|
วันนี้ฉันมีเธอ
แวะอ่านบล็อกของใครสักคนที่อัพเดทไม่กี่บรรทัด แล้วอมยิ้มกับคำอธิบายในยามเจอหน้ากัน ว่าทำไม อัพแบบนั้น พี่คนดียังเป็นคนเดิมที่มี มุมมองอะไรให้มีนได้อารมณ์ดีเสมอ
บางทีการพบเจอกันแบบของเราในเวลาไม่คาด มักนำพารอยยิ้มมาส่งให้กันถึงที่หมายสบายผิดกัน เอ่อ เป็นประโยคติดปากของใครก็ไม่รู้ยืมมาหน่อย แล้วกันน่ะคะ
ช่วงบ่ายมีนยังคงมีกิจกรรมบันเทิง แต่ไม่ใช่ บันเทิงสบายๆ เหมือนคนไม่มีงานทำ แต่เป็นการทำงานอีกวันหนึ่งก่อนหายจ้อย ตามคำอวยพรของใครสักคนที่มักเรียกเจ้าจ้อย และตามด้วย หายตามจ้อยไปอีก ๕๕๕ หนนี้ข้าน้อยไม่ได้หายตามจ้อย แต่เป็นหายตาม พี่ชายไป เพราะคราวนี้คงเดินทางกลับไปเยี่ยม คุณตากับคุณแม่ กิจกรรมที่ทำไม่มีอะไรตามที่คาด และเหมือนที่บอกคือ แค่ไปพบสบพักตร์ ก็ชื่นใจแล้วเหมือนเคยเคย หนนี้ไปได้ไม่กี่วัน เพราะความยุ่งยากของงานของมีนเอง ไม่มีคนอื่น มาเอี่ยวเลย ทั้งที่มีนก็พยายามแล้ว แต่เต็มที่ ได้แค่นี้หล่ะ
ส่วนท่านพี่ชายอย่างที่บอกว่ากลับมาแล้ว ก็เห็นท่านพักจริงคือนอนจริง และหาอะไรทานจริงจัง หน้าตาท่าทางดูสบายๆ กว่าวันแรกที่ท่าน กลับมาจากทำงาน..นี่หากแม่กับคุณตาคุณยายเห็น ก็คงไม่บ่นหรอกว่า หลายชายไปลำบากลำบน แต่ถ้าเห็นวันแรกแบบมีนคงบ่นกันบานไป ๕๕
มีนจะเดินทางพรุ่งนี้เช้าค่ะ กลับมาก็คงถึงนี่วันอาทิตย์ เพราะพี่ชายจะเดินทางไปทำงานทางใต้โน่นอีกทีก็วันจันทร์ เหมือนเรื่องเดินทางเป็นเรื่องสนุก จริงๆ ไม่สนุกหรอกค่ะ เพียงแต่ความสุขมักอยู่ปลายทางเสมอ และทุกครั้งที่จะเดินทาง เรามักรับสายโทรศัพท์ของคนปลายทางนั้นเสมอ ทั้งอวยพรให้ เดินทางปลอดภัย ทั้งให้ระมัดระวัง ทั้งบอกว่าไม่ต้องเร่งรีบ รวมถึงมีอาหารล่อตาล่อใจรออยู่เสมอ...จึงเหมือนคน เห็นแก่กิน แต่ก็น่ะ ..เห็นแก่กินจริงๆ ๕๕๕
เอาเป็นว่ามีนแวะมาอัพบล็อกน่ะคะ และจะออกไป ข้างนอก แต่ตอนเย็นๆ คิดเอาไว้เองว่า จะได้มีเวลา มาทำไดอารี่ย้อนหลังและส่งเมล์หาอีกคน โดยที่ไม่ต้อง บอกว่าสัญญา เพราะหนนี้คิดว่าทำได้ชัวร์ ไม่น่ามีปัญหา อะไรอีกทั้งงานและคอมพิวเตอร์ :)
ก็ไม่รู้ว่าอะไร ทําให้เราได้พบกัน ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้ เธอก็มีโลกของเธอ ต่างกับฉันมากมาย เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน
แต่ถามว่าชอบเธอไหม สบตาแล้วถูกใจไหม ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น จะเป็นลิขิตจากฟ้า หรือว่าปาฎิหาริย์ อะไรยังไงก็คงไม่สําคัญ เท่ากับวันนี้ฉันมีเธอ
เธอไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด เธอไม่ใช่คนที่ฉันฝัน แต่เธอเป็นมากกว่านั้น เธอคือคนที่ฉันรัก
แต่ถามว่าชอบเธอไหม สบตาแล้วถูกใจไหม ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น จะเป็นลิขิตจากฟ้า หรือว่าปาฎิหาริย์ ฉันเองก็ไม่เคยเข้าใจ
เท่ากับวันนี้ฉันมีเธอ และจะขอมีเธอ....อยู่อย่างนี้
Create Date : 15 พฤศจิกายน 2548 |
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2548 11:03:11 น. |
|
3 comments
|
Counter : 370 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ผมเอง IP: 202.57.135.34 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:51:22 น. |
|
|
|
โดย: แอ๊ะเอง * IP: 203.113.76.12 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:35:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|