Bloggang.com : ณ มน : กว่าจะถึงพุชการ์

กว่าจะถึงพุชการ์

แอบพาไปดูสวนดอกไม้ที่บ้านมาตอนนึง เอาล่ะตอนนี้กระชับสายสะพายเป้แล้วออกเดินทางกันต่อค่า

ตอนนี้จะพาไปเมืองพุชการ์ค่ะ เป้นเมืองที่ณ มนใช้เวลาอยู่ที่นี่น้อยที่สุด แต่ณ มนชอบมากที่สุดค่ะ เพราะอะไรน่ะหรือ

ม่ายบอกกกก ต้องอ่านเองจ้า

ออกตัวก่อนน้าว่าตอนนี้ภาพน้อยมาก เพราะเป้นเมืองที่ณ มนไปแอคท่าถ่ายรูปกับทะเลสาบมากหลายรุปเลยไม่อยากเอารุปตัวเองมาลงค่ะ จะลงให้เฉพาะรูปทะเลสาบก็แล้วกันนะ

.............กว่าจะถึงพุชการ์...........

เราเดินทางออกจากเมืองชัยปุระเพื่อมุ่งตรงไปสู่เมืองพุชการ์ ซึ่งเมืองนี้เป็นคำเรียกร้องของณ มนเองค่ะ เพราะเคยอ่านเจอเรื่องราวของเมืองนี้จากหนังสือของคุณบินหลา สันกาลาคีรี ก็เลยอยากมาดูด้วยตาตัวเองสักครั้ง

รถทาทาคันเก่งที่ไม่ได้เกเราเรามากว่าครึ่งวันพาเราออกสู่ถนนที่จะมุ่งตรงสู่พุชการ์ ก่อนที่เราจะเข้าถนนสายหลักเส้นนั้น ราชขับรถผ่านร้านผลไม้ คุณชายหันมาถามว่าอยากซื้อผลไม้หรือเปล่า

"จอดรถเลยราช ฉันจะซื้อ"ณ มนรีบร้องบอกนายราชimg src=//www.bloggang.com/emo/emo18.gif>

ราชก็ไวเหลือหลายค่ะพอได้ยินเสียงณ มนก็เบครรถทันที ณ มนเผ่นแผล็วลงจากรถไปก่อนที่พี่เตี้ยจะทันได้เอ่ยปากทักท้วงซะอีก

อย่างที่เคยเล่าเมื่อตอนก่อนว่าพี่เตี้ยจะไม่สนับสนุนการซื้อของข้างทางเด็ดขาด แต่ณ มนพิจารณาแผลผลไม้ร้านนี้แล้วคิดว่าน่าจะ

ใช้ได้ เพราะเห็นมีตั้งอยู่ตั้งหลายร้านติดๆกัน อารมณ์ประมาณร้านขายของฝากตามริมถนนในต่างจังหวัดบ้านเรานั่นแหล่ะ

ราชเดินตามมาดูแล ณ มนด้วยที่ร้านผลไม้ มองไปเห็นผลส้มสีสวยมีให้เลือกหลายชนิดมาก ทับทิมลูกสีแดงๆโตๆน่าทานมาก

กล้วยหอมก็หวีใหญ่บิ๊กเบิ้มเลย มองไปมองมาตัดสินใจซื้อส้มมาแต่ส้ม จะซื้อกล้วยหอมก็กลัวจะทานไม่หมดเพราะมันหวีใหญ่เหลือเกินกว่าจะทานหมดกลัวว่าจะเน่าซะก่อน

จ่ายเงินไปสำหรับค่าส้มแล้วก็เดินหน้าบานกลับมาที่รถ พี่เตี้ยนั่งมองด้วยสายตาเอือมระอา ตีความหมายได้ว่า

"ไอ้นี่มันดื้อจริงๆห้ามก็ไม่ฟัง"

ณ มนก็รู้ค่ะว่าอาจโดนงอนได้เลย รีบชูถุงส้มสีสวยให้พี่เตี้ยดู

"พี่เตี้ยดูดิสดมากเลยแถมสีสวยด้วยน้า มาเเดี๋ยวจะปอกให้พี่กินน้า"เราก็เอาใจเต็มที่ปอกส้มให้พี่แพ ก่อนจะแบ่งไปให้นายราชด้วย

รสชาติของส้มแขกสู้ส้มสายน้ำผึ้ง ส้มโชกุนและส้มบางมดบ้านเราไม่ได้เลยถึงเปลือกจะสีสวยกว่าจะรสชาติเทียบกันไม่ได้

จากนั้นราชก็ขับรถต่อไป ถนนที่มุ่งตรงสู่พุชการ์นี้ดีเกินเหตุค่ะ กว้างขวางหลายเลนมากได้รู้ข้อมูลมาจากคุณเจ้าของเกสต์เฮาส์เมื่อเช้าแกบอกว่าถนนไปพุชการ์นั้นดีมาก ขับไม่นานเดี๋ยวก็ถึง แต่เราไม่คิดว่าถนนจะดีขนาดนี้ค่ะ

พอกลับมาเมืองไทยถึงไปหาข้อมูลถึงได้รู้ว่ารัฐบาลเขาตั้งใจจะทำถนนมุ่งลงสู่ภาคใต้ของอินเดียเพื่อเป็นการขนส่งสินค้าให้

สะดวกรวดเร็วขึ้น พุชการ์เป็นเมืองทางผ่านก็เลยได้ใช้ถนนเส้นนี้ด้วย

ถนนดีมากแต่บางช่วงยังมีไม่เสร็จดีจึงมีการสร้างกันอยู่ แต่ภาพที่ไม่น่าจะเห็นก็คือมีแต่แรงงานผู้หญิงใส่ส่าหรีมานั่งยกก้อนหินอ่ะ

ทั้งๆที่เครื่องจักรก้มีนะแต่ทำไมยังต้องมีแรงงานผู้หญิงด้วยเห็นแล้วก็สะท้อนใจจริงๆ เคยได้ยินมาว่างานบางอย่างเขาจะให้คน

ที่อยู่ในวรรณะต่ำทำกัน หญิงสาวเหล่านั้นคงจะเป็นคนอยู่ในวรรณะต่ำนั่นเอง ถึงต้องมานั่งยกก้อนหินขนก้อนหินกันงกๆกลางแดดร้อนเปรี้ยงแบบนี้

ขับมาได้ครู่หนึ่งก็ถึงช่วงทำถนนต้องใช้ทางเบี่ยงๆจากถนนหลายเลนก็แคบเข้ามา แล้วเกิดอะไรขึ้นรู้ไหมคะ

น้องทาทาที่น่ารักกับเรามาตลอด เกิดเครื่องดับซะงั้น ตรงทางเบี่ยงนั่นแหล่ะ ตรงทางที่รถมาชะลอตัวกันเพื่อเบียดเข้าทางเบี่ยงนั่นแหล่ะค่ะ

แล้วไงล่ะทีนี้ ก็รถติดวินาศสันตะโรเลยสิคะ แถมบางคันยังกดแตรกันดังสนั่นเลย เรารึสุดจะโมโหแทนที่จะช่วยเราเข็นรถ

หนอย ยังมากดแตรอีก

"ไอ้พวกมารยาทแย่ไม่ช่วยยังมาซ้ำเติมกันอีก"อารมณ์โมโหค่ะเลยบ่นไปแบบนั้น แต่เขาคงฟังกันไม่รู้เรื่องก็เราบ่นเป็นภาษาไทยอ่ะ

"สงสัยคราวนี้ต้องเข็นกันเองแล้วพี่ว่า"

พี่เตี้ยบอกพลางเปิดประตูลงจากรถ ณ มนก็ลงด้วย ราชมาเปิดกระโปรงหนูทาทาดูเครื่องยนต์อีกครั้ง

ในระหว่างที่เรากำลังเก้ๆกังๆอยู่ที่รถกันนั้น ก็มีรถคันหนึ่งมาจอดเทียบรถเรา ลักษณะรถคันนั้นเหมือนรถอีแต๋นน่ะค่ะ คนในรถเป็นหนุ่มๆ3-4คนแต่งตัวเหมือนกำลังจะไปงานทำพิธีอะไรกันสักอย่างคือมันเป็นชุดโบราณสีเหลืองๆเหมือนชุดนักบวชเลยค่ะ แต่ดูแล้วไม่น่าจะใช่นักบวช

หนุ่มๆกลุ่มนั้นมาพูดคุยกับราชครู่หนึ่ง ราชก็เข้าไปสตาร์ท พวกเขาก็ออกแรงช่วยกันเข็น สุดท้ายเครื่องยนต์ของหนูทาทาก็ติดค่ะ

เราเอ่ยขอบคุณพวกเขาไปหลายคำ พวกเขาก็ยิ้มให้ก่อนจะกลับไปทีรถแล้วก็จากไป เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวดีๆที่ได้เจอยังดินแดนแห่งนี้ เมืองที่ใครๆก็บอกว่าผู้คนเจ้าเล่ห์นัก ทั้งสกปรกทั้งแออัด แต่กลายเป็นว่าหลายๆสิ่งที่เราได้เจอนั้นมันช่วยกลบสิ่งที่เคยได้ยินมาจนเกือบหมด

หลังจากขึ้นรถเป็นที่เรียบร้อยราชก็ขับรถต่อไปตามถนนแสนสวยเส้นนี้ เราเห็นว่าคงไม่มีเรื่องอะไรแล้วล่ะมั้งก็เลยพักสายตากันทั้งคู่

หลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ราชเลี้ยวรถเข้าสู่ทางแยกด้านซ้ายมือ ณ มนมองป้ายไม่ทันค่ะแต่ก้นั่งมองไปเรื่อยๆเพราะทางชักเริ่มแคบลงเรื่อยๆ แถมบางช่วงยังเป้นถนนลูกรังด้วย

เอ มันชักยังไงกันแล้วนา ว่าแล้วก้หันไปสะกิดพี่เตี้ย

"พี่พี่ สงสัยราชมันจะหลงอีกแล้วนะนี่"ณ มนบอกกับคนที่เพิ่งตื่นขึ้นมาจากการพักสายตา

"ไหนดูดิ"

พี่เตี้ยหันไปมองรอบๆตัวก็มีความเห็นคล้ายๆกันแต่เรายังไม่ได้พูดอะไร จนกระทั่งราชจอดรถที่ร้านค้าเล็กๆข้างทางร้านหนึ่งนั่นแหล่ะ

พี่แกเปิดกระจกรถแล้วชะโงกหน้าไปตะโกนถาม

"แอจแมร์ แอจแมร์"

บรรลุแล้วค่ะคราวนี้ทั้งณ มนทั้งพี่เตี้ย เราสองคนบรรลุแล้วว่าตาราชมันหลงทางอีกแล้ววววววว

"ราชแน่ใจนะว่ามาถูกทาง"พี่เตี้ยเริ่มก่อนเลยค่ะเพราะแน่ใจว่านายราชหลงทางเป็นแน่แล้ว

"ไม่หลงครับรับรองไม่มีปัญหา"

นายราชส่ายหน้ายึกยักตามสไตล์ภารตะ ว่าแล้วก็บุตะลุยขับรถต่อไปเรื่อยๆตามทางที่แคบลงเรื่อยๆเหมือนกัน

พระอาทิตย์เองก็เริ่มคล้อยต้ำลงไปเรื่อยๆความหวังที่จะได้เห็นพระอาทิตย์ตกที่ทะเลสาบพุชการ์เริ่มจางลงตามลำดับพรอ้มกับถนนที่พาดตวัขึ้นสู่ทิวเขาเบื้องหน้า รถขับวกวนไปเรื่อยๆจนมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งถนนก็กลายเป็นถนนดินบนทรายทุ่งสองข้างถนนแล้งสุดๆแต่ก็ยังเห็นเด็กต้อนแกะออกไปเดินอยู่กลางทุ่งแล้งๆนั่น

เรานั่งกระเด้งกระดอนมาบนรถตามถนนสายนั้นโดยไม่มีใครคิดจะเอ่ยปากถามคุณชายราชกันอีกแล้วค่ะ แต่จะดูสิว่านายราชจะพาเราไปถึงพุชการ์ไหมนี่

รถฝ่าถนนขรุขระนั้นมาจนสุดทางหมู่บ้านแห่งนั้นมีที่กั้นเป็นไม้ขวางเอาไว้พร้อมกับมีชายคนหนึ่งเดินมาแบมือขอเงินเป็นค่าผ่านทาง ราชเปิดกระจกแล้วจ่ายตังค์ให้นายคนนั้นไปก่อนจะขับรถต่อมาอีกประมาณสองกิโล

ทางแสนขรุขระเส้นนี้ก็มาเรามาบรรจบกับถนนสองเลนเล็กๆแต่มีสภาพดีกว่าถนนที่เราเพิ่งผ่านมาตั้งเยอะ ซึ่งถนนสายนี้แยกมาจากเมืองอัจเมอร์หรือแอจแมร์ตามสำเนียงแขกเพียงไม่กี่สิบกิโล มาได้อย่างสะดวกโดยไม่ต้องไปผจญกับถนนหนทางทุรกันดาร

และแสนจะขรุขระแบบที่เราเพิ่งผ่านมาซึ่งถนนเส้นนั้นเป้นทางเก่าที่จะมาพุชการ์นั่นเอง

พระอาทิตย์โบกมือบ๊ายบายเราลับเหลี่ยมเขาไปก่อนที่เราจะเข้าสู่ใจกลางเมืองเล็กๆอย่างพุชการ์

แห้วกระป๋องที่สองของณ มนอดดูพระอาทิตย์ตกอีกแล้ว นายราชนะนายราช หลงจนได้เรื่องทุกที

ราชก่อเรื่องได้ทุกวันค่ะ เอาไว้มาต่อตอนหน้านะคะ

Create Date : 01 สิงหาคม 2549

Last Update : 1 สิงหาคม 2549 14:28:22 น.

30 comments

Counter : 1297 Pageviews.

อิจฉาจัง
อยากไปเที่ยวบ้าง
เป็นเมืองที่ใฝ่ฝันเลยล่ะค่ะ

โดย: แครอทเค้ก

วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:17:22:55 น.

รูปสุดท้ายนี่สวยเด็ดเลยค่ะ ฟ้าสวยจัง มุมถ่ายก็กะลังเหมาะดี

มาทายกันดูว่ากว่าจะจบทัวร์นายราชจะพาณ มนหลงอีกกี่หน

โดย: haiku

วันที่: 2 สิงหาคม 2549 เวลา:19:16:50 น.

อ่ะ กัวกินกล้วยไม่หมดก็ซื้อมาฝากโจได้คับ...
ผมชอบกินกล้วยยยยย ถึงผมไม่เป็นลิงก็เหอะ ฮี่ ๆ
.
.
ปล. ตามมาจับตัวคนแอบหนีลงตุ่มน้ำอ่ะ อิอิ

โดย: little-joe

วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:8:36:22 น.

ง่า...เพิ่งรู้ว่าคุณ ณ มนมีบล็อก....
แวะมาทักทายคร้า...

โดย: จันทร์เจ้าขา (R^oy_kam

) วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:8:53:12 น.

กุ๊กไก่นะค่ะพี่ ณ มน แวะค่ะๆๆๆ

โดย: กุ๊กไก่ (kaijunk

) วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:13:02:24 น.

แครอทเค้ก....มาเที่ยวพร้อมณ มนก่อนก็ได้ค่า

haiku.....เห็นสวยๆอย่างงี้ต้องแอบถ่ายคะเพระเขาจะไม่ให้ถ่ายจนกว่าจะเลย9.00น.ไปแล้วนะจ๊ะ เลยไม่ได้มุมกว้าง

little-joe.....อ้าว ถ้าไม่หนีลงตุ่มเดี๋ยวไม่ใครซื้อข้าวผัดกับโอเลี้ยงไปส่งบรรดาพวกรำพัดน่ะสิ

ขอบคุณนะคะที่ตามมาเที่ยวด้วยกัน

จันทร์เจ้าขา.....หวัดดีจ้า จนแล้วจนรอดยังไม่ได้ไปอ่านตอนใหม่ของอาวีกับหนูดาวเลยค่ะ จะแบ่งเวลาไปเร้วๆนี้ล่ะ

ไก่.....หวัดดีจ้า ขอบใจนะจ๊ะที่แวะมาเยี่ยมกัน

โดย: ณ มน

วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:13:53:31 น.

อินเดียนี่ น่าไปมากๆ หลังจากรู้จักคุณ ณ มนนะคะ ก่อนหน้านี้ เวลาคิดถึงอินเดียจะรู้แต่ ทัชมาฮาลที่เดียว พาเที่ยวเรื่อยๆนะจ๊ะ

โดย: angy_11

วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:14:40:06 น.

ตามมาเที่ยวครับ พุชการ์ ... รูปสุดท้ายเป็นเมือง พุชการ์ ใช่เหรอเปล่าครับ ภาพสวยได้อารมย์ดีจัง เห็นแล้วอยากไปนั่งชมพระอาทิตย์ตรงนั้นอ่ะ ....

ปล. ส้มเราอร่อยกว่าเนอะๆ ...อิอิ

โดย: K-Birch

วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:15:46:50 น.

ภาพสุดท้ายนี่ทะเลสาปแสนงามใช่มั้ยจ๊ะ ณ มน สวยมาก ๆเลย

โดย: Petit Patty

วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:22:41:05 น.

ถึงจะหลงๆๆกระเด้งกระดอนไปตามทาง แต่ได้เห็นภาพสุดท้ายก็หายเหนื่อยเนอะ

โดย: SevenDaffodils (SevenDaffodils

) วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:0:37:12 น.

แวะมาเที่ยววันสุขค้าบบบบบบบบบบบบบ

โดย: little-joe

วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:9:17:02 น.

แวะเที่ยวเมืองนี้ด้วยคนนะครับ

โดย: wanwitcha

วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:9:38:02 น.

จี้.....ดีใจค่าที่เขียนเรืองการท่องเที่ยวครั้งนี้แล้วทำให้จี้มีความคิดว่าอินเดียสวยและน่าไปเยือนจ๊ะ

K-Birch.....ภาพสุดท้ายคือทะเลสาบพุชการ์ค่ะ เสียดายที่ณ มนไม่ได้เห็นบรรยากาศตอนเย็น เมื่อกลับมาถึงไทยแล้วได้คุยกบัพี่เอียดแกค้างที่นั่นตั้ง2คืน พี่เอียดบอกว่าบรรยากาศตอนเย็นสวยมากกก เพราะมีชาวบ้านมานั่งเล่นดนตรีกันดว้ย เสียดายจังเล้ย

พี่แพทขา....ใช่แล้วค่ะภาพสุดท้ายคือภาพทะเลสาบค่ะ

SevenDaffodils .....จริงอย่างที่คุณบอกค่ะถึงจะลำบากทุลักทุเลยังไง พอได้มาเห็นก็หายเหนือ่ยค่ะ อารมณ์ตอนที่เราเห็นนะมันปลื้มมากเลยค่ะ เดี๋ยวตอนหน้าจะมาเล่าค่ะว่าทำไมถึงบอกว่าปลื้มที่ได้เห็นทะเลสาบ

little-joe......หวัดดีวันศุกร์เช่นกันค่า

wanwitcha......ขอบคุณจ้าที่ตามมาเที่ยวด้วยกัน เอ๊ชื่อนี้เคยเห้นที่แจ่มใสใช่หรือเปล่าน้า

โดย: ณ มน

วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:11:16:41 น.

ขอเชิญท่านทั้งหลาย โปรดเข้าไปแสดงความจงรักภักดี ในวันนี้ วันที่พระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินออกจากรพ.ศิริราช เพื่อกลับพระตำหนักจิตรดารโหฐาน

ขอบพระคุณมาก

โดย: Loyal Toast

วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:14:51:08 น.

Loyal Toast ขอบคุณที่แจ้งข่าวมงคลนี้ค่ะ

โดย: ณ มน

วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:15:29:07 น.

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวมั่งจังเลยคุณ ????

โดย: อุ้มสี

วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:17:51:49 น.

สวัสดีค่ะคุณ ณ มน

ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปฟังเพลงที่บล็อกโอเล่
ฝันดีนะค่ะ

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 5 สิงหาคม 2549 เวลา:3:00:24 น.

อยากไปเที่ยวจังเลย

ไปเกะกันๆๆๆๆ

โดย: กุ๊กไก่ (kaijunk

) วันที่: 5 สิงหาคม 2549 เวลา:20:40:10 น.

หวัดดีค่ะพี่นะ

อ่านแล้วอยากเที่ยวจังเล้ย สำหรับเรื่องสอบก็ยังคงอยู่ในเทศกาลสอบอยู่อ่ะค่ะพี่นะ แต่ที่แย่กว่านั้นคือ ศุกร์นี้จะมิดเทอมแล้ว คราวนี้สอบใหญ่ของจริงเลยค่ะ งือๆๆ

โดย: ไกลนั้น

วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:12:19:13 น.

เป็นการเดินทางที่ทรหดและระทึกจริงๆนะครับ

ว่าแต่พี่ ณ มน ใช้งานน้องทาทามากไปหรือป่าวฮะ เลยมีประท้วง อิอิ

ติดตามลุ้นต่อนะครับ

โดย: Nutty Professor

วันที่: 7 สิงหาคม 2549 เวลา:1:42:45 น.

อุ้มสี....ไปค่ะงั้นแพคกระเป๋าแล้วออกเดินทางด้วยกันเล้ย

โอน่า...เดี๋ยวณ มนจะแวะไปเยี่ยมอีกนะคะ

กุ๊กไก่ .....ว่างเมื่อไหร่ได้เจอกันแน่เกะ

โณ.....อ่านบลอกพี่ไปก่อนนะเพราะตอนนี้โณยังไปไหรไม่ด้ายแน่ๆเพราะติดสอบ เอาเป้นว่าสู้ๆนะน้องนะ

โก้.....จะว่าไปพี่ก็ใช้งานน้องทาทาเขาหนักจริงๆนั่นแหล่ะระยะทางนี่เป็นพันกิโลเหมือนกันแฮะ ก็เล่นเดินทางเป็นวงกลมรัฐราชสถานเลยอ่ะ เธออาจจะเหนื่อยเกินไปก็ได้img src=https://www.bloggang.com/emo/emo36.gif>

โดย: ณ มน

วันที่: 7 สิงหาคม 2549 เวลา:15:42:21 น.

ต่อมอยากไประเบิดเลย ฮือๆๆๆ

อิอิ ไอซ์เกือบจะได้ไปอบรมที่อินเดีย 2 เดือนแน่ะค่ะ แต่อดไป เพราะมันชนกับทริปที่จะไปเมกา อดตามรอยคุณ ณ มน เลยอ่า แงๆๆ

โดย: Clear Ice

วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:18:15:38 น.

ระยะทางนั้น น้องทาทาก็ยังพอไหว นะฮะ

แต่น้ำหนักชาวคณะนี่สิ อิอิ

โดย: Nutty Professor

วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:20:52:30 น.

ชื่อ wanwitcha ไม่เคยโผล่ในแจ่มใสนะคะ
แต่ถ้า คนอยากอ่างานป้าหนอนละก็ ถูกต้องนะคร้าบบบบบ

โดย: wanwitcha

วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:9:21:30 น.

ร้อนใจมาก...ขอความช่วยเหลือด่วนค่ะ...

ช่วยด้วย....บ้านสวนหมากถูก TAKE OVER
โดย Reality Show แบบ หมีๆ
โปรด ไปดูที่ ไก่ย่างคุ้กกี้กรอบหมีชอบหมด

โดย: Tinglish

วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:9:21:43 น.

ไม่อยุ่

โดย: little-joe

วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:13:31:07 น.

หายศีรษะไปหลายวัน มะค่อยว่างเรย รูปทะเลสาปนั่นขนาดแอบถ่ายยังงามขนาดนี้ อิจฉาอ่ะ อยากถ่ายรูปเก่งๆอย่างณ มนมั่ง

โดย: haiku

วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:19:12:41 น.

ไอซ์...ไปนานอะเปล่าคะ เที่ยวเผื่อด้วยนะคะ

โก้.....อุเหม่มาว่ากันได้ไง ถึงส่วนสูงจะไม่ได้มาตรฐานหญิงไทย แต่น้ำหนักน่ะได้มาตรฐานนะยะคุณน้อง

wanwitcha ...อ้าว แป่วณ มนจำผิดเหรอ แย่จังสงสัยจะแก่ซะแล้วเรา

คูทิง.....ขอบคุณที่แจ้งข่าวค่ะ เดี๋ยวจะตามไปนะคะ

little-joe.....เมื่อวานแอบชะแว้บหนีงานไปหนึ่งวันค่ะเพราะต้องไปจัดการเรื่องที่อยู่อาศัยตามประสาคนงบน้อยแต่อยากจะมีที่อยู่เป็นของตนเอง วันนี้มารายงานตัวแล้วจ้า

haiku.....ณ มนก็หายไปหลายวันค่ะยังไม่ได้อัพบลอกเลย มันเลยถุกดองอยู่แบบนี้เพราะตอนนี้งานกำลังพัลวันพัลเกมากๆ รับรองว่าจะพยายามมาอัพโดยเร็วพลันค่ะ

อีกอย่างตอนนี้กำลังรอรูปจากพี่เตี้ยด้วยคะเผื่อจะได้มุมสวยๆของพุชการ์มาฝากกันอีก

โดย: ณ มน

วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:11:01:47 น.

ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน แต่ดูแล้วคิดว่าคงไม่ได้ตกรถนะครับ

ยังตามไปเที่ยวด้วยทัน

โดย: 9A

วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:7:07:22 น.

9A...สงสัยต้องรีบกระโดดขึ้นรถแล้วค่ะเพราะจะเที่ยวต่อแล้ว

โดย: ณ มน

วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:10:48:09 น.