กลบท ดุริยางค์จำเรียง..-๐ ยามรัก-ยามชัง ๐

กลบท ดุริยางค์จำเรียง -๐ ยามรัก-ยามชัง ๐- ๑. หวานหวานรักถักถักถ้อยค่อยค่อยเอ่ย ค่อยค่อยเผยเปรยเปรยคำฉ่ำฉ่ำหวาน ค่อยค่อยมองตรองตรองตรึกนึกนึกนาน ค่อยค่อยผ่านหวานหวานซึ้งตรึงตรึงใจ
๒. ทุกทุกสิ่งจริงจริงนั้นหวั่นหวั่นคิด ถูกถูกผิดนิดนิดหน่อยปล่อยปล่อยได้ หลายหลายสิ่งทิ้งทิ้งบ้างอย่างอย่างไป จำจำที่ดีดีไว้ให้'ให้กัน ๓. หลายหลายอย่างวางวางไว้ในนัยยะ คล้ายคล้ายจะกะกระหวัดคัดคัดสรร เรียนเรียนรู้คู่คู่ไหนใครใครนั้น ราราร้อนผ่อนผ่อนผันหมั่นหมั่นเมียง
๔. ใจ'ใจนี้ที่ที่รักหนักหนักแน่น มองมองแม้นแค่นแค่นขัดลัดลัดเลี่ยง ยั้งยั้งหวนครวญครวญคิดหวิดหวิดเพียง สุ่มสุ่มเสี่ยงเบี่ยงเบี่ยงหันบั่นบั่นรัก
๕. คิดคิดย้อนก่อนก่อนนั้นวันวันผ่าน แว่วแว่วหวานขานขานคำร่ำร่ำจัก ทุกทุกถ้อยน้อยน้อยหนึ่งซึ้งซึ้งนัก คล้ายคล้ายหลักพักพักใจใดใดตรอง
๖. หวานหวานรักถักถักร้อยค่อยค่อยชี้ ก่อนก่อนนี้ที่'ที่ใจไม่ไหม้หมอง เรียงเรียงร้อยค่อยค่อยพร่ำทำ'ทำนอง รักรักสองลองลองคิด.. นิดนิดนึง ๚ะ๛
- Black Sword - (มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณภาพต้นแบบจาก Internet ๐---------------------๐
กลบท ดุริยางค์จำเรียง ข้อบัญญัติ : กำหนดวางเขียนเป็น "กลอนเก้า" โดยแบ่งช่วงจังหวะ (๓-๓-๓) ๑.) ในแต่ละช่วงภายในวรรค ให้สองคำแรกซ้ำรูปหรือซ้ำเสียงกันในลักษณะคำยมก (ๆ) ( กๆ๓ - ขๆ๖ - คๆ๙ ) ๒.) ให้มีสัมผัสสระชิด ๒ คู่ คือระหว่าง "ช่วงแรกกับ ช่วงกลาง" และ "ช่วงกลาง กับ ช่วงหลัง" (คำที่ ๓-๔ และ ๖-๗) ความคิดเห็น : คำที่นำมาซ้ำกันในแต่ละคู่ควรเป็นคำยมกที่เราใช้อยู่ในชีวิตประจำวัน เช่น เรื่อย ๆ ,แผ่ว ๆ หรือคำพ้องเสียงที่มีความหมายสอดรับกัน เช่น (อย่าหย่า)ร้าง ,(ไม่ไหม้)ไฟ เพื่อการอ่านที่ใกล้เคียงหรือเป็นธรรมชาติที่สุด
อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาทั้งในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"
Create Date : 22 มีนาคม 2557 |
Last Update : 22 มีนาคม 2557 13:36:02 น. |
|
4 comments
|
Counter : 1619 Pageviews. |
 |
|
|
ต้นแบบปฐมบท "กลอนกลบท ดุริยางค์จำเรียง"
โดย หลวงศรีปรีชา (เซ่ง)
จากตำรากลบท ศิริวิบุลกิตติ์ หน้า ๒๗ ลำดับที่ ๑๗
๑ หวั่นหวั่นจิตรคิดคิดไปใจใจหวน
อ่อนอ่อนท้อรอรอรวนนวลนวลสมร
ท้าวท้าวแนบแอบแอบน้องย่องย่องจร
เหนื่อยเหนื่อยนอนขอนขอนไม้ใต้ใต้ไพร
เสียงเสียงนกกกกกคู่คูคูขัน
จักจักกระจั่นกลั่นกลั่นเสียงเกลี้ยงเกลี้ยงใส
แจ้วแจ้วจ้าร่าร่าร้องก้องก้องไพร
เรเรไรใสใสเสียงเกลี้ยงเกลี้ยงกลม
หรี่หรี่หริ่งกริ่งกริ่งร้าร่าร่าหวน
ครั้นครั้นครวญยวนยวนใจใสใสสม
ยามยามค่ำย่ำย่ำยามทรามทรามชม
บรรบรรทมร่มร่มไม้ใกล้ใกล้องค์
เอาเอาท่อนขอนขอนขวางต่างต่างเขนย
ไม่ไม่เคยเกยเกยเกศเนตรเนตรผง
เอาเอาใบไทรไทรอย่างวางวางลง
รองรององค์สงสงสารกานกานดา ฯ
๑-----------------------๑