คนเรามีขึ้นมีลง

หลังคอนเสิร์ตเสิร์ตวีคfeaturing with our friends

สองหนุ่มในบ้านคืนนี้อารมณ์ผิดกันไกล
ทีป์ชลิต หนุ่มที่ได้รับคำติอย่างแรงมากตลอด แม้จะยืนปากเหวเป็นครั้งแรก แต่กลับได้ความเชื่อมั่นในตัวเองคืนกลับมากมายจากการได้รับตุ๊กตาทอง


แต่กับแม็ค เป็นคนประเภทยิ่งอ่อนไหวกับความผิดพลาดของตัวเอง
มีโชว์สองโชว์แต่ทั้งสองโชว์นั้นดันเป็นเพลงที่ต้องยืนหยัดด้วยตัวเองมากกว่ารับความช่วยเหลือจากเพื่อนที่มาfeaturing
แล้วเพลงแบบนี้ก็ดั๊นมาตกกับคนที่ร้องเพลงได้อ่อนนิ่มประมาณหนึ่ง
มันก็เลยเหมือนเกินการรับมือได้ของแม็ค




เสียงเปียโนที่แม็คเล่นตอนกลับถึงบ้าน บ่งบอกความรู้สึกได้ดี เกรี้ยวกราดได้อีก เป็นการเก็บความผิดพลาดไว้กับตัวเองอีกตามเคย
เป็นคนที่เหมือนจะเข้มแข็ง แต่ก็ไม่แกร่งเท่าที่คิดจริงๆ



แล้วทีก็สมกับที่บอกมาเสมอว่าตัวเองเป็นคนเก็บรายละเอียดของเพื่อน
ก็เลยมองเห็น และปลอบใจในแบบแฟร์ๆดี แถมจังหวะลงเป๊ะจนเหลือเชื่อ


เมื่อแม็คแทบแหกปากร้องเพลงตอนอยู่ในห้องน้ำด้วยกัน
~ร้อนหรือหนาวเท่าไร ทุกข์หรือสุขแค่ไหน อยากจะขอบอกเธอไว้ ฉันจะรักษามันอย่างดี~

ทีเลยออกปากมาว่า “ทีอย่างนี้ร้องดังเชียว”
แมคถึงได้หลุดความในใจที่กังวลมาตลอดตั้งแต่ในฮอลล์ออกมา “วันนี้แม็คร้องเบาว่ะ” แล้วถามเหมือนย้ำ “ใช่เปล่า ฟิลไม่ถึงด้วย”
ทีก็ตอบตรงไปตรงมา “นายนิ่งไปหน่อย”
“ไม่ว่าเป็นเรื่องของอารมณ์ หรือการสื่อสารบนเวที...มันนิ่งไปใช่เปล่า” แม็คขอความเห็น
“แต่เราก็ชอบช่วงที่นายเล่นกับคนดู” ทีให้กำลังใจ “เราก็ทำไมได้เหมือนนาย ให้คนดูโบกมือได้ บอกแล้วเวลาดูแม็คอ่ะ มันคือความรีแล็กซ์ รีแล็กซ์”


ทีปลอบใจเพื่อนไปแปรงฟันไป
สิ่งหนึ่งที่เห็นในตัวทีแล้วก็ชอบมากก็แบบนี้ล่ะ
เป็นคนไม่ซ้ำเติมใคร ให้กำลังใจโดยการส่องข้อดีในตัวให้เจ้าของได้เห็นให้ชัดขึ้น
แถมเวลาวิจารณ์ก็ตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม ไม่ปล่อยผ่าน


“แต่ว่านะแม็ค ช่วงที่นายร้องช่วงที่ดีที่สุดน่ะ ซานิร้องไห้ด้วย” ทีแทบขนเอากำลังใจให้เพื่อนเต็มกระบุง


ชมให้กำลังใจไว้ แล้วทีก็เริ่มให้ข้อคิดสะกิดใจ
“นายจำที่พี่หนุ่มพูดไว้”
“ว่า”

...เออ เล่นต่อคำกัน
ทีเล่นพูด หยุด พูด หยุด แปรงฟันแทบจะสึกแล้ว


“ความเป็นนายไม่มีอะไรไม่ดี นายดีทุกอย่าง เพียงแต่ว่าเพิ่ม...เพิ่มความหนักแน่น”
“ความมั่นใจ ความหนักแน่น” เจ้าตัวอย่างแม็คก็รู้ (แต่รู้แล้วทำได้ แก้ได้หรือเปล่าก็อีกเรื่อง)
“อย่างที่เราบอกแม็คไว้ เอาออกมาสุดๆเลย เอาความประนีประนอมออกไปแล้วเอาให้มันออกมาสุดๆเลย” ทีพยายามช่วยอย่างมาก


แล้วแม็คก็พยายามร้องเพลงเต็มเสียง สุดๆดูอย่างที่ทีบอก

~ร้อนหรือหนาวเท่าไร ทุกข์หรือสุขแค่ไหน อยากจะขอบอกเธอไว้ ว่าฉันจะรักษามันอย่างดี~


แต่..ความหนักในใจทำให้หนุ่มสุภาพอย่างแม็คตะโกนออกมา “โอ๊ย~!! หมดอารมณ์”
ทำเอาทีถึงกับต้องหัวเราะออกมาแล้วปลอบเพื่อน “อย่าซีเรียสโว้ย คนเรามีขึ้นมีลงเฮ้ย! อย่าคิดมาก คนเรามีขึ้นมีลง”
แล้วทีก็ยกเอาตัวอย่างใกล้ตัว เห็นได้ชัดขึ้นมา
“อย่างเราควรถอดใจไปนานแล้ว โดนติทุกวีคเลย”

...ใจทีนี่แกร่งจริงๆ


จากนั้นสองหนุ่มก็เปลี่ยนเรื่องไปคุยเรื่องความชื่นชอบในตัวพี่หนุ่ม ศรราม
แล้วจู่ๆทีเหมือนจะนึกอะไรได้ ออกปากขอโทษแม็คที่...
“โทษทีนะที่เราชวนออกไปเต้น ทั้งๆที่นายยังไม่ได้ร้องเลย”
“เอ๊ย~ทำไมวะ” ขนาดแม็คยังงง
“มันกินพลังงานนายหรือเปล่าวะ” ทีชักคิดมาก
...หรือไม่ก็เป็นวิธีการปลอบอีกทางล่ะ
“บ้า!คิดได้ไงเนี่ย” แม็คสวน
...พี่ก็ว่าเหมือนกันอ่ะ คิดได้ไงวะเนี่ย
“ก็ตอนนั้นนายยังไม่ได้ร้องอยู่คนเดียว แล้วเราก็ชวนออกไปเต้นด้วย” ทีอธิบายเพิ่มเติม
“ไม่~สบาย รีแล็กซ์”


พอแม็คสกัดความคิดฟุ้งของเพื่อนจบ ตัวเองก็ฟุ้งต่อ
“แต่วันนี้แม็คก็ยังรีแล็กซ์ไม่พอ”
“มันรีแล็กซ์แล้ว~ ไม่มีใครดูแม็กซ์แล้วเครียดเลย” ทีสวนเสียงแหลม
“เหรอ”
“ไม่เครียด แต่มันก็ไม่หนักแน่นไง”
“ใช่...impact มันไม่พออ่ะ” แม็คพยายามอ่านตัวเองต่อไป
“impactยังไม่พอ...ใช่ แต่ว่าไม่ต้องห่วง” ศิราทีทำหน้าที่อย่างสุดความสามารถ “คือว่าถ้าแม็คทำดีนะ ทุกคนพร้อมจะกรี๊ดอ่ะ เพราะว่าอย่างน้อยที่สุดก็ไม่มีอะไรติดลบอ่ะ แม็คยังไงก็ดูรีแล็กซ์”
“ไม่...ก็คือ แม็ครู้สึกทุกคนเค้าอุตส่าห์มาดูกันตั้งเยอะแยะ แม็คก็อยากทำให้มันคุ้มค่าที่เค้ามา...นึกออกเปล่าวะ ที่เค้าเชียร์เค้าโหวต จริงๆนะโว้ย” หนุ่มแม็คชักคิดเยอะละ “คือ...ความคิดนี้มันนำมาก่อนเลย” แม็คนิ่งไปก่อนสะบัดหัวไปมา ให้กำลังใจตัวเอง “สู้ต่อไป”


จบเรื่องกลุ้มของตัวเองไป(แม้จะไม่ค่อยเคลียร์)
มาเรื่องเพื่อนบ้าง


“แต่ก็แปลก...ว่าป่ะ” ทีก็ตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับนุกนิก “เมื่อคืนนุกนิกได้กู๊ดไนท์นายหรือเปล่า ไม่ได้เข้ามาด้วยเนอะ...กระดาษก็ไม่มี ทุกทีปกติก่อนคอนเสิร์ตจะเข้ามากู๊ดไนท์ แต่เมื่อวานไม่มี ไม่มีกระดาษ ไม่มีเข้ามาสักอย่างเลย”
“อืม” แม็คก็รู้สึกเหมือนกัน
“พอมานั่งนึกดูดีๆแล้ว จริงๆก้อนเค้าก็เป็นคนเป็นห่วงคนอื่นเหมือนกันเนอะ”
“ใช่” แม็คสวนเห็นด้วย
“มีกระดงกระดาษมาบ่อยมากเลย”
“เป็นเด็กน่ารัก” แม็คชม


...อยากบอก เขาก็เพื่อนกันทั้งนั้น
ความหวงบ้าบอในใจของคนเรานี่มันน่ากลัวได้อีก ทำเอาความยับยั้งชั่งใจที่ควรมีกระเด็นหายไป
เด็กที่มันได้รับ 'รัก' แบบนี้ ซวยจริงๆ พับผ่าสิ!!




แล้วทีก็พูดถึงอ๊อฟ
“แต่วันนี้ชอบอ๊อฟว่ะ”
“เนอะ อ๊อฟมันถึงนะวันนี้” แม็คเห็นด้วยเต็มที่
“ถึงจริงๆอ่ะ ทำอะไรก็ดูดีไปหมด แค่เดินก็กรี๊ดแล้ว” ทีชื่นชมเพื่อนซี้จนออกนอกหน้า
“ดูalertมาก alertทำโน่นทำนี่”
“ทำอะไรก็แบบดูดีอ่ะ คือเซนส์ดี” ทีชมเพื่อนไปคน หันมาชมเพื่อนที่นั่งเล่นดัมเบลล์เสริมกล้ามแขนด้วยอีกคน ”อันนี้ก็เซนส์ดี”
...ชมซะทั่วถึงเลยไอ้น้องเอ๊ย นึกถึงใจคนอื่นได้เก่งดี...ประทับใจว่ะ

แล้วอย่านึกว่าชมแค่นี้จะหนำใจพี่ที พี่ชมทั้งทีชมเอามันให้หมดแม็ค
“อ๊อฟก็เซนส์ดีเหมือนกัน ก็คือแบบเรียนรู้เร็ว ท่าทางบนเวทีก็ไม่มีอะไรขัดเขินอ่ะ ร้องก็ดีขึ้นเยอะเลย ทุกอย่างถูกที่ถูกเวลาหมด”
ตบท้ายด้วย
“ดีใจว่ะที่ได้อยู่กับคนเก่งๆเยอะแยะ”


อาบน้ำกันเสร็จ
ทีก็ยังขบปัญหาให้แม็คต่อ
“เราว่านะแม็ค เมื่อก่อนนายร้องเพลงแนวเดียวมากเกินไปว่ะ แม็คไม่ได้ร้องเพลงแนวอื่นจริงจัง นายก็เลยวางเสียงเพลงแนวอื่นไม่ค่อยเก่ง”
“มีผลด้วย...ใช่” แม็คเห็นด้วย “แม็คไม่ค่อยฟังเพลง...”
“นอกจากแนวถนัดของนายแล้ว นายไม่ค่อยร้องแนวอื่นไง” ทีใส่เต็ม “คนอื่นที่เค้าร้องได้ดี เค้าร้องหลายๆแนว”
“เค้าลองร้องหลายๆแบบ”
“เออ เค้าก็เลยปรับเสียงได้” ทีอธิบายปนให้กำลังใจ “เราเองก็ชอบร้องเพลงลูกทุ่ง อีสซี่ ป็อบ อาร์แอนด์บีอะไรอย่างงี้”
“ความคุ้นเคยของเพลง” แม็คเสริม
“มันก็เลยเหมือนมีเซนส์ขึ้นมา มีความหลากหลาย”
“ใช่ ใช่”
“เราว่าอยู่ที่ประสบการณ์ว่ะ ถ้าแม็คลองร้องเพลงแนวอื่นเรื่อยๆ เดี๋ยวแม็คก็จะรู้ โดยบางทีเราไม่ต้องให้ครูสอนเหมือนซานิ อะไรอย่างงี้ มันจะเป็นไปเอง” ทีแนะนำปิดท้าย





คนเรามันอยู่ที่ความมั่นใจจริงๆด้วยสินะ
ทีป์ชลิตที่เป๋ไปเป๋มาทุกวีค จนได้การยอมรับในวีคนี้ก็กลับมาจนได้
กับแม็ค ไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายนักหรอก



จะว่าไป...ว่าคนเราจะเก่งไปเสียทุกด้าน หรือต้องถนัดไปซะหมด
แค่เอาสิ่งหนึ่ง ‘อยู่มือ’
...แค่นี้ไม่พอหรือ


เอาให้อยู่มือสักแนวเถอะแม็ค
แนวที่ไม่ว่าใครก็ไม่กล้าออกปากดูถูกเราได้น่ะ
พี่ว่า...อย่างงั้นเจ๋งกว่าเยอะ

...คนเราขึ้นได้ก็ลงได้เว้ยเฮ้ย~!! เอาใหม่กับเพลงโจ๊ะละกัน
แม็คเล่นไป ‘จี่หอย’ ดั๊นโดน ‘หมากัด’ เข้าไป
ถึงวิ่งมาเจอ ‘คนบ้านเดียวกัน’ อย่างที เค้าก็ดั๊น ‘แช่แวบ(ไม่อยากเป็นพระ)' อยู่
คงช่วยกันไม่ได้เท่าไรหร๊อก

เจอโจทย์เพลงขนาดนี้แล้วยังไม่หลุดอีกก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วว่ะแม็คเอ๊ย~!

Create Date : 31 สิงหาคม 2552		5 comments
Last Update : 31 สิงหาคม 2552 6:51:14 น.
Counter : 671 Pageviews.
Share Tweet