Group Blog All Blog
|
27>>>บ่วงแสงดาว...ภัสรสา>>>ชุด รัก...ร้าย  บ่วงแสงดาว...ภัสรสา...อ่านแล้ว รัก...ร้าย สมชื่อชุดเลยค่ะ  ดาวิษ หรือดา...ดาบ...ยูตะ...(ชื่อเยอะเกิ๊นนน)มหาเศรษฐีที่ตั้งตัวได้ตั้งแต่วัยหนุ่ม เพอร์เฟ็ค โปรไฟล์หรู ดูดี แต่...ชีวิตในช่วงวัยเยาว์ได้สร้างบาดแผลทางจิตใจให้เขากับแม่จนนับครั้งไม่ถ้วน วันนี้...เขากลับมาแล้ว กลับมาเพื่อที่จะทำให้คนคู่หนึ่งเจ็บปวดเหมือนที่เขากับแม่เจอบ้าง...เผื่อว่ามันจะทำให้แม่เขารู้สึกดีขึ้น ลวิตราหรือคุณลิ่ว...เจ้าของร้านอาหารลิ่วลม จากคุณหนูลิ่วผู้เอาแต่ใจ กลายเป็นหญิงสาวที่รู้จักเก็บอารมณ์ รู้จักคำว่ารอ เพราะเหตุการณ์บางอย่างในวัยเด็กทำให้เกิดจุดเปลี่ยนในตัวเธอ ดาวิษกลับมาเมืองไทย และกลายเป็นลูกค้าร้านลิ่วลม แต่...เขาอยู่ในคราบของยูตะ หนุ่มญี่ปุ่นที่ชื่นชอบอาหารไทย...ลวิตรารู้สึกถึงอะไรบางอย่าง คุ้นเคยแบบแปลกๆ และยังฝันถึงเรื่องราวตอนเด็กบ่อยครั้งขึ้น และในทุกครั้งก็จะมีดาของคุณลิ่ว กับน้าดาวอยู่ด้วย ครอบครัวของลวิตรา...ประกอบด้วยลิขิต(พ่อ) ลัทธพล(พี่ชาย) ที่ช่วยผลาญสมบัติเก่าเก็บจนแทบจะหมดตัว หุ้น การพนัน และยาเสพติด...แต่ทุกสิ่งอย่างนี้ ผู้ที่ช่วยเปิดประตูสู่ความหายนะของครอบครัวนี้คือ...ดาวิษ ดาวิษตั้งใจจะละเว้นลวิตรา...ถ้าลวิตราจะไม่เข้ามาปกป้องพ่อและพี่ชาย...ถ้าเป็นไปได้เขาจะไม่ทำร้ายลวิตรา แต่ถ้าความจำเป็นมันบังคับก็ช่วยไม่ได้... ในวันที่ยูตะเปิดเผยตัวว่าเขาคือดาวิษ...เขาเอาตุ๊กตาหมีมาฝากลวิตรา...แล้ว...ก็กระชากหมีออกจากกัน หัวอยู่อีกมือ ตัวอยู่อีกมือ ใยสังเคราะห์บางส่วนฟุ้งกระจายตอกย้ำความเสียหาย ก่อนโยนชิ้นส่วนหมีน้อยแสนเคราะห์ร้ายตกลงแทบเท้าเธอ... "จำได้ว่าคุณเคยชอบ"..."ยินดีที่ได้เจอกันอีกนะ...คุณลิ่ว" ดาวิษเริ่มแผนการแล้ว...และลัทธพลกับลิขิตก็ตกอยู่ในวังวนนั้นอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เงินไม่ว่าจะกี่สิบล้านก็ไม่พอให้ลัทธพลเอาไปเสีย...จนสุดท้ายเพราะต้องการช่วยพ่อและพี่ชายจากน้ำมือบ่อนการพนันที่ลัทธพลติดหนี้ไว้กว่าสิบเจ็ดล้าน ทำให้ลวิตราจำเป็นต้องขายร้านลิ่วลมให้กับดาวิษ และยอมไปทำงานกับดาวิษ...และงานที่ว่านี้คือ...การทำอาหารเช้าและเย็น(เหมือนอย่างที่แม่ของดาวิษเคยทำให้เธอตอนเป็นเด็ก) การทำงานในร้านอาหารช่วงกลางวัน...ลวิตราได้แต่หวังว่า สักวันหนึ่งเธอจะมีเงินมากพอมาขอซื้อร้านลิ่วลมคืนจากดาวิษได้... "คุณทำให้ตัวเองได้นะ นั่งกินด้วยกันยังได้ ผมไม่ค่อยถือเรื่องชนชั้นอะไร" "ต่อให้คางคกมันได้ขึ้นวอสวยแค่ไหน มันก็ยังเป็นคางคกอยู่วันยังค่ำนะ คุณว่าไหม" "คางคกมันมีพิษด้วยใช่ไหมคุณลิ่ว" "ม แต่ถ้าเราไม่ได้อยากเอามันมากิน...แค่อยาก"ฆ่า"อย่างเดียว มันก็ไม่ยุ่งยากหรอก" "หวังว่าจะได้ฆ่าก่อนจะโดนพิษมันนะคุณลิ่ว...เอ๊ะ หรือว่าโดนแล้ว" ดาวิษบอกว่าจะละเว้นลวิตรา...แต่สิ่งที่เขาทำแต่ละอย่าง มันไม่ชวนให้คิดอย่างนั้นเลยนะ...  "คุณจะทำอะไร!" "ทำไม คิดว่าผมจะปล้ำคุณเหรอ อย่าหวังสูงไปหน่อยเลย...โน่น"..."ล้างห้องน้ำให้สะอาด ผมให้เวลาสิบห้านาที อย่าลืมขัดชักโครกด้วยล่ะ" เอ่อ...ออกจะเกรียนๆนะคะ ดาวิษเนี่ย... ในขณะที่ดาวิษบีบลัทธพลเงียบๆ เขาก็แกล้งลวิตราแบบ เอ่อ ไม่ค่อยเงียบเท่าไหร่...เพราะต้องการให้ลวิตราพาลิขิตกับลัทธพลมากราบเท้าอ้อนวอนขอให้เขาพาไปหากราบขอโทษแม่ของเขาให้ได้...ลัทธพลไม่มีวันยอม พยายามดิ้นรนหาทางรอด ซึ่งเป็นทางไปสู่นรกอเวจีทั้งนั้น ไม่ว่าจะบ่อนหรือยาเสพติด...และถึงขั้นจะขายน้องสาวกิน...ฮึ่ยยยย เลวมากค่ะ ไม่อยากจะเรียกมัน (ขออนุญาตใช้คำว่า"มัน"นะคะ) ว่าคนซะด้วยซ้ำ จขบ.อินจัดค่ะ...แต่ดาวิษก็ไปช่วยเหลือไว้ได้ทัน (พระเอกเนอะ) ส่วนลวิตราเสียใจมากที่พี่ชายทำอย่างนั้นกับน้องสาวได้ ดาวิษบีบจนลวิตราต้องทำงานแทบไม่ได้พักผ่อน ร่างกายซูบผอม แถมยังโดนเขาไล่ออกจากบ้านอีก...แต่เฮอะ...ไล่เขาออกไป แล้วตามไปดูที่หอพักทำไม ปากน่ะ...มันน่านัก... "คุณลิ่วสู้ไหวหรือเปล่า ผมว่ามรสุมลูกนี้มันหนักอยู่นะ" "หรือจะลองคิดอย่างที่พี่คุณว่าอีกทีไหม" "บางทีถ้าไม่ต้องทำเป็นหมู่คณะ คุณอาจจะชอบงานแบบนั้นก็ได้" "จริงๆผมช่วยคุณได้นะ" "ผมไม่ได้จะเป็นลูกค้าคุณ แต่ผมหาลูกค้าให้ได้ ถ้าเป็นคนวัยเดียวกับผม ไม่แก่หง่อมแบบเพื่อนพ่อคุณก็ดูไม่น่าทำใจยากเท่าไหร่มั้ง" เอ่ออออ สาบานได้ว่าถ้าเราเป็นนางเอกจะหยิบมีดมาจิ้มพุงอีตาบ้านี่ให้ตายไปเลย ทำเหมือนหวังดี...แต่มันประสงค์ร้ายชัดๆ เลวร้ายเกินไปแล้ว อยากรู้จริงอยากรู้จัง...ว่าถ้าเกิดนางเอกสิ้นคิดยอมทำตามที่ดาวิษแนะนำจะไปขายตัวจริงๆ ดาวิษจะทำยังไง เฮอะ!!! คือ...จะบอกยังไงดีคะ เราว่าพระเอกเป็นคนจิตผิดปกตินิดๆ(หรือเปล่า?) กลั่นแกล้ง บีบคั้นลวิตราาทุกทาง แต่พอภวินท์ผู้ช่วยของเขาทำท่าว่าสงสารลวิตรา และดูจะสนิทสนมกันดี เขาก็เกิดอาการขวาง...แบบน่าหมั่นไส้มาก... "ห้ามเด็ดขาด" "ห้ามอะไร" "ห้ามสนิทกับผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเรื่องระหว่างพี่วินกับคุณพิชามญชุ์มีปัญหาแน่" "ทำไม ดาบคิดว่าคุณลิ่วจะทำอะไร" "คุณลิ่วไม่ทำ ผมนี่แหละจะทำ ขีนพื่วินสนิทกับคุณลิ่วมาก ผมนี่แหละที่จะแฉทุกอย่างให้คุณพิชามญชุ์รู้ ดูก็รู้ว่าเขารักคุณลิ่วมาก ถ้าได้รู้ว่าพี่วินเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการฮุบร้านนี้ พี่วิินคิดว่าคุณพิชามญชุ์จะเป็นยังไง" "นี่...นี่ดาบขู่พี่เหรอ" "พี่วินรู้อยู่แล้วว่าผมขู่หรือเปล่า" "เคยมีคนบอกไหมว่าดาบเป็นคนนิสัยแย่มาก"...ดีค่ะดี ด่าอีก เอาให้สำนึกไปเลย พี่วินสู้ๆ "เคย ผมไม่โกรธ คนเรามีสิทธิ์พูดความจริง"...เอ่อ...ไม่รู้จะเอายังไงกะคนแบบนี้ดี  ฟาดหัวฟาดหางกับภวินท์ไม่พอ ยังมาฟาดงวง ฟาดงากับลวิตราอีก เอ่อ...พระเอกเราก็เป็นคนนะคะ เพียงแต่ร้ายกาจมากๆเท่านั้นเอง เลยไม่รู้จะใช้คำไหนอธิบายอาการแบบนี้ดี แหะๆ "ทีหลังห้ามคุณเจอพี่วินลับหลังผมเด็ดขาด ห้ามคุณอ่อย ห้ามคุณจีบ ห้ามคุณชอบพี่วินด้วย" "ก็ได้...แต่ถ้าพี่วินเป็นฝ่ายอ่อยฉัน จีบฉัน ชอบฉัน คุณไม่มีปัญหาใช่ไหม" "มีแน่! อย่าได้คิดลองดีกับผมนะคุณลิ่ว ผมขอสั่งให้คุณอยู่ห่างจากพี่ิวิน ห้ามยุ่งเด็ดขาด"  อย่าว่าแต่กับผู้ใหญ่อย่างภวินท์กับลวิตราเลย แม้แต่เด็กน้อยโมกุลลูกชายของพิชามญชุ์ก็ถูกขวางเหมือนกัน โทษฐานที่เป็นเด็กผู้ชายและยังบังอาจเป็นที่รักของน้าลิ่วด้วย!!! มันเกรียนเกินไปแล้วนะ...ส่วนเรื่องการแก้แค้นเอาคืน ดาวิษก็ยังทำต่อไป แต่ดูเหมือนกรรมมันจะตามสนองพ่อลูกคู่นั้นเพราะผลกรรมที่ตัวเองทำไว้ซะมากกว่า...เฮ่ออออ อ่านจบ...ได้มีโอกาสอ่านชุดรัก...ร้าย เรื่องนี้เรื่องที่สองแล้วค่ะ...เอ่อ ดูแล้วดราม่าผิดหูผิดตานะคะ ที่รีวิวมานี่ยังไม่ได้เศษเสี้ยวของความรันทด ความร้ายกาจของตัวละครเลยค่ะ อ่านไปอ่านมา น้ำตาไหลพรากเลยนะคะ สงสารนางเอกมากที่โดนคนในครอบครัวทำร้ายกันอย่างนั้น เนื้อหา...เล่าฉากปัจจุบัน สลับกับเรื่องราวในอดีต ที่ค่อยๆเผยปมออกทีละนิดๆ ตื่นเต้นดีค่ะ แหม...แต่พระเอกเรื่องนี้เลวร้ายสุดๆ (ตั้งแต่อ่านงานของภัสรสามาดูเหมือนคนนี้จะเลวสุดนะ แหะๆ) เกรียนมากด้วย อยากเกลืียดพระเอกนะคะ แต่ก็เกลียดไม่ลง บางทีความเกรียนมันก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของดาวิษนะคะ (หรือว่าจขบ.จะอินจัดคิดว่าตัวเองคือนางเอกอีกแล้ว) คืออ่านๆไป สงสารนางเอก บางทีก็อยากบ้องหูดาวิษสักทีดูเหมือนกัน โทษฐานที่เกรียน กวนได้ชวนโมโหมาก ออกมาทีไร เรียกโทสะได้ทุกทีสิน่า  ถึงจะมีฉากเรียกน้ำตา เรียกความสงสารให้กับพระเอกอยู่บ้างก็เถอะนะ ส่วนนางเอก...ไม่มีอะไรจะพูดถึงมากเท่าไหร่(อ้าว???) คือว่าเธออดทนดีค่ะ แต่ก็ไม่ไร้ศักดิ์ศรี มีช่วงเข้มแข็ง มีช่วงอ่อนแอให้เห็น คือสู้กับพระเอกได้สูสีค่ะ ยังอดคิดไม่ได้ว่าถ้าคุณหนูลิ่วตอนเป็นเด็กไม่ได้เจอสองแม่ลูกคู่นี้ จะกลายเป็นคุณหนูลิ่วตอนโตแบบไหนกัน เพราะถ้าลำพังพ่อที่เลี้ยงมาแบบนั้นไม่น่าจะทำให้คุณหนูลิ่วแตกต่างจากพี่ชายได้มากนักหรอกค่ะ ชอบคู่รองมากเช่นกัน...ภวินท์กับพิชามญชุ์ แล้วก็หนูน้อยโมกุล เรียกได้ว่าออกมาสร้างสีสันและเติมเต็มให้เรื่องนี้ไม่หนักมากเกินไปกับความแค้นของดาวิษ แต่ก็มีแอบดราม่าเล็กๆเหมือนกันนะคะคู่นี้ ชอบค่ะชอบ...อยากเห็นโมกุลตอนโตเป็นหนุ่ม...ว่าแต่ว่ามีโครงการจะเขียนอีกสักยี่สิบปีข้างหน้าไหมคะ ฮา...  เกลียดมากสุดๆ ก็พี่ชายนางเอกนี่ล่ะค่ะ คนอะไรเลวไม่มีที่ติดเลย ไร้สติ ไร้สามัญสำนึก ไร้ความกตัญญู คือ...ตอนแรกๆก็เกลียดพ่อนางเอกด้วยนะ แต่พอท้ายๆโดนกรรมตามทันเจอลูกชายทำแบบนั้นใส่ ก็อดที่จะสงสาร เห็นใจไม่ได้...แต่กับพี่ชายนางเอกนี่ มันเกินจะทนค่ะ รับไม่ได้อีกแล้ว สรุปคือ...ชอบค่ะ...ใครที่อยากเสพงานดราม่า มีการเคียดแค้นชิงชัง รวมไปถึงความโรแมนติกด้วย ก็ลองดูค่ะ 
อยู่ในคิวอ่านเช่นกัน ไม่ค่อยเห็นพี่อ้น (ภัสรสา) เขียนแนวนี้ น่าลองมากๆ
ในชุดนี้ ชอบปกเรื่องนี้ที่สุดแล้วครับ โดย: อุ้มสม
 วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:18:34:09 น. สุขสันต์ วันสงกรานต์ ครอบครัวสำราญ เดินทางปลอดภัย สนุกสนานเบิกบานใจ เนื่องในเทศกาลปีใหม่ไทยกันทุกๆคนนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะเยี่ยมชมกันที่บล๊อกของเราค่ะ ห้องสมุด เพื่อสุขภาพ แม่ตั้งครรภ์ ทารกแรกเกิด เด็กโต โดย: น้องเมย์น่ารัก
วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:22:27:37 น.ฮิ้ววว ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ
อ่านไปก็ใจตุ้มๆ ต่อมๆ ไป จะชอบไหมนะ จะทนนังดาได้จนจบหรือเปล่า อ่านรีวิวจบแล้วโล่งใจมาก และปลื้มมากค่ะ  เรื่องนี้นี่ 80% ของฟีดแบ็ค จะเอนเอียงไปหาพ่อวินกับน้องโมค่ะ ฮาา คนเขียนเข้าใจ เพราะคนเขียนก็เขียนพี่วินกับน้องโมมาปลอบใจตัวเองตอนเขียนโดยเฉพาะเลยค่ะ  จริงๆ นายลู่มีข้อดีนะคะ... คือ ถ้าไม่มีนายลู่ เรื่องนี้คนที่ร้ายที่สุดจะกลายเป็นพระเอกทันทีค่ะ เอิ๊กกกก มีนายลู่ไว้ พระเอกจะได้ดูดีขึ้นมานิดนึง (เหรอ?) ขออนุญาตเอาลิงก์ไปแปะเพจ และแปะที่เว็บด้วยนะคะ  โดย: ภัสรสา (สายลมโชยเอื่อย
) วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:23:44:23 น.เรื่องนี้พลอยอ่านไปด่านางเอกไป แบบ ทำไมยอมพี่ชายแบบนั้นทั้งๆ ที่รู้นิสัยกันดี น่าเอาไม้เบสบอลไปแพ่นกบาลสักที! ฮึ่ย ขัดใจ!
เป็นพลอยคงแจ้งตำรวจมาจับพี่ตัวเองเข้าคุกสักสิบปีไปเลย จะได้ไม่ออกมาผลาญเงิน 555 เราว่าพ่อนางเอกก็...โนคอมเม้นอะ เรื่องเหมือนจะบอกว่ารักลูกสาวมากเพราะเป็นลูกหลง แต่เอาจริงๆ ฮีก็ดูเข้าข้างลูกชายมากกว่า ส่วนพระเอกเราว่ามันมีประเด็นให้แค้นก็จริง ชอบตรงเกรียนนะ แต่ตงิดๆ นิดนึงตรงแบบ เวลาพระเอกจะเอาข้อมูลอะไรของใครมันดูง่ายเวอร์ - - ส่วนตัวชอบคู่ภวินท์กับพิชา แล้วก็น้องโมกุลค่ะ น่ารักดี โดย: Feryzist
วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:5:46:04 น.อ่านรีวิวจบ อยากจะพุ่งตัวไปร้านหนังสือทันที
ชอบเสพดราม่าค่ะ แนวจำเลยรักเนี่ยชอบเลย แต่ขอแบบทำร้ายด้วยวาจาเชือดเฉือนนะ อย่าทำร้ายร่างกาย อันนี้รับไม่ได้ ที่สำคัญ เล่มนี้หนามากๆ อ่านเพลินแน่ๆ โดย: hiroko
วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:10:18:44 น.อยู่ในคิวอ่านแล้วค่ะ จากค่าย ก็ไม่ได้คาดว่าจะร้ายอะไรมากมาย
แต่อ่านรีวิวแล้ว น่าจะมากกว่าที่คิด คงได้ลัดคิวอ่านเร็วๆนี้ โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:12:37:09 น.bloggangน่าจะมีระบบแบนได้แบบเฟสบุค
คนหน้าหนาแบบน้องเมย์น่ารักจะได้ทำแบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้ โดย: รินบุญญา
วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:13:47:58 น.เอ่อ มีอะไรหน้าหนากันหรอคะ เราพลาดอะไรไปป่าว
 เรื่องนี้พี่เพิ่งอ่านจบไปเองค่ะน้อง Aneem อ่านจบบอกไม่ถูก 5555 โดย: Sab Zab'
วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:19:43:56 น.หะ โหด จัง
ซื้อมาแล้ว ยกเซตด้วย อะเจ้ยยยยยยย ทำใจแป้บ ค่อยแงะมาอ่าน  โดย: Pdจิงกุเบล
วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:21:00:51 น.คุณรินบุญญา...ถึงจะดาร์กไปหน่อย แต่ว่าก็ยังไม่ทิ้งคอนเซ็ปต์แจ่มใสนะคะ
 คุณอุ้มสม...อ่านไวๆนะคะ พี่จะรออ่านรีวิวค่ะ ส่วนปกพี่ว่าไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องสักเท่าไหร่เลย  คุณภัสรสา...ดีใจที่มาเยี่ยมเยียนค่ะ เป็นกำลังใจให้สำหรับงานชิ้นต่อไปนะคะ ขอบคุณที่มาชี้ให้เห็นข้อดีของนายลู่ค่ะ พอคิดตามก็...อืมมม จริงด้วย เพราะไม่งั้นพระเอกจะเป็นคนที่จขบ.เกลียดทันทีเลย โทษฐานทั้งร้าย ทั้งเกรียน  คุณFeryzist...ชอบคู่รองด้วยเช่นกันค่ะ น่าีร๊ากกกก  คุณhiroko...เชียร์ให้ลองอ่านค่ะ  คุณฟ้าใสฯ...ดูดาร์กกว่าเซ็ตอื่นๆของแจ่มใสแบบผิดหูผิดตาเลยค่ะ แต่ก็ัยังไม่ถึงกับสุดๆ  คุณรินบุญญา... คุณSab Zab'...รออ่านรีวิวนะคะ อยากรู้จังที่บอกไม่ถูกนี่เป็นยังไง คุณPdจิงกุเบล... โดย: Aneem
วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:10:57:57 น.หลังจากห่างหายงานของผู้เขียนไปนาน อยากอ่านเรื่องนี้ค่ะ
โดย: ชบาหลอด
วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:22:48:00 น.มาสำรวจแนวเรื่องและความคิดเห็นค่ะ
โดย: prysang IP: 49.230.162.216 วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:12:49:41 น.
|
Aneem
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] ปีนี้+++ตั้งเป้าไว้ว่าจะพยายามซื้อหนังสือให้น้อยลง...แต่จะอ่านของเก่าที่ดองอยู่ให้มากขึ้น...จำทำได้มั้ยนะ!!! Friends Blog
Link |
||||||||||||
...ก้าวแล้วล้มไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่...
อ่านจากรีวิวแล้วมันดาร์กจัง ไม่ คสดร สักหน่อย
อ้อ ชุดนี้ยังไม่เคยอ่านเลยสักเล่ม