Group Blog All Blog
|
30>>>เคหาสน์ร้อยรัก...ลีฬวรา  เคหาสน์ร้อยรัก...ลีฬวรา...เรื่องนี้ผีไม่น่ากลัว แต่...ฮา  พราวพิรุณ...สาวสวยลูกคนเล็ก ที่ไม่ว่าจะหยิบจับธุรกิจอะไรก็ไม่เคยสำเร็จสักอย่าง จนกลายเป็นแรงกดดันว่าการเริ่มต้นครั้งนี้เธอจะต้องประสบความสำเร็จให้ได้...แล้ววันหนึ่งก็ได้รับมรดกจากคุณย่าใหญ่เป็นบ้านโบราณสมัยรัชกาลที่หก ริมฝั่งแม่น้ำ เมื่อเดินทางมาดูมรดกแล้ว ก็เลยคิดอยากจะดัดแปลงให้เป็นบูติกรีสอร์ตเก๋ๆดู...แถมขากลับกรุงเทพฯระหว่างทางยังไปเจอบ้านที่สร้างในยุคเดียวกันอีกหลัง ด้วยความติดอกติดใจ นางเอกของเราก็เลยไปขอเจรจาซื้อบ้านหลังนั้นซะเลย...ย้ำ...ซื้อเฉพาะตัวบ้านนะคะ แล้วจะยกบ้านหลังนี้ไปไว้บนที่ดินผืนเดียวกันกับตัวบ้านที่เป็นมรดกของเธอ...เจ้าของบ้านก็ดันขายง่ายๆซะด้วย ในที่สุดพราวพิรุณก็ได้บ้านคุณหลวงมาครอบครองอีกหลัง... ธีรธรรศ...ช่างภาพหน้าโหด (เอ่อ...คาดว่าจะเหมือนโจรมาก เพราะเจอกันครั้งแรก นางเอกคิดว่าเป็นโจร) ไปทำงานต่างประเทศแป๊บเดียว...กลับมาถึง บ้านทั้งหลังหายไป...น้องชายของเขาสวมรอยเป็นเจ้าของบ้านขายบ้านของเขาให้กับพราวพิรุณไปซะแล้ว...วุ่นล่ะสิงานนี้...แค่พล็อตนี้ก็ฮาแล้ว ยังมาเจอผีบรรพบุรุษของทั้งฝ่ายพระนางที่ไม่ยอมไปผุดไปเกิดอีก...ฮาค่ะฮา  ก่อนที่บ้านของพระเอกจะโดนน้องชายขายไป...ก่อนหน้านั้น พระเอกนางเอกเค้าเจอกันแล้วนะคะ ในวันที่นางเอกมาดูบ้านที่ได้รับมรดกนั่นแหละ...แต่นะ...เจอกันแบบดีๆ มันก็ไม่ใช่ มันต้องมีปะทะคารมกันบ้างถึงจะสนุกสิ  "คนร้าย! พูดออกมาได้ไม่อายปาก"...."นี่! ลองใช้สมองคิดดูนะ ถ้าคุณยังพอมีอยู่บ้าง ว่าสาวสวยรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นอย่างพวกฉัน กับผู้ชายหน้าโจรไว้หนวดเคราหนาเป็นป่าดงดิบอย่างคุณ ฝ่ายไหนควรจะต้องกลัวมากกว่ากัน แล้วขอบอกนะว่า ไอ้หนวดเครารกหูรกตาเนี่ยไม่ได้เท่อะไรเลย แถมยังทำให้ความหล่อลดน้อยลงไปสามสิบเปอร์เซ็นต์ด้วย" หลังจากนั้น...ก็สงครามน้ำลายกันพักนึงล่ะค่ะ...แต่ที่แสบไม่แพ้กัน...ก็คือคารมของพระเอก ที่ทิ้งท้ายไว้ให้นางเอกก่อนจากกัน... "ผมจะบอกอะไรให้ด้วยความหวังดีนะครับคุณผู้หญิง นิสัยขี้วีน ขี้โวยวาย ทำให้ความสวยลดลงสี่สิบเปอร์เซ็นต์เลยรู้ไหม" ยิ่งพอมารู้ว่าตัวเองโดนน้องชายสวมรอยขายไปแล้ว...ก็ไปตามหาคืน...แต่ปรากฏว่าตัวบ้านเก่ามากจนไม่สามารถจะเคลื่อนย้ายได้อีกแล้ว...สุดท้ายเลยต้องแก้ปัญหาด้วยการร่วมเป็นหุ้นส่วนของรีสอร์ตซะเลย...ไม่ใช่แต่พระเอกหรอกนะคะ...ที่ลำบากใจ หลวงชำนาญวานิชและบรรดาบ่าวไพร่คนสนิท บรรพบุรุษของธีรธรรศที่ไม่ยอมไปผุดไปเกิด แถมยังรักบ้านหลังนี้สุดใจขาดดิ้นก็ทรมานยิ่งกว่า...เพราะบ้านดันตกไปเป็นของของคนอื่น...และใครที่ว่านั้น ก็เป็นเหลนของขุนพิทักษ์วารีคู่อริตั้งแต่สมัยยังเป็นคน...ฐานะที่เป็นเพียงแค่คน เอ๊ย วิญญาณอาศัย ทำใ้ห้คุณหลวงเจ็บช้ำน้ำใจยิ่งนัก เลยคิดจะเอาเหลนของศัตรูมาเป็นเหลนสะใภ้ซะเลย... พราวพิรุณถือว่าธีรธรรศเป็นรอยด่างพร้อยของรีสอร์ต ฉายาแมลงสาบที่มอบให้นั้นไม่ใช่ว่าจะให้ใครได้ง่ายๆนะคะ...เพราะพระเอกนอกจากจะมีหนวดเหมือนแมลงสาบแล้ว เธอว่ายังหน้าด้านหน้าทนไล่ยังไงก็ไม่ไป ประเภทฆ่ากี่ครั้งก็ไม่ตาย รีสอร์ตเพิ่งเปิดตัวใหม่...แต่แทบจะไม่มีใครมาพัก...คือ...มาก็มาไม่ถึง เพราะเจอผีคุณหลวงกับลูกสมุนคอยดักทางหลอกหลอน จนร้อนถึุงผีท่านขุนเจ้าของที่ต้องไปเจรจา เอ่อ...แบบขู่ๆ ให้เข้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านตัวเองได้ แต่ก็จำกัดเขตแดน แหม...อาศัยเขาอยู่นี่นา...เมื่อรีสอร์ตทำท่าว่าจะไปไม่รอด ค่าน้ำค่าไฟ เงินเดือนคนงาน จิปาถะ...พราวพิรุณเลยเขียนจดหมายเรียกเก็บค่าน้ำ ค่าไฟ จากหุ้นส่วนอย่างธีรธรรศ...แต่มีหรือที่เขาจะยอมจ่าย เพราะมันมากเกินไป พอโดนตัดน้ำตัดไฟ...พระเอกหน้าโหดเลยโชว์ซิกแพกนุ่งผ้าขาวม้ากระโดดน้ำในสระโชว์ซะเลย...  "เสื่อม! เสื่อมจริงๆ หน้าของคุณเนี่ยทำด้วยอะไรมิทราบ ถึงได้ด้านทนเสียขนาดนี้ รู้ไหมว่าที่รีสอร์ตของเรามีแขกระดับไหนมาพักกัน ถ้าเขามาเห็นคุณแก้ผ้าอาบน้ำแบบนี้จะรังเกียจขนาดไหน ดีไม่ดีจะทำให้ฉันกับรีสอร์ตพลอยขายขี้หน้าไปด้วย"..."แล้วที่สำคัญเนื้อตัวคุณสกปรกจะตาย ยังจะกล้าลงไปเล่นน้ำอีก ไม่กลัวทำให้น้ำแถวนี้เน่าหรือไง ถ้าพวกปลามันเกิดตายขึ้นมาเป็นบาปมหันต์เลยรู้ตัวหรือเปล่า นี่!ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง" "โห ด่าเป็นชุดเลย นี่คุณไปเก็บกดอะไรมามิทราบครับคุณพราว" "ยังมีหน้ามาย้อนฉันอีกนะ จะบอกให้เอาบุญ คนดีๆฉันหมายถึงคนมีการศึกษาน่ะ ไม่ทำตัวอุบาศว์ มาอาบน้ำเย้ยฟ้าท้าดินแบบคุณหรอกนะ" เหอๆๆๆ หลังจากนั้นก็ปะทะคารมกันอีกยกใหญ่ๆล่ะค่ะ...แต่...ยังไม่หมด...ดูเหมือนนางเอกของเราปากไวก็จริง แต่...สู้พระเอกไม่ได้ ที่พูดมาทีเหมือนนักมวยปล่อยหมัดน๊อกค่ะ  "ผมชักจะสงสัยแล้วสิว่า การที่คุณมายืนด่าผมปาวๆเนี่ย เป็นแค่เรื่องบังหน้า จะบอกอะไรให้เอาบุญนะครับ ผู้หญิงดีๆ ผมหมายถึงที่ได้รับการอบรมสั่งสอนเป็นอย่างดี ไม่ต้องมีการศึกษาก็ได้ เขาไม่มายืนดูผู้ชายอาบน้ำหรอกคร้าบ"..."นี่ผมกำลังจะขึ้นจากน้ำแล้วนะ ช่วยหันไปมองทางอื่นหน่อยนะครับถ้าไม่อยากเป็นตากุ้งยิง" "อ๊าย...ไอ้บ้า" "ไอ้นิสัยลามกจกเปรตเนี่ย ทำให้ความสวยลดลงห้าสิบเปอร์เซ็นต์เลยนะครับ เฮ้อ...เสื่อมจริงๆ" ศึกภายในระหว่างหุ้นส่วน แล้วยังจะผีบรรพบุรุษของทั้งสองฝ่ายที่ต่างก็เป็นศัตรูกัน ก็ว่าหนักแล้ว...ยังจะมีศึกนอกเข้ามาอีก เมื่อมีคนหวังจะฮุบบ้านทั้งสองหลัง...แล้วอย่างนี้ธีรธรรศกับพราวพิรุณ คุณหลวงกับท่านขุน จะร่วมมือร่วมแรงร่วมใจกันรักษาบ้านอันเป็นที่รักไว้ได้มั้ยเนี่ย... อ่านจบ...ฮาค่ะ อ่านไปหลุดหัวเราะไปหลายครั้ง...คือปกติไม่ค่อยจะอ่านนะคะเรื่องผีๆเนี่ย แต่เรื่องนี้ขอบอกว่า ผีก็ผีเถอะ ออกมาทีไรขำกับฉากคนแก่ทะเลาะกันทุกทีสิน่า... พระเอก...นึกว่าจะไม่มีฉากถอดรูปเงาะออกซะแล้ว...อ๊ะ...เรื่องไว้หนวดเคราเป็นป่าดงดิบนี่ มันมีที่มานะคะ ซาบซึ้งทีเดียว พ่อคุณเอ๊ยนอกจากจะกล้ามใหญ่ เอ๊ย...แข็งแรง ทนทาน (แต่ดันแพ้ถั่ว จนเกือบตายแล้วมั้ยล่ะ) เขานี่แหละที่ทำให้รีสอร์ตรอดพ้นวิกฤตมาได้ เก่งค่าาาา  นางเอก...เธอวีน เหวี่ยง แต่...ไม่รู้ทำไม อ่านแล้วเกลียดเธอไม่ลง ลึกๆแล้วเธอเป็นคนดีนะคะ ขี้สงสารด้วย กลัวบาปกรรม...ยิ่งตอนที่โดนพระเอกบังคับให้เรียกว่าที่รักขานี่อย่างฮาค่ะ แบบ...ต้องเรียกหวานๆ ทั้งๆที่แทบจะบีบคอกันตาย ตัวร้าย...มาแปลก แหวกแนวค่ะ ตอนแรกๆก็คิดว่าแค่ร้ายๆ โลภๆ แบบธรรมดา แต่ที่ไหนได้...ฮีน่ากลัวกว่านั้นเยอะ ส่วนบรรดาผีๆ...ขนาดทำน่ากลัวหลอกคน คนเขียนยังเขียนซะจนคนอ่านอ่านแล้วแอบคิดว่าน่ารักนะ มีฉากควักไส้ ควักลูกกะตา...แต่ไม่รู้บรรยายยังไง คนอ่านไม่กลัวเลยค่ะ... อย่าคิดว่าเรื่องนี้จะมีแต่ความฮานะคะ...สาระก็มีแฝงไว้อยู่บ้าง เช่นเรื่องการทำธุรกิจของนางเอก ที่ใจร้อน ไม่ค่อยศึกษาข้อมูล จนเกือบจะผิดพลาด ล้มเหลว สรุปแล้วชอบมากค่ะเรื่องนี้ ไม่ได้คาดหวังอะไรไว้ เพราะไม่เคยอ่านงานของคนเขียนมาก่อน...แต่หลังจากที่ได้อ่านเรื่องนี้แล้ว คาดว่าถ้าเห็นชื่อคนเขียนอีกก็คงไม่พลาดที่จะหยิบผลงานอื่นๆมาอ่านแน่ค่ะ 
ผีไม่น่ากลัว
น่าสนใจค่ะ
โดย: polyj
 วันที่: 25 เมษายน 2557 เวลา:8:24:12 น.น่าอ่านตรงผีแต่ไม่น่ากลัวนี่แหละค่ะ
ปกติแพ้นิยาย ผี แฟนตาซี แต่ผีฮาๆ น่าอ่อน ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า   โดย: lovereason
วันที่: 25 เมษายน 2557 เวลา:15:01:55 น.น่าสนุก ตรงโดนขโมยบ้านไปขายเนี่ยละค่ะ
 โดย: Prophet.doll Oui+ (Pdจิงกุเบล
) วันที่: 25 เมษายน 2557 เวลา:15:53:16 น.คุณPolyj...คุณหวานเย็นฯ...คุณlovereason...ยืนยันค่ะ ว่าผีไม่น่ากลัวเลย มีแต่ความฮา ความน่ารักค่ะ
 คุณPdจิงกุเบล... คุณอุ้มสม...เชียร์ให้อ่านไวๆค่ะ  โดย: Aneem
วันที่: 25 เมษายน 2557 เวลา:20:09:49 น.ดูน่าสนใจ แต่ไม่เคยอ่านงานของนักเขียนคนนี้เลยค่ะ
โดย: Serverlus
วันที่: 26 เมษายน 2557 เวลา:23:01:08 น.หรือต้องรื้อที่ดองไว้ขึ้นมาอ่านซะแล้ว
ขอบคุณค่ะ โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
วันที่: 27 เมษายน 2557 เวลา:16:42:53 น.สวัสดีค่ะคุณ Aneem
ต้องขอบคุณที่ให้คอมเมนต์เกี่ยวกับ เคหาสน์ร้อยรัก ที่จริงไม่ค่อยถนัดแนวคอมเมอร์ดี้เท่าไร และเพิ่งเคยเขียนสองเรื่องคือ เคหาสน์ร้อยรัก กับรักต่างรส โดยมากจะเขียนแนวอื่นมากกว่า แต่ว่าด้วยพล็อตและคาแร็คเตอร์ของตัวละครเรื่องนี้จัดเต็มมาก ๆ เลยเขียนง่ายค่ะ จนบางทีรู้สึกว่าตัวละครเรื่องนี้นิสัยแบบสุดขั้วเกือบหมด พระเอกที่ปกติสุดเลยดูเด่นขึ้นมาซะอย่างนั้น ป.ล.คนแต่งรักก๊วนผีของเรื่องนี้มากจริง ๆ ค่ะ แต่ละตนล้วนเป็นผีบ้าผีบอจริง ๆ -__-' โดย: ลีฬวรา IP: 58.8.245.206 วันที่: 28 เมษายน 2557 เวลา:12:05:16 น.
คุณServerlus...ลองหาอ่านดูค่ะ
 คุณพุดน้ำบุศย์...  คุณลีฬวรา...ขอโทษนะคะ ที่จำเรื่องรักต่างรสไม่ได้ เค้าเคยอ่านแล้วนี่นา  แนวอื่นยังไม่เคยอ่านค่ะ แต่แนวนี้ฮาดีนะคะ ชอบค่ะชอบ โดย: Aneem
วันที่: 28 เมษายน 2557 เวลา:19:54:11 น.อยากอ่านเลยค่ะ
โดย: chu IP: 114.109.13.4 วันที่: 4 พฤษภาคม 2557 เวลา:11:29:29 น.
|
Aneem
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] ปีนี้+++ตั้งเป้าไว้ว่าจะพยายามซื้อหนังสือให้น้อยลง...แต่จะอ่านของเก่าที่ดองอยู่ให้มากขึ้น...จำทำได้มั้ยนะ!!! Friends Blog
Link |
||||||||||||
...ก้าวแล้วล้มไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่...
