|
ก็ว่าจะไม่รัก Just You บทที่ ๓ (Yuri)
๓ สุธาสินีมองป้ายชื่อร้านสเต็กตามที่น้องสาวบอกนึกลังเลชั่วขณะว่าจะเข้าไปพูดอะไรกับกรองแก้วบ้าง ก่อนตัดสินใจเด็ดขาด แค่คุยจะยากแค่ไหนเชียว หล่อนก้าวผ่านประตูร้านที่มีลูกค้านั่งทานอยู่สามโต๊ะ เชิญค่ะ เสียงพนักงานเอ่ยทักทายขึ้น ร่างสูงส่งยิ้มให้เธอคนนั้น เหลียวมองหาสาวแว่นแต่ไม่เจอ นัดเพื่อนไว้เหรอคะ? พนักงานสาวถามขึ้น ไม่ได้นัดค่ะ ฉันมาหากรองแก้ว อ๋อ วันนี้แก้วเป็นเชฟอยู่ในครัวค่ะอีกฝ่ายตอบ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรฉันจะได้ไปบอกแก้วให้? เอ่อ
ประธานนักเรียนสาวทำท่าลังเลด้วยเกรงว่าจะเป็นการรบกวนการทำงานของอีกฝ่าย เดี๋ยวฉันไปบอกแก้วให้เอง ฉันรู้จักคุณคนนี้เสียงของศักดิ์สิทธิ์ดังขึ้นจากด้านหลัง ไม่เคยรู้ว่าแก้วรู้จักกับพี่ของเสาด้วย เขานึกแปลกใจไม่น้อย ที่เห็นสาวรุ่นพี่คนดังมาถามถึงเพื่อนแต่ไว้ค่อยง้างปากสอบถามจากกรองแก้วภายหลัง หมอนี่หรือเปล่าศักดิ์สิทธิ์? สุธาสินีหันไปมองต้นเสียง นึกคุ้นหน้าชายหนุ่มผิวสองสีร่างสูงเกือบเท่าๆ กับตนเอง แต่ลำตัวหนากว่า ขอบคุณค่ะ ยินดีครับ เขายิ้มให้ แล้วเดินไปด้านหลังร้าน เชิญนั่งก่อนค่ะ พนักงานสาวเชื้อเชิญแขก ด้วยไม่เคยเห็นหน้าของหล่อนมาก่อนจึงอดจับจ้องใบหน้าสวยไม่ได้ จะรับอะไรไหมคะ? สเต็กหมูย่างกับสเต็กไก่ทอดอย่างละชุดกลับบ้านค่ะ สาวสวยสั่งหลังมองรายการอาหาร ได้ค่ะ เธอจดออเดอร์แล้วเดินไปส่งที่เคาน์เตอร์ สวยชะมัดอยากรู้จังว่ามาหาแก้วทำไม? แก้วมีคนมาหา ศักดิ์สิทธิ์บอกกับเพื่อนสาวที่มาทำงานพิเศษเป็นลูกจ้างที่ร้านอาหารของพ่อ ใครเหรอ? สาวแว่นถามโดยไม่หันมามองสองมือกำลังวุ่นวายกับการทอดสเต็กตามสั่งของลูกค้า พี่สาวของเสาวรส หืม! กรองแก้วชะงักมือ กลอกตาไปมา หันมองเพื่อนชายก่อนถามย้ำ ท่านประธานนักเรียนปอโท? ถูกต้องครับ รู้ชื่อฉันได้ยังไง? สาวหน้าคมขมวดคิ้วอย่างสงสัย เมื่อตอนเย็นที่เจอกันฝ่ายนั้นไม่รู้จักชื่อเธอด้วยซ้ำจึงอดที่จะถามต่อไม่ได้ แล้วบอกหรือเปล่าว่ามาทำไม? ศักดิ์สิทธิ์ยักไหล่ ใครจะไปกล้าถามล่ะ แกรีบออกไปพบพี่เขาเถอะให้รอนานๆ ไม่ดี เดี๋ยวฉันทอดสเต็กแทนให้ ขอบใจนะศักดิ์ เธอรีบยกสเต็กสองชิ้นที่สุกแล้วขึ้นจากกระทะใส่จานยกไปส่งที่ช่องส่งอาหาร รีบเช็ดไม้เช็ดมือให้เรียบร้อย ก้าวออกไปจากครัวทั้งที่ยังใส่เอี๊ยมกันเปื้อนที่เต็มไปด้วยคราบน้ำมัน หน้าตาดูมอมแมม ดูแล้วคงไม่ต่างจากนางซินยามอยู่ก้นครัวนัก ศักดิ์สิทธิ์รับไม้ต่อเป็นเชฟ มองออเดอร์ที่ต้องทำหยิบชิ้นหมูกับไก่ เพื่อทำสเต็กให้ลูกค้าอย่างคล่องแคล่ว ในฐานะลูกเจ้าของร้านเขาถูกฝึกให้ทำงานได้ทุกตำแหน่งในร้าน คุณคนนั้นมาทำไม? แล้วรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่? หลายคำถามผุดขึ้นในหัวของหญิงสาว ขณะก้าวไปด้านหน้าร้านเพื่อนร่วมงานชี้นิ้วบุ้ยใบ้ให้ไปหาสุธาสินีที่นั่งอยู่มุมห้อง เธอผงกหัว เดินไปหยุดยืนข้างโต๊ะอาหารที่หล่อนนั่งอยู่ คุณมีธุระกับฉันเหรอคะ? เอ่ยถามเสียงเรียบ นั่งคุยกันก่อนได้ไหม? หล่อนชวนเสียงนุ่ม ผายมือเชื้อเชิญ ฉันกำลังทำงานคงไม่สะดวก สามนาทีก็พอ ช่างต่อรองจริงๆ สาวแว่นทำหน้าลำบากใจ ไม่อยากให้ใครมองว่าเธออู้งานก่อนจำใจทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้ว่างตรงข้ามอีกฝ่าย ว่ามาค่ะ พี่ชื่อสุธาสินี เป็นพี่สาวของเสาวรส ร่างสูงเอ่ยแนะนำตัว ฉันรู้ว่าคุณเป็นใครค่ะ ท่านประธานนักเรียน กล่าวเสียงเรียบแบบไม่เป็นมิตรนัก สาวสวยยิ้มบางๆ ไม่รู้สึกแปลกใจอะไร จำได้ว่าอีกคนก็พูดแบบนี้เมื่อประมาณสองชั่วโมงที่แล้ว แล้วน้องจะไม่แนะนำตัวเองบ้างเหรอคะ? จำเป็นด้วยหรือคะ การที่คุณมาหาฉันถึงที่นี่ได้แปลว่าคุณรู้ชื่อฉันแล้ว จำเป็นสิ จำเป็นมาก ยังไงคะ? สาวแว่นทำหน้าไม่เข้าใจ เพราะเราจะได้สนิทกันยิ่งขึ้น พูดเรื่องอะไร? คนฟังงงเป็นไก่ตาแตกไม่เคยคิดจะสนิทกับผู้หญิงตรงหน้า เป็นความฝันที่สูงเกินเอื้อม จะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่ออีกคนเป็นลูกคนมีเงินมีหน้ามีตาในสังคม เป็นคนดังในมหาวิทยาลัยมีแฟนคลับหลายร้อยคน จะลดตัวมาเป็นเพื่อนกับคนแสนธรรมดาอย่างเธอ สนิทกัน? ใช่ พี่อยากให้เราสนิทกัน มากๆยิ่งดี สาวร่างสูงพูดยิ้มๆ นึกขำใบหน้าคมสวยที่กำลังงงเต้ก ต่อไปพี่ขอเรียกน้องแก้วนะคะ เวลามึนทำหน้าน่ารักดี ตกลงที่คุณมาเพื่อพูดเรื่องนี้?เธอจับต้นชนปลายไม่ถูก ว่าอีกคนมีเจตนาอะไรกันแน่ อะไรของเขา? ก็ส่วนหนึ่ง สุธาสินีตอบยิ้มๆ ฉวยโอกาสพินิจพิจารณาใบหน้าคมอย่างละเอียดที่ละส่วนตั้งแต่คิ้วเรียวยาว นัยน์ตาคู่คมใต้กรอบแว่น จมูกที่โด่งเป็นสันแบบรั้นๆรวมถึงเรียวปากได้รูปที่ชวนลิ้มลอง เด็กคนนี้ถ้าถอดแว่นออก แต่งหน้าแต่งตาสักหน่อยเชื่อเลยว่าสวยจนคนมองเหลียวหลัง สาวร่างเล็กขยับข้อมือมองเวลาไม่ชอบเวลาโดนหล่อนจ้อง รู้สึกเหมือนตนแพ้สายตาคู่นี้ทั้งที่ปกติไม่เป็นกับคนอื่น มีธุระอะไรอีกไหม ใกล้ครบสามนาทีแล้ว ตรงเวลาดี นิสัยใช้ได้เลย นึกชมในใจ หลังจากคุยกับอีกคนแค่ไม่กี่ประโยค สาวสวยสัมผัสได้ถึงความตรงไปตรงมาสัตย์ซื่อ และมีความรับผิดชอบสูง แม้จะรุ่นราวคราวเดียวกันกับรัศมีแขแต่เวลาอยู่ใกล้กลับให้ความรู้สึกแตกต่างลิบลับ อาหารที่สั่งค่ะ พนักงานสาวนำถุงใส่อาหารมาส่งให้ที่โต๊ะ เท่าไหร่คะ? หล่อนถาม หนึ่งร้อยเก้าสิบค่ะ นี่ค่ะ หล่อนชำระค่าอาหารตามจำนวนให้กับพนักงานก่อนหันมาบอกกับสาวแว่น ไว้พี่จะแวะมาอุดหนุนบ่อยๆหวังว่าคงไม่รังเกียจ สาวร่างเล็กลุกยืน เพื่อเตรียมกลับไปทำงานในครัวต่อ ถ้าคุณเป็นลูกค้าฉันคงไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ขอบคุณค่ะ ไว้เจอกันที่มหาลัยนะ สุธาสินีส่งยิ้มชวนใจละลายให้สาวรุ่นน้องแล้วก้าวย่างออกไปจากร้าน ตกลงคุณมาหาฉันเรื่องอะไร? กรองแก้วมองตามหลังอีกฝ่ายอย่างงวยงง เมื่อกี้คุยอะไรกันเหรอ? ไก่ผู้หญิงที่รับออเดอร์กระซิบถาม ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก็ไม่มีอะไรนี่ แค่คุณเขาบอกว่าอยากให้เราสนิทกัน เธอเล่าแบบไม่คิดอะไรมาก ตกลงรู้ตัวหรือเปล่าว่าเขามาจีบ? ไก่อึ้งไป ก่อนเอ่ยพึมพำออกมา ต่อไปพี่คงต้องมองแก้วใหม่แล้วมั้ง ทำไมคะ? สาวแว่นถามอย่างไม่เข้าใจ เฮ้อ! แสดงว่าไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆลืมไปว่าแก้วความรู้สึกช้าโคตรๆ ...น่าสงสารคุณคนนั้นจริงๆ สาวเสิร์ฟส่ายหัวอย่างปลงๆ ก่อนไม่สนใจเพื่อนร่วมงานก้าวไปหาลูกค้าที่โบกมือเรียกให้ไปหา พูดอะไร ไม่เห็นรู้เรื่องเลย? กรองแก้วยืนงงอยู่ที่เดิมชั่วขณะแต่ไม่ติดใจสงสัยอะไร เมื่ออีกคนไม่บอกก็ไม่คิดเซ้าซี้ ก้าวไปยังครัว เพื่อทำหน้าที่ของตนต่อ ศักดิ์สิทธิ์เหลือบมองเพื่อนที่เดินเข้ามาก่อนหันหน้าไปสนใจกับเนื้อทอดในกระทะต่อ แค่ขยับปากถาม ตกลงพี่ของเสาวรสว่าไง? ก็ไม่มีอะไรแค่บอกว่าอยากให้เราสนิทกัน หา! พูดชัดเสียขนาดนี้ยังบอกไม่มีอะไรอีก คนฟังทำหน้าตื่นตระหนก หันขวับกลับมามองเพื่อนสมัยเด็ก นี่แกไม่รู้จริงๆ เหรอว่าพี่เขาต้องการบอกอะไร? ไม่รู้สิ สาวร่างเล็กส่ายหน้าแม้เธอจะเป็นคนฉลาดระดับท๊อปของรุ่นแต่ไม่เก่งกาจในการแปลความหมายของคำที่ซ่อนอยู่ เวรกรรม! คุยกันคนละภาษาหรือไงฟ่ะ? ศักดิ์สิทธิ์สบถในใจ กับความทึ่มของคนตรงหน้า เฮ้ย! กลับเนื้อด้วยเดี๋ยวไหม้เธอร้องเตือนออกมา ชายหนุ่มรีบสนใจเนื้อย่างบนเตาต่อ ยกเนื้อสเต็กที่สุกแล้วใส่จานก่อนส่งจานให้หญิงสาวนำไปส่งที่ช่องส่งอาหาร ศักดิ์สิทธิ์วางตะหลิวแล้วหันมาพูดกับเพื่อนอย่างจริงจัง แกรู้ใช่ไหมว่า พี่เขาชอบผู้หญิง? เรื่องนี้ก็เห็นรู้กันทั้งมหาลัยนี่ อีกคนตอบ แล้วรู้ไหมว่าพี่สุเพิ่งเลิกกับยายแข?เขาเลียบๆเคียงๆ ถามข่าวร้อนอันดับต้นๆ ของมหาวิทยาลัยในวันนี้ เหรอ? เธอทำหน้าประหลาดใจแล้วที่คุณพูดหมายถึงอะไร? หมายถึงประโยคที่บอกว่า อยากให้เราสนิทกัน? ใช่ หญิงสาวผงกหัว อยากรู้? อือ สรุปง่ายๆ ก็คือ พี่สุธาสินีต้องการเป็นแฟนกับแก้วน่ะสิเขาเฉลยออกมา แฟน สาวแว่นกระพริบตาถี่ๆ ก่อนเบิกตากว้าง อ้าปากค้างจนแมลงวันบินเข้าไปวางไข่ได้เป็นร้อยฟอง เฮ้ย! ฉันรู้นะว่า แกแอบปลื้มพี่เขามาตั้งนานแล้ว โอกาสทองลอยมากองตรงหน้าแล้วจะลองศึกษาพี่เขาดู ฉันว่าไม่น่าจะเสียหาย ศักดิ์สิทธิ์กล่าวแนะนำ ก่อนเดินออกไปจากครัว ไม่จริง... หญิงสาวพึมพำ ยืนช็อกกับคำว่า แฟน ล้อเล่นใช่ไหม! OoXoO ขอบคุณที่กรุณาติดตาม
หนังสือจะเปิดจองเร็วๆ นี้ ส่วน E-book น่าจะคลอดประมาณปลายเดือนนี้ค่ะ ...หากชอบนิยายของไรท์ อย่าลืมกด 'ติดตามบล็อก' นะคะ จะได้ไม่พลาดทุกการอัพเดท นาง ^^ OoXoO
| Create Date : 05 กรกฎาคม 2561 |
|
0 comments |
| Last Update : 5 กรกฎาคม 2561 15:30:59 น. |
| Counter : 538 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
