<<โดยสวัสดิภาพ-Bon Voyage(1)>> สนามบินวันนั้นคนค่อนข้างหนาแน่น ฉันต้องไปเช็คอินก่อนเครื่องบินขึ้นตั้ง 3 ชั่วโมงเนื่องจากยังคงมีผู้โดยสารตกค้างจากเหตุการณ์ภูเขาไฟระเบิด นับว่าเป็นโชคดีสำหรับฉันเพราะน่านฟ้ายุโรปเพิ่งจะเปิดให้เครื่องบินขึ้นลงได้ก่อนวันที่ฉันจะบินเพียงแค่ 2 วัน แต่พ่อฉันบอกว่าที่คนเยอะ ๆ อย่างนั้นอันที่จริงไม่ใช่ผู้โดยสารตกค้างสักเท่าไหร่หรอก เป็นเพราะญาติมิตรซะมากกว่าครึ่งที่ทำให้สนามบินคราคร่ำ และก็คงจะจริงเพราะลำพังฉันเองคนเดียวก็มีคนมาส่งมากมาย แต่กระนั้นเวลา 3 ชั่วโมงก็ไม่ได้มากมายเพียงพอจะร่ำลาอย่างอ้อยอิ่งกับใครด้วยซ้ำ ประตู "International flight” จุดควบคุมหนังสือเดินทาง กระจกขุ่น ๆ ที่กั้นผู้โดยสารที่จะเดินทางออกจากบรรดาญาติมิตรผู้มาส่ง ฉันโบกมือลาเพื่อนฝูงและครอบครัวที่มาส่งกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาที่ประตูตรงนั้นด้วยรอยยิ้ม เพื่อบอกให้ทุกคนรับรู้ว่าไม่ต้องเป็นห่วงฉัน พอเดินพ้นประตูเข้ามาก็ได้แต่มองทะลุกำแพงกระจกขุ่น ๆ อันนั้นออกไปเห็นหน้าตาใครไม่ค่อยชัดเหมือนก่อนเดินเข้าโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าฉันก็อาลัยอาวรณ์กับการจากลาไม่น้อย และโดยที่ฉันเองก็ต้องรับรู้แล้วว่าจากนี้ไปจะไม่ได้เห็นหน้าใครเหล่านั้นแม้จะชัดหรือไม่ชัดก็ตามอีกเป็นเวลานานทีเดียว ภาษาฝรั่งเศสของผู้โดยสารฝรั่งเศสตอนเดินขึ้นเครื่อง ทำให้ฉันต้องรับรู้อีกครั้งว่าฉันกำลังเดินเข้าสู่ดินแดนฝรั่งเศสจริง ๆ แล้วนะ ดีที่นั่งไปกับการบินไทย(รักคุณเท่าฟ้า)ก็ตรงที่มันเป็นรอยต่อของความเปลี่ยนแปลงที่ทำให้คนไทยรู้สึกอบอุ่นดี แม้จะเป็นฝรั่งหัวทองเต็มลำไม่เว้นแม้แต่คนข้าง ๆ ก็เป็นสาวฝรั่งเศสหน้าตาเย็นชา แต่ก็ยังมีเพลงไทยให้ฟัง แอร์ไทยใส่ชุดไทยพูดภาษาไทย นินทากันเป็นภาษาไทย ตัวอักษรไทยบนหน้าจอ อาหารไทยมื้อสุดท้ายให้ได้กิน ให้ได้ปรับตัวปรับใจ ได้ตั้งสติคิดอะไร ๆ ก่อนจะก้าวออกจากเครื่องเพื่อเดินสู่โลกใหม่ด้วยตัวเองอย่างแท้จริง เราทะยานออกจากกรุงเทพฯเมื่อตอนเที่ยงคืน เวลาบิน 12 ชั่วโมง และมาถึงตอนเช้าที่ 7 นาฬิกาของปารีสเวลา 12 ชั่วโมงบนเครื่องบิน การเดินทางครั้งนี้เป็นการ 'บินหนีดวงอาทิตย์' ฉันเรียกว่างั้น ทำให้เป็นคืนที่ยาวนานที่สุดคืนหนึ่ง ช่วงเวลาพระอาทิตย์ขึ้นที่แสงสีส้มไล่เลี่ยขอบฟ้ากินเวลาถึง 3 ชั่วโมง เสียดายที่ไม่ได้นั่งริมหน้าต่าง แต่ก็พอจะได้เก็บเกี่ยวช่วงความงามที่เครื่องบินบินขนานไปกับขอบฟ้านั้นไว้ได้ เมื่อกัปตันประกาศเตรียมลงจอด ฟ้าข้างนอกยังสวย เมฆที่ปลายสายตาเป็นสีเลื่อมทองระยิบบอกให้รู้ว่าเป็นเวลาเช้าได้ไม่ทันไรและพระอาทิตย์ยังคงวนเวียนอยู่ไม่ไกลขอบฟ้า ส่องแสงอ่อนบางเพียงพอจะทำให้เห็นเงาราตรีและฟ้ารุ่งอรุณในกรอบหน้าต่างเครื่องบินบานเดียว ริ้วเมฆยาวสุดลูกหูลูกตาเป็นภาพอันโปรดปรานของฉันภาพหนึ่งเมื่อมองจากเครื่องบิน ผนวกกับความรู้สึกตื่นตัวเต็มที่กับการเริ่มต้นใหม่แล้ว ทำให้ยิ่งสวยจับใจ ฉันถอดนาฬิกาข้อมือออกมาหมุนเข็มสั้นและเข็มยาวทวนหน้าปัดนาฬิกาไปอีก 5 ชั่วโมงหลังจากได้ยินประกาศจากกัปตันถึงเวลาปลายทาง ใครว่าเราย้อนเวลาไม่ได้ ฉันกำลังนั่งเครื่องไทม์แมชชีนย้อนเวลาอยู่เห็น ๆ ค่าตั๋วเครื่องบินเรือนหมื่น ถ้าคิดว่าเป็นการเดินทางจากที่หนึ่งไปยังที่หนึ่งก็ฟังดูแพงไปแต่ถ้าคิดว่าเป็นค่าการดูพระอาทิตย์ขึ้นอย่างอ้อยอิ่งกับค่าเวลาที่ซื้อขึ้นมาได้อีกตั้ง 5 ชั่วโมง ก็ฟังดูคุ้มค่าขึ้นมาทันที เครื่องบินกำลังลดระดับลงสู่ท่าอากาศยานชาร์ลเดอโกล อุณหภูมิข้างนอก 12 องศาเท่านั้น การผจญภัยครั้งใหม่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว จำได้ว่าครั้งที่กลับจากคูเวตฉันใส่เสื้อสีขาวแขนยาวกับยีนส์สีอ่อน เป็นตัวเดียวกันกับวันนี้ที่ฉันใส่ขึ้นเครื่อง ต่างกันที่รองเท้า กระเป๋าและความรู้สึก ตอนนั้นฉันกลับไปเพื่อสิ้นสุดแต่วันนี้ฉันจากมาเพื่อเร่ิมต้น... แอร์สาวคนที่เอาน้ำมาให้ฉันหลายรอบแจกเข็มกลัดดอกกล้วยไม้ตามธรรมเนียมก่อนผู้โดยสารจะเดินลงจากเครื่อง ฉันแอบบอกลา 'ประเทศไทย' อยู่ในใจก่อนก้าวออกไปจากเครื่อง ฉันพร้อมแล้วล่ะที่จะเริ่มต้น...แม้มันจะดูเป็นเวลาอีกนานสำหรับวันนี้กว่าจะถึงกำหนดกลับคราวหน้า แต่พอถึงวันนั้นมันจะเป็นเวลาสั้น ๆ เพียงนิดเดียว *ขอบคุณพ่อ น้องชายและเพื่อนทุกคนที่มาส่งที่สนามบินค่ะ ขอบคุณโทรศัพท์ ข้อความแม้จะไม่ได้มาส่งเองและขอบคุณของขวัญทุกชิ้นด้วยค่ะ...เดินทางถึงโดยสวัสดิภาพแล้ว...   Create Date : 26 เมษายน 2553 17 comments Last Update : 30 เมษายน 2553 6:16:18 น. Counter : 1465 Pageviews. Share Tweet

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ ยินดีด้วยที่เดินทางกลับได้โดยสวัสดิภาพ ที่บอกว่านั่งเครื่องบินหนีดวงอาทิตย์แล้ว รับรู้ได้ถึงความทรมานของค่ำคืนเลยครับ คงจะเหมือนกับคืนหนึ่งที่นอนไม่หลับ มันจะรู้สึกเหมือนกับว่าในค่ำคืนนั้นยาวนานกว่าทุก ๆ คืนครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง 26 เมษายน 2553 23:48:59 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ขอให้ตื่นมาอย่างมีความสุข พบเจอแต่สิ่งดีๆทั้งวันเลยนะคะ   โดย: cd2lucky 27 เมษายน 2553 5:37:57 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย เริ่มต้นออกเดินทางไกลแล้วนะครับ ขอให้โชคดีครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2553 7:16:17 น.

การเริ่มต้น เวลาของน้องปอย .. ได้เริ่มต้นแล้วค่ะ มันอาจจะเริ่มต้นตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เริ่มตัดสินใจในการเดินทาง แต่พี่ว่า .. คนเรามันเริ่มต้นได้หลายจุด และจุดนี้ล่ะค่ะ ก็เป็นเหมือนการเดินทางและการเริ่มต้นของชีวิตอีก 1 ระยะทาง เป็นกำลังใจให้กับการตั้งต้น ตั้งตัว และตั้งใจ กับการเรียนใหม่ๆ นะค่ะ และก็อย่าหายไปเลยน๊า แอบแว๊บมาส่งข่าวบ้าง ไม่แน่ค่ะว่า เราอาจจะเจอกันแบบหอมกรุ่นๆ ละมุนในเมืองน้ำหอมสักวันค่ะ   โดย: JewNid 27 เมษายน 2553 7:33:53 น.

มาิวิ่งเล่นหนึ่งรอบแล้วออกไป...   โดย: อ้อน IP: 61.7.145.137 28 เมษายน 2553 8:03:00 น.

ไม่ได้แวะหาน้องปอยนานเลย ยินดีกับการเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ ด้วยนะคะ   โดย: narellan 28 เมษายน 2553 18:44:10 น.

Ciao, ช่วงนี้อากาศดีขึ้นแล้ว หน้าร้อนกำลังมา ดอกไม้ใบหญ้าก็สวย มาถึงยุโรปในช่วงเวลาดีดีอย่างนี้ขอให้สนุกกับชีวิตที่ฝรั่งเศสค่ะ   โดย: settembre 28 เมษายน 2553 19:27:14 น.

รูปที่ลงคือรูปแรกที่ถ่ายรึป่าว ถ้าใช่ก็เท่ห์ทีเดียวค่ะ คุ้มค่าเลนส์ อิอิ bon voyage แล้ว..ต่อไปก็ขอให้ bonne chance นะ เพลิดเพลินที่ไหนก็ระวังดัวด้วยละกัน สู้ๆๆ ค่ะ :)   โดย: กะต่าย IP: 58.9.177.8 28 เมษายน 2553 21:02:10 น.

ดีใจที่คุณปอยเดินทางปลอดภัยนะคะ รู้สึกตื่นเต้นยินดีตามไปด้วยกับการเดินทางครั้งนี้ค่ะ ปอแวะมาเสิร์ฟกาแฟวันพุธค่ะ วันนี้ฝนตก เย็นสบายดีจังเลยค่ะ งุงิ ขอให้ทุกๆ วันเป็นวันที่ดีของเราคนไทยทุกคนนะคะ   โดย: Butterflyblog 28 เมษายน 2553 21:07:49 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย เมื่อวานมีโปสการ์ดเดินทางมาถึงพี่ก๋า แถมเป็นภาพหยดน้ำบนใบบัวสามหยด เหมือนที่พี่ก๋าเคยชอบมากซะด้วย อิอิอิ ทุกอย่างลงตัวดีแล้วใช่มั้ยเอ่ย ? --- ถ้าว่างก็เขียนโปสการ์ดพูดคุยกันได้นะครับ อ้อ --- แต่พี่ก๋าคงต้องรบกวนขอที่อยู่น้องปอยด้วยครับ เผื่อหมื่นตาเล่ม 2 ออกมา จะส่งไปให้อ่านถึงฝรั่งเศสเลยครับ ปล. เมลล์พี่ก๋านะครับ weerakit43@gmail.com   โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2553 6:40:01 น.

ฮั่นแน่...แอบร้องไห้อะดิ สู้ๆ คับพี่ปอบ   โดย: ติ่ง IP: 115.87.14.151 29 เมษายน 2553 8:15:54 น.

ไม่ต้องห่วงคับเจ๊ เพราะผมก็กำลังเริ่มต้นและออกเดินทางเป็นเพื่อนกบเจ๊ด้วย...ไม่ต้องกลัวเหงา(คงมีอะไนให้เจ๊เรียนรู้จนไม่มีเวลาเหงาแน่ๆ 555) ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ที่ทำให้พวกเราคนที่ได้แต่มองเจ๊ผ่านกระจกขุ่นๆ แล้วพูดว่า "เฮ้ย เจ๊ไปไหนแล้วว่ะ"...ได้มีโอกาสรับรู้ว่าเจ๊เดินทางโดยสวัสดิภาพ เต็มที่ไปเลยคร้าบบบบ.....นักศึกษาMaster Degree จากเมือง VICHY   โดย: ติ่ง IP: 115.87.14.151 29 เมษายน 2553 8:23:41 น.

อาหารไทยมื้อบนเครื่องนั้น เป็นมื้ออำลาชั่วคราวครับแล้วจะได้กินอีกเสมอไป ภาพบรรยากาศสวยงามเมื่อลงสู่จุดหมายนั้นบอก ลางดีว่า การเริ่มต้นทุกอย่างที่นั่นจะสำเร็จลุล่วง ด้วยดี ขอฝากกำลังใจไว้ให้น้องปอยด้วยครับ แล้วอย่าลืมเข้ามาในเอ็มบ้าง พี่คอยอยู่เสมอ   โดย: nulaw.m 29 เมษายน 2553 9:56:14 น.

หายหน้าหายตา ตอนนี้ชีวิตเริ่มออกเดินทางไกลอีกครั้งใช่ปาวคะ ไงก็ขอให้สดใสสดชื่นกับทุกสิ่งที่จะเจอแล้วกันค่ะ ^^   โดย: am^^ IP: 58.8.125.155 29 เมษายน 2553 15:38:34 น.

มาอ่านแล้วค่ะปอย... ซึมซับบรรยากาศความเหงาและเคว้งคว้างของการเริ่มต้นใหม่ บวกกับความรู้สึกตื่นเต้นปะปนอยู่ รู้สึกได้ ภาพก้อนเมฆเป็นริ้วยาว กับการบินหนีดวงตะวัน เป็นบรรยากาศที่คิดตามไปด้วยแล้วอยากอยู่ใกล้ๆ ตอนปอยอยู่บนเครื่องจังเลย ^^ การ์ดที่ส่งมาให้ได้รับแล้วนะคะ ดีใจมาก มากจริงๆ ไม่คิดว่าจะได้รับการ์ดของปอยก่อนเดินทางไป เพราะคาดว่าเจ้าตัวคงจะยุ่งมากจริงๆ แต่ที่ไหนได้แสดงว่าเตรียมตัวดีมากถึงมากที่สุดใช่ไหมคะ จึงมีเวลาจัดเตรียมความพร้อมขนาดความทรงจำัยังไม่ตกหล่น ปอยที่รัก ...ตอนนี้เป็นยังไงบ้างนะ ปรับตัวได้บ้างรึยัง เวลาที่ผ่านไปตอนนี้สำหรับปอยจะเร็วหรือช้านะ สำหรับอ้อนเวลาตอนนี้เหมือนหยุดอยู่กับที่เลยล่ะ ไม่ใช่บอกว่าไม่ดีนะ เพียงแต่มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ   โดย: BeCoffee 29 เมษายน 2553 21:14:05 น.

^ ^ ก่อนคุยกับปอย..ขอคุยกับอ้อนก่อน "ตอนนี้เหมือนหยุดอยู่กับที่"..โอ๊ย..โดน บอกไม่ถูก ได้อารมณ์เดียวกันเปี๊ยบเลย จริงๆ เมื่อเช้าแวะมาอ่านบล็อกปอยแล้วล่ะค่ะ แต่อยู่ๆ ก็เม้นท์ไม่ออกซะงั้น ไม่รู้ว่าเป็นเป็นอะไร เมื่อกี้ เห็นข้อความปอยสะกิดที่บล็อก ว่าคิดถึง..ง..ง แหม พอมีคนบอกคิดถึง อารมณ์มันก็สดชื่น..มีเรื่องคุย ตอนอ่าน เข้าใจอารมณ์นะ เหมือนเป็นตัวเองเลย หุหุ ออกแนว ตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ อาลัยอาวรณ์ด้านหลังนิดโหน่ย แหะ แหะ ไม่รู้หรอกว่าปอยเป็นงี้หรือเปล่า ถ้าเป็นแจง..ต้องเป็นแน่เลย เอาใจช่วยจ้า..เริ่มต้นสิ่งใหม่ในชีวิต มันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นจะตาย การเริ่มนับหนึ่งใหม่..เหมือนมันจะน่ากลัว แต่ก็น่าตื่นเต้น แค่คิดถึง ก็ทำให้เลือดสูบฉีดแล้วแหล่ะ..ว่าแต่ว่า เรียนที่นี่ ใช้ภาษาอะไรในการเรียนจ๊ะ? อังกฤษหรือฝรั่งเศส.."สู้ๆ ไฟว์ติ้ง" อิอิ พูดคำนี้แล้ว กำลังชูสองนิ้ว ทำท่าแอ๊บแบ๊วเหมือนนางเอกเกาหลีอยู่ ...นึกภาพออกเปล่า อุอุ...   โดย: nikanda 30 เมษายน 2553 4:46:12 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย น้องปอยเป็นเพื่อนบล็อกรุ่นแรกที่ได้รับพู่กันเดียวเลย เก็บไว้ดีดีนะครับ เผื่ออีกหน่อยนิชคุณดัง 55555 พี่ก๋าใช้โพรไฟล์เป็นรูป บูรณะฆฏะมานานมากแล้ว มันเป็นดอกไม้แห่งความสุขสวัสดี เลยไม่ไ่ด้เกลับไปใช้หยดน้ำสามหยดที่เคยชอบมากที่สุดอีกเลย และพี่ก๋าจำได้ว่าน้องปอยชอบรูปดอกเหลืองอินเดียที่หล่นลงบนเก้่าอี้ ช่วงนี้เป็นช่วงการเริ่มต้นและการปรับตัว พี่ก๋าเชื่อว่าอาจจะมีอะไรขลุกขลักบ้าง แต่น้องปอยผ่านมันไปได้ฉลุยแน่นอน   โดย: กะว่าก๋า 30 เมษายน 2553 6:15:43 น.