เช้านี้มีนยังตื่นด้วยเวลาปกติแต่ตื่นแล้วได้คุยกับคุณแม่แต่เช้า และในที่สุดความอัดอั้นตันใจทำให้มีนบอกเรื่องพี่ชายจะเดินทางให้แม่รับฟัง แม่ฟังมีนแบบไม่ทิ้งระยะในการฟังมีนเข้าใจว่าแม่ต้องการให้มีนทราบว่าแม่ไม่ได้อึ้งหรือตกใจจนเงียบไปมีคำพูดของแม่ให้ข้อคิดมีนมากมายไม่ว่าจะความเชื่อมั่นในตัวพี่ชายและเหตุผลของการสมัครใจไปอยู่ในถิ่นอันตรายแบบนั้นมีนคิดถึงเพลงที่แม่ชอบและบอกเสมอเมื่อร้องว่า เพลงนี้มอบให้พ่อซึ่งเป็นที่สุดของพวกเรา วันนี้มีนว่าเพลงนี้เหมาะกับแม่ ความเป็นยอดคนของลูก ฉายประกายชัดจนมีนเปลี่ยนความรู้สึกจากหวาดระแวงเกินกว่าเหตุในเรื่องของพี่ชายมาคิดตามแม่ด้วยเหตุ ด้วยผล คนต่ำช้าที่คิดบ่อนทำลายไทย จะมาเก่งกว่าคนดีดี มีใจเป็นไทย ทั้งหลาย ได้อย่างไรบางทีมีนไม่คิดว่า ด้วยเสียงมั่นคง เรียบและหวานเย็นได้แบบแม่ กลับเป็นเสียงเดียว ที่เหมือนน้ำเย็นชุบใจร้อนร้อนของมีนให้สนิทและนิ่งได้ยิ่งกว่าการสวดมนต์ด้วยใจไม่มีสมาธิอย่างที่ทำมาไม่กี่วันนี้มีนรู้ด้วยการฟังจากเสียงของแม่ว่าแม่เองก็ห่วงพี่กอล์ฟ ความห่วงของแม่นั้นอาจจะมากมายจนไม่สามารถวัดออกมาเล่าได้ว่าแม่ห่วงแค่ไหน แม่พูดให้มีนฟังว่า การได้มองเห็นการเจริญเติบโตทั้งความคิดและสติปัญญาของพี่ชายมีนมาตั้งแต่เล็กจนบัดนี้นั้น เหมือนนานจนแทบนึกไม่ออกแต่เมื่อย้อนคิดไปก็แจ่มชัดเสมอ พี่ชายมีนเป็นคนมีเหตุผล และแม่มักบอกว่าลูกชายของแม่ ใครต้อนให้จนมุมลำบากมากหากไม่มีเหตุมีผลมาทำให้รู้สึกว่าเหตุผลของพี่ชายไม่ถูกต้อง น้ำเสียงของแม่มีนรู้ว่าแม่ภาคภูมิใจในตัวพี่ชายบางคราวมีนเคยเห็นพี่ชายมีนดื้อ และใช้เหตุผลของคนช่างหา ตอบแม่ และซักแม่กลับ(ด้วยอีกต่างหาก) แม่มีนไม่เคยโกรธลูก เหมือนคนอื่นที่ลูกตอบเหตุผลและมักใช้คำว่าเถียง...แม่มีนไม่ใช้คำว่าเถียงนั้นกับลูกแต่แม่ใช้ความ เป็นยอดของยอด นิ่งและตอบพี่ชายในแต่ละครั้ง ไม่เคยมีน้ำเสียงดังแบบดังเท่ากันเหมือนอย่างชายชาติทหารแบบพี่ชายมีนใช้แต่เป็นน้ำเสียงของแม่ ที่สักนิด มีนไม่เคยเห็นแม่ตะโกนคนอีกด้าน เงียบและสุดท้ายกราบขอโทษแม่เหตุการณ์แบบนั้นมีนเห็นไม่บ่อย ยิ่งหากให้บอกว่าจำได้จะบอกว่าจำได้เพียงแค่ครั้งเดียว จากนั้นพี่ชายไม่เคยทำอีก เพราะทุกครั้งจะเคยบอก และสอนมีนเสมอว่าเหตุผลของแม่นั้นครบพร้อม จนไม่สามารถแย้งได้ตลอดเวลา ในส่วนของแม่เองมีนไม่เคยเห็นแม่ใช้ความเหนือกว่า ในด้านทราบว่าพี่กอล์ฟรัก และเชื่อแม่ขนาดไหน ยื่นคำขาดกับพี่กอล์ฟแม้สักเรื่อง ตลอดมา ชีวิตจึงเป็นของลูกทุกคนอย่างเต็มที่เพียงแต่พวกเรามักเกรงใจที่จะบอก สิ่งที่เราประสงค์หากทราบว่ามันขัดความต้องการของแม่เสมอมาในบางครั้งที่ตัดสินใจทำ...และทำลงไปแล้ว แม้จะตั้งอยู่บนพื้นฐานการไตร่ตรองว่าถ้าแม่รู้จะเสียใจ แต่เชื่อว่าจะภูมิใจในสิ่งที่เป็นมีนหรือเป็นพี่กอล์ฟด้วยแม่มารู้ที่หลังเรากลับได้รับคำแนะนำมากมายเกินคาดมาตลอด เพื่อให้สิ่งเหล่านั้นดีขึ้น แม้สิ่งที่เราทำแม่ไม่เคยอยากให้ทำ เพราะกลัวเราลำบาก กลัวเราเหนื่อย กลัวเราประสบความสำเร็จยากกว่าสิ่งที่แม่มองเห็นวันนี้มีนคิดถึงแม่ และบอกแม่ไป แม่บอกว่าคิดถึงมีนและมีการบอกรักกันแต่เช้าด้วย :)ก่อนจบบทสนทนา แม่บอกให้ทั้งมีนและพี่กอล์ฟ รักษาเนื้อรักษาตัว รักษาจิตใจให้ดี มีความสุขความเจริญน่ะลูกเป็นพร ที่ได้ยินจนชิน และหากอารมณ์สนุกมีมากมายพวกเราก็เคยใช้คำว่า สาธุ กับพรของแม่แต่วันนี้มีนกลับเข้าใจพรของแม่และคำคุ้นชินนี้แบบลึกซึ้งไปถึงใจของมีนเช่นกัน การรักษาในสามอย่างที่แม่บอกมา บางทีเหมือนง่าย และบางทียากจัง.แต่มีนจะทำให้ได้ และทำให้ดี ^^ Create Date : 30 กันยายน 2548 Last Update : 30 กันยายน 2548 7:26:55 น. 17 comments Counter : 522 Pageviews. ShareTweet
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [