|
พบรัก
จำได้ว่าวาเลนไทน์หนแรก มีนได้ยินเสียงทุ้มดุดุของใครสักคน นอกเหนือจากนั้นดูเลือนๆคล้ายกับ สมองตัวเองในวันนี้ที่ผิดไป จากปกติที่มักจำอะไรได้แจ่มชัดเสมอหากเกี่ยวกับพี่
วาเลนไทน์อีกหน.... มีนได้เขียนถึงเรื่องความรักว่างเปล่าให้ใครคนเดิมอ่าน เหมือนเดิม มีนจำไม่ได้ว่าเราได้นั่งคุยกันทางตัวหนังสือ ในวันนั้นไหม ;') แต่จำได้ว่าได้ทักทายเรื่องป่วยๆ ทางโทรศัพท์เล็กๆ ส่งรอยยิ้มให้อีกด้านอีกครั้ง
วาเลนไทน์ปีนี้มีนกับพี่เหมือนจะหายป่วย ยังได้นั่งคุยกันแม้ไม่ปะติดประต่อ เพราะบังเอิญเป็นวันที่มีนหยุดแต่พี่ไม่ได้หยุด
วันนี้มีนเขียนเรื่องราวคล้ายนิทานของคนสองคน บันทึกไว้...เอาไว้เวลานึกถึงแล้วอ่าน แม้จะอ่านคนละครั้ง นั่งอยู่คนละที่ แต่คงเก็บไว้ให้ได้นึกถึงกันแล้วอมยิ้มได้เสมอ
เรื่องบางเรื่องบางทีมันก็คล้ายนิทาน เป็นนิทานที่เราสองคนอาจจดจำกันไปได้เท่าที่อยากจะจำ มีนไม่รู้หรอกว่า เรื่องจะจบอย่างไร ไม่เคยอยากเขียนตอนจบ
แต่เชื่อเถอะว่า มีนยินดีที่เราได้รู้จักกัน และดีใจทุกครั้งที่เราพบกัน พี่เองก็เหมือนกันใช่หรือเปล่า?
Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
7 comments |
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2549 13:21:18 น. |
Counter : 439 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ผมเอง IP: 202.57.135.34 14 กุมภาพันธ์ 2549 13:33:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: อพันตรี 14 กุมภาพันธ์ 2549 14:30:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดา ดา 14 กุมภาพันธ์ 2549 15:45:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักดี 14 กุมภาพันธ์ 2549 19:23:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เป็นจุดจบ เป็นทุกสิ่ง
เป็นความฝัน เป็นความจริง
เป็นสุขล้ำ เมื่อแอบอิง
แม้ยากยิ่ง จะฝ่าฟัน
รัก หากเกิดกับใคร
สุขทุกข์ใด ไม่เคยไหวหวั่น
สร้างความหวัง ในใจพลัน
จะยากไร้ไม่สำคัญ
ขอรักนั้นมาแนบใจ
ฉัน เมื่อมาพบเธอ
ได้มาพบเจอ ความรักคงมั่น
โปรด จงเชื่อกัน
และอย่าให้ฝัน
ของฉันต้องมลาย
ฉันรู้ความรัก ยากอธิบาย
แต่ความรักจริง
มั่นคงมิหน่าย
ไม่แปรผันจากเธอ