแง่มุมของความรู้สึกที่คนอ่านคนหนึ่งอย่างโออยากนำเสนอก็พอ ท้ายสุดแล้วทุกอย่างอยู่ที่ใจผู้อ่านเลยค่ะ มุมมองของผู้อ่านแต่ละคนก็ทำให้โลกของนิยายเปิดกว้างมากขึ้น ไม่จำเป็นต้องชอบเหมือนโอก็คุยกันได้ค่า อีบุ๊ก
ชุดนี้ไม่ได้ตามเลย แหะๆ แวะมาอ่านรีวิวแทนละกันค่า
โดย: kunaom วันที่: 21 มิถุนายน 2558 เวลา:23:34:14 น.
อ่านแล้วน่าอ่านแฮะ
นะ หลงรักตัวละครที่ไม่ได้มีอยู่ในนิยาย โอ้วว มันน่าสนใจตรงเนี้ยแหละค่ะ 'ไวรัสอาคม' ไวรัสที่มุ่งเน้นทำร้ายคนที่มีจิตอกุศล - เฮ้ย ชอบคอนเซปต์แฮะ จะหาไปอ่านเพราะตรงนี้แหละค่ะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 22 มิถุนายน 2558 เวลา:9:52:17 น.
ดองทั้งสองภาคเลย 5555
แต่อ่านรีวิวคุณโอ แล้วอยากขุดเลยนะ โดย: Prophet_Doll วันที่: 22 มิถุนายน 2558 เวลา:14:32:21 น.
เราชอบ อาคม มากกว่าแฮะ
นักเขียนเค้าแบบว่า เขียนความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้อง ได้ซาบซึ้งกว่าความรักระหว่างพระนาง โดย: Serverlus วันที่: 23 มิถุนายน 2558 เวลา:18:20:38 น.
คุณ คอเล่า สองคนนี้น่ารักเนอะคะ ชอบเวลาเขาคุยกันมาก
คุณอ้อม ยินดีค่า พี่สาวไกด์ เป็นแนวคิดหลักของเรื่องเลยค่ะ ถ้าติดใจอย่าลืมไปหาอาคมมาอ่านด้วยนะคะ คุณ Pd เย่ ดีใจที่ทำให้มีกำลังใจการขุดค่ะ เอ้า ฮึ้บๆ คุณเอ้ ช่ายเลยค่ะ ความสัมพันธ์พี่่น้องดีกว่าเรื่องรักจริงๆ โดย: ออโอ วันที่: 23 มิถุนายน 2558 เวลา:20:07:57 น.
|
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
เข้าใจอารมณ์เลยค่ะ
เฮียหมาก กะ เฮียพลู น่ารัก กวนโอ๊ยมากๆ
อยากอ่านเรื่องของเฮียมากกว่านี้มากๆ