555+ นัตตี้ช่างมีเรื่องมีราวให้พี่คิว เขียนได้ตลอดเลยน้า

แง๊ คุณคิวพูดซะเห็นภาพ สงสารเลยเนี่ย แต่ก็แอบสงสารคนรอบข้างน้องด้วย

เราเป็นคนคิดมากเกินเหตุ มองเห็นอะไรรอบด้านมากมาย จนบางทีไม่กล้าทำอะไรมาก เราเคยอิจฉาอิคนที่มันไม่เคยคิดไรเลย มีความสุขไปวัน ๆ จริง ๆ วันนี้เพิ่งรู้ความจริงว่า คนแบบนี้ก็น่าห่วงเช่นกัน

คน คน คน กวน ๆ วน ๆ เกิดมาแล้วมันช่างน่าสงสารกันทุกผู้ทุกคนจริง ๆ เนอะ

_{คุณคิว กระซิบอีกแล้วอ่า ... คือที่เขียนวิเคราะห์เรื่องดี ๆ มาให้อ่านถือเป็นความกรุณาขั้นสูงสุด แต่อย่าป้า ป้า มากได้เปล่า เด็ก ๆ มันเอาข้อความดี ๆ คุณคิวไปแปะในพันทิป แล้วก็ไม่ลืมที่จะติดคำว่าป้าไปด้วย เห็นแล้วสะดุ้ง เอร้ย ไอที่เราแอ๊บมา เขารู้กันหมดเลยว่าเราป้า เพราะเรารุ่นเทียบเท่ากัน น้าได้มะน้า ... ปีนี้ป้า ปีหน้ามิต้องเป็นยายเหรอ แง๊ อนาคตอันใกล้กับวัยชะรา แง๊ เค้ายังไม่อยากตื่นมายอมรับความจริงอันเจ็บปวด แง๊}

แง๊ เป็นป้าก็แล้ว จะยายก็แล้ว เรายังทำตัวปัญญาอ่อนให้คุณคิวหัวเราะได้ แง๊

ลืมอ่ะ มัวแต่เครียดเรื่องตัวเอง

จะบอกว่า (ไม่รู้คุณคิวบอก หรือเราไปดูจาก True moment)

นัตตี้บอกว่า ที่ทำตัวติดกับปั๋มมากมาย เพราะมี Sense (ที่มักถูกเสมอ) ว่าตัวจะต้องออกวีคนี้ (หมายถึงวีคที่แล้ว ที่มาร์คออก) ก็เลยอยากเก็บช่วงเวลาที่มีค่า ที่ได้อยู่กับเพื่อนให้ได้มากและนานที่สุด

เด็กน้อย พูดขนาดนี้แล้ว เขายังไม่รัก พี่ก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว

แต่นั่นแหละนะ ร้าก ร้าก รัก มากมายมหาศาลแต่ถ้ามันไม่สร้างสรรค์ ออกแนวทำลาย (บรรยากาศ) ค่าของมันก็แทบไม่มีเหลือ

เอาเป็นว่า มัจฌิมาปฏิปทาแล้วกันนะคะ สาธุชนทั้งหลาย

พี่คิ๊ววววว

ฮัลโหล ฮะ ฮะ เพิ่งกลับมาได้จากมรสุมงานค่ะ
ที่อัพค้างไว้แค่นั้น เพราะมันไม่สามารถอัพได้จริงๆ

มันไม่สามารถ อารมณ์มันไม่ได้

จริงๆ แล้วต้องบอกว่าเป็นมินิคอนที่ค่อนข้างโอเคมินิคอนหนึ่งของนัทเลยทีเดียว

แต่ผิดที่ตัวตู่เอง ที่ปล่อยให้อารมณ์จากสภาพแวดล้อมใกล้ตัว มาทำลายให้อารมณ์ที่ควรจะดีตามไปด้วยมันด้อยลงจนกลายเป็นแทบไม่ได้รับรู้อะไรเท่าไหร่เลย

อารมณ์แบบนั้น มันก็ควรจะเก็บไประบายที่อื่น มิใช่หน้าบล็อกที่กลายเป็นที่สาธารณะโดยไม่รู้ตัว... ใช่มั้ยล่ะพี่?



เพลงไม่มีพรุ่งนี้เหรอ.... เอาตรงๆ ตามปากตู่เลยนะ
ตู่ว่าฟังในซิงเกิ้ลเพราะกว่า - -"

เพราะว่า ที่นัทร้องน่ะ เสียงมันขึ้นแล้วไม่มีพลังเหมือนในนั้น เสียงนัทมันเริ่มแหบแล้ว ขึ้นได้ไม่สะใจเท่าที่ควรจะเป็น

แล้วเสียงที่ร้องต่ำๆ ในหลายๆ เพลง ก็ค่อนข้างจะออกไปทาง "ต่ำแล้วคุมเสียงไม่ได้"

แต่เพลงกุมภาพันธ์เป็นเพลงที่ทำให้แปลกใจที่สุด
เพราะมันต่ำซะขนาดนั้น ตามสไตล์เสียงปีเตอร์คอร์ป
แต่นัทดั๊นร้องดีใจหาย

แถมเสียงช่วงที่แสดงพลังสุดๆ ช่วงท้ายๆ ของเพลง
ก็ดั๊นขึ้นได้ดังใจสั่ง

ฟังแล้วแอบขนลุกเล็กน้อย.... ตกใจ... ฮะ ฮะ




สารภาพว่าแอบตามเอเอฟเจ็ดเอาจากบล็อกพี่คิว
และจากเพื่อนที่ดูเอเอฟทุกปีอีก 2 คน

วีคไหนมีอะไรน่าสนใจ ก็ตามในห้องเอเอฟฯ บ้าง อะไรบ้าง

อยากบอกว่า ตู่เองก็ไม่ได้ดูอะไรในบ้านเท่าไหร่หรอกนะ
แต่ดันมีน้องคนนึงที่ไม่ชอบเป็นพิเศษไปแล้วล่ะ


จริงๆ แล้ว ไม่ค่อยชอบน้องคนนี้เท่าไหร่ ตั้งแต่ตอนผ่านเข้ามา 12 คนแล้ว
ไม่ชอบเสียงเค้าเป็นพิเศษ เพราะเพี๊ยนนนนเพี้ยน จริงๆ - -"

ปรากฏว่า นิสัยก็ไม่ถูกโฉลกด้วย



ไปๆ มาๆ กลายเป็นเชียร์อยากให้น้องคนนี้ออกเร็วๆ ซะนี่
รู้สึกว่าตัวเองนิสัยไม่ดีเลยอะ แหะ แหะ

(แต่วีนี้คงอาถรรพณ์จริงอะไรจริงๆ ตอนรุ่น 4 ก็ไม่ค่อยชอบวีนี้เท่าไหร่ ฮ่า ฮ่า)





คนไทยเราแปลกออกค่ะ... ไอ้คำว่า "ผิดพลาดเป็นประสบการณ์" น่ะ
ใช้กับคนไทยไม่ค่อยได้... ว่าป้ะ?

บางทีประวัติศาสตร์เหมือนเขียนไว้เพื่อเป็นกระดาษบันทึกไปงั้น
แต่ไม่มีใครคิดจะเรียนรู้ คิดจะเอามันมาใช้

เออ ก็ว่าไม่ได้นะ

คนไทยเก่งเรื่องท่องจำเป็นนกแก้วนกขุนทอง
แต่ไม่ค่อยเก่งเรื่องประยุกต์นี่นา

เหมือนที่ตู่เคยได้ยินวิทยากรพูดในงานสัมมนานึง
ประทับใจมาก


เค้าว่า

คนไทยเคารพในหลวง

คนไทยมองในหลวง... แต่ไม่ได้เห็นในหลวง
คนไทยได้ยินในหลวง... แต่ไม่ได้ฟังในหลวง




ฟังแล้ว นึกถึง "นกแก้ว" ขึ้นมาเลยมะ?

ปล. เออ ลืมบอกไปว่า เสียงนัทในคอนน่ะ ตู่ได้ยินผ่านกระดาษทิชชู่ที่ยัดไปอุดหูไว้ทั้งสองข้าง... นะคะ

ไม่รู้เหมือนกันว่า ทิชชู่มันจะกรองเสียงให้มันเพี้ยนไปจากที่คนอื่นได้ยินรึเปล่าแฮะ?

คนอื่นๆ ในคอนเค้าอาจจะได้ยินเสียงออกมาเป็น "เพราะๆ ไม่เพี้ยนซักนิด" ก็ได้มั้ง?


ปล. 2 ทำไมเราถึงได้โพสในบล็อกพี่คิวยาวทุกทีเลยหว่า? ดีไม่ดี อีกหน่อยจะโพสยาวกว่าเจ้าของบล็อกอีกเนี่ย ฮ่า ฮ่า ขอโทษค่า