รุ่นนี้ไม่ใช่รุ่นปกติ!!!
|
|||
นี่มันอะไรกัน ( T T ) ตั้งใจว่าจะอัพบล๊อกตั้งแต่เมื่อวันพฤหัส แต่มันเกิดเหตุซวยๆ คือพอกดเซฟ เครื่องแฮงก์ ไอ้ที่พิมพ์ไว้ยาวยืดๆ หายเรียบ พอเมื่อคืนมาพิมพ์ กดเซฟ เน็ทมีปัญหาอีก นี่มันอะไรกันวะ พิมพ์มา 2 ครั้งแล้วเจ๊ง 2 ครั้งรวดเลยเนี่ย ตอนนี้ที่กำลังเขียนบล๊อกนี่ก็นั่งอยู่ที่ทำงาน แต่ไม่มีใครมาซักคน โดยเฉพาะไอ้ปองตัวแสบ เมื่อคืนทำมาพูดอย่างเท่ "พรุ่งนี้จงเข้าทำงานตามปกติ" ไอ้เวร บอกให้มาแต่เข้ามาแล้วไม่เห็นมีใครมาแบบนี้จะเข้ามาทำซากอะไร แถมหนังสือที่พิมพ์ค้างไว้ก็ไม่รู้ใครมันเอาไปไหน เลยกะว่าจะอยู่ซัก 4 โมง ถ้าไม่มีใครมา ก็เผ่นล่ะ ไปซื้อดีวีดีการ์ตูนดิสนีย์ที่คลองถมดีกว่า (ปรากฏว่ากำลังจะออกมันเสือกโผล่มา ได้จังหวะจริงๆ เลยไอ้เวง ฮึ่มๆๆ) เมื่อวันพฤหัส โดดงานไปรับจ๊อบกับพี่รัตน์มา ก็ดีนะได้มา 500 แต่ว่าเหนื่อยเอาการ แล้วที่ไปเพราะว่าพี่รัตน์บอกว่า "งานไม่ยาก เที่ยงก็เสร็จ" ที่ไหนได้ ทำกันเสร็จก็โน่นอ่ะ 2 ทุ่มครึ่ง งานที่ไปทำคือห้อยป้ายผ้ากว้างประมาณ 2-3 เมตร ยาว 8 เมตร ลงมาจากตึกชั้น 6 ตอนที่เห็นตึกก็ยืนนึก "จะห้อยมันลงมายังไงวะ" คนที่มาช่วยทำก็มี 4 คน ที่ตลกก็คือทุกคนโดนบอกเหมือนกันว่าแป๊บเดียวเสร็จ แล้ว 1 ในนั้นไม่ได้กะมาช่วยหรอก แต่พี่รัตน์แกนัดมาจะไปเซ็นค้ำประกันเรื่องงานให้ ท้ายที่สุด เสร็จงาน 2 ทุ่มครึ่ง ไม่ต้องพูดล่ะครับเรื่องค้ำประกัน พี่แกบ่นอุบเลยเพราะนอกจากจะยังไม่ได้เซ็นค้ำประกันแล้วยังต้องมาเสียเวลาทำงานไปอีก 1 วัน (ซวยไปครับพี่) ส่วนเราก็ เหอๆๆ นัดไหมว่าจะเอาดีวีดีไปให้ตอนเที่ยง ท้ายสุดต้องโทรเลื่อนเป็นทุ่มนึง แต่ต้องให้เจ๊แกรอจน 2 ทุ่มครึ่ง ซึ่ง 2 ทุ่มกว่าเจ๊แกก็โทรมากรี๊ดเพราะให้รอนานมากแล้ว ปรากฏว่าพอเอาไปให้ โดนกรี๊ดอีกรอบเพราะเรื่องที่ซื้อมาคือ 300 กล่องเหล็ก (ซึ่งตอนนี้หาไม่ได้แล้ว) มันไม่ใช่ เจ๊แกจะเอา Evangelion Boxset (เอ่อคือเจ๊ ไอ้ Boxset นั่นมันไม่ได้ราคา 500 นะครับมันราคา 2 พัน แล้วดีวีดีตั้ง 7 แผ่น + cd อีก 1 แผ่น ราคา 500 มันมีด้วยเหรอ แถมที่เจ๊เข้าใจว่ามันเป็นกล่องเหล็กน่ะ ถ้ามันออกมาจริง 2 พันอัพแน่นอนครับ) สรุปก็คือเกิดจากความเข้าใจผิดกันตอนคุย MSN นั่นแหละ ดีนะว่าเอาเรื่อง Flag of our father + Letter from Iwo Jima ไปด้วยเลยรอดตัวไปเพราะอย่างน้อยเจ๊แกก็ไม่เสียเที่ยวที่ต้องรออยู่ประมาณชั่วโมงครึ่ง ถ้าไม่มีเรื่องนั้นไปให้นี่สงสัยหัวขาดแหงๆ เพราะเจ๊ไหมแกคือที่สุดแห่งความโหด เหอๆๆๆ (แต่แอบเซ็งคือ ไอ้เรื่องที่เอาไปขายต่อไหมเนี่ย ตอนนี้มันก็หาไม่ได้แล้วเหมือนกัน แบบว่า แล้วจะได้ซื้อเมื่อไหร่เนี่ย) แล้วก่อนที่จะทำงาน ก็ต้องไปซื้อของมาทำก่อน ซึ่งของที่ต้องซื้อก็คือแป๊บน้ำ เพื่อเอามาใช้เป็นแกนหัวกะท้ายของป้าย ตอนจะซื้อ เจ็กของพี่รัตน์กพี่รัตน์ก็คุยกันว่าจะไปซื้อที่ตรงไหนดี เจ็กบอกว่าถ้าเดินไปทางขวาอ่ะมีร้าน แต่พี่รัตน์ก็บอกว่าทางซ้ายไปตรงนี้ก็มี สุดท้ายก็เชื่อพี่รัตน์เพราะแกบอกว่าแกมารับงานี่นี่บ่อย (แต่ไม่ได้หมายความว่าแกจะรู้จักร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้างแถวนี้) ผลก็คือ เดินจากกรมป่าไม้ผ่านม.ศรีปทุมไปจนถึงกรมทหารราบที่ 11 ก็ยังหาไม่เจอแม้แต่ซักร้านนึง จนต้องเชื่อเจ็กนั่งรถย้อนกลับมา ซึ่งปรากฏว่า ร้านมันอยู่ตรงข้ามคณะสัตวแพทย์ ซึ่งก็คือร้านมันอยู่เยื้องๆ กับกรมป่าไม้ไปหน่อยเดียว ตอนเดินกลับมาก็ฮัมเพลงว่า "ฉันไปทำอะไรที่นั่น" (อารมณ์ประมาณเพลงป้าเบิร์ดธงไชยอ่ะ)...ส่วนเรื่องตอนทำงาน ไม่เล่าดีกว่ามันนานแล้ว เริ่มจะลืมๆ 55555 เอาเป็นว่าวิ่งขึ้นวิ่งลงกันเหนื่อยแล้วกัน แล้วก็ไปยืนเกาะขอบตึกชั้นดาดฟ้า หู๊ย สูง เห็นแล้วขาอ่อนกลัวตกลงไปชะมัด เหอๆๆๆ เมื่อวานวันแม่ ก็พาแม่ไปกินข้าวครั้งแรกในชีวิต (ครั้งแรกที่ออกปากพาแม่ไปกินข้าวน่ะ) แต่การไปกินข้าวกับแม่ กลายเป็นการนั่งนินทาพ่อไปซะฉิบ แต่ก็ทำให้เข้าใจมากขึ้นแหละว่าทำไมพ่อจึงมีพฤติกรรมแปลกๆ บางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้ ก็ฟังจากแม่แล้วรู้สึกว่า อื่มที่เราเจอเนี่ยเด็กๆ เลยเมื่อเทียบกับที่แม่เจอ โดนมาสารพัดแต่ไม่ขอเล่าดีกว่า รู้สึกว่าเผาพ่อตัวเองเยอะไปแล้ว เหอๆๆๆ อาทิตย์นี้น่าจะรู้คะแนนหมดทุกวิชา แล้วจะมาจารไนให้ฟังว่าคะแนนกลางภาคเป็นอย่างไรกันบ้าง อ่านแล้วก็ขำหลายเรื่องอยู่น่ะเอ็ม..500 แต่เสี่ยงตายนะเธอ..แล้วนี่..นัดเจ๊ไหมเอาของไปให้ ถ้าเขาไม่ได้อันใดอันใดอันหนึ่งกลับไป ..ระหว่างถูกปาดคอ กับกรี้ดรอบสุดท้ายอันไหนน่ากลัวกว่ากันน่ะ
ชีวิตคู่ก็อย่างนี้ล่ะเอ็ม เข้าใจแม่ให้มากๆก็แล้วกัน พี่ว่าถ้าไม่ถึงที่สุดแม่คงไม่ทำอย่างนั้น บางทีการแยกกันอยู่มันก็ดีกว่าที่จะอยู่ร่วมกัน แม่คงเห็นว่าเอ็มอยู่กับพ่อแล้วจะมีอนาคตที่ดีกว่า พี่พูดถึงอนาคตน่ะนะ เอ็มนี่ ไม่เพียงแต่ร้าย อารมณ์ขันก็เยอะเหมือนกันนะ แต่ที่ไปเม้นท์บอกพี่ว่า หน้าตาผมชวนต่อกร คู่ต่อสู้มักจะคิดว่าตัวเองชนะนี่..พี่ขำ..ไม่ธรรมดาเธอ เดี๋ยววันหลังต้องปรึกษาเอ็มแล้วล่ะ โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) วันที่: 14 สิงหาคม 2550 เวลา:7:23:36 น.
โอ้ว....ทั่นเพ่ ก็นึกว่าจะยาว เห็นบอกว่าพิมพ์ยาวยืด ตอนแรกกะว่า สงสัยอ่านเสร็จ หลับคาจอคอม แต่ไหงสั้นจุ๊ดจู๋อย่างงี้อ่ะค๊า อิอิ
ไม่เม้นท์เรื่องที่เล่าอ่ะ เพราะฟังมารอบที่ล้านแระ ถ้าคะแนนไม่ดี ฮ่าๆๆๆๆ ตายแน่ๆๆๆๆๆ ^o^ โดย: MsMr IP: 158.108.211.65 วันที่: 14 สิงหาคม 2550 เวลา:17:31:36 น.
สวัสดีค่ะเอ็ม
ไปขอสาวก็ขอให้เขารับปากเนอะ กลัวจั๊ง..ว่าหน้าตาอันแสนหล่อเหลา เขาจะกลัวเอ็มเปลี่ยนใจไปซะก่อน โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.159 วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:10:30:14 น.
|
DarthTrowa
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
พี่กินข้าวกับแม่ทุกวัน แต่เมื่อวานก็ให้เงินแม่ไป เป็นเงินนอกเหนือจากค่าใช้จ่ายในบ้านที่ให้ปกติทุกเดือน แม่ถามให้ทำไม พอบอกวันนี้วันแม่ไง แม่บอก งั้นเอามาอีกสิ แม่ขาหนูน่ะให้ไปหมดกระเป๋าแล้วนะนั่น
แม่ของเอ็มคงมีความสุขมากเลยล่ะเมื่อวาน
สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังนะ