เรื่องของแมวติสต์แตก ตอน มันมาจากไหน????
ซ้าย ขวา บน เฮ่อ โล่ง แต่ยังไว้ใจไม่ได้ ค่อยๆย่องดีกว่าเรา เออมันไม่อยู่จริงๆด้วย คุณคงสงสัยว่าผมกำลังทำอะไร และมันคืออะไร นั่นสิมันคืออะไร ทำไมจงเกลียดจงชังแมวหน้าตาดีอย่างผมนัก เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า
ความที่ผมเป็นแมวรักธรรมชาติ ผมก็ชอบออกไปนอนเกลือกกลิ้งในสนามหญ้าหน้าบ้าน รับแสงแดดอ่อนๆยามเช้า ผมกำลังเพลิดเพลินกับกลิ่นหอมๆของต้นหญ้า มันพุ่งมาจากไหนไม่รู้ครับ จิก จิก จิกเข้าที่หัวของผม มันไม่จิกธรรมดา มันทึ้งขนบนหัวไปด้วย ผมวิ่งหนีมันก็ตามจิกไม่ลดละเหมือนมันโกรธแค้นผมมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว
ผมต้องวิ่งหลบเข้ามาในบ้าน ค่อยแอบดูตรงช่องหน้าต่าง ปรากฏว่ามันเป็นนกครับ ตัวมันสีดำๆ ปากสีเหลือง ผมจำได้ว่าผมไม่เคยไปมีเรื่องกับมันมาก่อน ส่วนมากผมก็จะจับพวกนกกระจอกนกกระจิบ เอหรือว่า นี่คือหัวหน้าใหญ่มัน
ข้าวโพด มองอะไรน่ะ ไหนพี่ดูหน่อยซิ
ไม่เห็นมีอะไรเลย แล้วทำไมวันนี้เข้าบ้านเร็วล่ะเพิ่งออกไปเมื่อกี้ไม่ใช่เหรอ ไปออกไปวิ่งเล่นข้างนอก
ไม่เอานะ นี่เธอจะผลักดันผมให้ออกไปเจอกับไอ้นกตัวนั้นเหรอ เธอไม่สนใจท่าทีขัดขืนของผม จับผมออกมานอกบ้าน เอแต่ว่ามันหายไปไหนแล้วเนี่ย สงสัยมันคงบินไปที่อื่นแล้วล่ะ โถ่เอ้ยขาจรทำเป็นมาซ่าส์ ไว้คราวหน้าเจอเมื่อไหร่ จะจับกดหัว กัดปีกให้บินไม่ขึ้นเลย
แง๊วววววววว
มันมาอีกแล้วครับ มันเป็นนกบ้าเลือดแน่เลย มันไล่ จิก จิก จิกผมอย่างไม่ลดละ ผมจะวิ่งเข้าบ้านแต่เธอปิดประตูบ้านซะแล้ว ผมกระเสือกกระสนวิ่งหนีตายไปหลังบ้าน ประตูปิดอีก โธ่จะแกล้งผมไปถึงไหน ผมวิ่งมาหน้าบ้านอีกครั้ง ถือว่าผมยังมีบุญอยู่บ้างเพื่อนเธอมาพอดี ผมวิ่งไปหลบใกล้ๆเพื่อนเธอ ไอ้นกบินโฉบหนีไป
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้โพดโดนเล่นงานซะแล้ว
อะไรเหรอเจส
ไอ้โพดแกดิ มันโดนนกไล่จิก วิ่งหางจุกตูดเลยแก
จริงน่ะ นกที่ไหนจะไล่จิกแมว
ไม่รู้ดิแก ชั้นเห็นจะๆเลยมันบินไล่จิกหัวกบาลไอ้โพด ขำดีว่ะแก
ไม่เห็นน่าขำเลย ไหนข้าวโพดมาหาพี่ซิ ตายแล้วดูหัวข้าวโพดสิ ขนหลุดเป็นกระจุกเลย อิอิอิ ตลกดี
อ้าว แทนที่จะสงสารผมกลับมาขำซะอย่างนั้น แหมคนเรานี่จริงๆเลย นี่ถ้าผมไม่รัก มีโกรธนะเนี่ย
ว่าแต่นกตัวนั้นมาจากไหนนะ แล้วทำไมต้องไล่จิกโพดด้วย
มันคงบินผ่านมาแล้วหมันไส้ไอ้โพดมั้ง ชอบเก็กหล่อ อิอิอิ สม
วันนั้นผมไม่กล้าออกไปเล่นนอกบ้านเลยครับ ผมยังหวั่นไอ้นกนั่นไม่หาย ทั้งวันผมก็ได้แต่นั่งๆนอนๆอยู่ในบ้าน น่าเบื่อมาก
รุ่งขึ้นอีกวัน ผมก็ออกมาเดินเล่นหน้าบ้านตามปกติ ผมลืมเรื่องไอ้นกนั่นไปนิดหน่อย แต่ในใจก็จังนึกว่าวันนี้มันจะมารึเปล่า
แง๊ววววว
ผมไม่น่าไปคิดถึงมันเลยครับ มันโฉบมา จิก จิก จิก ผมอีกแล้ว ผมวิ่งหน้าตั้งเข้ามาในบ้าน
โพดวิ่งหนีอะไรมาน่ะ หน้าตาตื่นเชียว ไหนพี่ดูซิ
นกตัวนี้อีกแล้วเหรอ ทำไมมันต้องมาจ้องแกล้งแต่โพดนะแปลกจัง หรือว่าเราไปแกล้งเค้าก่อนนะโพด
แกล้งอะไรผมยังไม่เคยเห็นหางมันมาก่อนด้วยซ้ำ หน้ามันยังเห็นไม่ชัดเลย เพราะมันมาทีไรก็ซัดเข้าหัวผมทุกที อูยแสบหัวชะมัด หมดหล่อกันคราวนี้
ไหนดูซิโพดเจ็บรึเปล่าจ๊ะ หัวแหว่งเลย นกนี่ร้ายนัก ช่วงนี้เราก็อยู่แต่ในบ้านไปก่อนละกันนะ ไม่ใช่นกแถวนี้เดี๋ยวก็คงไปที่อื่นแล้วล่ะ
ไอ้นกบ้า นึกแล้วเจ็บใจจริงๆ รังแกแม้กระทั่งแมวไม่มีทางสู้ ผมคิดด้วยความโมโห
ผมคิดว่าไอ้นกนั่นมันจะหายไปซักที แต่เปล่าทุกเช้ามันจะมาเฝ้ารอผมอยู่เป็นประจำ อย่าให้ผมได้ก้าวเท้าออกนอกบ้านนะ มันจะพุ่งมาเหมือนขีปนาวุธ แล้วก็จิกผมอย่างเมามัน ชาติที่แล้วมันคงเป็นไก่แน่เลย
ตอนนี้ผมออกนอกบ้านได้เฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น เพราะไอ้นกมันไม่อยู่คงจะไปนอน ผมเองก็ไม่ค่อยชอบออกนอกบ้านตอนกลางคืนเพราะติดละครหลังข่าว ไปได้ไม่นานก็ต้องรีบกลับเข้าบ้าน
เฮ้อใครมีวิธีการดีๆช่วยผมจัดการไอ้นกตัวนี้ทีเถอะครับ
Create Date : 07 มิถุนายน 2551 |
|
15 comments |
Last Update : 7 มิถุนายน 2551 16:37:22 น. |
Counter : 746 Pageviews. |
|
|
|