Bloggang.com : ณ มน : เนปาล...เฮฮาฯ/ตอนที่15 ลงจากเขาเข้าเมืองโพคารา

เนปาล...เฮฮาฯ/ตอนที่15 ลงจากเขาเข้าเมืองโพคารา

มาเที่ยวกันต่อค่า ตอนที่15แล้วนะคะ กะว่าจะเล่าให้จบโดยไม่วอกแว่กไปเล่าเรื่องอื่นแล้วล่ะค่ะ
คิดว่าอีก2-3ตอนก็จบแล้วอย่าเพิ่งเบื่อกันน้า

ในที่สุดเราก็มาถึงหมู่บ้านที่15 หมู่บ้านบิเรทานติ เป็นอันว่าการเดินทางบนเขาของณ มนและพี่ก็ครบ15หมู่บ้านแล้วนะคะ

แต่ว่าการเดินทางในเนปาลของพวกเรายังไม่จบค่ะ ยังมีเรื่องราวการเดินทางในเนปาลที่จะเล่าให้คุณฟังอีกเยอะเชียว

เมื่อมาถึงหมู่บ้านก็จะเจอบ้านเรือนและผู้คนจำนวนมาก เพราะหมู่บ้านนี้ก็ใหญ่มากเหมือนกัน

พอเจอเด็กๆพี่จุกก็เลยแบ่งขนมให้หนูน้อยกิน

หลังจากถ่ายภาพหนูน้อยคนนี้เราก็ต้องรีบเดินแล้วค่ะ เพราะเจอพี่ประสิทธิกลางทางมารายงานว่าน้าแตน้าเชียรหลงไปอีกทาง

พวกเราเลยต้องรีบเดินไปสมทบกันที่บิเรทานติเพื่อตกลงกันว่าจะเอายังไง

พร้อมหน้ากันที่ร้านข้าว รามก็กล่าวขอโทษพวกเราที่ชะล่าใจไปหน่อยไม่คิดว่าจะมีคนหลงทางอีก

ดีแต่ว่าทางที่สองน้าเดินไปนั้นมันไปบรรจบที่นายาปูลอยู่แล้วเลยไม่ค่อยน่าห่วงนัก

สองรามตัดสินใจให้พี่ประสิทธิวิ่งตามสองน้าไป ส่วนข้าวของของน้าแตน้าเชียรก็ถูกแบ่งมาให้ลูกหาบที่เหลือช่วยกันแบก

เพราะจะให้พี่ประสิทธิวิ่งไปตัวเปล่าจะได้ไปทันทั้งสองคนกลางทางแล้วพาไปกินข้าวที่นายาปูลเลย

เมื่อรู้ว่าเป็นการหลงทางที่ไม่น่ามีอันตรายพวกเราเลยผ่อนคลายกันได้ พากันนั่งลงกินข้าวและพักผ่อนกันให้เต็มที่

เพื่อที่ว่าจะได้เดินทางในช่วงสุดท้ายกันต่อ

เมื่อได้เสบียงมาตุนจนเต็มท้องและได้พักกันจนเต็มที่ เราก็พร้อมลุยเดินต่อ
แต่เดินออกมาจากหมุ่บ้านบิเรทานติได้ไม่เท่าไหร่ รองเท้าพี่นุ้ยก็พังซะได้ เลยต้องหาเชือกมาผูกๆ แบบนี้ แต่สุดท้ายมันก็ยังพังอยู่ดี พี่นุ้ยเลยควักเอารองเท้าแตะมาใส่เดินฉับๆยังกับชาวบ้านเลยทีเดียว

ทางเดินช่วงนี้จะขนานไปกับแม่น้ำโมดีตลอดทาง เลยทำให้ไม่ร้อนเท่าใดนัก

บางช่วงก็มีร่มไม้ บางช่วงก็มีคนเดินสวนทางมาแบบนี้

ก็แวะทักทายขอถ่ายรูปพวกเขา

หญิงชาวบ้านยิ้มสวยให้เมื่อเอ่ยปากขอถ่ายรูป ลูกชายก็ยิ้มสวยไม่แพ้กัน

เดินมาอีกหน่อยเห็นสองหนูน้อยกำลังเล่นชิงช้าอยู่ก็แวะถ่ายรูปอีกนิด

เดินต่อมาเจอคุณตากำลังเกี่ยวข้าว

เราเดินมาถึงตรงนี้ได้ครู่เดียวฝนก็ลงเม็ดค่ะ เป็นอันว่าหลังจากนี้ไม่มีรูปให้ดูแล้วจนกระทั่งถึงนายาปูลกันเลย

เสียดายเหมือนกันเพราะมีอยู่ช่วงหนึ่งมีที่กองกำลังทหารเขาเดินกันมาเป็นร้อยๆนายเลยค่ะ อดถ่ายรูปเพราะฝนลงตลอดทางเลย

เมื่อมาถึงนายาปูลเราก็ให้พี่นุ้ยเป็นตัวแทนในการมอบสินน้ำใจเล็กๆน้อยๆให้กับสองราม

และมอบให้กับลูกหาบทุกๆคน ในภาพนี่เป็นพี่สิงขรซึ่งเป็นลูกหาบขวัญใจพวกเราค่ะ

จากนั้นก็ถ่ายรูปรวมหมู่กัน ก่อนพวกเราจะขึ้นรถตู้กลับโพคารา ส่วนลูกหาบจะแยกนั่งรถเมล์กลับ

ถือว่าทริปเดิน3ขา15หมู่บ้านบนเขาของเราจบสมบูรณ์ ณ จุดนี้

แต่อย่างที่บอกค่ะว่าเรื่องราวการเดินทางของเรายังไม่จบเพียงเท่านี้ ดังนั้นอย่าเพิ่งเบื่อนะคะ เพราะณ มนจะเล่าการเดินทางในเมืองต่อ

3-4วันที่ผ่านมาอยู่แต่ในป่าในเขาแสนจะสงบ พอรถพาเรากลับเข้ามาสู่ตัวเมือง

ความจ้อกแจ้กจอแจของทั้งคนทั้งรถเริ่มทำให้เราคิดถึงป่าเขาเสียแล้ว

โดยเฉพาะพี่อ้วนกับพี่นุ้ยที่เคยบ่นตอนเดินป่า กลับออกปากคิดถึงป่าก่อนใคร

กว่าเราจะกลับมาถึงโรงแรมจัดการเรื่องข้าวของแล้วออกเดินไปทะเลสาบเฟวา ฟ้าก็มืดเสียแล้วค่ะ เดินดูได้นิดเดียวฟ้าก็มืดถ่ายรูปไม่ได้แล้ว

เลยตั้งใจกันว่าวันพรุ่งนี้ค่อยมาดูใหม่ หลังจากถ่ายรูปนี้เสร็จก็เดินไปหาซื้อของที่ย่านขายของฝากของที่ระลึกของเมืองโพคารา

เดินผ่านร้านกระเป๋าทำมือ พี่ปูแพะภูเขาเลยขออุดหนุนเสียหน่อย แล้วก็ได้ย่ามสีเขียวมาเหมือนเคย (พี่ปูชอบสีเขียวมากๆ)

คืนนั้นนอกจากกระเป๋าแล้วเราก็ไม่ได้ของอะไรหัณ มนกับพี่ปูเลยพากันไปชิมอาหารข้างทางเสียหน่อย

เลือกลองชิมอาหารอินเดีย อย่างปันนิปูรี อร่อยดีค่ะ ว่าจะซื้อไปฝากพี่ๆ ก็ไม่สะดวกเพราะเขาไม่มีถุงให้ใส่เลย

สุดท้ายเลยกินกันสองคนกับพี่ปูแล้วก็ถ่ายรูปแล้วไปเล่าให้พี่ๆที่เหลือได้ฟังกัน

หลังจากกินแต่ข้าวผัดกันบนเขา มื้อค่ำในโพคาราวันนี้เลยพร้อมเพรียงแบบนี้

โรงแรมที่เราพักเรื่องอาหารยกให้เลยค่ะอร่อยสุดๆ โดยเฉพาะสลัดผักที่เห็นนั่นล่ะค่ะ

แต่ตอนเราไปนั้นเขากำลังซ่อมแซมอาคารกันอยู่ดังนั้นไฟฟ้าเลยมีปัญหาติดๆดับๆตลอดคืน

ก็ถือว่าแลกกันค่ะ อาหารอร่อยบริการดีแต่ไฟมีปัญหานิดหน่อย

ไม่เป็นไรเนาะ เรื่องแค่นี้จิ๊บๆค่ะ ทนได้อยู่แล้ว

ตอนหน้าจะพาคุณๆเที่ยวเมืองโพคารานะคะ ถ้ายังไม่เบื่อเรื่องเนปาลเจอกันค่า

Create Date : 22 มีนาคม 2554

Last Update : 24 มีนาคม 2554 23:40:24 น.

9 comments

Counter : 1428 Pageviews.

อีก 2-3 ตอนก็จะจบแล้วเหรอคะ ว้า! เสียดายจัง ช่วยยืดตอนแบบละครช่อง 7 ได้มั้ยคะ อิอิ

อ่านเพลินมากกกค่ะพี่ ณ มน เด็กน้อยน่ารักมาก

รออ่านต่ออยู่นะค้า Good night ค่า

โดย: น้ำขิง IP: 182.232.133.36 วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:22:52:15 น.

สวัสดีจ๊ะณ มน ไม่ได้แวะมาซะนานเพราะเนทที่บ้านเจ๊ง วันนี้พอจะใช้ได้แล้ว แต่ยังลมเพลมพัดอยู่ อาจหายหน้าไปอีกถ้าเนทเจ๊งรอบสอง บล็อคยังดองเค็มอยู่ ณ มนยังไม่ต้องแวะไปก็ได้ ไว้อัพบล็อคใหม่แล้วจะมาชวนไปอ่านค่ะ

นั่งกินลมชมวิวเมืองเนปาลเสร็จแล้ว ก็ขอชะแว๊บไปนอนแล้วจ้า ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวฝน ณ มนระวังจะไม่สบายนะคะ

โดย: haiku

วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:23:42:47 น.

จะจบแล้วเหรอคะ คุณมนจะไปงานหนังสือวันไหนคะ

โดย: คุณย่า IP: 58.11.72.221 วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:22:16:51 น.

ขอบคุณค่ะ ..
จะมาเป็นบล็อกเกอร์ที่ถูกดี.สัมภาษณ์บ้างมั้ยคะ

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:10:39:04 น.

ชอบดวงตาของหนูน้อยเสื้อแดงจังเลยครับ
ดึงดูดใจดีจริงๆ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:10:55:38 น.

น้ำขิง...ขอบใจจ้าที่ตามมาอ่าน แต่สงสัยคงไม่ยืดแบบละครคุณแดงแน่ๆ อิอิกลัวโดนเบื่อค่า

คุณย่า..ปีนี้ไม่ได้ไปงานหนังสือค่า ^0^

ดีดี..สัมภาษณ์ณ มนเกรงว่าคนอ่านจะไม่ได้รับสาระน่ะสิคะอิิอิ

ไฮกุ...รักษาสุขภาพเช่นกันนะจ๊ะ^^

คุณก๋า..ดวงตาเขามุ่งมั่นมากเลยเนาะ

โดย: ณ มน

วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:11:07:42 น.

ตามมาเที่ยวครับ...

เคยเห็นคนเนปาลเหมือนกัน
แต่พวกที่เห็นตัวเล้กหน้าตาเหมืนคนไทย

วันนี้ได้ดูบรรยากาศจากหลายมุม
ท่ามกลางขุนเขา แต่ยังมีทะเลสาบใหญ่ด้วย

เนปาลจึงน่าไปเยือน....
ขอบุณที่ไปทักทายครับ

โดย: wicsir

วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:13:18:28 น.

ทักทายสวัสดีกันยามเช้าครับ

ภาพถ่ายที่ชมแล้วสุดประทับใจครับ
ได้ชมกันแบบนี้เดี๋ยวว่างๆ จะตามไปชมกันต่อด้วยครับ

โดย: ถปรร

วันที่: 30 มีนาคม 2554 เวลา:7:10:59 น.

wicsir...เนปาลสวยงามน่าไปเยือนจริงๆค่ะ

ถปรร..ยินดีให้ตามมาชมเลยค่ะ

โดย: ณ มน

วันที่: 30 มีนาคม 2554 เวลา:10:58:41 น.