ปลื้มใจและทิวต้องตกกระไดพลอยโจนร่วมเดินทางไปกับคณะฮันนีมูนที่เกาะไกวัล เพราะเห็นแก่ตั๋วเครื่องบินฟรีที่ยอดขวัญและทักข์พี่สาวและน้องชายของปลื้มใจและทิวได้รับมาจากการแข่งขันตอบปัญหาในวันที่ไปจดทะเบียนสมรส

ปลื้มใจมีงานที่จะต้องไปถ่ายรูปบ้านเศรษฐีหนุ่มอย่างบูชิตที่เกาะไกวัล ส่วนทิวนั้นนัดกับแฟนสาวรุ้งพรายว่าจะไปหาที่เกาะเช่นกันเมื่อคู่สมรสตัวจริงไม่อาจจะเดินทางไปได้ ปลิ้มใจและทิวเลยต้องสวมรอย เป็นคุณยอดคุณทักข์เพื่ออาศัยตั๋วฟรีไปเกาะไกวัล

แต่...พอไปถึงแล้วแทนที่จะได้แยกย้ายกันไปตามที่ใจปรารถนาก็ไม่สามารถทำได้เพราะทางโรงแรมได้จัดโปรแกรมทัวร์ให้คู่ฮันนีมูนแน่นเอี้ยด ทั้งคู่จำใจต้องรับบทคู่สามีภรรยาและแอบหาทางออกมาจัดการเรื่องงานและเรื่องหัวใจตัวเองตลอดสิบวันที่พักที่นั่น แถมทั้งคู๋ยังแสดงออกถึงอาการไม่ลงรอยกันอย่างหนักด้วย...แล้วสิบวันจะเป็นยังไงเนี่ย???

"ชุดนอนไม่เร้าใจอย่างนี้ ผมไม่มีอารมณ์หรอกคุณ"

"ผู้ชายอย่างคุณนี่นะ ใครยอมเป็นแฟนด้วย ไม่ตาบอดก็สติไม่ดี"

"โธ่ ก็ลองคุณเป็นแฟนผมสิ"

"อยากจะเป็นตายละ"

"ทำไม ผมมันไม่ดีตรงไหน"

"ปากร้าย ใจร้าย ชอบหาเรื่อง อ้อ...ใช่...ใช่...แล้วคุณก็ชุ่ยมาก ใช้สบู่ ยาสระผม ยาสีฟันของฉัน ไม่เคยปิดฝาเลย"

อ่านจบ...เรื่องนี้น่ารักมากค่ะ เคยดูละครเมื่อนานหลายปีมากแล้ว จำได้ว่าตอนเป็นละครก็น่ารักมากทิวเป็นพระเอกที่ปากร้ายใจดี กวนๆ ชอบยั่วโมโหแต่พอมีเรื่องเดือดร้อนก็เป็นที่พึ่งพา พักพิงได้อย่างน่าอบอุ่นปลื้มจิตปลื้มใจทุกครั้งที่ใช้ทิวค่ะ เอ๊ย...ไม่ใช่ๆๆๆ ส่วนนางเอกอย่างปลื้มใจที่ตอนแรกไม่ค่อยจะถูกชะตากับพระเอกเท่าไหร่ก็ลุยๆ ไม่เป็นนางเอกง่อยที่อะไรก็ไม่ได้ อะไรก็ไม่ไหว เธอแกร่งพอตัวค่ะ ชื่นชมๆ ยิ่งตอนท้ายๆเรื่องยิ่งสนุกตอนที่พ่อนางเอกเข้าใจว่าพระเอกนางเอกเป็นแฟนกันจริงๆ ละครที่น่าจะจบไปตั้่งแต่อยู่ที่เกาะก็ต้องมาแสดงกันต่อที่กรุงเทพอีก เอาเป็นว่าเป็นนิยายที่สนุก น่ารักอ่านได้เพลินเรื่องนึงเลยค่ะ