ขอต้อนรับสู่โลกของนิยายยูริ เรื่องจากประสบการณ์ และทำนายดวงชะตา โดย นิ้วนาง-เดียนา-ลำดวนพยากรณ์
<<
กรกฏาคม 2561
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
2 กรกฏาคม 2561
 
 

ก็ว่าจะไม่รัก Just You บทที่ ๒ (Yuri)



“ฉันมีวิธีช่วยแกแล้วล่ะ?”พรรณรายเอ่ยขึ้น หลังหมดคาบเรียนในช่วงเย็น หลังอาจารย์และเพื่อนกว่าครึ่งออกไปจากห้องแล้ว

สุธาสินีที่กำลังเก็บของเงยหน้าจ้องคนพูดอย่างไม่เข้าใจ

“ช่วยอะไร?”

“ช่วยหาคนมาดามหัวใจแกไง”โชติโรจน์โพล่งขึ้น

“ล้อเล่นใช่ไหม?”

“ฉันพูดจริง หรือแกไม่อยากยิงทีเดียวได้นกสามตัวได้คนดามหัวใจ กอบกู้ชื่อเสียง แล้วก็เอาคืนยายแข” เพลย์เกิร์ลร่ายคุณประโยชน์ที่ขบคิดออกมาอย่างดี

“ดีขนาดนั้นเชียวงั้นว่ามาสิ” หล่อนทำหน้าไม่อยากเชื่อ

“แค่แกหาผู้หญิงที่เฉิ่มเชยที่สุดมาเป็นแฟนแล้วแปลงให้เธอเป็นสาวที่สวย โดดเด่นยิ่งกว่ายายแข” เธอบอกแผนการที่คิดเอาไว้ออกมา

แม่เจ้า!

สาวร่างสูงทำหน้าตื่นตระหนกยิ่งกว่าสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็น

“อะไรกัน แกทำไม่ได้เหรอ?”หนุ่มหล่อที่ฟังอยู่แสร้งถาม

พูดน่ะง่ายแต่จีบสาวเฉิ่มเชย ฉันเคยจีบเสียที่ไหน

“ไม่ใช่แบบนั้น”สุธาสินีค้านออกมาอย่างเร็ว

“ถ้าจีบไม่ได้ แสดงว่าฝีมือในการจีบสาวของแกตกสินะ”สาวเท่แกล้งพูดหยาม ด้วยรู้จุดอ่อนดีว่า อีกฝ่ายเป็นพวกรักศักดิ์ศรีขนาดไหน

หืม!

ร่างสูงโปร่งขมวดคิ้ว ที่โดนท้าซึ่งหน้า

“ใครฝีมือตกพูดบ้าๆ”

“ถ้างั้นแกก็ต้องกล้ารับคำท้าของฉันสิ”

“คำท้าอะไร?”

“หาแฟนให้ได้ก่อนเรียนจบ เป้าหมายฉันเลือก เดิมพันหมื่นหนึ่งตกลงไหม?” พรรณรายกำหนดรายละเอียด

“โธ่เอ๋ย นึกว่าอะไร เล่นเป็นเด็กๆ ไปได้” สุธาสินีส่ายหน้าไปมาเหมือนไม่เห็นด้วย

“กลัวแพ้เหรอคุณสุ?” เพลย์เกิร์ลยั่วแหย่

“ปอดนี่หว่า” โชติโรจน์ช่วยราดน้ำมัน

จะดูถูกกันมากไปแล้ว

สุธาสินีเริ่มควันออกหู จึงตกปากรับคำ เพื่อรักษาหน้าทั้งที่ไม่ถึงกับมั่นใจนัก

“เออก็ได้ ฉันรับคำท้าแก”

“ดี ตกลงตามนี้” พรรณรายยิ้มอย่างพอใจ ใจจริงไม่ได้สนใจผลแพ้ชนะด้วยมีเป้าหมายเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ ให้เพื่อนรักคลายความเศร้าจากการอกหักต่างหาก

“เออ” สองสาวยื่นมือมาสัมผัสกัน โดยมีหนุ่มหล่อเป็นสักขีพยาน

“เดี๋ยวเรามาเดินเลือกเป้าหมายกัน แกจะได้ไม่เสียเวลา”คนท้าบอก พลางชวนเพื่อนสองคนเดินใต้อาคารมหาวิทยาลัย ซึ่งมีนักศึกษารวมตัวกันเสียงจ้อกแจ้กหลังเลิกเรียน

เฮ้อ! ไม่น่าปากไวเลยฉัน

สุธาสินีรู้สึกพลาดท่าเสียทีเพื่อนเข้าอย่างจัง

“คนนั้นดีไหม?”โชติโรจน์ชี้ไปยังสาวปีสี่ที่แต่งเครื่องแบบรัดติ้ว

สาวเท่รีบส่ายหน้าอย่างเร็ว

“ไม่ คนนั้นเป็นแฟนคลับไอ้สุ ฉันจำได้”

“แล้วคนที่ยืนคุยกับผู้ชาย โน่นล่ะ?” หล่อนถามบ้าง

“คนนั้นก็แฟนคลับ” พรรณรายตอบหันซ้ายหันขวามองหาสเปคที่ต้องการ

คนไหนดีนะ?

โครม!

เสียงบางอย่างดังขึ้น ทำให้สายตาหลายสิบคู่หันมองอย่างพร้อมเพรียงเห็นผู้หญิงสวมแว่นสายตาหนาเตอะ แต่งเครื่องแบบที่ดูแปลกตาจากนักศึกษาสาวคนอื่นเสื้อสีขาวตัวโต กระโปรงยาวครึ่งน่อง กระเป๋าผ้าเปิด มีหนังสือหลายเล่มและเครื่องเขียนกระจายเกลื่อนพื้น

นั่นแหละใช่เลย

เพลย์เกิร์ลผุดยิ้มกว้างชี้ไปยังเด็กปีสี่ที่กำลังเก็บของที่หล่นใส่ถุง โดยไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วย

“เจอแล้ว นั่นไงแฟนคนต่อไปของแก”

“คนนี้!” สาวร่างสูงร้องเสียงหลง

“เออ ใช่เลยคนนี้แหละ แกสัญญาแล้ว อย่าลืมสิ” พรรณรายพูดย้ำ “เอาล่ะฉันกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน”

“ขอให้สนุกนะสุ ฉันก็กลับเหมือนกัน” โชติโรจน์หัวเราะร่วนกับสีหน้าปั้นยากของประธานนักเรียนสาว

เวรกรรม!

สุธาสินีนึกอยากตบหน้าผากตัวเอง ไม่น่าหลวมตัวรับคำท้าครั้งนี้เลยแม้จะเคยเห็นหน้าสาวแว่นมาบ้าง แต่ไม่เคยเสวนาด้วย รู้แต่ว่าสาวคนนี้เป็นเพื่อนร่วมห้องของเสาวรสน้องสาวชื่อเสียงเรียงนามอะไรก็ไม่รู้ รู้แต่เป็นพวกขวางโลก มีโลกส่วนตัวสูง ลึกลับยากจะเข้าถึงแค่ทำความรู้จักก็ไม่ง่ายแล้ว แล้วจะให้คบเป็นแฟน...โอกาสจึงแทบเป็นไปไม่ได้

นี่ไอ้พรรณมันกะชนะตั้งแต่ต้นแล้วสินะ...ร้ายจริงๆ

นึกเจ็บใจที่เพื่อนสนิทเล่นตุกติก มองซ้ายมองขวาไม่เห็นใครคิดจะยื่นมือไปช่วยสาวแว่นจึงเดินตรงเข้าไปหา

“พี่ช่วยนะคะ” ร่างสูงเอ่ยเสียงอ่อนโยนกับอีกฝ่าย

หืม!

เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าสวย แล้วก็ต้องชะงักไปหลายวินาที

“มะ ไม่ต้องค่ะ ฉันเก็บเองได้” กรองแก้วรีบปฏิเสธเสียงสั่นๆ ก้มลงเก็บของต่อ

ทว่าหล่อนไม่สนใจ ก้มลงหยิบดินสอกดและปากกาสองด้ามยื่นคืนให้กับเจ้าของ

“นี่ค่ะ”

“ขะ ขอบคุณค่ะ” สาวแว่นรับมาใส่กระเป๋า หลังเห็นว่าเก็บของครบ จึงลุกยืน

สุธาสินีจึงยืนบ้าง เมื่อยืนเทียบกับเธอ ซึ่งสูงแค่ระดับใบหูของตน

“น้องชื่ออะไรคะ? พี่ชื่อ-” สาวสวยพูดไม่ทันจบก็โดนตัดบทเสียก่อน

“ฉันรู้จักคุณ ท่านประธานนักเรียน ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะ” ร่างเล็กพูดรัวเร็วแล้วจ้ำเท้าจากไป โดยไม่คิดสนใจอีกคนแม้แต่น้อย

“นี่ไม่คิดจะบอกชื่อกันบ้างหรือไง...อะไรของเขา” ร่างสูงโปร่งพูดไล่หลังเสียงดังยกมือค้างกลางอากาศ ทำหน้างุนงงที่โดนปฏิเสธ หน้าแตกชนิดที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน

เป็นคนมารยาทดีมากเลยนะนั่น

หล่อนประชดในใจ พอกวาดสายตามองไปรอบตัวพบว่า เหล่านักศึกษาที่อยู่แถวนั้นหันมองมายังตนเป็นตาเดียวจึงส่งยิ้มเก้อกระดาก แล้วเผ่นไปจากตรงนั้นทันทีเกิดมาไม่เคยที่จะขายหน้าขนาดนี้มาก่อน

“นี่มันวันโลกาวินาศหรือไงฟ่ะ...มีแต่เรื่องทั้งวัน บ้าชะมัด!”

บ่นกระปอดกระแปดในใจ ขณะขับรถคันงามกลับบ้าน

Surprise

พี่หน้าแหกแตกกระจายเป็นผุยผง

หลังอนงค์สะบัดหน้าไม่แยแส

ถึง Surprise แต่พี่ไม่ยอมแพ้

จะจับแม่มากกกอดให้หนำใจ.

“ได้ข่าวว่าพี่สุโดนหักอก จริงหรือเปล่าคะเสาวรสถามขึ้นเสียงขุ่นเขียว ทันทีที่พี่สาวโผล่หน้าเข้าไปในบ้าน เธอเป็นนักศึกษาปีสี่เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกับสุธาสินี แม้อายุจะห่างกันสองปี แต่ทั้งสองสนิทกันมากปรึกษากันได้ทุกเรื่อง...แม้แต่เรื่องของหัวใจ

แสนรู้จริงๆ

หล่อนคิดบ่นในใจ แล้วตอบคำถาม

“ก็คงงั้น”

“สมน้ำหน้า”

“อ้าว!” ร่างสูงอุทานออกมา“แทนที่จะปลอบใจพี่เชื้อ กลับซ้ำเติมเนี่ยนะ น่ารักมากคุณน้องขา”

คู่สนทนายักไหล่แบบกวนๆ

“ก็เสาเคยเตือนพี่สุแล้วว่ายายแขไว้ใจไม่ได้ ก็ไม่ยอมเชื่อ โดนแบบนี้บ้างก็ดีจะได้รู้รสชาติว่าคนอกหักเจ็บแค่ไหน กรรมตามทัน อยากทำคนอื่นเขาไว้เยอะ”

“ขอโทษค่ะคุณน้องที่เคารพคุณพี่สำนึกผิดแล้ว” เอ่ยเสียงอ่อยๆ พร้อมค้อมหัวให้นิดๆ เหมือนยอมรับผิด

“ให้มันจริงเถอะ ไม่นานก็ลืมแล้วไปหักอกชาวบ้านอีก”

“ขี้บ่นยิ่งกว่าแม่ซะอีกนะเนี่ย”

“ไม่มีทางกระดูกคนละเบอร์เลย”น้องสาวเบ้ปากเมื่อคิดถึงทักษะอันล้ำลึกของมารดาที่ยากจะต่อกรด้วยก่อนถามไถ่อย่างเป็นห่วง “ว่าแต่เสียใจมากไหม

สุธาสินีส่ายหัวเล็กน้อย

“ไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจมากกว่า”

เสาวรสหัวเราะเบาๆ กับคำตอบ

“อยากแก้แค้น

“ประมาณนั้น”

“ให้เสาช่วยคิดแผนไหม

“ไม่ต้องเลยไอ้คุณพรรณกับไอ้คุณโรจน์วางแผนให้แล้ว” หล่อนรีบปฏิเสธ ก่อนยกมือนวดขมับเมื่อคิดถึงเรื่องที่พนันไว้

“แผนอะไร

“แบบว่าสองคนนั้นบอกให้พี่หาแฟนใหม่…”เล่าเรื่องการท้าทายที่เพิ่งตกลงออกมาแบบคร่าวๆ

ตั้งหมื่นหนึ่งเชียว

เสาวรสนึกบ่นในใจ กับมูลค่าเงินเดิมพันที่สูงลิบ

“แล้วพี่พรรณให้พี่จีบใครอีกคนถามต่อ อยากรู้ว่าใครกันจะมาเป็นแฟนพี่สาวคนต่อไป

“พี่ไม่รู้จักชื่อรู้แต่เป็นเพื่อนของเสานั่นแหละ”

“หน้าตาเป็นยังไง

“สวมแว่นหนาๆ ผมหยักโศกยาวประมาณไหล่ตัวสูงประมาณเสาได้ เสื้อตัวโตไหล่ตก กระโปรงยาวครึ่งน่อง…”

สวมแว่น ผมยักโศก เสื้อตัวโตกระโปรงยาว

คนฟังคิดหนักว่าเป็นเพื่อนคนไหนแล้วคำตอบก็แว่บเข้ามาในสมอง ทำหน้าตื่นเบิกตาโต

“เฮ้ย อย่าบอกนะว่าเป็นแก้ว”

“แก้วไหน สุธาสินีซักต่ออย่างสนใจ

“กรองแก้ว ชื่อเล่นแก้วเป็นนักเรียนทุน เรียนเกรดเฉลี่ยสามกว่าๆ หัวดีมากอันดับต้นๆ ของห้องเลยล่ะ ที่บ้านอยู่กับพ่อและน้องชายพ่อเป็นเจ้าของอู่ซ่อมมอเตอร์ไซค์ น้องชายเรียนปีหนึ่งที่มหา’ลัยเดียวกับเรานั่นแหละ อยู่ชมรมเดียวกับเสา”

“ท่าทางเหมือนเด็กเนิร์ด ไม่ก็พวกแวมไพร์เดินก้มหน้างุดๆ ไม่ชอบสบตา แถมซุ่มซ่ามอีกต่างหาก” ประธานนักเรียนสาวเอ่ยล้อๆกับภาพลักษณ์ที่เห็นของสาวแว่นคนนั้น

น้องสาวหัวเราะลั่น

“ประมาณนั้นแหละพี่สุ แก้วเป็นคนเฉยมากนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด มีเพื่อนสนิทในห้องแค่คนเดียวเอง”

“ทำไมล่ะ

“อาจเพราะฐานะทางบ้านธรรมดามั้งก็เลยไม่อยากสุงสิงกับใคร เคยได้ยินว่าเย็นๆจะไปทำงานพิเศษที่ร้านอาหารของศักดิ์สิทธิ์ด้วย”

“ศักดิ์สิทธิ์

“อ๋อ เพื่อนสนิทของแก้วน่ะเรียนห้องเดียวกันนั่นแหละ รู้สึกว่าจะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ประถม”  

“แล้วกรองแก้วมีแฟนหรือยังสุธาสินีถามข้อข้องใจแรกออกไป หากอีกฝ่ายมีแฟนแล้วจะได้เอาข้ออ้างนี้ไปยกเลิกเดิมพันกับพรรณราย

“โหย เพื่อนไม่ค่อยจะมีจะมีแฟนได้ยังไง”

ยกเลิกไม่ได้ล่ะสิ...เฮ้อ!

ประธานนักเรียนสาวถอนใจยาว เป็นครั้งแรกที่รู้สึกลำบากใจกับการจีบใครสักคน

ทำไงดีวะ?

สาวร่างสูงขมวดคิ้วทำหน้านิ่วประหนึ่งเจอข้อสอบยากไม่รู้ว่าจะงัดตำราจีบสาวเล่มไหนมาใช้กับกรองแก้วดี

ตอนเอ็นทรานส์ยังไม่ทำหน้ายุ่งขนาดนี้เลย...สงสัยงานนี้จะยาก

เสาวรสหัวเราะสดใสไม่บ่อยนักที่จะเห็นพี่สาวทำหน้าปั้นยากแบบนี้ คิดแล้วอยากจะถ่ายรูปเก็บเอาไว้แจกแฟนคลับจริงๆ

“ตกลงพี่สุคิดจะจีบแก้วเล่นๆเพื่อเงินเดิมพันจริงๆ เหรอคะ

คนถูกถามเงยหน้าขึ้นสบตา ถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เปล่า จะจีบจริงๆ ต่างหาก” ตอบเสียงเรียบจริงจัง

“หา!” น้องสาวหลุดอุทานออกมาทำหน้าแตกตื่น

“แค่นี้ต้องตกใจด้วย” สุธาสินีโอบไหล่บอบบาง แล้วถามออกมา “เสาเคยเห็นพี่จีบใครเล่นๆด้วยหรือไง

“ไม่เคยนะ...แปลว่าพี่ตั้งใจจะคบกับแก้วจริงๆเธอรู้ดีว่าพี่สาวเป็นคนจริงจังเสมอแต่ที่คบใครไม่ยืดเป็นเพราะทัศนคติ หรืออุปนิสัยที่ไปไม่ได้จริงๆก็ทางใครทางมัน

“ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่า แก้วเขาอยากจะคบกับพี่หรือเปล่า”พูดอย่างไม่มั่นใจนักว่าจะจีบอีกคนสำเร็จ...แต่ที่แน่ๆหล่อนไม่เคยฝืนใจใคร

“แก้วเป็นเด็กดีเสาไม่อยากให้พี่ไปทำให้เสียผู้เสียคน”

“โหย!พูดหยั่งกับพี่เป็นพวกหลอกลวงซะงั้น ใส่ความกันชัดๆ” สาวสวยโวยวาย

“แหม เสาก็แค่เปรียบเปรยเฉยๆ”น้องสาวรีบอธิบาย

เปรียบเทียบซะ ฉันรู้สึกตัวเองเป็นคนเลวเลย

พี่สาวอดคิดแบบนั้นไม่ได้

“ว่าแต่ถ้าพี่จะจีบกรองแก้วจริงๆจะช่วยพี่ไหมหล่อนต้องการหุ้นส่วนเพื่อช่วยให้ภารกิจนี้สำเร็จลุล่วงซึ่งน้องสาวมีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่ต้องการ ทั้งในเรื่องการหาข้อมูล และเข้าถึงตัวเป้าหมายที่สำคัญคือไว้ใจได้

“ช่วยดีหรือไม่ดีนะเสาวรสแกล้งทำเล่นตัว

ร้ายจริงๆ น้องใครวะ

สุธาสินีรู้ทัน จึงยื่นข้อเสนอออกมา

“สามพัน”

“ห้าพัน”

“งั้นครึ่งทางสี่พันขาดตัว” หล่อนให้ราคาที่ยอมรับได้

“โอเคค่ะ” น้องสาวยิ้มกว้าง

สองพี่น้องยกกำปั้นชนกัน เหมือนเซ็นสัญญาร่วมผลประโยชน์

“รอแป๊บนะคะ” เสาวรสนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ หยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์อะไรบางอย่างลงไป ไม่นานก็มีคำตอบกลับมา เธออ่านเสร็จแล้วเงยหน้าขึ้น “ตอนนี้แก้วทำงานพิเศษอยู่ที่ร้านสเต็กของศักดิ์สิทธิ์พี่สุจะแวะไปดูหน่อยก็ดีนะ”

“เอางั้นเหรอร่างสูงโปร่งพูดอย่างลังเล ไม่คิดว่าจะต้องออกไปเจอกับเธอคนนั้นเร็วถึงขนาดนี้ยังไม่ทันตั้งตัวเตรียมใจ

“ไปเถอะน่าแล้วก็อย่าลืมซื้อสเต็กสันคอหมูย่างมาฝากด้วย ร้านนี้อร่อยมาก”

พี่สาวเลิกคิ้วเรียวขึ้นอย่างสนเท่ห์

“ตกลงที่ให้พี่ไปเนี่ยให้ไปจีบสาวหรือให้ไปซื้อของ

“ก็ทั้งสองอย่าง” อีกฝ่ายตอบหน้าตาเฉย “ไม่เคยได้ยินคำโบราณที่บอกว่า‘ดักลอบหมั่นกู้เจ้าชู้หมั่นเกี้ยว’ หรือคะคุณพี่ขาเทอมนึงแป๊บเดียวเองนะคะ เดี๋ยวหมดเวลาก็แพ้กันพอดี”

จับไม่ได้ไล่ไม่ทันเลยจริงๆน้องฉัน

สุธาสินีส่ายหน้ากับความลื่นไหลของคนตรงหน้า

“โอเคคุณน้อง”

“แล้วก็ไม่ต้องรุกเร็วนักอย่าเพิ่งชวนไปเที่ยว เดี๋ยวแก้วตกใจ พี่สุแค่โผล่ไปให้เห็นหน้าเห็นตา แนะนำตัวชวนคุยโน่นคุยนี่ก็พอ อย่าลืมยิ้มสวยๆ ด้วยล่ะ” เสาวรสกำชับ

“รับทราบเจ้าค่ะ เดี๋ยวมานะ”

พี่สาวเอาหนังสือไปเก็บในห้องนอน เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดลำลองเสื้อยืดกางเกงยีนคว้ากระเป๋าสตางค์ กุญแจรถ กับสมาร์ทโฟน แล้วขับรถออกไปยังร้านสเต็กทันที

เสาวรสมองตามแผ่นหลังพี่สาว แล้วถอนใจยาวๆ อย่างโล่งอก

เป็นข่าวดีมากที่ยายแขเลิกกับพี่สุเสียได้

เธอรู้เรื่องไม่ดีมากมายของแฟนเก่าพี่สาว ว่ามีธาตุแท้เลวทรามขนาดไหนไม่ได้มีมารยาแค่ร้อยเล่มเกวียน แต่อาจจะมีถึงห้าร้อยเล่มเกวียนเลยด้วยซ้ำต่อหน้าแสร้งทำเป็นคนดี สุภาพอ่อนหวาน ทั้งที่จริงเป็นคนหยิ่งยโส คุยโตโอ้อวดชอบนินทาว่าร้าย รวมถึงดูถูกคนเป็นว่าเล่น เพียงแต่เสาวรสไม่ได้เล่าให้พี่สาวฟังเยอะนักไม่อยากทำให้ร้อนใจโดยใช่เหตุ

พอคิดถึงกรองแก้วแล้วนำเอาหญิงสองคนที่ต่างกันสุดขอบโลกมาเปรียบเทียบ ก็ตัดสินใจได้อย่างไม่ยากเย็น

ถ้าให้เลือกให้แก้วมาเป็นพี่สะใภ้ฉัน ยังจะดีซะกว่าแข 

OoXoO

ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ เรื่องนี้ไรท์เขียนเสร็จแล้ว อยู่ระหว่างให้คุณพี่บอกอตรวจทาน แล้วจะเปิดจองหนังสือ ส่วน E-book จะตามมาภายในเดือนนี้นะคะ

สนใจหนังสือ inbox ถามที่เพจนิ้วนางได้นะคะ ตอนนี้มี 4 เรื่องค่ะ

นาง ^^

OoXoO




 

Create Date : 02 กรกฎาคม 2561
0 comments
Last Update : 2 กรกฎาคม 2561 14:02:26 น.
Counter : 558 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 

นิ้วนาง-เดียนา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม หากผู้ใดกระทำการผิด เจ้าของ blog จะเอาผิดท่านตามกฏหมาย ได้ทุกกรณี


[Add นิ้วนาง-เดียนา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com