ปล่อยวาง.... ชีวิตนี้แท้จริงแสนสั้นนัก เกิดมาจักมีเจ็บป่วยแลล้มหาย มิมีใครอยู่ได้ต้องวางวาย ล้มลงตายจากไปไป่อยู่ยืน ในห้วงที่คิดได้อยู่ดีมีความสุข รู้สำนึกมิคึกหนักใจสุขสม ไม่ประมาทตระหนักได้ในกมล เตรียมวางตนตายก่อนที่จะตาย เกิดมาหาสิ่งใดตามมาด้วย ยามเมื่อม้วยไร้สิ่งใดหาเก็บได้ ชีวิตไปอยู่เพียงความดีมิมลาย กายสลายความดีอยู่คู่โลกา ไร้ซึ่งชีวิตทั้งในโลกนี้แลโลกหน้า และไม่มีโลกก่อนให้หวั่นไหว มีเพียงวันนี้เดินหน้าไป ใช้ชีวิตอยู่สร้างความดีรู้สติตน แลปล่อยวางตัวกูใช่ของกู ตัวกูจะป่วยเจ็บรู้ก่อนได้ไฉน เมื่อเป็นแล้วสั่งห้ามให้หายได้อย่างไร สงบใจปล่อยวางทิ้งตัวตน เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี สิ่งนี้มีเกิดขึ้นและเป็นไป ตถตาให้เห็นและเป็นไป ทุกสิ่งใดเป็นเช่นนั้นเอง ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ เขียนด้วยความรู้น้อยดั่งใบไม้ในกำมือ ผิดพลาดประการใดขอผู้รู้ช่วยชี้แนะ   Create Date : 09 พฤษภาคม 2549 18 comments Last Update : 9 พฤษภาคม 2549 3:01:46 น. Counter : 525 Pageviews. Share Tweet

หินใหญ่หนักเพียงเพราะใจบอกว่าหนัก หากผลักปล่อยสิ้นหินจะหนักอยู่ไฉน วางปัญหาผ่อนแก้ทีละเปราะเดินได้ไป อยู่ที่ใจใช้สติคิดตรึกปัญญานำ   โดย: เด็กชายก้อง 9 พฤษภาคม 2549 2:47:53 น.

หงุดหงิดใจในบางคนทำขุ่นหมอง ลองไตร่ตรองลองคิดปล่อยวางเสีย ปากเขาใกล้หูเขายังทนในสำเนียง หูเราเบี่ยงไกลกว่ารำคาญไย   โดย: เด็กชายก้อง 9 พฤษภาคม 2549 2:48:34 น.

ทุกข์กำเนิดเกิดในใจมาจากใจ ใช่จากไหนใครคนอื่นมาใส่สุม ทุกข์ที่มีใจเราจับมาใส่ดั่งไฟรุม ให้กลัดกลุ้มกัดกร่อนใจเราเอง   โดย: เด็กชายก้อง 9 พฤษภาคม 2549 2:49:28 น.

เขียนได้ขนาดนี้ถือว่าเก่งแล้วค่ะ คนเม้นส์ยังเขียนไม่ได้อยงงี้เลยค่ะ.. คิดว่าถ้าเขียนคนอ่านต้องงแน่ๆ..ขอนับถือๆ   โดย: about_love 9 พฤษภาคม 2549 3:14:55 น.

คนเราเกิดเพราะพ่อแม่เราอยากให้เกิด เกิดมาแล้วก็ใช้ชีวิตให้ดีที่สุด ด้วยหลักใหญ่ของพุทธศาสนาที่ว่า.. "ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้บริสุทธิ์" เป็นแก่นแท้ที่สุด ไม่ต้องไปจดจำอะไรเลยว่าคำสอนใดจะเป็นอย่างไร เพียงทำได้ใน ๓ ข้อนี้ คำสอนอื่นก็ทำได้เอง เด็กชายก้องเชื่อว่า นี่คือแก่นแท้ของคำสอนแห่งพระพุทธองค์ เด็กชายก้องไม่เชื่อหรอกว่า.. ชาติที่แล้วมีจริง หากมีจริงแล้ว เราก็สมควรที่อย่างน้อยจะจดจำได้ หรือหากมีจริง การที่เราจำไม่ได้ ก็ไม่ควรถือว่ามีจริง หรือว่าเรื่องชาติหน้า ก็อย่าไปคิดเลยว่ามีจริง เพราะถ้าชาติหน้ามีจริงแล้วไซร้ เราเกิดมาก็คงจำชาติที่แล้วไม่ได้ เด็กชายก้องเชื่อว่า คำสอนเรื่องชาติก่อน ชาตินี้ หรือชาติหน้า เป็นเพียงวิธีการสอนเพื่อให้เราใช้ชีวิตในชาตินี้ให้ดีที่สุด สวรรค์หรือนรกไม่น่าจะมีหรอก สวรรค์หรือนรกแท้จริงอยู่ที่ตัวเรา เหมือนกับคำที่ว่า สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ ยามเมื่อเราทำความดี ย่อมอิ่มเอมในหัวใจ ยามเมื่อเราทำความชั่ว แม้ว่าใครก็ตามไม่รู้ แต่เรารู้ และเราก็เป็นทุกข์ไปเอง หากเราไปยึดติดว่า ต้องทำความดีเพื่อชาติหน้าเราจะได้รับผลกรรมที่ดีของเรา ก็เท่ากับว่าเรายังติดยึด ทำความดีเพื่อหวังผลประโยชน์ ไม่ต่างอะไรกับการติดสินบน ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องนักในพุทธศาสนา หากแต่ว่าเราใช้ชีวิตในชาตินี้ ด้วยแก่นแห่งพุทธศาสนาดังที่ได้กล่าวข้างต้น และปล่อยวางไม่ยึดติด ชีวิตก็คงจะเป็นสุขมากแล้ว ทำความดีโดยไม่หวังผลตอบแทน จะไม่ดีกว่าหรือ มีชีวิตโดยสติ ตระหนักรู้อยู่ตลอดว่าอย่าประมาทในชีวิต ตายก่อนที่จะตาย จะไม่ดีกว่าหรือ หรือคิดว่าจะมุ่งมั่นทำความดีเพียงเพื่อหวังผลในชาติหน้า ถ้าคิดอย่างนั้น ก็คงไม่เข้าถึงคำว่า "หลุดพ้นจากวัฏสงสาร" หรอกครับ หรือคุณว่าอย่างไร... ..................... อย่างที่เคยบอกไว้ ข้อความที่ออกมาจากความคิดของเด็กชายก้องนั้น มาจากความรู้เพียงใบไม้ในกำมือ หากมีสิ่งใดที่ผิดพลาดหรือมากกว่านั้น ขอผู้รู้ได้ชี้แนะ   โดย: เด็กชายก้อง 9 พฤษภาคม 2549 3:31:55 น.

สติอยู่กับตัวและสิ่งที่กำลังกระทำตรงหน้า และได้ใช้สมาธิจดจ่อกับสิ่งนั้นจริง ๆ ก็คือได้อยู่กับปัจุบัน อาจจะฟังดูง่าย แต่ว่าทำได้ยาก และก็คือการปล่อยวางอย่างง่าย :D :D :D   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 9 พฤษภาคม 2549 4:21:01 น.

เห็นด้วยครับ อ่านง่าย ขั้นตอนปฏิบัตินี่จิมานยากส์   โดย: ชายคา 9 พฤษภาคม 2549 7:08:54 น.

กฎมีว่าคำสุดท้ายปลายบทต้น ต้องมาชนสัมผัสบรรทัดสอง ตัวสุดท้ายนั่นละ จะคล้องจอง เป็นทำนองที่บังคับกับบทกลอน อย่าลืมนะ !!! ตัวสุดท้ายของบทบน ต้องสัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรค 2 ของบทต่อมา ชีวิตนี้แท้จริงแสนสั้นนัก เกิดมาจักมีเจ็บป่วยแลล้มหาย มิมีใครอยู่ได้ต้องวางวาย ล้มลงตายจากไปไป่อยู่ยืน ในห้วงที่คิดได้อยู่ดีมีความสุข รู้สำนึกมิหนักใจไม่ขัดขืน ไม่ประมาทตระหนักมั่นทุกวันคืน เรื่องอื่นๆเตรียมไว้หนอรอวันตาย อย่าลืมสัมผัสในด้วยนะจ๊ะ เจ้าก้องหลานรัก เห็นบอกไว้ว่า ผิดพลาดประการใดขอผู้รู้ช่วยชี้แนะ   โดย: ป้ามด 9 พฤษภาคม 2549 9:42:35 น.

อ่านไปอ่านมา มันก็ไม่คล้องกันอีกละ คำว่าสุข กับคำว่าสำนึก มันไม่คล้องกันะหน่อยป้ามดปล่อยไปได้ไงนะ งั้นเอาใหม่ ชีวิตนี้แท้จริงแสนสั้นนัก เกิดมาจักมีเจ็บป่วยแลล้มหาย มิมีใครอยู่ได้ต้องวางวาย ล้มลงตายจากไปไป่อยู่ยืน ในห้วงที่คิดได้อยู่ดีมีความสุข รู้ปรับทุกข์มิหนักใจไม่ขัดขืน ไม่ประมาทตระหนักมั่นทุกวันคืน เรื่องอื่นๆเตรียมไว้หนอรอวันตาย   โดย: ป้ามด 9 พฤษภาคม 2549 10:11:11 น.

โห เขียนกันเก่งๆ ทั้งนั้นเลย ป้ามดก็เก่ง คนอ่านอมยิ้ม คิดแล้วก็จริงค่ะ ยึดติดกับอะไรมากไป มันก็ให้ทุกข์ได้ค่ะ   โดย: JewNid 9 พฤษภาคม 2549 17:37:39 น.

โดย: tzippy 9 พฤษภาคม 2549 22:16:21 น.

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นที่มีให้แก่ เด็กชายก้อง ทั้งคำชมที่แสนดีและคำติติงที่ช่วยพัฒนา เด็กชายก้อง โดยเฉพาะ ป้ามด ที่ช่วยขัดเกลากลอนให้ เด็กชายก้อง มีกลอนจาก พี่ชายที่แสนดี คนนึงของ เด็กชายก้อง ที่ตอบกลับมาทาง e-mail ให้ เด็กชายก้อง ครับ ไกล-ใกล้ ชีวิตนี้แท้จริงอยู่ไกล-ใกล้ หากทำจิตสดใสให้คลายหมอง ขจัดทุกข์ปัดเศร้าน้ำตานอง ข้ารับรองเจ้ามีสุขทุกนิรันดร์ ให้คิดปันความทุกข์ที่มาเยือน เปรียบเสมือนเพื่อนคู่คิดยามเศร้าหมอง สดับนิ่งความจริงทุกสิ่งตรอง ข้อขัดข้องจักผ่อนคลายเมื่อคลายปม หากยังเก็บทุกข์นั้นไว้ในจิต เหมือนแบกอิฐเดินไปไร้สุขสม อันหนทางข้างหน้าอาจปูพรม โลกใบกลมรอดูอยู่สู้ชะตา วันนี้ล้มพรุ่งนี้ยืนขึ้นใหม่ได้ อยู่ที่ใจใครหนักแน่นดุจภูผา รางวัลแด่คนช่างฝันรอคนกล้า ทุกทิวาราตรีมิเสื่อมคลาย บทสรุปชีวิตสุขอยู่ที่ใจ แค่ไกล-ใกล้ใคร่เลือกดั่งใจหมาย พร้อมรับสุขคลายทุกข์มิเว้นวาย ตราบสุดท้ายปลายทางสุขทุกนิรันดร์ /////////////////////////////////////// ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชี้แนะครับ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~   โดย: เด็กชายก้อง 10 พฤษภาคม 2549 0:41:44 น.

น้องก้องขอบังอาจตอบกลับในกลอนของพี่ดังนี้ อดทนยามเมื่อทุกข์เข้าสาดใส่ ดั่งฝนไล่ให้ใจเปียกปอนไม่สดใส ฝนกระหน่ำดั่งทุกข์กระหน่ำใจ สงบใจไตร่ตรองคืนฝนพรำ หากมิเคยรู้จักในความทุกข์ จะรู้จักความสุขสุดใจใช่จะจำ ความทุกข์นำให้พบสุขในใจ นำผ่านไปสะดุดใจฤทัยปอง หากมิเคยผ่านพ้นความลำบาก จะเคยผ่านความสำเร็จเสร็จของ ชื่มชมว่าได้ดั่งใจครอง ไป่ใช่ผองหมู่มวลประสบมา เมื่อฝนสงบแลผ่านพื้นภิภพ ลมสงบห่างหายสิ้นสายฟ้า กลิ่นดินจ้าลมหอมชื่นดวงมาลย์ เพียงฟ้าผ่านจึ่งรู้สุขพุ่งขึ้นมี ........................   โดย: เด็กชายก้อง 10 พฤษภาคม 2549 1:13:59 น.

สวัสดีวันใหม่ค้า ปักเป้าไม่มีความรู้ด้านนี้เล้ย แต่ชอบบทนี้อ่ะค่ะ เชื่อแบบนั้นค่ะ "หากมิเคยรู้จักในความทุกข์ จะรู้จักความสุขสุดใจใช่จะจำ ความทุกข์นำให้พบสุขในใจ นำผ่านไปสะดุดใจฤทัยปอง"   โดย: ปักเป้า (puxkapou ) 10 พฤษภาคม 2549 1:19:46 น.

อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนที่จากไป ชีวิตไม่แน่นอนจริง ๆ   โดย: chal2t 10 พฤษภาคม 2549 18:26:45 น.

แอบแวะมาเยี่มบล๊อก เราก็ไม่เคยแต่งกลอน เขียนก็ไม่เคย เพราะตกภาษาไทย   โดย: C'est Si Bon (C'est Si Bon ) 10 พฤษภาคม 2549 21:06:08 น.

แวะมาเยี่ยมนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่อุตสาห์ไปให้กำลังใจที่บล๊อกของพลอยชมพูนะคะ แล้วจะแวะมาบ่อยๆค่ะ   โดย: พลอยชมพู (เพชรชมภู ) 11 พฤษภาคม 2549 21:36:02 น.

เยี่ยมไปเล้ย .. ชอบๆค่ะ ปล.ขอให้มีความสุขกับวันหยุดยาวๆแบบนี้นะคะ   โดย: รักบังใบ 12 พฤษภาคม 2549 0:30:29 น.