เห็นน้องหลายคนแวะเวียนมาหา หลังจากไดอารี่ฮับมีปัญหาจนถึงเวลาต้องปิดเพื่อสำรองข้อมูลเดิมๆ ให้พวกเราอีกครั้งก่อนจะเปิดใหม่ด้วยระบบที่คล้ายเดิม แต่อาจไม่สวยเท่าเดิมคงต้องรอวันที่เวบนั้นเปิดและเข้าไปเก็บข้อมูลเก่าของเราสำหรับพวกเราแล้ว..หรือแม้แต่มีนเองก็รู้สึกว่า ไดฮับคล้ายบ้านของตัวหนังสือ บ้านที่มีถ้อยคำปลอบโยนห่วงใยนอกเหนือไปจากนั้น บ้านนั้นบันทึกถ้อยคำของพี่คนดีที่เขียนหามีนไว้เยอะมากตั้งแต่วันแรก จนวันที่เวบหายไป มีนภาวนาให้เขากู้คืนมาได้ แม้คนอีกด้านของฟ้าจะบอกด้วยเสียงเฉยๆว่าทำไงได้ แต่มีนรู้ว่าคนเสียงเฉยๆนั่นทราบว่ามีนรู้สึกยังไง กับการคลิกไปแล้วหาไดอารี่ของพี่ไม่เจอและคงรู้ว่ามีนเสียดายตัวหนังสือพี่มากกว่าตัวหนังสือมีนแม้หลายครั้งจะคิดถึงสิ่งที่เขียนถึงพ่อ ถึงพี่ชายถึง ถึงเพื่อนที่มีนชอบและเขียนไว้พวกนั้น ชอบจนต้องเอาไปเก็บไว้เป็นเวบเพจ ก็ยังไม่เท่าคิดถึงตัวหนังสือของพี่เห็นน้องทยอยกันมาด้วยความพยายามเพราะต้องพิมพ์ลิงค์ของบล็อกแก๊งค์กันเองแบบนี้ ก็ชื่นใจว่ายังนึกถึงกันอยู่อยากบอกน้องหลายคนว่า เมื่อถึงคราวต้องเป็นแบบนี้เราก็ยังสามารถพบหรือติดต่อกันได้ในแบบนี้ ไปเขียนไดที่ไหน ทำเวบที่ไหนกัน มาทิ้งร่องรอยไว้ที่นี่ ให้พี่ได้มองเห็นบ้างน่ะอย่างน้อย กำลังใจ หรือเรื่องราวต่างๆ ของน้องหากพี่ตามไปอ่านได้ในวันที่ได้ตามไป ๕๕ ก็คงมีรอยยิ้มส่งไปให้แม้จะคอมเม้นท์เล็กน้อยไปนิดก็ตามทีจะคอยเป็นกำลังใจให้เช่นเดิมค่ะ :) Create Date : 08 กันยายน 2548 Last Update : 8 กันยายน 2548 17:20:48 น. 12 comments Counter : 382 Pageviews. ShareTweet
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [