บางทีการที่มีนเป็นคนเส้นรอบวงชัดเจนไม่ใช่ชัดเฉพาะตัวเองแต่ชัดรวมไปถึงการคบหากับคนอื่นมีนจึงมักถูกมองว่าเป็นคนแปลก ที่ไม่เคยถามไถ่หรือสนใจในเรื่องส่วนตัวของคนอื่น..กว่ามีนจะสนิทกับเพื่อนแต่ละคนที่เห็นหน้าเห็นตาจนมีเรื่องมาเล่าคล้ายตำนานดาวโจรทั้งเจ็ดนั้นเป็นการถ่ายทอดเรื่องราวที่ต่างใช้ระยะเวลาของการผูกพันไม่มีคำว่าก้าวก่ายกันและกันอยู่ในความรู้สึกระหว่างเพื่อนบางครั้งบางหน เพื่อนเคยก้าวข้ามมาหามีนในบางเรื่องที่เชื่อว่าอาจจับเข่าคุยกันหรือติงไว้เพราะห่วงเป็นบางทีแต่ถ้าตอบกับไปแบบปกติหรือธรรมดา จะด้วยระยะเวลาของการคบหาจนรู้ใจนั่น ต่างคนต่างรู้ว่า เรื่องไหนควรหรือไม่ควรพูด...และเรื่องไหน ควรหรือไม่ควรก้าวก่ายเพื่อนของมีนสามารถเตือนได้เมื่อมองเห็นแล้วไม่ดีแต่เพื่อนจะรู้ว่าทำหรือไม่ทำขึ้นอยู่กับมีน กลับกันมีนเองก็ทำแบบนั้นกับเพื่อน ทำหน้าที่เพื่อนแบบมีนอย่างเต็มที่ อะไรดีหรือไม่ดีในสายตามีน.มีนบอก แต่เรื่องที่ต้องไปจัดการหรือแก้ไข อันนั้นแล้วแต่เพราะเป็นเรื่องเฉพาะบุคคล..ถือว่าเอ่ยแล้ว บอกแล้ว เมื่อถึงอีกเวลาหนึ่งจำพวกต้องการให้ไปปลอบ หรือเพิ่มกำลังใจ นั่นเป็นอีกเรื่อง มีนไม่เคยคาดหวังว่ามีนบอกอะไรเพื่อนต้องทำตามเพราะมีนแค่เพื่อน..จริงๆ ไม่ใช่ผู้ปกครอง ^^มีนเลยอาจจะเป็นจำพวก เลยแปลกไปด้วยซ้ำถ้าจะบอกว่าโดยตรงแล้วมีนคุยกับใครได้ไม่นานเลย มีนถนัดที่จะคิดคนเดียวและอยู่คนเดียว แวดล้อมด้วยเพื่อนบ้างในวันที่เพื่อนมาหามาให้ช่วยคิดหรือช่วยทำโน่นนี่...มีนชินกับสภาพแวดล้อมของการมีพี่ชาย มีพ่อ และมีแม่ ซึ่งถ้ามองผ่านจากหน้าบล็อกหรือหน้าไดอารี่ จะมองว่ามีนสนุกหรือขำขำแต่ถ้ามองจากหน้างาน หรือชิ้นงานที่มีนทำ คงไม่มีใครอยากขำกับหน้ำง้ำง้ำของมีนเวลานั่งแก้ไขงาน หรือโวยวายเวลามองเห็นงานที่ไม่ได้เป็นไปแบบที่วางไว้ ถึงได้บอกว่าเรื่องรอบตัวมีนมันมีให้ยุ่งมากมาย มีนจึงมีวงรอบและเส้นตัวเองชัดว่า อย่าได้เพิ่มความยุ่งด้วยการคิดไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่นเลย เหนื่อยน่ะ ๕๕พี่คนดีจึงเป็นคนที่มีนไม่เคยคิดจะเชื่อ ว่ามีนจะมีเรื่องราวมาเล่าให้ท่านฟังได้ยาวนานแบบนี้หรือมีเรื่องมากมายทักทายส่งผ่านไปมาหากันจึงเป็นคนที่เหมือนจุดเริ่มต้นให้เขียนโน่นเขียนนี่มีนไม่ได้บอกว่ามีนไม่ชอบการเขียนบันทึกเพียงแต่ค้นพบว่า ควรเขียนไว้ในลักษณะนี้เพราะตอนเรียนมักได้เขียนโน่นเขียนนี่มาเสมอเพื่อลงอะไรต่างๆ อยู่บ่อยๆ ตอนทำงานช่วงแรกๆก็ยังได้เขียน เมื่อมาทำงานในช่วงนี้เหมือนหยุดและจบสิ้นจากการเขียนไป เมื่อได้เขียนตรงนี้จึงทราบว่า มีนได้พักผ่อนและปล่อยตัวเองให้สบายๆ กับการนั่งหน้าคอมพิวเตอร์และเล่าเรื่องราวผ่านไปให้คนอีกด้านรับรู้บางหนการสะท้อนระหว่างมีนกับพี่คือการสะท้อนของคนลักษณะเหมือนกันแม้แตกต่างทางด้านการใช้ชีวิต และอื่นๆมากมายแต่โดยรวมของนิสัย เชื่อว่าเคยต่างหันมามองกันและกันในวันที่ผ่านมาเมื่อค้นพบว่านิสัยอีกคนเป็นแบบไหนถูกใจกันในแง่ของการไม่ก้าวก่าย ไม่ถามว่าอะไรยังไงในชีวิต เรื่องที่เราพอใจในการแชร์หากันน่าจะเป็นความรู้สึกดีดี ที่มีอยู่ ความแปลกที่ว่ามีนไม่ถาม ไม่ตาม ไม่สน ไม่ค้นหา ไม่ยุ่งและไม่วุ่นวายด้วยเพราะมีนก็ไม่ชอบให้ใครมาทำอะไรกับมีนแบบนี้เช่นกัน....ความพอดีของกันและกันหาได้ไม่ยากถ้าทำความเข้าใจและรู้จักกันในแต่ละวันเพิ่มมากขึ้น ความพอดีที่รู้ว่าระหว่างเราตรงไหนคือจุดสบายใจที่สุด มีนค่อนข้างพอเพียงกับเรื่องรอบตัวอันเป็นปกติอยู่แล้วสังคมโลกรอบตัววุ่นวายพออยู่แล้ว ไม่อยากนำเรื่องวุ่นวายนั้นให้ตามเข้ามาก่าวก่าย ในขณะนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์เพียงเพื่อจะรับหรือส่งรอยยิ้มหรือความห่วงใยให้คนอีกด้านระหว่างเรามีนเชื่อว่าจึงมีรอยยิ้มมากกว่ารอยคำถามเสมอเรื่องแปลกๆในโลก บางอย่างอาจหาที่มาไม่ได้แต่เรื่องแปลกระหว่างพี่กับมีน หากทบทวนก็จะรู้ที่มาที่ไปรวมถึงเจตนาที่แน่ชัดระหว่างเราไม่เคยทิ้งเรื่องราวให้เป็นข้อสงสัยระหว่างกัน ถ้านับคืนนับวันในแบบคนอีกด้านแซวว่าเหมือนคนแก่ มีนก็จะยังบอกว่าตลอดระยะเวลาที่รู้จักพี่ มีนไม่เคยรู้สึกแย่ที่ได้รู้จัก พร้อมกันนั้น ในทุกทุกวันมีนมีรอยยิ้มเต็มหน้าเสมอเวลาคิดถึงเรื่องราวระหว่างกัน ....ของเราตลอดมา Create Date : 15 กันยายน 2548 Last Update : 15 กันยายน 2548 12:31:20 น. 14 comments Counter : 426 Pageviews. ShareTweet
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [