Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
8 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 
พี่ชาย(อีกคน)ของไอ้ตัวเล็ก






คู่หูทฤษฎีปึ้กเริ่มกันด้วย...

~ถ้ามี~

แค่คำเดียว ย้ำจนเกือบช้ำ(ใจ)กว่าคุณครูตัวจ้อยจอมเข้มงวดจะพอใจ




แล้วคำพูดน่ารักก็ปรากฏ
“อย่าคิดว่าหนูเป็นเด็กแล้วมาสอนพี่นะ เขาต้องให้ช่วยกันติว โอเคป่ะ”
พี่ต้นตอบเสียงอ่อน “โอเคจ้ะ” (จะไปตอบอย่างอื่นไปได้อย่างไร)

น้องสาวเปิดทางให้พี่ชายบ้าง “พี่ก็ต้องติวหนูเหมือนกัน”
พี่ต้นฟังไปร้องไปพร้อมกุมขมับไม่เลิกรา
ในใจเริ่มคิด ‘whatever will be,will be’
ก็ตัวเล็กยังคงเน้นย้ำทีละคำ พร้อมทั้งให้จังหวะตึ่งโป๊ะกำกับตามซะขนาดนั้น





แล้วชักรู้สึกแยะแฮะ(เพี้ยนแยะ...ฮา)
จัดการคุ้ยกระเป๋าพี่ชาย “หนูว่าเอาปากกาพี่ต้นวงดีกว่า”

ทำเอาความรัก เอ๊ย ความลับเปิดเผย

“โอ๊ยตาย~ปากกาคิกขุมากเลย” จอมป่วยโวยวายเสียงแหลม


ตัวเล็ก ตัวเล็กรู้ที่มาของปากกาคิกขุบ้างไหม ตอนนี้ยังไม่รู้แต่...เดี๋ยวก็รู้


ไม่รู้พี่ต้นเขินที่น้องสาวมาวงให้ทีละคำจนเต็มหน้ากระดาษหรือเขินที่มาปากกาด้ามนั้นกันแน่
พี่ชายจอมเก็ก มาดเท่ เคยเป็นแต่ที่พึ่งให้คนอื่น มาสิ้นท่าต่อหน้าน้องสาวตัวกะจ้อยร่อย
ไอ้บรรดามาด เมิด ที่อุตส่าห์สร้างสมมาทั้งชีวิตหายเกลี้ยง เหลี่ยมมุมโดนลบด้วยปากกาด้ามเดียวในมือน้องสาว
แพ้ทางกันอย่างเห็นได้ชัด







มาดู...ต้นตีตื้นขอกลับมาเป็นพี่ชายจอมเท่คนเดิมบ้าง
หลังจากเดินตามจังหวะของน้องสาวจนเกือบเสียศูนย์

ลองฟังดู...

หลังจากฟังเพลงให้น้องสาวอยู่สักพัก(ไม่อยากโวเล้ย...จริงไหมต้น )
“โอ๊ย! สบาย” พี่ต้นบอกอย่างชิวๆทั้งครวญตามเพลงให้ฟัง “~ยิ่งได้พบ~”
พี่ชายโว เอ๊ย ย้ำหนักแน่น “แล้วยังหายใจได้อีก”

มะ...พี่ต้นจะครวญต่อเนื่องให้ฟัง “~ยิ่งได้เจอ~”
พี่ต้นอนุมัติสินเชื่อด้วย “มีเวลาหายใจด้วย”
หลอกล่อเต็มที่ตามมา “สบาย...ลากดีกว่า”
แถมวางใบรับประกันสามเดือนเต็มด้วย “เพราะช่องว่างมันเยอะ”




… A Jedi Knight may become a Jedi Master (ha~)



แต่...ก็ต้องตกกระป๋องอย่างรวดเร็ว





คุณครูตัวน้อยสั่ง “พี่ต้นเปิดปากให้กว้างๆด้วยเวลาร้องเพลง”
พี่ต้นจับขากรรไกรตัวเองไว้ทันที ร้องต่อ ~ถ้ามีใครสักคน ที่อดทนทุกเวลา~
คุณครูสั่งต่ออย่างเข้มงวด “แล้วไม่ยิ้ม”
‘ครับ’ พี่ต้นได้แต่ทำตามโดยไม่มีปากมีเสียง
ก็ยังคงมีคำสั่งย้ำไม่หยุดหย่อน “อ้าปากกว้างๆ”

พี่ต้นได้แต่อ้าปากให้กว้างกว่าเดิมแล้วร้องไป

คุณครูตัวน้อยเน้น “เนี่ย!ที่จะร้องได้ก็เพราะอ้าปากนี่ล่ะ”
“แล้วจะชัดเหรอ?!” สไตล์พี่ต้นต้องถามเมื่อยังมีข้อสงสัย
“เสียงมันจะออกและจะทำให้คำมันชัดขึ้น”
จากนั้นจอมโหดลงมีดไร้ปราณีต่อ

“ยิ่งอย่างพี่ต้นเนี่ย ต้องยิ่งอ้าปากให้กว้างเข้าไปใหญ่”


ต้นใจเย็นไว้ต้น ท่องไว้ ท่องไว้ น้อง น้อง...น้องสาวคนสนิทของเมย์ กร๊ากกกกก


ก่อนออกจากห้องซ้อม พี่ต้นดักไซล่อลูกปลาน้อย “ยืมปากกาไหม”
ลูกปลาน้อยยังตามพี่ชายไม่ทันเลยบอกไป(หลังจากคุ้ยกระเป๋าพี่ต้นจนกระจุยไปหลายรอบแล้ว)ว่า
“มีแท่งเดียวเองอ่ะพี่ต้น”
“พี่ต้นมี” เสียงพี่ชายโรยน้ำตาลล่อเหยื่อ

พี่ชายโชว์ปากกา ยิ้มกริ่ม ตาเชื่อม เดินตามน้องสาวไป
อีกอึดใจ...ความรักคับอก เสียงหวานเติมน้ำผึ้งเดือนห้าบอกไปกับสายลม
“ปากกาเมย์”

เอ๊ะ! เอ๋~...ทำไมน้องสาวถึงไม่หือไม่อือ วางกับดักไปแยะแล้วนะเนี่ย ไร้ดอกไม่ออกผลได้ไง งั้นต้องย้ำ

“นัตตี้”
“ขา”
“ปากกาเมย์” เสียงคราวนี้ไม่แค่เชื่อม ยังขอเคลือบน้ำตาลแห่งความโอ้อวด
“แหนะ” น้องสาวส่งเสียงบอกความรู้ทัน งั้นต้องตบด้วย “โอ๊ย~หมั่นไส้ค่ะ”






อดทนกับ ‘ไส้ใน’ ไอ้น้องสาวจอมป่วนคนนี้หน่อยนะพี่ต้น ต้องเจอกันอีกวีค(เป็นอย่างน้อย)
เด็กมันทั้งคิดมาก ทั้งขี้ใจน้อย ทั้งย้ำคิดย้ำทำ(ฮา)
แต่...แก่นแท้น่ะเป็นเด็กตั้งใจจริง และจิตใจใสสะอาด
แถมอ้อล้อพอให้ความเข้าใจ...ชวนให้ขย้ำจะตาย













เฮ้ย! ตัวเล็กได้เพลงประจำชาตินิวยอร์ค

โอย~นึกไงวะเนี่ย เอาเพลงเฉพาะทางขนาดนี้ให้เด็กสิบห้าร้อง
การโตมาในป่าคอนกรีตเมืองบางกอก ไม่ว่าไงก็ไม่มีทางเหมือนนิวยอร์คนะเฟ้ย
...ไม่เลย!


อย่าไปพูดถึงว่าจะร้องแค่คำ New York คำเดียวนี่ล่ะให้ทะลุทะลวงถึงก้นบึ้งในหัวใจได้เลย

เจอการรวบคำตามสำเนียงฮาเร็มเข้าไปก็ปวดหัวตายแล้ว
แถมร้องไล่โน๊ตขึ้นลงอย่างกับไต่บันไดลิง สวิงตามใจเจ๊อลิเชีย คีย์สเข้าอีก


เด็กพื้นฐานอย่างนัตตี้จะรับมือไงวะเนี่ย ร้องไถทีไรเพี้ยนกระจุยทุกทีแบบนั้น

บลูโน๊ตน่ะไม่ใช่เรื่องรับมือกันง่ายๆนะเฟ้ย





เพลงโปรดของพี่ด้วยนัตตี้เอ๊ย แถมศิลปินก็ยอดเยี่ยม ขาข้างหนึ่งรออยู่ที่ฮอลออฟเฟรมซะขนาดนั้น
ปวดหัวแทนเลยเว้ยเฮ้ย~



เออ~จะว่าไป จุนเคสุดที่รักของเราเพิ่งเอาเพลงนี้ไปร้องโซโล่ในคอนเดี่ยวครั้งแรกของ2pMนี่หว่า
ขนาดเขาเป็นเด็กแบล็คมิวสิคนะ ยังต้องปรับวิธีการร้องเลยนัตตี้เอ๋ย
เพราะซูก๋าเขาเชี่ยวการร้องบูลโน๊ตซะขนาดนั้น เฮียเลยตัดแต่งการร้องเป็นของตัวเองไปได้

แล้วนัตตี้จะทำได้หรือเปล่า...พี่ยังสงสัย
ไม่รุ่งก็ริ่งอ่ะตัวเล็ก...ไม่มีเสมอตัวกับเพลงแบบนี้



อะ!!แล้วตกลงคือ empire state of mind part IIใช่ไหม
คงไม่ใช่แร็พโย่ของเจย์-ซี กะ อลิเชีย หรอกนะ











Create Date : 08 สิงหาคม 2553
Last Update : 9 สิงหาคม 2553 0:47:09 น. 3 comments
Counter : 767 Pageviews.

 
นานๆทีเห็นมุมน่ารักของต้น ขอบคุณคุณคิวค่ะ


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:14:12:06 น.  

 
ใช่ ๆ อ่านแล้วหลงรักทั้งพี่ต้น ทั้งน้องนัตตี้

เหอ เหอ คุณคิวมีอิทธิพลตามเคย

คุณคิวรักใคร เรารักด้วย อิอิ

อวยหน่อย จะได้มีให้อ่านทู้กวัน


โดย: for Family วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:8:46:19 น.  

 
น่ารักจังค่ะ


โดย: Beyond the Horizon วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:21:14:49 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Quaver
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [?]




เป็นคนหัวแข็งที่มาพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆ
เป็นคนหัวอ่อนที่มาพร้อมท่าทางแข็งๆ




Friends' blogs
[Add Quaver's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.