รานัคปูร์ วิหารหินอ่อนท่ามกลางอ้อมกอดขุนเขา เล่าค้างเอาไว้ตั้งกะปี2549 นับนิ้วดูก็สอง-สามปีแล้วนะเนี่ย ได้เวลาที่ณ มนจะมาเล่าต่อถึงการเดินทางบนแผ่นดินอินเดียต่อแล้วค่ะ สำหรับคนที่เพิ่งแวะมาอ่านเป็นครั้งแรก การเดินทางของณ มนครั้งนี้มีเพื่อนร่วมเดินทางคือพี่เตี้ย และมีสารถีจอมป่วนชื่อนายราช เอาล่ะ เรามาเดินทางกันต่อดีกว่า เราออกจากตัวเมืองอุทัยปุระตั้งแต่เช้าค่ะ เพราะว่ารายการท่องเที่ยวต่อไปก็คือ รานัคปูร์ วิหารที่สร้างจากหินอ่อนทั้งหลัง ซึ่งตั้งอยู่กลางหุบเขาอราวลี วันนี้ราชยังคงขับรถเร็วตามใจเราสองคนเหมือนเคย หลังจากขับเป็นเต่าคลานมาหลายเมือง แต่จะว่าพอมาเจอทางบนเขาแบบนี้ ณ มนก็แย่ไปเหมือนกันนะก็แบบทางบนเขาง่ะ มันเลี้ยวซ้ายทีขวาที โอ่ย เวียนหัวแทบแย่ ระยะทาง90กิโลเมตร บนเขาอราวลี ทำเอามึนไปเลย แต่ก่อนจะอ๊อกอาหารเช้าออกมารถก็มาจอดพรืดที่ลานจอดรถ ข้างวิหารรานัคปูร์เสียก่อน รอดตัวไปตาราช ไม่งั้นได้เช็ดอ๊อกณ มนแน่ๆ เราไปถึงก่อนเวลาเข้าชมค่ะ เพราะชาวบ้านเขามาทำพิธีทางศาสนากันจะเปิดให้เข้าชมก็ตอน11โมงเห็นจะได้ เลยเดินชมวิวรอบๆกันเป็นการฆ่าเวลา ที่นี่เป็นศาสนสถานของศาสนาเชนค่ะ สร้างจากหินอ่อนทั้งหลังเลยนะ สวยงามมาก มียอดโดมและยอดอาคารแหลมๆเหมือนปราสาทในเทพนิยายเลย (นี่เป็นวิวด้านข้างของวิหารค่ะ) ณ มนกับพี่เตี้ยออกเดินไปหามุมถ่ายรูปรอบๆรานัคปูร์กัน เพราะยังไม่ได้เวลาเข้าชม สถานที่นี้พี่เตี้ยเป็นคนกำหนดเพราะเข้าไปอ่านเจอมาจาก เทรคกิงไทยดอทคอมเวบโปรดของพวกเรา คุณปรีชานำเที่ยวและถ่ายรุปมาสวยงามมาก พี่เตี้ยเลยอยากมาชมให้ได้พร้อมกับปริ๊นข้อมูลของคุณปรีชามาเพียบเลย ตอนแรกณ มนก็คิดว่าวิหารเนี่ยชื่อรานัคปูร์ แต่จากการดูข้อมูลของคุณปรีชา เซียนเที่ยวอินเดียคนหนึ่งของเวบเทรคกิงไทย คุณปรีชาบอกว่า วิหารนี้ชื่อ Adinath ค่ะ รู้มาว่าศาสดาของศาสนาเชนเนี่ย คือพระมหาวีระ มีอายุอยู่ในช่วงเดียวกับพระพุทธเจ้าของเราค่ะ เท่าทีไปมาหลายเมืองจะเห็นว่าวิหารหรือวัดของศาสนาเชนนี่จะใหญ่โตโอ่โถงมาก นัยว่าผู้นับถือศาสนานี้ส่วนมากจะร่ำรวยเพราะเขาสนับสนุนให้ทำการค้ามากกว่าทำการเกษตร ที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะศาสนาเชนเชื่อว่าทุกสิ่งมีวิญญาณจึงไม่ต้องการเบียดเบียนสิ่งมีชีวิต สนับสนุนให้ทุกคนยึดมังสะวิรัติ ทำการค้าแทนการเกษตร เพราะถือว่าการเกษตรจะทำร้ายสิ่งมีชีวิต (นี่เป็นด้านข้างวิหารค่ะ) เราเดินชมรอบๆจนได้เวลาก็ไปซื้อตั๋ว ที่นี่ไม่เก็บค่าเข้าชมแต่ว่าจะเก็บเป็นค่ากล้องถ่ายรูปกับค่ากล้องวิดิโอแทนนะคะ สนนราคาวิดิโอก็ต้องแพงกว่ากล้องแน่นอน เราสองคนพกมาแต่กล้องถ่ายภาพเลยจ่ายถูกหน่อย ปีที่ไปเที่ยวนั้นจ่ายไปแค่50รูปี คาดว่าใครไปตอนนี้คงจะราคาเพิ่มแล้วล่ะ มาค่ะมาเดินเข้าวิหารกันเหอะ ออกตัวก่อนนะคะว่าภาพอาจจะไม่สวยใสเหมือนกันทุกภาพเพราะกล้องณ มนเป็นกล้องฟิล์มดังนั้นเลยไปล้างมาแล้วค่อยมาสแกน มันเลยสีด้านๆน่ะค่ะ แต่ถ้าภาพไหนใสแจ๋วนั่นคือกล้องของพี่เตี้ย ภายในจะมีการแกะสลักหินอ่อนได้อย่างวิจิตรบรรจงมากเลย ทั้งเสา เพดานหรือแม้กระทั่งประตูหน้าต่าง เรียกได้ว่าแกะไปหมดทุกที แล้วก็แกะได้ละเอียดอ่อนมาก ตรงไหนแกะเป็นต้นไม้ดอกไม้นี่เหมือนมีชีวิตจริงๆเลยนะคะ จากข้อมูลของคุณปรีชา ทราบมาว่าภายในมีเสามากมายถึง 1.444 ต้นแน่ะแถมทุกต้นยังแกะสลักลวดลายเอาไว้ด้วย อย่างนี้ไง และด้วยความที่แกะสลักไปหมดทุกที่ ดังนั้นเลยต้องมีคนงานทำความสะอาดแบบทุกซอกทุกมุม วันที่กำลังเดินๆดูนั้นก็เห็นคนงานเขาถือสายยางฉีดน้ำทำความสะอาดตามเสาอยู่ด้วยล่ะ มีภาพแกะสลักของนางรำด้วย พี่เตี้ยว่าดูแล้วเหมือนนางอัปสรที่เขมรเลย ระหว่างที่เดินชมอยู่นั้นก็มีชายคนหนึ่งในชุดนักบวชเดินมาบอกว่า จะนำชมวิหารพร้อมทั้งให้ความรู้ ณ มนก็สนใจอยู่นะคะแต่พี่เตี้ยรีบลากแขนเดินหนี เพราะพี่บอกว่าไกด์บุ๊กของเราซึ่งก็คือข้อเขียนของคุณปรีชานี่ล่ะ เตือนเอาไว้ว่าให้ระวังพวกนี้เพราะตอนแรกก็จะมาทำทีเป็นนำเที่ยวแต่ตอนหลังจะเรียกเก็บเงินมากเกินความจริงเพราะฉะนั้น เลี่ยงได้ก็เลี่ยงซะ สรุปเราสองคนเลยเดินชมกันเองแบบไม่ต้องการคนนำทาง ส่วนภาพแกะสลักนี้ดูคล้ายๆพระพุทธเจ้านะคะ เพราะว่ารูปเคารพของพระมหาวีระนั้นก็คล้ายพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว อีกทั้งก่อนที่ท่านจะออกบวชท่านก็เป็นบุตรของตระกูลที่สูงส่งเช่นเดียวกับพระพุทธเจ้าค่ะ ประวัติความเป็นมาค่อนข้างจะคล้ายคลึงกันมากด้วย เหมือนไหมคะ เราเดินชมไปเรื่อยๆเพราะว่าวิหารนี้สร้างแบบสี่ทิศ หรือที่เรียกกันว่า จตุรมุขค่ะ อันนี้จากข้อมูลของคุณปรีชาเช่นเคย เดินไปชมไป ถ่ายภาพไปไม่เบื่อเลยจริงๆ ณ มนน่ะฟิล์มหมดม้วนเลยนะคะ ส่วนนี่เป็นเพดาน ดูสิว่าแกะสลักได้งามขนาดไหน เราใช้เวลาที่นี่นานมาก เพราะวิหารแห่งนี้สวยงามสมกับที่พี่เตี้ยอยากจะมาเยือนจริงๆ ยิ่งได้เห็นการแกะสลักภายในแล้วยิ่งทำให้หลงใหลในความงาม เดินดูกันจนลืมเวลาไปเลย มองดูนาฬิกาอีกทีก็จะบ่ายสองแล้วล่ะ พอเห็นเวลาปุ๊บท้องร้องปั๊บเลยค่ะ พวกเราเลยเดินออกจากวิหารกลับมาขึ้นรถบอกให้ราชออกเดินทางต่อ วันนี้น้องทาทาอารมณ์ดีมากยังไม่เกเรเลย พอสตาร์ทปุ๊บก็ติดปั๊บ ราชก็เลยสามารถพาเราออกจากรานัคปูร์ด้วยความราบรื่น จุดหมายของเราต่อไปก็คือ เมืองแห่งความตาย หรือจอดปูร์ เมืองกลางทะเลทรายธาร์ ที่ได้ยินมาว่ามีป้อมที่สวยงามและอลังการที่สุดในอินเดีย งานนี้พลาดไม่ได้ต้องไปเยือนให้สมคำร่ำลือ นี่ล่ะค่ะป้อมที่ว่า เอามาเรียกน้ำย่อยก่อน ก่อนออกจากเมือง ราชขอแวะทานข้าว เราก็แวะเข้าห้องน้ำด้วย ราชเลยขับมาจอดที่ร้านอาหารชื่อ รูปาม เขาจัดร้านอาหารใต้อาคารโล่งๆดูโปร่งสบายน่านั่ง ข้างๆที่ทานข้าวยังเป็นสวนสวยอีกด้วย ตอนแรกว่าจะเข้าห้องน้ำอย่างเดียว แต่เมื่อณ มนลองไปเยี่ยมๆมองๆดูสภาพร้านอาหารแล้ว สุดท้ายก็เลยเข้าไปกินข้าวจนได้ เขาจัดเป็นบุฟเฟ่ต์ค่ะ แกงก็หน้าตาน่าทานพอสมควร ณ มนอาสาเป็นหน่วยกล้าตายไปตักมาก่อนหนึ่งจาน พี่เตี้ยเห็นหน้าตาก็เลยขอลองชิมมั่ง คือณ มนตักพาผัด หรือแผ่นแป้งบางๆกรอบๆที่มีรสเผ็ดนิดๆเค็มๆหน่อยกับน้ำราดมาด้วย พอลองชิมพี่เตี้ยก็ติดใจเลยตัดสินใจไปตักมากินด้วยกัน วันนั้นรู้สึกว่าราคาอาหารจะแพงสุดแล้วสำหรับเราสองคน ก็เขาคิดคนละ200รูปีอ่ะค่ะรวมแล้วณ มนควักกระเป๋าจ่ายไป400รูปี จากที่เคยกินกันสองคนละร้อยกว่ารูปี พอเห็นราคานี้ก็เลยตัดสินใจคว้ากล้วยหอมสี่ลูกที่คุณคนขายนำมาวางเชื้อเชิญให้เราทานล้างปาก ติดมือมาด้วย ก็แหม ตั้ง400นิ มันก็ต้องให้คุ้มหน่อยดิ ปิดท้ายกันด้วยภาพวิหารหินอ่อนแสนงาม กลางอ้อมกอดของเทือกเขาอราวลีกันอีกสักรูปนะคะ แล้วตอนหน้าเจอกันที่เมืองจอดปูร์ค่า ปล. ขอบคุณข้อมูลจากคุณปรีชา และเวบเทรคกิงไทยนะคะ   Create Date : 29 กรกฎาคม 2551 33 comments Last Update : 29 กรกฎาคม 2551 15:14:19 น. Counter : 6601 Pageviews. Share Tweet

อินเดีย สวยกว่าที่คิดนะคะ ตั้งแต่ได้อ่านหนังสือเรื่อง ณ ฟากฟ้านี้หัวใจมีรัก ก็รู้สึกว่าน่าไปแล้ว พอมาเห็นรูปอีก ยิ่งอยากไปใหญ่เลย   โดย: เด็กน้อยขี้แย 29 กรกฎาคม 2551 17:44:55 น.

พอมาดูที่พี่มนเล่า ความคิดเรื่องอินเดียเปลี่ยนไปนิดหน่อยเลยค่ะ นี่ถ้าลงรูปประกอบอย่างเดียวไม่บอกว่าเป็นที่ไหนนะ ให้ตายตุ้งก็ไม่เดาว่าเป็นอินเดียอ่ะ มันสวยกว่าที่คิดไว้เยอะเลย   โดย: กวางตุ้งหวาน 29 กรกฎาคม 2551 22:53:47 น.

โห....นี่เล่าค้างเอาไว้ตั้งแต่ปี 49 เลยเหรอ ทำไมเวลามันผ่านไปไวจัง   โดย: 9A 29 กรกฎาคม 2551 23:53:02 น.

คิดถึง   โดย: พลังชีวิต 30 กรกฎาคม 2551 10:31:54 น.

เด็กน้อยขี้แย..ดีใจจังที่คุณอ่านงานของณ มนแล้วทำให้ความคิดเกี่ยวกับอินเดียเปลี่ยนไป ถ้าเป็นไปได้ก็หาโอกาสไปเยือนสักครั้งนะคะ รับรองประทับใจแน่ๆ ตุ้ง..อื่อ ใช่เลยถ้าเห็นแต่รูปต้องคิดไม่ถึงว่าเป็นอินเดียแน่ๆ ยิ่งทางตอนเหนือนะยิ่งไม่เหมือน 9A...ค่ะ นานมากเลยตั้งแต่49แน่ะ เลยต้องกลับมาเล่าต่อให้จบค่ะ เพราะขืนปล่อยไปนานกว่านี้มันจะเน่าซะก่อน พลังชีวิต...ขอบคุณที่แวะมาส่งความคิดถึงค่า   โดย: ณ มน 30 กรกฎาคม 2551 10:47:54 น.

โอ้โหหหหหหหหหหหหหหหหห คุณ ณ มน คับ สวยยิ่งใหญ่มากเลยครับ อยากไปแต่ไม่มีกะตังค์อ่ะ   โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย 30 กรกฎาคม 2551 12:44:17 น.

สวยงามมาก เป็นการแนะนำสถานที่สวยๆ แถมได้ข้อมูลอีกต่างหาก   โดย: จูนิตา 30 กรกฎาคม 2551 21:08:32 น.

ปกติจะเข้าอ่านผลงานที่แจ่มใส...ชอบชื่อนะคะ ณ มน แปลกดีชอบ มีโอกาสก็เลยแวะทักทาย...เห็นภาพถ่ายแล้วสวยมากๆเลยคงใช้เวลาในการสร้างนานน่าดูเลยเนอะ   โดย: phaclam (phaclam ) 31 กรกฎาคม 2551 2:41:14 น.

โดย: ฮิปโปร้อยฝัน 31 กรกฎาคม 2551 3:02:57 น.

ล็อคอินเก๋ไหมพี่นะ คริๆๆ เอาไว้มาบ้านพี่นะ หนูใช้ว่า"หมูบิน" ดีก่า ดูจะเหมาะกับสภาพตอนนี้ เสื้อผ้าคับหมดเลย กุ้มใจ๊กุ้มใจ เดี๋ยวนี้เวลาออกจากบ้านทีต้องหมุนดูก่อนว่า จะใส่เสื้อตัวไหนดีน้า... ไม่ใช่อยากแต่งตัวสวยนะพี่นะ แต่ว่ามันยัดไปเข้าเกือบทั้งนั้นเลย ฮือๆๆๆ ขึ้นมาเกือบ 4 โลแ้ล้ว มันมาจากไหนล่ะเนี่ย ง่า...เม้าแตกเยอะเลย ไม่ได้มาคุยกับพี่นะหลายวันแน่ะ แบบว่า ช่วงนี้ยุ่ง มั่กมาก แต่ตอนนี้เริ่มเบาบางแล้น จะบอกว่าชอบรูปแรกกับรูปที่3 อ่ะพี่นะ นึกถึงเมืองในนิยายเลยอ่ะ ดูโรแมนติ๊กโรแมนติก แต่นึกแล้วชอบทัชมาฮาลจริงๆ อิจฉามเหสีผู้ศิริโฉม จริงๆ ที่มีพระราชาที่รักมั่นขนาดนั้น อยากมีมั่ง ไอ้ของเราเร๊อะ ดูกระง่อนกระแง่นกันมาตั้ง 4 ปี เหมือนจะเลิกมิเลิกแหล่ ป.ล.พี่นะฮับ คิดว่าน่าจะยังไม่แต่งนะฮับ ส่วนสายชาวอาหรับ ยังไม่ตอบหนู เลย..เชอะ ไม่ง้อก็ได้ เดี๋ยวถ้ามีข่าวร้อนๆ พี่เชคก้าคนสวยคงจะมาบอก เพราะรายนี้เขาช่ำชองภาษาอารบิกมั่กมาก แล้วเมื่อพี่เชคก้ายังบอกว่ามัน เป็นข่าวลืออีกระลอก เราก็คงต้องเชื่อไว้ก่อน เพราะมีพี่เค้าเพียงคนเีดียว ที่คุยกับแชกรู้เรื่อง ป.ล.ที่2 หมูบินอยากทำเลสิกง่ะพี่นะ...พี่นะล่ะอยากทำไหม ม่ะอยาก ใส่แว่นเลย ใส่มา 4 ปีแล้วยังไม่คุ้นเลยเนี่ย   โดย: บินหลาอยากเป็นหมูบิน (Bann_Andaman ) 31 กรกฎาคม 2551 8:10:09 น.

หมูบินของพี่นะ 555...เรื่องน้ำหนักพี่ก็หนักใจมาก ตอนนี้ขึ้นพรวดๆเหมือนกันเลย แย่จังแต่ยังสนุกกับการกินอยู่เลยนะนี่ ปล.เรื่องทำเลสิกอย่ามาช๊วนนนน เพราะสายตาพี่ยังดีอยู่ถึงจะเอียงนิดหน่อยก็เหอะ555 ปล.2 ขอให้แฮมแฮม โสดไปอีกนานๆให้พี่ชื่นใจไปก่อนนะ ปล.3 เรื่องของหัวใจนี่นะ เฮ้อลำบากใจจังแบบว่าไม่รู้จะให้คำปรึกษาไงดี คือแบบพี่เองก็ยังเอาตัวไม่รอดเล้ยน้องเอ๋ย พี่จูนิตา...สวยเนอะพี่จูนิ มันใหญ่โตโอฬารมากเลยล่ะค่ะ ประทับใจมากเลย โจ...โจก็มีโอกาสได้ไปเที่ยวตั้งหลายที่แน่ะ สวยๆทั้งนั้นอย่างน้ำตกหมันแดงน่ะก็สวยมากเลย ฮิปโปร้อยฝัน...ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยือนบลอกณ มน phaclam...ขอบคุณค่าที่แวะไปอ่านงานของณ มนในแจ่มใสมาด้วย แล้วก็ขอบคุณมากเลยค่ะที่แวะมาทักทายกันที่บลอก   โดย: ณ มน 31 กรกฎาคม 2551 12:22:02 น.

สวัสดีค่ะคุณ ณ มน โห รูปสวยๆ แถมยังได้ความรู้อีก ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันนะคะ เล่าค้างไว้สองสามปีแล้ว สงสัยบล๊อกก่อนนี้ฝนคงจะพลาดแน่ๆ ^^" ขอเก็บรวบยอดเอาจากบล๊อกก็แล้วกันเนอะ   โดย: Malee30 31 กรกฎาคม 2551 21:17:43 น.

คิดถึงพี่ ณ คนสวย มารอทวง นิยาย ภาคต่ออะ รออยู่นะ มาชวนไปอ่านไรขำๆค่า   โดย: กุ๊กไก่ (kaijunk ) 31 กรกฎาคม 2551 21:47:54 น.

อลังการ์ณงานสร้างมากๆเลยค่ะ ขอบคุณที่เอามาฝากกัน Recados, Gifs e Imagens no Glimboo.com   โดย: เริงฤดีนะ 1 สิงหาคม 2551 11:26:14 น.

สวยดีจัง ยิ่งใหญ่ตระการตามากๆ   โดย: rambujan 1 สิงหาคม 2551 17:28:20 น.

คุณฝน...ตอนเก่าๆก็ดูทางด้านซ้ายมือได้เลยค่า เล่าค้างเอาไว้ก่อนเล่าการเดินทางประเทศลาวค่ะ rambujan....ประเทศเขามีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจเยอะเลยค่ะ แล้วแต่ละที่ก็โห ใหญ่โตมากๆ เริงฤดีนะ...ค่ะ แต่ละที่ที่เราไปเยือนนะคะ เราจะดูเป็นมดตัวกระจิ๋วเลย กุ๊กไก่จัง...ตามไปอ่านมาและ แหมเป็นความจริงที่ผุ้หญิงไม่อยากจะยอมรับเล้ยให้ตายจิ   โดย: ณ มน 1 สิงหาคม 2551 17:34:54 น.

ขนาดบอกว่าใช้กล้องไม่ค่อยดี ภาพยังออกมาได้งามเชียว เห็นเด้วยหมือนกัันว่าอินเดียสวยกว่าที่คิดจริงๆค่ะ วิหารสร้างได้สวยมากและฝีมือแกะสลักก็ละเอียดละออดีแท้ เสาในวิหารที่บอกว่าต้องล้างกันตลอด มีทางระบายน้ำด้วยหรือเปล่าณ มน ถ้าไม่มีพื้นคงน้ำนองเต็มแน่เลย   โดย: haiku 1 สิงหาคม 2551 20:51:04 น.

สวัสดีค่ะคุณ ณ มน วัดอินเดีย แถวบ้านสาก็มีค่ะ เขาสร้างเป็นสีขาว สาไม่กล้าเข้าไปอะค่ะ ทำรั้วกันเข้าไว้ อีกอย่างเข้าไปทำไงง่ะ แต่ดูรอบนอกแล้วเขาสร้างสวยนะค่ะ ตอนนี้สาไม่ได้ขับรถผ่านไปเรียนแล้วง่ะ สาเลยไม่รู้ว่าเขาสร้างเสร็จสำบูรณ์แล้วหรือยังค่ะ   โดย: Candydolls 1 สิงหาคม 2551 22:38:21 น.

เป็นการเดินทางที่ยาวนานมากเลยอ่ะค่ะคุณ ณ มน เพราะเหมือนห่างไปนานและก็ได้นำเรากลับมาเที่ยวกับ พี่เตี้ยและก็สารถีราชอีกครั้งน่ะคะ ... ครั้งนี้พาเรามาเที่ยวแบบโรแมนติกนะคะ เพราะว่าหลายภาพเห็นเลยว่า สถานที่ก่อให้เกิด อารมณ์อยากไปนั่งและยืน และเดิน อยู่ตรงนั้น เลยเชียวค่ะ ^^   โดย: JewNid 2 สิงหาคม 2551 2:57:27 น.

ว้าวๆๆๆๆๆ ได้ไปเที่ยวด้วย อินเดียๆๆๆ สวยจังนะคะ   โดย: ฟ้าริน (ปั้นน้ำกะฟ้าริน ) 2 สิงหาคม 2551 9:16:45 น.

มารำลึกถึง ณ ฟากฟ้านี้ หัวใจมีรัก อิอิ วันนั้นอ่านหนังสือเจอเกี่ยวกับประเพณีสตีของอินเดีย ที่ว่า ผู้หญิงต้องวิ่งเข้ากองไฟตายตามสามีเพื่อบอกถึงการจงรักภักดี โหย อ่านแล้วน่ากลัวพิลึก ดีนะที่ประเพณีนี้ได้หายไปแล้ว ไม่งั้นน่าสยองเนาะพี่นะพเนาะ   โดย: fonrin 2 สิงหาคม 2551 19:48:23 น.

ไฮกุ..ข้างในอากาศเย็นสบายด้วยจ้ะเพราะสร้างจากหินอ่อน แล้วท่อระบายน้ำน่าจะมีนะ แต่นะไม่ได้ไปมองหาอ่ะจ้ะมัวแต่เงยหน้ามองข้างบน อิอิ แล้วสถานทีท่องเที่ยวในอินเดียโดยเฉพาะแคว้นราชสถานี่นะ สวยๆทั้งนั้นเลยล่ะ ตอนหน้าอย่าลืมมาอ่านนะจ๊ะ เปิ้น...ตอนหน้าจะพูดถึงพิธีสะตีจ้ะเพราะสถานที่ที่ไปเที่ยวน่ะมีเรื่องราวเกี่ยวกับพิธีนั้นด้วย ห้ามพลาดเน้อ ปล. มาย้อนรอยอิงฟ้ากับเดฟด้วยกันเนาะ ฟ้าริน...มาเที่ยวด้วยกันนะคะ ยังเหลืออีกหลายตอนเลยค่ะ รับรองว่าไม่ผิดหวังแน่ๆเพราะสถานที่แต่ละแห่งในอินเดียสวยๆทั้งนั้นจ้า คุณสา...นะชอบเข้าไปดูสถานที่แปลกๆค่ะ ตอนแรกก็เมียงๆมองๆก่อน แล้วก็ลองเดินเข้าไปถ้าเข้าห้ามก็ค่อยเดินออกค่ะ จะได้พบเห็นอะไรแปลกๆไงคะ จิวนิด....5555ใช่ค่ะเหมือนเราได้ย้อนกลับมาเดินทางกันอีกครั้ง หลังจากเว้นวรรคไปตั้งสองสามปีเนาะ ที่วัดเชนแห่งนี้สวยจริงๆค่ะยิ่งมองไกลๆนะดูเหมือนปราสาทในเทพนิยายของฝั่งตะวันตกเลยล่ะคะ ข้างนอกนี่เดินดูยังไม่รอบเลยนะคะเนี่ย เพราะใหญ่โตมากเลยเดินได้แค่สองด้านเท่านั้นเอง ส่วนภายในเดินดูครบทุกมุมค่ะ ตอนหน้ามาเที่ยวด้วยกันอีกนะคะ   โดย: ณ มน 3 สิงหาคม 2551 10:27:20 น.

โดย: katoy 3 สิงหาคม 2551 13:21:14 น.

โอ้ยพี่นะ อย่าเอารุปอินเดียมายั่วขอร้อง ตอนนี้นะดาอยากสะพายเป้ ท่องโลกมากเลยง่ะ แถมเจ้าอินเดียก็ยังเหลืออีกร้อยแปดพันที่ อย่างแถบทะเลทรายนี่แหละ ที่ดาอยากไปนักอยากไปหนา โอ้ยยิ่งพูดยิ่งอยากง่ะ แล้วพี่สาวเป็นไงบ้างค้า สบายดีป่าว   โดย: veeda 3 สิงหาคม 2551 17:43:39 น.

ที่นี่รวยเนอะ ชอบใช้หินอ่อน   โดย: mungkood 3 สิงหาคม 2551 21:05:58 น.

สวัสดีตอนกลางวัน ทานข้าวหรือยังครับ   โดย: 9A 4 สิงหาคม 2551 12:40:01 น.

สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยมครับ   โดย: สิบเบี้ย 4 สิงหาคม 2551 14:22:51 น.

รูปสวยจัง ฝากบ้าน ด้วยน่ะ   โดย: isdrone 5 สิงหาคม 2551 10:44:32 น.

isdrone...ถ่ายออกมายังไม่เท่าเสี้ยวของสถานที่จริงเลยค่ะ เพราะที่นั่นสวยมากเลย แต่ก็พยายามถ่ายออกมาให้ดีที่สุดได้อย่างนี้ละค่า ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะมาบลอกณ มน 9A...มาทักทายกันตอนเที่ยง ท้องหิวพอดีเลยค่ะ มังคุด...ในอินเดียนี่มีแห่งหินอ่อนเยอะเลยนะ อย่างที่เมืองอุทัยปุระนี่ล่ะ สิบเบี้ย..ขอบคุณที่แวะมาเยือนบลอกณ มนค่ะ ดา...รัฐนี้นะน่าไปเยือนมากเลยล่ะ พี่อยากมีเวลามากกว่านี้จะได้เที่ยวให้ละเอียดหน่อย แต่ถ้าเที่ยวเพลินอาจจะตกงานได้เลยไปได้แค่10วันอ่ะ เสียดาย katoy....เจ้าของบลอกก็กำลังหิวเหมือนกันอ่ะค่ะ   โดย: ณ มน 5 สิงหาคม 2551 11:01:39 น.

ฮาโหลๆ คุณ ณ มน จ๋า ไม่พาไปเที่ยวอีกเหรอจ้ะ งั้นฝนมาส่งยิ้มก่อนไปนอนก็แล้วกันน๊า รักษาสุขภาพจ้า   โดย: Malee30 6 สิงหาคม 2551 1:52:01 น.

โดย: สิบเบี้ย 6 สิงหาคม 2551 10:41:06 น.

อลังการณ์งานสร้างมากครับ ว่าแต่ชื่อสถานที่ถัดไปนี่ไม่น่าจะชวนไปซักเท่าไรครับ แต่ดูรูปแล้วน่าสนใจดีครับ   โดย: ฮิโระ (ordinary_hero ) 6 สิงหาคม 2551 15:47:10 น.

ฝน...รอแป๊บนะคะกำลังจะเล่าตอนต่อไปแล้วล่ะค่า สิบเบี้ย....ขอบคุณที่แวะมาเยือนบลอกค่ะ ฮิโระ...ค่ะสถานที่ท่องเที่ยวในอินเดียแต่ละแห่งอลังการมากๆ ส่วนเมืองต่อไปออกเสียงได้หลายอย่างค่ะ จะออกว่า จ๊อดปูร์ก็ได้ หรือจะออกเสียงว่า โจ๊ดปูร์ ก็ได้ แต่เวลาเขียนณ มนจะไม่ใส่วรรณยุกต์ ชื่อเมืองเลยดูแปลกๆ ปล.ตอนหน้ามาเที่ยวกันต่อนะคะ   โดย: ณ มน 7 สิงหาคม 2551 11:25:43 น.