มกราคม 2556

 
 
2
4
6
7
8
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
ม่ายอยากเรียนหง่า งือ งือ

 

 

วันนี้ไปพบกับเจ้าหน้าที่แนะนำฝ่ายการศึกษามา

ไปถึงก่อนเวลาก็ยังไม่สามารถเข้าพบเจ้าหน้าที่ได้หรอกนะต้องนั่งรอค่ะ

เรารอไปตั้ง 30 นาที รอจนจะหลับอยู่รอมร่อ

เสียงโทรฯดังขึ้นปรากฏว่าเป็นสามี.......ก็โทรมาถามเรื่องการเดินทางเป็นอย่างไร?

เค้าอดเป็นหว่งไม่ได้ ชิส์ ๆ เห็นเราเป็นบ้านนอกเข้าเมือง?

แค่เนี้ย บ่ ยั่น  ไอ้ที่ข้าตรูยั่นอะมันคือเรื่องการสื่อสารฯ....ย่ะ

พอบ่ายโมงตรงเราก็เดินเข้าไปพบเจ้าหน้าที่เลย ไม่รอให้ออกมาเรียกตัวแล้ว

เข้าไปก็พอดีเค้ากำลังเตรียมเอกสารเรื่องเราอยู่ยังไม่เสร็จดี

จากนั้นเค้าก็อ่านประวัติการศึกษาทั้งที่เมืองไทย และก็ที่นี่

เจ้าหน้าที่พออ่านเสร็จก็ออกปากถามเราว่า  เธอได้แพลนแผนการเรียนมาบ้างปะ?

เราตอบว่าไม่ได้แพลนเพราะไม่รู้ว่าจะเรียนอะไร แล้วมีอะไรให้ฉันเลือกเรียนได้บ้าง?

ฉันถามกลับไปพร้อมกับพูดเสริมสำทับไปอีกนิดว่า

"ถึงจะเลือกเรียนอะไรก็มีโอกาสหางานทำได้ยากเหมือนเดิม"

สำหรับคนต่างชาติอย่างพวกชั้น.......

เจ้าฯหัวเราะ ....พร้อมกับบอกว่างานในโรงเรียนอนุบาลนี้

มันค่อนข้างที่จะได้รับการบรรจุยาก.......สำหรับเธอ

............ใช่ชั้นรู้ดีเพราะฉันอ่อนเรื่องสำเนียงภาษา

และก็รู้มานานแล้วด้วยว่างานแบบนี้หายากมากสำหรับชาวต่างชาติ

ที่ได้ทำอยู่เวลานี้ก็เป็นแค่งาน(ฝีก)6เดือน

โดยได้รับเงินเดือนจากทางอำเภอ+เงินประกันคนตกงานด้วย

ถ้าอยากมีลุ้นมีสิทธิ์ได้รับการบรรจุงาน....ต้องหันไปเรียนด้านดูแลคนแก่แทน

อันนี้เราออกความเห็นเองนะคะ

ก็แหมฝรั่งเองแท้ๆยังไม่ได้งานดูแลคนแก่กันก็มีเยอะ 

ว่าแล้ว.....เค้าก็สอบถามเรื่องการทำงานในโรงเรียนอนุบาลต่อ

ว่าทำเป็นยังไง?? ก็เล่าไป บลาๆๆๆ

วกกลับมาที่การเรียนอีกรอบ เจ้าหน้าที่ถามว่า"เธอชอบทำอาหารหรือไม่?"

เราก็ตอบอย่างเร็วเลยว่า"ชอบ".... "ชอบอ่านตำราทำอาหารด้วย"

แต่ไม่ค่อยได้ทำเองเพราะสามีแย่งทำหมดอาหารต่างชาตินี่อะ

งั้นก็เหมาะเลย เอาแพลนนี้ละกันไปเรียนรู้อบรมเพิ่มเติม

เธอก็จะได้มีโอกาสหางานทำได้กว้างขึ้น

หลังจากจบการฝึกอบรมมา

ก็คุยกันไปถึงแพลนการเรียน และการเตรีมความพร้อมกันต่ออีก

 

สรุป.....เราก็ต้องไปฝึกอบรมการเรียนรู้เรื่องการทำงานในครัวต่างๆทั้งเรื่องเรียนรู้การทำอาหาร ขนมปัง โดยรวมไปถึงเรื่องการกำหนดอาหารสำหรับ เด็ก และคนชรา และอื่นๆอีกหลายอย่าง ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยแหม....ถ้าเป็นสมัยเมื่อ20กว่าปีก่อนคงภูมิใจตัวเองมากเลยนะเนี่ยในเรื่องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยนี่ แต่....ปัจจุบันนี้สิ?? ม่ายอยากเรียนอ่าาาาาาาาาาาา งือ งือ

 

 

 

 

 




Create Date : 09 มกราคม 2556
Last Update : 9 มกราคม 2556 3:47:44 น.
Counter : 1593 Pageviews.

0 comments

ยืนงงในดงครัว
Location :
กรุงเทพฯ  Denmark

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต
กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน


มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว

พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า
แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ
ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า
images by free.in.th