- กลบทเทพชุมนุม - -๐ วรรณศิลป์ ๐- ๑. วรรณศิลป์กลิ่นกรุ่นละมุนหวาน ครวญผสานซ่านจินต์ถวิลหวน บันดาลเห็นเช่นชื่นรื่นรัญจวน กานท์กลอนล้วนครวญครั่นกระสันซึ้ง ๒. ดั่งแสงทองรองรางสว่างยิ่ง ส่องสร้างสิ่งรุ้งเรืองประเทืองถึง ฟังเชลงเลบงวาง พลางคะนึง เพียงประหนึ่งท่วงทำนองพร้องพริ้งพรม ๓. แต้มเติมตามความเกษมโอมเอมอิ่ม พร้อมโลมลิ้ม ดอมดื่มปลื้มผสม เปี่ยมความงามความหอมพร้อมกล่อมกลม ยามแย้มชมหวามปลื้มลืมความช้ำ ๔. คือมาลีคลี่มาลาภาษาใส คลี่หัวใจตราตรูอยู่เช้าค่ำ คือหน่อเนื้อเชื้อไทยในน้ำคำ คือสื่อล้ำตำรา นภาพราย ๕. ร้อยเอ๋ยร้อยถ้อยเอ๋ย เปรยเปรยร้อย คล้ายเอ๋ยคล้ายคล้ายคล้อย สายสร้อยสาย สวยเอ๋ยสวยสวยพร้อย ถ้อยรำบาย โหยเอ๋ยโหยโหยหาย คลายเหนื่อยร้าว ๖. พลิ้วแผ่วพลิ้ว พลิ้วแผ่ว แพรวพราวพลิ้ว เทียวแถวทิวปลิวเปลวเสี้ยวเหวหาว ลิ่วลิ่วแล้วแพร้วเพรียวราวเสี้ยวดาว แววแวววาว ราวแก้ว.. แพร้วมณี ๗. ชุลีครูผู้ผลิดำริไว้ เทวาไท้เอื้อค้ำบำรูศรี มิเปล่าไปให้อยู่คู่ธาตรี เมื่อเทวาเทวีนี้ชุมนุม ๚ะ๛ บำรู = บำรุง ๐---------------๐
- กลบทเทพชุมนุม -
-๐ วรรณศิลป์ ๐-
๑. วรรณศิลป์กลิ่นกรุ่นละมุนหวาน
ครวญผสานซ่านจินต์ถวิลหวน
บันดาลเห็นเช่นชื่นรื่นรัญจวน
กานท์กลอนล้วนครวญครั่นกระสันซึ้ง
๒. ดั่งแสงทองรองรางสว่างยิ่ง
ส่องสร้างสิ่งรุ้งเรืองประเทืองถึง
ฟังเชลงเลบงวาง พลางคะนึง
เพียงประหนึ่งท่วงทำนองพร้องพริ้งพรม
๓. แต้มเติมตามความเกษมโอมเอมอิ่ม
พร้อมโลมลิ้ม ดอมดื่มปลื้มผสม
เปี่ยมความงามความหอมพร้อมกล่อมกลม
ยามแย้มชมหวามปลื้มลืมความช้ำ
๔. คือมาลีคลี่มาลาภาษาใส
คลี่หัวใจตราตรูอยู่เช้าค่ำ
คือหน่อเนื้อเชื้อไทยในน้ำคำ
คือสื่อล้ำตำรา นภาพราย
๕. ร้อยเอ๋ยร้อยถ้อยเอ๋ย เปรยเปรยร้อย
คล้ายเอ๋ยคล้ายคล้ายคล้อย สายสร้อยสาย
สวยเอ๋ยสวยสวยพร้อย ถ้อยรำบาย
โหยเอ๋ยโหยโหยหาย คลายเหนื่อยร้าว
๖. พลิ้วแผ่วพลิ้ว พลิ้วแผ่ว แพรวพราวพลิ้ว
เทียวแถวทิวปลิวเปลวเสี้ยวเหวหาว
ลิ่วลิ่วแล้วแพร้วเพรียวราวเสี้ยวดาว
แววแวววาว ราวแก้ว.. แพร้วมณี
๗. ชุลีครูผู้ผลิดำริไว้
เทวาไท้เอื้อค้ำบำรูศรี
มิเปล่าไปให้อยู่คู่ธาตรี
เมื่อเทวาเทวีนี้ชุมนุม ๚ะ๛
บำรู = บำรุง
๐---------------๐
ข้อบัญญัติ :บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ - แต่ละบท"บังคับให้ใช้ตัวสะกดเพียงมาตราเดียวกันตลอดทั้งบท"ยกเว้นคำสุดท้ายของบท ที่ต้องส่งต่อยังบทต่อไปให้ใช้เป็นมาตราเดียวกับที่จะใช้ในบทต่อไป .. - อนุโลม : บทใดที่ไม่ใช่มาตรา ก. กา ให้ใช้คำที่เป็น รัสสระ (สระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด) และ สระ อำ ที่เป็น "คำมูล" แทรกได้ เช่น กระสัน รำพึง (ที่เป็น "คำโดด" เช่น จะ มิ เพราะ ทำ น้ำ จำ ใช้ไม่ได้) * ในสำนวนนี้ บท ๑ แม่ กน/ บท ๒ แม่ กง/ บท ๓ แม่ กม/ บท ๔ และ ๗ แม่ ก. กา/ บท ๕ แม่ เกย/ บท ๖ แม่ เกอว ** อ้างอิง : กลบทเทพชุมนุม มีรูปแบบที่มาจากตำรากลบท "ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ" โดยขุนธนสิทธิ์ และตำรา "กลบทสุภาษิต" โดย รองอำมาตย์เอกหลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)" -Black Sword - (มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณภาพจาก Internet
ข้อบัญญัติ :บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
- แต่ละบท"บังคับให้ใช้ตัวสะกดเพียงมาตราเดียวกันตลอดทั้งบท"ยกเว้นคำสุดท้ายของบท ที่ต้องส่งต่อยังบทต่อไปให้ใช้เป็นมาตราเดียวกับที่จะใช้ในบทต่อไป
.. - อนุโลม : บทใดที่ไม่ใช่มาตรา ก. กา ให้ใช้คำที่เป็น รัสสระ (สระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด) และ สระ อำ ที่เป็น "คำมูล" แทรกได้ เช่น กระสัน รำพึง (ที่เป็น "คำโดด" เช่น จะ มิ เพราะ ทำ น้ำ จำ ใช้ไม่ได้)
* ในสำนวนนี้ บท ๑ แม่ กน/ บท ๒ แม่ กง/ บท ๓ แม่ กม/ บท ๔ และ ๗ แม่ ก. กา/ บท ๕ แม่ เกย/ บท ๖ แม่ เกอว
** อ้างอิง : กลบทเทพชุมนุม มีรูปแบบที่มาจากตำรากลบท "ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ" โดยขุนธนสิทธิ์ และตำรา "กลบทสุภาษิต" โดย รองอำมาตย์เอกหลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)"
-Black Sword -
(มยุรธุชบูรพา)
ขอบคุณภาพจาก Internet
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
