High School DxD Vol.10 Life3 (5) ~ Knight and Bishop~ (completed) BATTLE 4: ZENOVIA & GASPER VS LADORA BUNE(ROOK) & MISTEETA SABNOCK(BISHOP) หลังจากเอ็ดตะโรใส่อิตเซย์ไปชุดใหญ่ รีอาสก็หันกลับมาตั้งสมาธิกับเกมอีกครั้งนึง    คิงของทั้ง 2 ฝ่ายเริ่มทอยเต๋าอีกครั้ง และผลรวมคราวนี้ก็ = 8 เหมือนกับรอบที่ 3  แต่ว่ากรณีนี้อิตเซย์ไม่สามารถลงสนามได้เพราะพึ่งลงสนามก่อนหน้า ส่วนอาเคโนะก็ยังได้แต้มไม่พอที่จะส่งระดับควีนลงสนาม  ดังนั้นตัวเลือกที่เหลือจึงต้องเป็นระดับไนท์ รุค บิชอพ แค่นั้น "งานนี้ให้ฉันไปเถอะ  ตอนนี้ฝั่งนู่นมีตัวเลือกเหลือไม่มากแล้วหละน่าจะจังหวะดีทีเดียว" เซโนเวียยกมืออาสา "อืม ก็จริงนะ  แต่โควต้าต้อง 8 ไนท์คนเดียวแค่ 3 ถ้าให้เธอไปคนเดียวคงอันตรายไปหน่อย  อย่างน้อยน่าจะให้ไปอีกสักคนอย่างรอสไวส์ หรือคิบะก็ดีกว่า" รีอาสตอบ  ซึ่งทั้งสองคนที่ถูกเอ่ยถึงก็พยักหน้ารับว่าไม่มีปัญหา "งั้นคนที่จะไปกับเซโนเวียก็เป็น...." "ผมเองครับ!" ทุกคนหันมามองกันเป็นทางเดียว  เมื่อต้นเสียง 'ผมเอง' ที่ว่าคือเด็กผู้ชายตัวเล็กในชุดนักเรียนหญิงม.ต้น "แกสเปอร์"  ที่ชูมือเหนือหัวสุดแขนด้วยท่าทางกระตือรือร้น "หา? เอาจริงรึ?" รีอาสถามแบบแปลกใจ  ทุกคนรู้ดีว่าแกสเปอร์นั้นเป็นบิชอพสายสนับสนุน แม้ความสามารถ 'หยุดเวลา' นั้นจะยอดเยี่ยมและสร้างประโยชน์ได้มากมาย  แต่หากพูดถึงทักษะทางกายภาพหรือการต่อสู้ในฐานะปีศาจแล้วเด็กน้อยคนนี้ยังอ่อนด้อยกว่าคนอื่นๆมากทีเดียว "ครับผม  ตอนนี้อยู่ในช่วงกลางแล้ว  หลังจากนี้จะต้องเจอคู่ต่อสู้ระดับสูงมากขึ้นเรื่อยๆเช่นควีน หรือคิงของฝ่ายนู้น" แกสเปอร์พูด "ดังนั้นรุ่นพี่คิบะ กับอาจารย์รอสไวส์ควรจะได้สิทธิลงในรอบนั้นจะคุ้มค่ามากกว่าด้วย" [อืมมมม...] รีอาสคิดอยู่ครู่นึง  แต่คำพูดของแกสเปอร์นั้นก็มีเหตผล เธอจึงตกลงด้วย "ก็ดีแกสเปอร์  เซโนเวีย  ฝากรอบนี้ด้วยหละ.." "ครับ!" "รับทราบ!" [ผู้เข้าแข่งขันทั้งสองฝ่ายลงสนามได้!!] เสียงโฆษกชายคนเดิมประกาศไปทั่ว แสงสว่างของประตูวาร์ปสลายไปพร้อมกับปล่อยหนุ่มสาวทั้งสองลงสนามรบ   พื้นที่การต่อสู้คราวนี้ดูตรงข้ามกับรอบที่ 3 ระหว่างอิตเซย์และคอริอาน่าที่เป็นสวนดอกไม้งดงาม  แต่คราวนี้กลับเป็นพื้นที่แห้งแล้งรกร้างที่เต็มไปด้วยเนินหินแตกสุดลูกหูลูกตา  และ ณ ที่นั่นก็มีสองคนยืนรอเซโนเวีย/แกสเปอร์อยู่ก่อนแล้ว   หนึ่งในนั้นเป็นผู้ชายผอมสูงออกจะเก้งก้างเหมือนเสาโทรศัพท์ ส่วนอีกคนเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดีแต่กลับถือคทารูปร่างพิลึกพิลั่นผิดบุคลิกของตน [เซคันไนท์ ออฟ เกลมอรี่ทีม~เซโนเวีย  และ แกสเปอร์ วลาดี้~  ลงสนามแล้ว!!] ผู้บรรยายภาคสนามแนะนำตัวทีมสมาชิกเกลมอรี่ทีเข้ามาใหม่ให้กับทุกคนได้รู้จัก เซโนเวียอยู่ในชุดรบรัดรูปสีดำเข้มขณะที่แกสเปอร์ยังใช้ชุดนักเรียนของตนเป็นปกติ และมีเสียงกรี๊ดดังลั่นจาก หนุ่มสาวที่ดูการถ่ายถอดสดจากรอบเวที   [หืม? เซโนเวียนี่ก็ดังในหมู่ผู้หญิงโลกปีศาจเหมือนคิบะเลยแฮะ...แต่ทำไมแกสเปอร์ถึงมีแต่แฟนคลับผู้ชายเชียร์ละเนี่ย?....//อิตเซย์]    อีกฝั่งนึงก็ถูกแนะนำตัวเช่นกัน  จากสกอร์บอร์ดด้านบนชี้ให้ทุกคนเห็นว่า  ชายร่างสูงโย่งนั่นคือ 1 ใน 72 ตระกูลโบราณ "ลาโดร่า บูรล์" ในฐานะรุค  และ "มิสเทียร์ต้า แซ็บน็อค" ตำแหน่งบิชอพของทีมไซร็อจ  ในบรรดาราชตระกูลโบราณทั้งหลาย  ส่วนมากนั้นสาบสูญไปหมดแล้วทั้งจากภัยสงคราม การเสื่อมสายเลือดบริสุทธิ์ และปัจจัยมากมาย  จึงไม่แปลกนักที่จะได้พบเห็นสมาชิกปีศาจชั้นสูงยุคเก่ากลายสภาพถูกขับไล่เป็นปีศาจชั้นกลางหรือล่างจากเหล่าปีศาจที่กุมอำนาจในปัจจุบัน  แต่สำหรับทีมของไซร็อจซึ่งไม่เคยสนใจในเรื่องชาติกำเนิดไม่ว่าจะสูงต่ำ หรืออันตรายแบบไหน  ตราบเท่าที่ร่วมงานกันได้ก็ไม่เคยถูกปฎิเสธ   จึงไม่น่าสงสัยเลยว่า 2 คนนี้ซึ่งเป็นพวก 'เลือดผสม'  แต่ไซร็อจเองก็รับเข้ามา จะเป็นเช่นหมากตนอื่นๆที่ปวารณาตัวเองที่จะจงรักภักดีต่อเหนือหัวของตนอย่างสุดหัวใจ  . . [ความฝันของนายข้า  คือความฝันของข้า] ประโยคนั้นนำพาทีมไซร็อจทั้งทีมมาโดยตลอด  ต่อให้ต้องเผชิญหน้ากับศึกเหนือเสือใต้ หรือแม้แต่ทีมหมากสุดกล้าแกร่งของรีอาส เกลมอรี่ก็ตาม [รอบที่ 4 เริ่มได้!!!] รีอาสเริ่มออกคำสั่งให้กับแกสเปอร์และเซโนเวียทันที  การต่อสู้คราวนี้เป็นระหว่าง (รุค + บิชอพ) vs (ไนท์+บิชอพ)  ซึ่งเป็นการวัดฝีมือการต่อสู้ในรูปแบบทีมชัดเจน เพราะทั้งสองฝ่ายต่างมี ปีศาจคลาสจอมเวทเป็นตัวสนับสนุน 1 คน และแนวหน้าเชิงพลัง (หรือความเร็ว) อีก 1 คน  ดังนั้นการตัดสินจึงอยู่ที่ว่าตัว support ของแต่ละฝ่ายคนไหนจะทำงานได้ดีกว่ากัน และแนวหน้าจะยืนหยัดได้นานเพียงพอรึเปล่า [แกสเปอร์แปลงร่างเป็นค้างคาวก่อน  เซโนเวียเริ่มโจมตีหลังจากนั้น] "OK!!" "ครับผม!!" หมอกควันสีดำปกคลุมร่างของหนุ่มน้อยโชตะก่อนจะแตกสลายไปเป็นฝูงค้างคาวตัวจิ๋วนับสิบๆตัวกระจายออกไปทุกทิศทาง   เพื่อเปิดโอกาศให้คู่หูต่อสู้ได้เต็มที่โดยไม่ต้องกังวลว่าบิชอพที่บอบบางจะได้รับอันตรายง่ายดายเกินไปนัก    "ได้เวลาแล้ว   คำรามออกมาเลย <ดาบจอมวีรชน> ฉันรู้ว่านายกำลังกระสันได้ที่~" เซโนเวียเลียริมฝีปากทีนึงก่อนยกดาบศักดิ์สิทธิ์ในตำนานขึ้นเหนือศรีษะ   แสงออร่าเจิดจ้าเปล่งประกายไปทั่วจนผู้ชมทั่วไปต้องยกมือขึ้นมาป้องสายตา   ดาบของวีรชนผู้หยิ่งผยองและเป็นตัว แทนแห่งโทสะในการทำลายเผ่าปีศาจและอสูรกายทั้งปวง ส่งเสียงก้องกังวาลไปรอบเวทีอย่างน่าพรั่นพรึง [ดู---รัน----ดัล!!!] [ซู่มมมมมมม......] สิ้่นเสียงประกาศนาม  ลำแสงสีขาวสว่างก็พุ่งทยานเข้าใส่ราวกับบีมของเลเซอร์ขนาดยักษ์กวาดทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางทางมันจนราบเรียบ ไม่ว่าจะเป็นพื้นดิน โขดหิน เสาศิลามุ่งตรงไประหว่างกลางข้ารับใช้ทั้งสองของไซร็อจ แต่มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดที่จะจัดการรุคและบิชอพของฝ่ายนั้นด้วยการโจมตีเพียงแค่นี้  เพราะถ้าสองคนนั้นไม่มีดีเพียงพอ ไซร็อจคงไม่กล้าส่งลงสนามเพื่อแข่งกับข้ารับใช้ของทีมเกรมอรี่อันเลื่องลือแน่นอน   ทั้งคู่หลบฉากกระจายไปคนละด้านก่อนที่บิชอพรูปหล่อนั้นจะควงคทาของตนเองขึ้นมาเตรียมและปรากฎเปลวไฟสีประหลาดอยู่ที่ยอดปลายของมัน และพุ่งสวนกลับมาแทบจะในทันที ...เปลวไฟพุ่งลามเลียมาตามพื้นสวนกลับใส่เซโนเวีย และดูเหมือนทางทีมไซร็อจจะมีการทำการบ้านอยู่ไม่น้อย  ในเรื่องการวิเคราะห์คู่ต่อสู้อย่างเซโนเวียไว้ล่วงหน้า  ทุกคนที่เขาแข่งขันในงานนี้รู้ดีทีเดียวถึงพลังอำนาจของดาบวีรชนธาตศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถบดขยี้เผ่าปีศาจได้อย่างง่ายดาย  แต่พลังอันร้ายกาจนั้นก็มีช่องโหว่อยู่ตรงความต่อเนื่องในการโจมตี ซึ่งเซโนเวียผู้เป็นไนท์นั้นย่อมขาดพลังป้องกันตนเองอย่างแน่นอนในจังหวะนี้ และมิสเซียต้าจะไม่ยอมพลาดมันไป . . แต่ไฟที่พุ่งเข้าไปนั้นกับหยุดนิ่งอยู่เฉยๆเมื่อจวนเจียนจะไปถึงเซโนเวีย . . [ผนึกเนตรแห่งราตรี 'บารเลอร์'] ความสามารถของแวมไพร์อันหาได้ยากยิ่ง,  แกสเปอร์ 'หยุดเวลา' ของเปลวไฟที่กำลังพุ่งเข้าโจมตีอยู่ด้วยการใช้สายตาจับจ้องเป้าหมายจากร่างแยกของค้างคาวตัวนึงที่อยู่ใกล้ๆ  และด้วยการ ที่ร่างในตอนนี้ของผีดูดเลือดหนุ่มน้อยกระจัดกระจายอยู่ทั่วจึงแทบจะเรียกได้ว่าไม่มีมุมอับของสายตาเลย "ดีมากแกสเปอร์!" เซโนเวียพูด ก่อนจะควงดาบยักษ์ในมือสะบัดออกเพียงเบาๆ  แต่ออร่าของดาบวีรชนนั้นก็เป่าเปลวไฟของบิชอพหนุ่มนั้นจนเหี้ยนเตียนในพริบตา เห็นได้ชัดเลยว่าพลังโจมตีของดาบศักดิ์สิทธิ์นั้นอยู่ในระดับไหน... "ลาโดร่า!  ข้าได้รับคำสั่งจากท่านไซร็อจ   เราจะจัดการ 'ไนท์' ให้ได้ก่อน  ตอนนี้ข้าพร้อมแล้ว!" "รับทราบ!" จอมเวทหนุ่มกระโดดถอยหลังทิ้งระยะห่างออกไป พร้อมกับมีออร่าขึ้นมาปกคลุมร่างกาย และสลับให้ ลาโดร่า บูนล์- รุคร่างผอมสูงขึ้นมาป้องกันด้านหน้า   [กึก..] เซโนเวียชะงักไปครู่นึงเมือเห็น รุคคนนั้นสะบัดเสื้อตัวเองออกและร่างกายของเขาเปลี่ยนรูปไปอย่างรวดเร็วราวกับสัตว์ประหลาดกำลังกลายพันธุ์   ตัวของลาโดร่าใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และมี หางงอกออกมา  ตามด้วยปีกคู่ใหญ่    . . [เฮ้ย!][เผ่ามังกรยักษ์!!] เสียงโฆษกสนามพูดด้วยความตื่นเต้น   ตามข้อมูลที่เขาได้รับ  รุคคนนี้มาจากตระกูลบูณร์ ผู้มีชื่อในการบงการควบคุมเผ่ามังกร  แต่บัดนี้ตระกูลดังที่ว่าได้แตกกระสานซ่านเซ็นไปหมดแล้ว  จึงนับว่าเป็นเรื่องน่าตกใจพอตัวทีเดียวที่ได้ค้นพบทักษะที่หายากผ่านสายเลือดที่แทบไม่ค่อยได้พบเจอ   และในบรรดาจำนวนน้อยนิดของตระกูลนี้ยังมีบางคนที่สามารถก้าวข้ามไปถึงระดับการกลายร่างสู่สภาวะ 'มังกร' ด้วยร่างกายของตัวเองทีเดียว พร้อมกับที่ลาโดร่ากำลังแปลงร่างนั้นเอง  เซโนเวียก็ชาร์จพลังเข้าใส่ดาบวีรชนเล่มมหึมา.... "แกสเปอร์ฉันจะจัดการหมอนั่นเดี๋ยวนี้เลย ถ่วงเวลามันให้ที!" "ครับ!" พอสิ้นคำพูดปุ้บ เซโนเวียกระโดดสปริงตัวถอยหลังยาวไปเกือบสุดเวทีเพื่อทิ้งระยะและเปลี่ยนให้ฝูงค้างคาวสีดำเข้ามาพัวพันแทน  ดวงตาของแกสเปอร์ผ่านค้างคาวนั้นมีระยะและพลังน้อยลงมากแต่ก็ ชดเชยด้วยปริมาณกับมุมที่หลากหลายในการสะกดคู่ต่อสู้แทน [ก๊าาาาาาาาาาาสสสสสสสส] มังกรร่างมหึมาตรงหน้าคำรามพร้อมกับปลดปล่อยเปลวไฟเป็นสายสาดซ้ายป่ายขวา  แผดเผาฝูงค้างคาวรอบโดยทีแกสเปอร์ยังไม่มีโอกาศเข้าใกล้ แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถหลบฉากออกมาได้อย่างปลอดภัยแบบฉิวเฉียดที่จะโดนย่างสด     "ตอนนี้แหละครับ  คุณเซโนเวีย!!" "ดีมาก  งานนี้ขาดครึ่งแน่นอน!!" เซโนเวียรับคำพร้อมกับยกดาบดูรันดัลที่ชาร์จจนสว่างเจิดจ้าขึ้นเหนือหัว  ประกายไฟฟ้าร้อนระอุแผ่ออกมารอบตัวจนทุกคนในสนามยังรู้สึกได้ถึงพลังอำนาจของมัน . . . แต่มิสเทียร์ต้า, บิชอพของฝ่ายตรงข้ามขัดขึ้นมาเสียก่อน "เป้าหมายคือเบื้องหน้า....ข้าขอผนึกดาบศักดิ์สิทธิ์นั้น!!" คทาในมือของบิชอพคนนั้นส่องสว่างขึ้นพร้อมกับส่งเสียงขู่คำรามอย่างน่ากลัว   (ไม่สิ  จากความรู้สึกของเธอมันน่าจะเป็น 'ขยะแขยง' มากกว่า) และผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นก็คือดาบในมือของเซโนเวียนั้นสั่นอย่างรุนแรงก่อนจะหยุดนิ่งไปเหมือนกับเป็นเพียงแท่งเหล็กธรรมดาคมๆชิ้นนึง "เฮ้! อะไรเนี่ย  เป็นอะไรไปดูรันดัล!?" เซโนเวียเรียกดาบคู่ใจในมือ  แต่มันก็ไม่มีปฎิกิริยาอะไรตอบสนองกลับมาเลยสักนิดเดียว "....ฉันเองก็เป็นพวกเลือดผสมเหมือนกัน   เซคริดเกียร์ "Trick Vanish" (ทริควานิซช/เล่ห์กลสูญสิ้น)  ความสามารถต้องคำสาบที่ฉันเองก็พึ่งค้นพบไม่นานมานี่เอง... " มิสเทียร์ต้าพูด  ซึ่งเป็นอย่างที่เขาอธิบายทุกประการ   เซคริดเกียร์ที่มีความสามารถพิเศษในการผนึกความสามารถและพลังพิเศษของฝ่ายตรงข้ามในระยะเวลาหนึ่งโดยแลกกับพลังเวทและพลังกายตามคุณสมบัติที่ตนปิดผนึกไป     ดูเหมือนว่าบิชอพคนนี้ก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจมาพอสมควรทีเดียวในการปิดผนึก 'ดาบจอมวีรชน' ที่ทรงพลังมากๆอย่างดูรันดัล เพราะเพียงไม่กี่วินาทีก็เห็นได้ชัดถึงร่างกายที่อิดโรยและเหนื่อยอ่อนอย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้แผนการของเขาก็ลุล่วง ~เซโนเวียนั้นแทบจะเรียกได้ว่าเปลือยเปล่าโดยสิ้นเชิง [กึ่ง!!] [โครม!!] มังกรภูผา ลาโดร่าปรากฎตัวขึ้นจากอีกด้่านนึงและพุ่งเข้าโจมตีเซโนเวียที่ปราศจากอาวุธ กรงเล็บมหึมาถูกฟาดใส่จนพื้นดินแหลกกระจุยกระจาย   โชคยังดีที่เซโนเวียยังหลบได้ทัน   . . แต่ [ตูม!] [ตูม!] [ตูม!]  [โครม!!] มังกรร่างยักษ์โหมตัวไล่ฟาดหัวฟาดหางใส่เธออย่างถี่ยิบต่อเนื่องไม่ให้ตั้งตัวติด  ตอนนี้ออร่าศักดิ์สิทธิ์ของดูรันดัลอันเป็นที่น่าเกรงขามต่อเผ่าปีศาจได้มลายหายไปหมดสิ้นแล้ว  นั่นทำให้ดาบเล่มโตกลายเป็นเพียงโลหะชิ้นนิงซึ่งไม่มีทางยับยั้งสัตว์ประหลาดตัวมหึมาได้แน่ และในจังหวะที่เธอเสียหลัก มังกรทั้งตัวก็ตะปบใส่เธออย่างจัง [ฟุ่บ!] [ตูมมมม!] ฝูงค้างคาวสีดำนับร้อยๆ บินฉวัดเฉวียนมาจากทุกทิศทาง โผล่มาห้อมล้อมรอบตัวเซโนเวียในจังหวะที่เธอกำลังจะโดนโจมตีคล้ายม่านกำบังสายตาและพาเธอหลบฉากออกไปซ่อนด้านหลังหินก้อนใหญ่ยักษ์ที่มีระเกะระกะอยู่ทั่วสนาม  ช่วยให้เซโนเวียรอดจากการถูกกระทืบจากเท้าของมังกรตัวโตได้อย่างหวุดหวิด "....อูวว..ขอโทษทีนะแกสเปอร์   ดูเหมือนตอนนี้ฉันจะไร้ประโยชน์ไปแล้วสิ.." เธอพูดด้วยเสียงหดหู่  และเมื่อมองเห็นดาบที่นิ่งสนิทในมือยิ่งทำให้รู้สึกแย่ขึ้นไปอีก "ม...ไม่หรอกครับ  ผิดแล้ว   รุ่นพี่เซโนเวียนี่แหละมีประโยชน์ต่อท่านประธานฯยิ่งกว่าผมเยอะเลย!!" แกสเปอร์พยายามให้กำลังใจก่อนจะหยิบขวดแก้วเล็กๆ กับชอร์คแท่งนึงออกมาจากกระเป๋าเสื้อ "ผมเองพอจะรู้วิธีอยู่ 2-3 อย่างที่จะสลายคำสาบประเภทนี้ได้มั่ง" หนุ่มน้อยแวมไพร์ใช้ชอร์คอาคมเขียนวงเวทเล็กๆลงบนฝ่ามือของตัวเองก่อนจะทาบลงบนตัวของเซโนเวีย ซึ่งเกิดเป็นแสงสว่างอ่อนขึ้นที่ตรงนั้น  โดยแกสเปอร์พยายามตรวจสอบสภาพของคู่หูว่าได้รับผลกระทบจากคำสาบของเซโนเวียแบบไหนบ้าง  ขณะที่ต้องแบ่งสมาธิออกไปควบคุมค้างคาวรอบๆด้วย อีกอย่างนึง....พวกเขาคงต้องขอบคุณที่มังกรยักษ์ลาโดร่านั้นอาละวาดจนพื้นสนามรอบข้างเละเทะกระจัดกระจายไปหมด  และฝุ่นควันที่ตลบไปทั่วสนามบวกกับโขดหินระเกะระกะนั้นคอยบดบังไม่ให้มองเห็นตำแหน่งซ่อนตัวของทั้งสองคน ...แต่นั้นก็เป็นแค่เรื่องชั่วคราวเท่านั้น เพราะฝ่ายตรงข้ามทั้งสองคนยังคงเร่งค้นหาพวกเธออยู่ [แกสเปอร์...คิดว่าถอนคำสาบที่โดนนั้นได้รึเปล่า?] เสียงรีอาสดังขึ้นมาผ่านวงจรสื่อสาร "ผมของลองเช็คดูก่อนครับ  เท่าที่มีติดตัวมาตอนนี้ก็น่าจะพอไหว..." [ป๊อก~] เด็กหนุ่มตอบ พร้อมกับเปิดฝาขวดแก้วใสในมือ   ข้างในนั้นคือเลือดของอิตเซย์, โลหิตของผู้ใช้บูสเกียร์นั้นมีคุณสมบัติที่เสริมพลังความสามารถสถิตอยู่ภายใน และแกสเปอร์ก็มักใช้มันบางครั้งในยามที่ต้องการให้ตัวเองควบคุมความสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด "เฮ้! แกสเปอร์  ถ้าเธอใช้เลือดนั่น เธอก็จะ..." เซโนเวียค้านขึ้น "รุ่นพี่ครับ  อย่างน้อยผมก็รู้นะว่าอะไรควรทำ และอะไรที่ต้องทำ..." แกสเปอร์ยิ้มรับ  เขาเทเลือดของอิตเซย์ทั้งหมดในขวดให้ไหลลงไปปนกับวงจรเวทมนต์ของเขาและเร่งกระบวนการทำงานในการสลายคำสาบของมันให้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว  ก่อนจะตรวจสอบเล็กน้อยให้มั่นใจว่ามันทำงานอย่างถูกต้อง ปกติแกสเปอร์จะใช้เลือดนั้นในการดื่มให้กับตัวเอง,  และเมื่อทำเช่นนั้น  ความสามารถในการควบคุม 'เวลา' ของเขาจะพุ่งสูงขึ้นอย่างมาก  ทั้งความมั่นใจ  ระยะโจมตี  ช่วงเวลา และโอกาศสำเร็จ แต่คราวนี้เขากลับใช้มันทั้งหมดเพื่อเร่งสลายคำสาบให้กับเซโนเวียอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้.....หรืออีกนัยนึงก็คือตอนนี้เขาก็เป็นเพียงแค่แวมไพร์น่ารักอายุน้อย ที่่พลังไม่สมบูรณ์เท่านั้นเอง  แถมเขาเองยังเป็นแค่เด็กน้อยที่มีนิสัยขี้ขาดหวาดกลัวคนรอบข้างมาตลอด และสภาพเช่นนี้เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาคนเดียวจะหยุดฝ่ายตรงข้ามที่ยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ถึงสองคน "ผ...ผมจะออกไปซื้อเวลาไว้ให้  และคำสาบคลายเมื่อไหร่ช่วยใช้ดูรันดัลจัดการพวกนั้นได้นะครับ!" [วู่วามไปแล้ว แกสเปอร์,  อันตรายเกินไปนะ!] เสียงของรีอาสดับแทรกเข้ามา และพยายามหยุดแกสเปอร์ "ตอนนี้ไม่มีทางเลือกครับ  ทั้งบิชอพกับรุคทางนั้นเข้าใกล้มาเรื่อยๆ  อีกไม่นานต้องเจอตัวเราสองคนแน่นอน" [เซโนเวียมีโอกาศจะหลบหลีกและถ่วงเวลาได้ดีกว่านะ...] "ครับ  แต่ยังไงรุ่นพี่เขายังจำเป็นมากกว่าผมสำหรับการแข่งรอบถัดไปอยู่ดี..." {{{เจอตัวสักที เจ้าหนูแวมไพร์!!   ดูเหมือนจะซ่อน 'ไนท์' ไว้แถวนี้สินะ   ก็ได้, ข้าจะเผาให้วอดเลยเดี๋ยวก็ต้องเดินออกมาเอง!!}}} จากที่เห็นตรงหน้า แกสเปอร์ตัดสินใจเดินออกมาจากที่ซ่อน  ทั้งร่างกำลังสั่นเทิ้ม  แต่แกสเปอร์ไม่มีท่าทีจะหนี . . . "ผ..ผมไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก!" เขาฝืนใจตะโกนออกไป  ซึ่งก็ได้ผล  ลาโดร่าหันขวับมาทันที "ออกมาเจอหน้ากันตรงๆเลยงั้นรึ  น่าประทับใจในความกล้าของเจ้ามาก  ต่อให้ข้าเห็นว่าขาของเจ้ากำลังสั่นอยู่  แต่อย่างน้อยเจ้าก็กล้าพอจะเผชิญกับมังกรตัวเป็นๆได้" รุคในมังกรร่างยักษ์ตอบกลับมา ก่อนจะมีเปลวไฟปะทุขึ้นภายในปากที่เรียงรายด้วยเขี้ยวคมกริบ . . . [ตูมมม!!] [ชิลด์!!] . . . ลูกไฟชุดโตพุ่งออกมาจากปากของมังกรตรงดิ่งใส่แกสเปอร์ราวกับระเบิดนาปาล์มที่เผาทุกอย่างที่มันวิ่งผ่านให้ราบเป็นขี้เถ้า   แต่แกสเปอร์ก็เรียกโล่ห์อาคมขึ้นมาป้องกันไว้ได้ทันเกิดเป็นแรง ปะทะอย่างรุนแรง....แต่ขนาดของลูกไฟที่ใหญ่เป็นหลายเท่าเมื่อเทียบกับโล่หเวทของแกสเปอร์นั้นส่งผลให้เกิดแรงผลักดันมหาศาลไปตามโมเมนตัมของเปลวไฟยักษ์ [ครืดดดดดดดด......] สองขาของแวมไพร์หนุ่มจิกพื้นไว้แน่น แต่ก็ยังกันได้ไม่อยู่...แรงดันของลูกไฟนั้นพลักให้เขาต้องถอยหลังเป็นทางยาว "....ยังหรอก  ยัง  แค่นี้ผมยังไวอยู่แล้ว!" "แกสเปอร์! ถอยออกมาอย่าฝืนเลย!" เซโนเวียร้องเตือนเสียงดัง  เพราะการยืนชนเปลวไฟของเผ่ามังกรตรงๆนั้นนับว่าอันตรายมาก ถ้าแวมไพร์น้อยหมดพลังเวทเมื่อไหร่ก็มีสิทธิถูกย่างสดในพริบตา "เฮ้ย! นั่นเสียงไนท์อีกคนนิ!  แสดงว่าเธอยังอยู่แถวนี้จริงด้วยสินะ  อยู่ที่ไหนกัน!!" มังกรยักษ์พูดกับตัวเองก่อนจะชะงักจากแกสเปอร์แล้วเริ่มสอดส่ายสายตาหาที่มาของเซโนเวียที่เป็นต้นเสียง  แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยให้ไปได้ง่ายๆ [กึก!] "เฮ้ย! ไสหัวไป! อย่างแกนะข้าจะจัดการเมื่อไหร่ก็ได้  เฮ้! ลาโดร่า! แต่ไนท์ผู้ใช้ดูรันดัลนั่นต้องจัดการเดี๋ยวนี้  คำสาบต้องห้ามมันไม่ถาวรนะ" มิสเทียร์ต้าร้องเตือน [โครม!!]  [อ..โอ้ยยย!] กรงเล็บมังกรกระแทกโล่ห์อาคมจนกระจุย ก่อนคว้าหมับเข้าที่ตัวแกสเปอร์ที่ร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด [ตูมม  ตูมม   ตูมมม...]  และอย่างไม่แยแสว่าคู่ต่อสู้คือแวมไพร์เด็กตัวน้อย  ลาโดล่าจับขาแกสเปอร์ฟาดลงกับพื้นครั้งแล้วครั้งเล่า   ซ้ำจนกระทั่งแกสเปอร์เองไม่อาจจะเอ่ยปากร้องเจ็บได้ด้วยซ้ำ  แต่กระนั้นเด็กน้อยก็ ยังไม่ละความพยายามจากมือมัจจุราช [เจ็บ.....เจ็บมากก.... แต่ผมก็เป็นผู้ชายแห่งทีมเกลมอรี่] [...โปรดรออีกนิดครับรุ่นพี่...] ไม่ไกลจากสถานที่ที่แกสเปอร์กำลังโดนซ้อมกระหน่ำ  เซโนเวียยังคงหลบอยู่ใต้เงาของก้อนหินใหญ่ด้านหลังของลาโดร่านั่นเอง  เธอเก็บตัวลบกลิ่นอายของตนอย่างเงียบเชียบด้วยความเข้าใจ ในเจตนาของแกสเปอร์ . . คำสาบผูกมัดดูรันดัลคลายตัวอย่างรวดเร็ว  แต่ถึงอย่างนั้นเซโนเวียก็มีน้ำตาไหลออกมา "ไอ้หมอนี่มันเกะกะจริงว้อยยย!!" [ตูมมม!!] มังกรลาโดร่าตะโกนแบบหัวเสีย เพราะแกสเปอร์ยังไม่ยอมปล่อยตัวเขา  และความสามารถหยุดเวลานั่นก็ทำให้การเคลื่อนไหวของทั้งคู่ติดๆขัดๆกันไปหมด  "...กฎข้อแรกของผู้ชายในทีมเกลมอรี่....ลูกผู้ชายต้องปกป้องผู้หญิงให้ได้!!" [โครมมมม!!] "...ก..กฎข้อที่สองของเกลมอรี่....ลูกผู้ชายต้องไม่ล้ม!! "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่มีวันล้มเด็ดขาด!!" [โครม!!!] แกสเปอร์กระเด็นไปพร้อมกับทิ้งรอยเลือดไว้เป็นทาง   เขาร่ายวงเวทมนต์ปรากฎขึ้นเพื่อป้องกัน แต่ถูกสกัดไว้ด้วยคทาของมิสเทียรต์ต้าเลยโดนการตะปบนั้นเข้าไปเต็มๆ . . แวมไพร์น้อยยังไม่ล้ม ไม่สิ...ต่อให้ล้มก็ยังลุกขึ้นมา.. . . "ถอดใจเถอะ  พวกคุณเอาชนะเราไม่ได้หรอกครับ.." แกสเปอร์พูดทั้งๆที่ยังเกาะโขดหินแข็งไว้เพื่อพยุงตัว "กฎข้อสามของเกลมอรี่....ลูกผู้ชายไม่มีวันยอมแพ้....ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!!" เขาพูดพึมพำเสียงเบาราวกับพูดเพียงแค่ให้ตัวเองได้ยิน "งานผมคือคุ้มกันรุ่นพี่เซโนเวีย..." [ครืดดด  โครมมมมมมม!!!!!!!!] มังกรร่างยักษ์กระโดดขึ้นสูง  ก่อนทิ้งตัวเข้ากระทืบแกสเปอร์อย่างไม่ปราณีปราศัย  แม้พื้นสนามจะเป็นหินแข็งๆแต่ก็ยังถึงกับเละเทะจนจมพื้นไปมิดขา  และเมื่อลาโดร่าถอนเท้าของตนขึ้นมาก็เห็นได้ชัดว่าแกสเปอร์นั้นอยู่ในสภาพสาหัสชัดเจน  และจวนเจียนจะถูกบังคับให้ออกจากเกมอยู่แล้ว แต่แกสเปอร์ยังลุกขึ้นมา "ผมก็เป็นคนของเกลมอรี่  และผมจะทำให้ท่านประธานฯชนะให้ได้....." "เลิกบ้าได้แล้ว!!!" มังกรราโดล่าโผทะยานขึ้นสูง ไอร้อนปรากฎขึ้นรอบตัวเพื่อเตรียมโจมตีซ้ำอีกครั้งซ้ำด้วยลูกไฟขนาดมโหฬารราวกับดวงอาทิตย์ . . . [แกสสสสสสสสสสสสเปปปปปปปปปอร์!!!!!] เสียงดังลั่นสนามของเซโนเวียร้องแทรกขึ้นมาพร้อมกัน   ทำเอาทุกคนต้องหันขวับกลับมาทันที "ฉันไม่ยอมง่ายๆหรอก!!" [....ครืนนนนนน...] โขดหินเกะกะเบื้องหน้าระเบิดกระจัดกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย  ดูรันดัลเปล่งแสงสีขาวเจิดจ้าออกมาทั่วบริเวณ แสงสว่างอันรุนแรงจนทุกคนรู้สึกเหมือนกับมันมีเสียงคำรามของท้องฟ้าตามมาด้วยซ้ำ  และดาบเล่มนั้นก็ถูกหญิงสาวผู้ครอบครองมันโบกสะบัดไปเป็นลำแสงมหึมากลืนลูกไฟของราโดล่าจนหมดสิ้น "คำสาบคลายแล้วรึ!!" มิสเทียร์ต้า ร้องด้วยความประหลาดใจ เพราะมันเร็วกว่าที่เขาคาดหมายไว้มาก  และการปรากฎตัวคืนสนามใหม่ของเซโนเวียในสภาพพร้อมรบทำให้ทั้งสองคนไม่มีทางเลือกนอกจากปล่อยวางแกสเปอร์ไว้ แล้วหันกลับมาเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวกว่าเสียก่อน    มังกรสยายปีก  และบิชอพหนุ่มก็ยกคทาขึ้นหวังจะร่ายคำสาบอีกครั้ง ตาของไนท์สาวส่องประกายวาบราวกับเปลวไฟ [เซโนเวียชักดาบออกจากฝัก...] ดาบจอมวีรชน 'ดูรันดัล' ซึ่งเซโนเวียเป็นผู้ครอบครอบแต่แรกนั้นจัดเป็น 1 ในดาบที่ทรงพลังศักดิ์สิทธิ์มากจนยากจะควบคุม....แต่นั่นก็ไม่ใช่ดาบเล่มเดียวที่เธอครอบครองอยู่ในตอนนี้....เพราะ ดาบอีกเล่มนึงที่ทรงอำนาจไม่แพ้ดูรันดัลก็สถิตอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากดาบวีรชนอันนั้นเลย -- ฝักดาบกลไกที่เป็นร่างผสาน--- -- 6 ดาบศักดิ์สิทธิ์ "เอ็กซคาลิเบอร์" --  ด้วยความที่ดูรันดัลนั้นเป็นอาวุธที่รุนแรงเหลือคณานับ ขนาดที่สวรรค์เองยังต้องกลัว  และแม้แต่เซโนเวียผู้ใช้เองยังแทบจะควบคุมมันไม่ค่อยอยู่  เพียงแต่หลังจากการลองผิดถูกหลายครั้ง และเธอก็ได้คำตอบถึงวิธีการที่ดีที่สุดในการสะกดพลังสูงลิบนั่น  ซึ่งก็คือ..การใช้ดาบด้วยกันสะกดพลังเอาไว้   และฝักดาบกลไกที่เกิดจากการดัดแปลงดาบวีรชน 'เอ็กซคาลิเบอร์' นั่นก็เป็นสิ่งที่ตอบโจทย์ได้เป็นอย่างดี  และช่วยให้เธอสามารถปรับระดับพลังของดูรันดัลต้นขั้วได้อย่างมีประสิทธิภาพ  คล้ายกับสมัยก่อนที่เคยยืมใช้ดาบ 'แอสคาราออน' มาควบคุม [ครืนนนนนนนนน!!!!] นั่นหมายความว่าตลอดมา  พลังที่เธอใช้ยังเป็นเพียงแค่ดาบออร่าที่ถูกกรองมาแล้ว และ.....ตอนนี้เธอกำลังจะใช้มันของจริง ....ออร่าศักดิ์์สิทธิ์ของดาบจอมวีรชนคำรามกึกก้อง "ใช่เลยแกสเปอร์  ฉันเองก็ช่วยอะไรนายไม่ได้  แต่ว่าสิ่งเดียวที่ฉันทำได้ตอนนี้คือ ฉันจะขยี้สองตัวตรงหน้าให้เป็นคำตอบให้ดู!!" เซโนเวียปาดน้ำตาพูด  ลำแสงสีขาวสว่างจ้าพุ่งทยานขึ้นท้องฟ้าราวกับเสาแห่งแสงที่พุ่งทะยานจนถึงสรวงสวรรค์  แม้แต่ผู้บรรยายในสนามยังบอกเลยว่าพลังของมันในตอนนี้สามารถบดขยี้ได้แม้แต่ปีศาจระดับท็อปคลาสโดยไม่ต้องสงสัย "ไม่ยอมหรอกน่า!  ต่อให้ต้องเอาชีวิตไปแลก  ฉันจะผนึกดาบนั่นอีกรอบให้ดู!!" มิสเทียร์ต้าตะโกน พร้อมยกคทาขึ้นสูงร่ายอาคม [กึกกก!!!] แต่อยู่ๆ อาคมนั่นก็หยุดชะงักเข้ากลางคัน   ร่างกายของบิชอพหยุดนิ่งไม่ไหวติงท่ามกลางความงุนงงของทุกคนรอบตัว  จนกระทั่งลาโดร่าหันกลับมาเห็น "ตาปีศาจหยุดเวลา!!  เป็น-ไป-ไม่-ได้!!" มังกรมารร้องด้วยความตกใจเมื่อเห็นแกสเปอร์ซึ่งร่างกำลังเรืองแสงเป็นสัญญาณว่าเขากำลังจะถูกกรรมการสนามบังคับให้ออกจากเกมเนื่องจากได้รับบาดเจ็บเกินขีดจำกัดแล้ว  แต่ในระหว่างนั้นตาของเขาก็ยังเบิกกว้างจับจ้องไปที่บิชอพฝ่ายตรงข้าม "พวกแกเองนั่นแหละที่แพ้แกสเปอร์!" เซโนเวียตะโกนก้องพร้อมกับยกดาบขึ้นสูงสุดแขนและเหวี่ยงมันลงไปตรงหน้า [EX- DURARANDALLLL!!!] [ซู่มมมมมมมมมมมม!!] ไนท์สาวประกาศนามของดาบวีรชน  และลำแสงออร่าที่ใหญ่โตยิ่งกว่าร่างยักษ์ของมังกรนับสิบเท่าก็แหวกอากาศกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวไปจนหมดสิ้น    สีขาวสว่างจ้าปกคลุมร่างของลาโดร่าจนมิดก่อนจะกวาดไปหามิสเทียรต์ต้าที่ถูกสะกดนิ่งจนราบเรียบไม่เหลือแม้แต่ร่องรอย [รุค 'ราโดล่า' บิชอพ 'มิสเทียรต์ต้า' บิชอพ 'แกสเปอร์' ออกจากสนาม] [ผลลัพธ์การแข่ง  ทีมเกลมอรี่เป็นฝ่ายชนะ...] เสียงของโฆษกสนามประกาศทั่วกัน ทีมเกลมอรี่ได้ชัยชนะติดต่อกันเป็นรอบที่ 4.... Next:   The Queen Battle~   Create Date : 15 มิถุนายน 2555 6 comments Last Update : 20 มิถุนายน 2555 13:00:54 น. Counter : 5790 Pageviews. Share Tweet

โอ้ 40% ยังมันส์ขนาดนี้เลย อิตเซย์เอ็งนี่มันบ้าจริงๆนะยังไม่รู้อีกเหรอว่าทำไมมีแต่พวกผู้ชาย(ความนิยมของสายนี้ก็มีมากกว่าที่คิดนะอิตเซย์)   โดย: wingaura IP: 125.25.143.76 15 มิถุนายน 2555 20:48:33 น.

โอ้ว มีแปลงร่างเป็นมังกือยักษ์ด้วย ไม่แปลกใจที่แกสเปอร์ มีแต่ผู้ชายเชียร์ 5555   โดย: Lnwmanga IP: 125.24.12.220 16 มิถุนายน 2555 11:46:32 น.

มันสส์มากเลยอะครับ สุดยอดมากๆเลยครับ   โดย: janglove121 IP: 110.49.240.48 16 มิถุนายน 2555 16:02:27 น.

นับว่าแกสเปอร์นี่โชคดีนะ ที่รับแต่ส่วนดีๆของพระเอกมา   โดย: GAFEW IP: 223.206.18.37 20 มิถุนายน 2555 13:09:59 น.

บ๊ะ.... อย่างหล่ออ่ะ เจ้ากาสึเกะ   โดย: infinite justice IP: 118.174.138.85 20 มิถุนายน 2555 16:07:46 น.

กาคุงแมนมาก   โดย: KAMUI IP: 58.9.192.96 20 มิถุนายน 2555 18:47:43 น.