ชีวิตเช้าเช้า เช้านี้ชีวิตมีนช้าช้าค่ะ มาถึงที่ทำงานก็สาย และนั่งนิ่งๆ ติดเก้าอี้ได้แบบโดนแซวเฮฮา ว่าไม่ไฮเปอร์เล้ย คุยกับใครใครอยู่พักหนึ่ง ตอบคำถามห่วงใยสุดกู่ของโต้เจ๊ ผู้เป็นหนึ่ง ในคนส่งของยังชีพให้มีนบ่อยที่สุดและไปเยี่ยม มีนที่บ้านบ่อยสุดสุด ส่วนคนทำงานประเภทเดียวกันกับมีนทั้งกลุ่มน่ะ ได้อยู่แซวแป๊ปปั๊ปแล้วเหล่าพวกนั้นก็ต้องออกไปข้างนอก มีนเลยต้องติดแหง่กอยู่กับตั๊วเจ๊และสาวสดใสทั้งหลาย คงไม่ใช่เพราะมีนอู้ แต่เพราะก่อนป่วยงานก็เริ่มเข้าที่ ตอนป่วย น้องรักของมีนก็จัดการได้ราบ แต่ไม่ทราบว่าเรียบไหม ได้แต่ขอบใจมานแบบไม่ค่อยแน่ใจ ๕๕ ที่ทำงานมีนยังมีกลิ่นไอดอกไม้วันวาเลนไทน์อยู่ ค่าที่แถวนี้มีสาวๆเยอะ และแต่ละคน คงรับดอกไม้กันแบบเบื่อๆ(หรือเปล่า) เพราะไม่เห็นมีใครเอากลับบ้าน ที่สำคัญ บางคนมีซุกอันแรก เพราะมีอันสองเข้ามา(ฮา) ก็บอกแล้วแถวนี้มีแต่คนหน้าตาดีเย้อะ (พี่จะรวมมีนไปด้วยก็ได้น่ะ อิอิ) คิดแล้วออกจะอมยิ้มอยู่น่ะ ด้วยมีนนึกไปถึงคำของใครสักคน ที่บ่นๆ เวลาวันนี้วนมา ว่ามักจะโดนแซวแต่เช้า มีนไม่เห็นหงุดหงิดเล๊ย ออกจะขำ หรือเพราะมีน โดนแซวจนชิน เอ..มีนว่าอีกด้านก็น่าจะโดนแซวจนชินเช่นกันนี่น่ะ แกล้งทำหงุดหงิดจะได้มีเรื่องคุยไปงั้นหล่ะ มีนพอทราบ ๕๕ มีคนถามมีนว่า เป็นงัยบ้างวันวาเลนไทน์ มีนมีคำตอบดีดี เป็นง๊ายก็ป่วย จะมีคำถามต่อว่า มีคนมาเยี่ยมม่ะ มีนก็จะตอบว่า ธรรมด๊า ไม่มีคนเยี่ยมก็แปลกดิ พวกนั้นก็จะฮาเฮไป มีนว่าคนเราเวลาอยากแซว ก็คงอยากให้เราตอบอะไรกลับไป และแน่นอน หากมีนอารมณ์ดี อาการตอบก็จะเอ็นดูคนถามหล่ะ แต่หากอารมณ์ไม่ดี รัศมีอำมะหิตอาจจะออก ว่าหมดเวลาหยอกแล้ว อย่าแซวเดี๋ยวซวย อะไรงั้น เช่นกันหล่ะน่ะ มีนว่าเมื่อวานมีนอารมณ์ดี แม้อีกคนจะมีงานหรือมีเหตุต้องทำโน่นทำนี่บ่อยๆ แต่คงเหมือนพี่บอก เหมือนมีนได้วนวนอยู่แถวพี่หล่ะ เที่ยวได้แงะ แกะอะไรใครเขาไปทั่ว ผิดที่ว่า มีนทราบว่า มีอีกคนที่มีนสามารถพิมพ์ตัวหนังสือไป แล้วจะได้อ่านตัวหนังสือของมีนทันทีอยู่อีกทางหนึ่ง แม้มีนจะนิ่งๆ ไม่ได้พิมพ์แต่คงเพราะความรู้สึกแบบนั้น เลยทำให้มีนอมยิ้มทั้งวัน ในวันที่อากาศมัวๆแบบเมื่อวาน จนถึงเวลานี้มีนยังอมยิ้มกับประโยคคำตอบที่ไม่ค่อยตอบ คำถามเวลามีนถามว่า พี่ห่วงมีนไหมเนี่ย หนนี้พี่ตอบเร็ว อาจจะเพราะ พี่ใกล้จะต้องเปลี่ยนที่ทำงานด้วยหรือเปล่า แต่ทำเอามีนมองนิ่งๆ เอ วันนี้ตอบแฮะ เพราะทุกที พี่จะโวยกลับมาว่า ไรเล๊า เอ้ ไอ้นี่ หรืออะไรต่างๆ แต่หนนี้คำตอบเร็วๆ ที่มีนรู้ว่า ไม่ค่อยได้เห็นง่ายนั่นกลับมา ว่าห่วงค่ะ..............................มีนยังได้อมยิ้มกลับประโยคเรื่อยๆ คล้ายๆสั่งว่า อยู่บ้านน่ะ แหม่พี่ ป่วยสภาพงี้ใครกล้าชวนเที่ยว ก็คบไม่ได้แล้วหล่ะน่ะคะ ที่สำคัญมีนไม่นึกอยากไปไหนกับใคร ในวันแบบนั้นหรอก เดี๋ยวได้ใจไปแบบผิดผิด ว่าแล้วก็คิดได้ว่าอีกคนจะแซวกลับว่า เออ ลืมไปว่าคุยกับใครอยู่ ๕๕ จะคุยกับใคร ก็คุยกับมาเฟียของพี่อ่ะดิ เด่ออออ ขอให้วันนี้สนุกสนานน่ะคะ มีนคิดว่ามีนคงต้องนั่งดูงานอยู่ที่นี่หล่ะ ไม่ได้ไปไหนอีกหลายวันเชียว   Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2549 2 comments Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2549 9:06:53 น. Counter : 337 Pageviews. Share Tweet

มาทักทายค่ะ เห็นคุณไปเที่ยว blog เรา blog ของคุณสะอาดตาดีจังค่ะ ดิฉันยังทำไม่ค่อยเป็น เพิ่งลองใช้ blog ไม่นานค่ะ ก็เลยทำเท่าที่ทำได้ไปก่อน.. ค่อยๆ ลองไป แต่เข้ามาดูของคุณแล้วชอบจัง ละมุนดีค่ะ   โดย: ลั่นทมสีแสด 15 กุมภาพันธ์ 2549 11:45:33 น.

มาอ่านครับ   โดย: ผมเอง IP: 202.57.135.34 15 กุมภาพันธ์ 2549 17:40:53 น.