Bloggang.com : DarthTrowa - รำลึกบรรยากาศของการเปิดเทอม ( T T )

รำลึกบรรยากาศของการเปิดเทอม ( T T )

ขึ้นเดือนมิถุนายน เทอมแรกของปีการศึกษาใหม่สำหรับมหาวิทยาลัยก็เริ่มต้นขึ้น สิ่งที่ควบคู่มากับการเปิดเทอมในปีการศึกษาใหม่ ก็คือการรับน้อง

ในมหา'ลัย (เรียกคำนี้แล้วไม่คุ้นเลย อยากกลับไปเรียกว่าสถาบันเหมือนแต่ก่อนมากกว่า) ตอนนี้ก็อบอวลไปด้วยบรรยากาศของการรับน้อง ตอนกลางวัน ก็จะเห็นเฟรชชีทั้งหลายโดนรุ่นพี่ทดสอบความอดทน (กลั่นแกล้ง) ด้วยการให้ทำนู่นนี้แลกกับการที่รุ่นพี่จะเซ็นชื่อลงในสมุดล่าลายเซ็นพร้อมกับให้คำใบ้ว่าพี่รหัสเป็นใคร ดูแล้วก็นึกย้อนไปถึงตอนเรียนปี 1 ก็โดนเหมือนกัน แต่เราหัวกบฏพอสมควร ล่ารายชื่อได้ไม่เยอะ เพราะเขาสั่งให้ทำอะไรก็ไม่ค่อยจะทำ เช่นให้ไปตะโกนโหวกเหวกกลางลานสวนปาล์ม คนอื่นจะทำ แต่เรา...พี่ไม่ให้ใช่มั๊ยครับ เก็บสมุดคืนเดินไปหาคนอื่นทันที (แล้วพอเราเป็นรุ่นพี่ก็ไม่เคยสั่งให้ไปทำอะไรแบบนั้น เซ็นให้ง่าย ๆ ...แต่การที่เซ็นให้ง่าย ๆ ก็ทำให้น้อง ๆ ลืมเราง่ายเช่นกัน) พอตกเย็น ก็จะต้องมีการเข้ารับน้อง ร้องเพลง ลงว๊าก แต่รุ่นน้องสมัยนี้ยังดี เพราะจะมีการจัดระบบขอบเขตการรับน้องมาแล้วว่า ในแต่ละภาควิชาจะต้องรับน้องของภาควิชาให้เสร็จใน 2 อาทิตย์ จากนั้นสโมสรนักศึกษาของคณะวิทย์จะมารับช่วงต่อไป รับอีก 2 อาทิตย์ ก็สิ้นสุดการรับน้อง แล้วเท่าที่ดู พอซักทุ่มนึง ก็เลิกรับน้องกันแล้ว แต่สมัยเราเป็นเฟรชชี่ การรับน้องไม่มีการกำหนดแบบนี้ เลยทำกันตามใจฉัน รับน้องกันทีกินเวลายาวนานประมาณเดือนครึ่ง แล้วรับทีตั้งแต่ 4 โมงครึ่ง เลิก 2 ทุ่มครึ่ง อย่างนี้ทุกวัน แถมบางวันต้องรับของสโมสรนักศึกษาก่อน แล้วค่อยไปรับของภาคต่อ (ซวยซ้ำซ้อนจริง ๆ ) แล้วเวลาเรียนของเราที่เป็นภาคสมทบก็ไม่เหมือนปัจจุบัน เพราะสมัยนั้นเราต่อรองกับอาจารย์ได้ จากที่เคยต้องเรียนจันทร์ถึงศุกร์ในตอนเย็น + วันเสาร์เช้าบ่าย ก็กลายเป็นเรียนวันอังคาร-พฤหัส + เสาร์ ดังนั้นเราจะได้หยุดวันจันทร์กับศุกร์ แต่ก็ต้องนั่งรถมาเพื่อร่วมรับน้องในตอนเย็น เหตุผลเพราะไม่อยากให้เพื่อนโดนทำโทษเนื่องจากคนมาน้อย (มาย้อนคิดไปอีกที จะมาไม่มามันก็หาเรื่องลงโทษจนได้แหละวะ)

เมื่อวันอังคารมีเรียน ตอนเย็นช่วงระหว่าง 4 โมงถึง 6 โมงเย็น จะเป็นช่วงว่าง ก็เลยไปนั่งที่ลานสวนปาล์ม นั่ง ๆ ไปก็จะได้ยินเสียงโหวกเหวกเดิม ๆ "......(ชื่อย่อภาควิชา + เลขรุ่น) จัดแถว"...แล้วก็มีเสียงตอบรับการจัดแถวเป็นชื่อย่อภาควิชานั่นแหละ (ถ้าเป็นทหาร จะเป็นเสียง เฮ้!) แล้วก็จะเห็นเฟรชชีวิ่งดุ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ มาจัดแถว (เขียนยังงี๊อย่าคิดว่าวิ่งกันน่ารักนะ เห็นวิ่งกันแล้วแบบว่า...สงสารชะมัด) รู้สึกเหมือนตอนเรียนร.ด. เลย โดนสั่งจัดแถวคล้าย ๆ กันแบบนี้แหละ ต่างกันที่ว่า คนสั่งนั่นคือ "ครู" แต่ตอนนี้คนสั่งคือ "รุ่นพี่" ที่ใช้อำนาจเหมือนครู เผลอ ๆ จะมากกว่าด้วย...

เดินไปดูรับน้องของที่ภาค...ปีนี้เสื้อเขียวอีกแล้ว ระหว่างที่ยืน ๆ ดูอยู่กับรุ่นน้องที่จบแล้วกับอีก 2 คนที่ยังตกค้างอยู่ ก็โดนเรียกให้ไปแนะนำตัวกับน้อง (อีกแล้ว...ทุกปีเลย แนะนำไปทำไมวะแนะนำไปก็จำไม่ได้หรอก) ก็เลยไปแนะนำตัวซักหน่อย ก็...เอ่อ จะพูดอะไรดีวะเนี่ยไม่ได้เตรียมมาด้วย...พี่ชื่อพี่เอ็มนะครับ น้อง ๆ รุ่นอะไรกันครับ (ตรูถามทำไมวะก็รู้อยู่แล้วว่ามันรุ่นอะไร)...18 ค่ะ (เน้นค่ะ เพราะแถวหน้า ๆ มีแต่ผู้หญิง คือมีผู้หญิงไปประมาณ 8 แถว 2 แถวท้ายเป็นผู้ชาย ซึ่งมันก็คงไม่ได้ยินว่าเราพูดอะไร)...เอ่อ ห่างจัง พี่รุ่น 10 ครับ

(นึกในใจ ตอนตรูอยู่ปี 1 พวกนี้มันอยู่ป. อะไรวะเนี่ย) พี่เป็นพี่บัณฑิตนะครับ เพิ่งรับปริญญาไปหมาด ๆ เมื่อต้นปี...แล้วก็มีเสียงแซวมาว่า เรียนกี่ปีจบ...6 ปีครึ่งครับ...อายเขาไหมนั่น...เฮ่ย จบแล้วก็คือจบ...จะจบกี่ปีก็ยังถือว่าจบแหละวะ...พี่ก็ขอให้น้อง ๆ ขยันเรียนนะครับ เข้าเรียนเยอะ ๆ น้องทำตัวให้อาจารย์เห็นว่าขยัน อาจารย์ท่านก็จะช่วยน้อง ๆ เองแหละครับ สุดท้าย พี่ก็ขอให้น้องเรียนจบ 4 ปี (พนมมือรับกันใหญ่ ไม่ได้ให้พรนะเฟ้ย) ไม่ติดโปร ไม่โดนไทร์ ถ้าติดโปรก็ขอให้ไม่ลงไปโปรต่ำนะครับ...น้อง ๆ ก็รับกันใหญ่ ไม่อยากบอกน้องเลยว่า ตอนพี่อยู่ปี 1 รุ่นพี่ก็ผูกข้อมือแล้วให้พรแบบนี้แหละ ผลเป็นไงล่ะ จบ 6 ปีครึ่ง ติดโปร โดนไทร์ ครบสูตรเลย

น้องปี 1 รู้คงผวาเป็นแถวเนาะ

Create Date : 05 มิถุนายน 2551
Last Update : 6 มิถุนายน 2551 12:34:40 น.
Counter : 492 Pageviews.

8 comments

เหอๆ ป่านนี้น้องคนไหนมาอ่านเจอเข้าคงผวา

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:21:10:52 น.

เอ็ม พี่ขำว่ะ น้องๆมันเห็นหน้า มันคงคิดว่า
ไอ้รุ่นพี่คนนี้ มันขลังดี ล่ะมั๊งน่ะ
เลยสาธุกันใหญ่ พี่เดานะว่า..เด็กๆมันคงภาวนาว่า
ขออย่าให้ชีวิตการเรียนฉัน เหมือนพี่คนนี้เล๊ย ซ้าธุ

นี่..สรุปแล้วเม้นท์พี่เนี่ย จะเข้าข้างหรือจะซ้ำเติมวุ้ยเนี่ย
เอาน่า..ไงซะ เอ็มก็เป็นน้องที่น่ารักของพี่เสมอแหละ
แม้ว่า มันจะห่ามปนบ้าไปหน่อยก็เหอะ

โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.76.34 วันที่: 6 มิถุนายน 2551 เวลา:8:19:54 น.

เข้ามาเยี่ยมขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกครับ

อย่างที่คุณพูดครับจะเรียนกี่ปีจบ ตอนนี้ก็จบมาแล้ว ชีวิตก็เดินหน้าต่อไปครับ

โดย: motokop

วันที่: 6 มิถุนายน 2551 เวลา:21:03:15 น.

ดีคร๊า
ขอบคุงน๊าคร๊าที่แวะปัยทักทาย+หั้ยกำลังจัย
วันนี้เลยหอบความห่วงยัยมาฝากอ่ะจร้า
หุหุ

โดย: โบว์ริ้ง (INGING777

) วันที่: 7 มิถุนายน 2551 เวลา:12:57:36 น.

ขอบคุงน๊าคร้าที่แวะปัยคอมเม้นหั้ย
โบว์ก็ขอหั้ยเจ้านู๋ของโบว์เป้นเด็กที่น่ารักและเลี้ยงง่ายๆค่ะ
หุหุ
เด๋ว..แวะมาคอมเม้นใหม่น๊าคร้า
Tc.ขอเป็นขาประจำบล๊อคนี๊ล๊ะก๊าน หุหุ

โดย: โบว์ริ้ง (INGING777

) วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:15:45:55 น.

วันนี้อ่านเรื่องสั้นของเธอล่ะ

โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.67.166 วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:8:44:17 น.

โดย: โยว์ริ้ง (INGING777

) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:13:13:18 น.

ดีคร๊า
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยจิงๆ
เล๊ยแวะหอบเอาความห่วงยัยมาฝากอ่ะจร้า
ดูแลตัวเองด้วยล๊ะก๊าน
หุหุ
ขอบคุงมั๊กๆน๊าค่ะ ที่ช่วยคิดชื่อน่ารักๆหั้ย
ปัยๆมาๆโบว์ก็คิดเหมือนพี่เหมือนกัน
ว่า..เจอปัญหาเจอจิงๆๆ
แต่ก็จะพยายามสู้ต่อปัยคร๊า

โดย: โบว์ริ้ง (INGING777

) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:13:42:10 น.