Bloggang.com : ข้าวโพดแมวติสต์แตก : กา ก๊า หมาคาราโอเกะ

กา ก๊า หมาคาราโอเกะ

กา ก๊า เป็นหมาที่น้าเก็บมาจากข้างถนน ตอนนั้นน้านั่งรอรถเมล์ เห็นกา ก๊ากำลังนั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์หน้าหมู่บ้าน นั่งเหมือนรอใครซักคน กา ก๊าเป็นลูกหมาตัวเล็กสีน้ำตาล น้ามองก็สนใจเพราะกา ก๊านั่งนิ่งมาก เหมือนถูกสั่งให้นั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับไปไหน ในใจน้าก็สงสัยว่ากา ก๊ามารอเจ้าของ

จนกระทั่งน้ากลับจากทำธุระตอนเย็น พอข้ามถนนมาน้าเหลือบสายตาไปมองกา ก๊า ยังนั่งอยู่ที่เดิม น้าคิดว่ากา ก๊าน่าจะถูกนำมาทิ้งไว้แน่นอน น้าเลยอุ้มกา ก๊ากลับมาบ้านด้วย

เรามีหน้าที่ตั้งชื่อให้ลูกหมาตามเคย พอเห็นหน้าเจ้าลูกหมา คำว่า กา ก๊ามันก็ออกมาจากปากไม่รู้ว่าทำไม ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่ากา ก๊าจะเป็นชื่อเรียกของขนมหลอกเด็กสมัยก่อน

กา ก๊าเป็นหมาสุขุม ไม่เคยทำอะไรเฉิ่มๆเหมือนหมาตัวอื่นๆ เวลาเล่นกับหมาตัวอื่น กา ก๊าจะเป็นฝ่ายยอมให้เค้าย่ำยีอยู่เสมอ เวลาโดนหมาตัวใหญ่แกล้ง กา ก๊าไม่เคยสู้ตอบได้แต่นอนหมอบลูกเดียว จนหลังๆไม่มีหมาตัวไหนแกล้งกา ก๊าอีก เพราะแกล้งไปก็ไม่สนุก กา ก๊าไม่โต้ตอบ กา ก๊าคงรับการสั่งสอนมาว่า “ใช้ความสงบ สยบความเคลื่อนไหว”

กา ก๊าชอบอยู่กับคนมากกว่า หมาด้วยกัน นัยว่ากา ก๊าคิดว่าตัวเองไม่ใช่หมา เราเองชอบคุยกับกา ก๊ามากที่สุด เพราะเวลาเราพูดอะไร กา ก๊าจะมีปฏิกิริยาตอบสนองตลอด เช่น

“กา ก๊า วันนี้เค้าไปทำบุญที่วัดกับยายแล้วก็ไปปิดทองพระพุทธรูปมาด้วย ดูสิที่หน้าเค้ายังมีเศษทองติดอยู่เลย”

กา ก๊าจะแหงนหน้ามองเราแล้วก็เลียหน้าเราหนึ่งแผล็บ

“กา ก๊า เอามือมาเดี๋ยวจะแบ่งบุญให้”

กา ก๊ายื่นมือ หรือที่เราเรียกกันว่าขาคู่หน้ามาให้เรา แล้วเราก็ทำการแบ่งบุญให้กา ก๊า โดยเรานั่งหลับตาและเพ่งกระแสจิตไปให้กา ก๊า ส่วนกา ก๊า ก็จะนั่งนิ่ง ไม่กระดุกกระดิกเพราะคงรู้ว่าเป็นพิธีสำคัญ

บางทีเราก็จะเล่นขายของกับ กา ก๊า เราชอบเล่นขายก๋วยเตี๋ยว ตัดเอาผักตบมาทำเป็นเส้น กะลูกชิ้น กา ก๊าจะมานั่งบนเสื่อกะเรา แล้วทำตัวเป็นลูกค้า พอเราถามว่าจะเอาแบบไหนกา ก๊าก็จะสั่งได้หมด

“วันนี้จะเอาเส้นอะไรดีจ้า”

“โฮ่ง”

“เส้นเล็กเหรอ”

“โฮ่ง”

“เอาลูกชิ้นด้วยมั้ย”

“โฮ่ง”

“ธรรมดา หรือพิเศษ”

“โฮ่ง”

“อ๋อ พิเศษแต่เพิ่มลูกชิ้นเหรอ ได้ๆ รอเดี๋ยวนะ”

แล้วกา ก๊า ก็จะนั่งรออย่างสงบเสงี่ยม พอเราเอาก๋วยเตี๋ยวไปเสริฟ กา ก๊าก็จะทำท่าดมๆเหมือนกับว่ากินก๋วยเตี๋ยวให้เราชื่นใจ พอเราคิดตัง กา ก๊า ก็จะคาบแบ๊งปลอมมาให้เราหนึ่งใบ (อันนี้ต้องสอนอยู่นานเหมือนกัน ใช้คำสั่งว่า เอาตังส์มา อิอิอิ) แต่กา ก๊าขี้งกมากเพราะไม่เคยให้ทิปเลย คิคิคิ

กา ก๊าเป็นหมาที่ไม่กลัวความสูง อันนี้เราพิสูจน์โดยการปีนต้นมะขามหน้าบ้าน เราเอากา ก๊า ขึ้นไปด้วย กา ก๊าไม่ดิ้นและไม่ร้องซักแอะ พอไปนั่งบนกิ่งไม้ เราเอากา ก๊านั่งตัก กา ก๊า ก็จะนอนหลับตาพริ้ม สบายใจ

หลังๆพอกา ก๊า โต เราอุ้มขี้นไม่ไหว พอเราปีนต้นมะขาม กา ก๊า ก็จะพยามปีนขึ้นมาด้วย เดือดร้อนถึงน้าต้องเอาไม้มาทำกระไดให้เราปีนง่ายๆ จะได้เอากา ก๊าขึ้นไปด้วย ไม่งั้นกา ก๊าจะทั้งเห่า ทั้งหอนโหยหวนไม่หยุด น้าบอกว่าพิลึกทั้งคนทั้งหมา ไอ้คนก็คงนึกว่าตัวเองเป็นลิง ส่วนหมาก็คงนึกว่าตัวเองเป็นคน

กา ก๊าโตเป็นหมาตัวใหญ่เหมือนมีพันธุ์อัลเซเชี่ยน เราชอบนอนหนุนตัวกา ก๊า และกา ก๊าเองก็คงชอบเพราะนอนไม่ขยับไปไหนเลย บางทีก็หลับไปทั้งคนทั้งหมา

คุณสมบัติพิเศษของกา ก๊าที่เราค้นพบคือ กา ก๊าชอบร้องเพลง เราเคยหิ้ววิทยุไปนอนฟัง เปิดเพลงตามคลื่นวิทยุ พอกา ก๊าได้ยินเสียงเพลงเท่านั้น วิญญาณนักร้องก็เข้าสิง กา ก๊าจะลุกขึ้นหอนตามเสียงเพลง กา ก๊าร้องตามได้ทุกเพลงเลยขอบอก เล่าให้น้าฟัง น้าบอกว่าเราขี้โม้

และแล้ววันนึงกา ก๊าก็พิสูจน์ให้ทุกคนได้รู้ว่าตัวเองเป็นเซียนคาราโอเกะ ช่วงปีใหม่ ที่บ้านจัดงาน น้าเอาคาราโอเกะมาเปิดให้ทุกคนร้องเพลงกัน กา ก๊าไม่ไปไหนเลยเฝ้าแต่ร้องเพลงไปกับเค้าด้วย

กา ก๊าไม่ได้ร้องเพลงเฉยๆนะ มีกระดิกหางไปด้วยเพื่อให้เข้ากับเพลง ตอนแรกทุกคนขำกา ก๊า หลังๆเริ่มรำคาญ เพราะกา ก๊าถือคติว่า “ไล่ ก็ไม่เลิก” กา ก๊า หอนตามตั้งแต่เพลงแรกจนเพลงสุดท้าย ไม่ลุกไปไหน

ทุกครั้งที่กา ก๊าเห็นเราถือวิทยุ กา ก๊าจะรีบวิ่งมาดม และเห่า แปลได้ว่า “คราวนี้ผมขอเบิ้ลนะค้าบบบ”

Create Date : 01 เมษายน 2551

Last Update : 1 เมษายน 2551 10:01:42 น.

0 comments

Counter : 938 Pageviews.