Bloggang.com : Cozmen : Episode เด็กบ้านนอก ตอน Hiking Style บ้านนอก

Episode เด็กบ้านนอก ตอน Hiking Style บ้านนอก

หนาวหนาวสุดๆ บรื๋อๆๆๆ
ทำไมมันหนาวยังงี้ครับ
ตอนนี้ 21 องศา เด็กบ้านนอก จะตายอยู่แล้ว
มือสั่นไปหมด พิมพ์ไรไม่ค่อยออก
ร่างกายมันหดไปหมดทุกส่วน

นี่ถ้าอยู่รอจนหิมะตก
สงสัยคงไม่มี Series เด็กบ้านนอกอีกต่อไป
คงเป็น Series North Pole Challenge
ฮือ นึกภาพตัวเองไม่ออก
แต่ขอบอกว่า ผมอาบน้ำทุกวันนะครับ
อาบตอนเย็น หนึ่งครั้ง เป็นอย่างน้อย
เดี๋ยวจะหาว่าผมซกมก ไม่ได้หรอกเสียภาพ ชายกลางหมด
ตามด้วย น้ำหอม Paris Hilton สุด Love
แต่งงอ่ะ ฉีดได้แป๊บเดียวก็หายหอม
สู้พวกแป้งหอมมองเล่ยะไม่ได้เลย ทั้งหอมทั้งเย็น
เห็นวันก่อน มีกระทู้ ว่าฟังเพลงของ Paris ร้องกันรึยัง
พี่เลิศพิสิฐไปซื้อมาฟังแล้วด้วยนะ การันตีว่า เพราะแน่ๆ
คนหน้าตาดีนี่ทำอะไรก็ดีไปหมดนิ วันหลังจะออกน้ำหอมมั่งดีกว่า ซะงั้น

เข้าเรื่องต่อ
ก่อนหน้านี้เมื่อ สามอาทิตย์ก่อน ผมไป Hiking มาล่ะครับ
ทำไงได้ ก็ คุณ BMW เล่นมาเขียนเล่าว่าไปมาสนุกยังโง้นยังงี้
ผมเลยขอลอง จั๊กกะหน่อย
พอดี ผมได้ไปกับ เพื่อนสองคนครับ
ไม่ต้องนึกไปไหนไกลหรอก ก็ น้องหล้ากับน้องกี้ล่ะครับ

ผมได้รับน้ำใจจาก เพื่อนชาวเมกันทั้งสอง
พาไปเปิดหูเปิดตา รู้สึกประทับใจมากครับ
ตอนแรก ไม่รู้หรอกครับ ว่าจะได้ไป Hiking
รู้แค่น้องกี้จะพาไป สวนสาธารณะ โดยนัดกับน้องหล้าแล้ว
นัดกัน ประมาณ บ่ายสามโมงครับ
พอเจอ น้องกี้ เธอบอกจะพาไปว่ายน้ำด้วย
ผมก็เลย เอ๋อ เลย อากาศ 24-25 องศาเนี่ยนะ แค่นี้ผมก็หนาวแล้วอ่ะ
เอาวะ ว่ายก็ว่าย วิ่งแจ้น ไปเก็บกระเป๋า
เอากางเกงว่ายน้ำ ตัวเก่ง กับผ้าเช็ดตัวและ มันฝรั่งแผ่น Pringles(เกี่ยวไหม)

พอสามคนพร้อมก็เดินทางเลยครับ
ไป Chinanggo National Park
โหยบ้านเมืองเขาต้นไม้เยอะจริงๆนะครับ
บรรยากาศ ดี แล้วเราก็จอดรถริมทะเลสาบครับ
โหย ทะเลสาบงามมาก เอารูปมาฝากด้วยนะครับ รูปที่หนึ่ง
เขากั้นบางส่วน ทำ บริเวณให้เราเล่นน้ำกันได้ครับ
ลูกเด็กเล็กแดง ส่งเสียงกันเจี๊ยวจ้าว (ทั้งที่หนูๆ บางคนก็ไม่มีเจี๊ยว อิอิ)
ไม่ Rate นะ เด็กครับเด็ก อย่าคิดมาก

ผมก็ เดินไปดูโดยรอบ น้ำสะอาดมาก ใส
ที่สำคัญเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องดูว่าชาวบ้านเขาแต่งกันยังไงเล่นน้ำ
หึหึ ผู้ชายเขาไม่มีใครใส่กางเกงว่ายน้ำแบบเป็นเรื่องเป็นราวสักคน
มีแต่กางเกงขาสั้นที่ใส่เดินตามหาด ดีนะที่ผมฉลาด เลยเอามาเผื่อ อิอิ

ออกมา ก็เจอสองสาวก็รออยู่หน้า ห้องหญิงแล้ว
โหย พอไปถึงทะเลสาบ ผมก็ ยืนงกๆ เงิ่นๆ
สาวๆเลยโดดลงไปก่อนแล้ว
น้องหล้ามีการมา Encourage ว่า Water is very warm
เอาวะ เป็นไงเป็นกัน เดี๋ยวเขาจะว่าเรา ป๊อด!
โดดเข้าไป ตูม!!!
Oh! My Goodness น้ำเย็นเป็นบ้าเป็นหลังเลยครับ
ปากสั่นเลยอ่ะ
แล้ว Life Saver ก็บอกว่า พวกยู ไปว่ายอีกด้านนึง
ตรงนี้เอาไว้ Diving ก็เลย ต้องย้ายไป

ผมเลยจับสังเกตได้ว่า น้ำบนผิวๆ มันอุ่น
แต่ ตรงลึกๆยิ่งเย็น ผมเลย เกยไป เกยมา แถวตื้นๆ
ถ้าไปว่ายที่สระแถวบ้านเราในสยามประเทศ
น้ำอุ่นนี่ต้องระวัง ยิ่งเด็กเยอะยิ่งอุ่น รู้ใช่ป่ะเพราะอะไร
ก็ ฉี่ล้วนๆไงครับ ว่าแล้วผมก็ไม่ยอมแพ้หรอก ร่วมด้วยช่วยกันให้มันอุ่นกว่าเดิม อิอิ

ตัดภาพกลับมาที่ ทะเลสาปต่อครับ
มันหนาวนี่หว่า น้องหล้าบอกว่า ผมเกยตื้น เหมือน Seal (แมวน้ำ)
ผมโม้กับสาวๆว่า เคยเป็นนักว่ายน้ำ เหรียญเงินมาก่อนนะ
สองสาว ตาโต ชื่นชมในความเก่งกาจสามารถของชายกลาง
แต่ก็บอกต่อว่า ตอน ป.4 น่ะ อิอิ
สักพัก น้องหล้าเอง ไม่ไหวบอกหนาวเกิน
แต่เราก็คุยๆกันว่าจะไปไหนต่อดี

เพิ่งสังเกตว่า เจ้า Life guard มันแอบฟังเราสามคนคุยมาตลอด
พอมีจังหวะ พี่แกก็เลย รีบแจมว่า
ไปเดินดู ต้นเฟิร์นในป่าทางเหนือสิ ดียังโง้นยังงี้
นับเป็นน้ำใจ ที่คนที่นี่ เขามีให้กัน
แต่แถมบ้านผมเรียกว่า Mint (สาระแหน่)
ยังไม่ได้ถามเลย ทำมาแจม กะว่าจะได้เบอร์อ่ะดิ
ขอโทษ เขามากับ Body Guard เว้ย
อิอิ แซวเล่น ขำๆ

ว่าแล้วก็ไปเปลี่ยนชุดกัน
เข้าไปห้องอาบน้ำ เราก็ติดนิสัยว่า
ว่ายน้ำมาเราก็ต้องมาล้างตัวใช่ไหมครับ
ไอ้เราก็ไม่รู้ ดันเอาแชมพูสระผมขยี้หัว
ก่อนเปิด ก๊อกน้ำ อาศัยเห็นหัวเปียกอยู่
เปิดน้ำออกมา จ๊ากกก เย็นโคตรๆ
แทบจะแข็งเป็นก้อนแล้วล่ะมั้ง เย็นสุดขั้ว
ที่ฝักบัวไม่มีน้ำร้อนนะครับ ท่านผู้ชม
เลยจำใจ ต้องอาบน้ำเย็นจัด
ที่สำคัญ ยิ่งเย็น ยิ่งล้างฟองไม่ออก โหยลื่นปี๊ดๆเลย
เอาวะ ช่างมัน ดูมือตัวเอง เขียวเลย ไม่ไหวแล้ว

ออกมาเช็ดตัว กว่าจะเสร็จกิจ
ที่สำคัญ ผมรอบคอบเอากางเกงขาสั้นมาเผื่อได้
แต่ดันลืมเอากางเกงในสำรองมาอ่ะ
อันที่ใส่มาก็ใส่ลงน้ำเปียกไปแล้วด้วยสิ
ตกลงงานนี้ No bra ครับ อิอิ เสีย Self ไปพอสมควร

เห็นสองสาวมารอก่อนอีกแล้ว
ก็เลยถามว่าได้อาบน้ำล้างตัวไหม
สรุป ไม่มีใครเขาอาบกัน เช็ดตัวอย่างเดียว ซะงั้น
มีผมบ้า อนามัยจัด จนปากเขียวมือเขียวอยู่คนเดียว
แล้วเอาของไปเก็บที่รถ แล้วก็เตรียมตัว Hiking
ผมก็เอาน้ำไปหนึ่งขวด กับ มันฝรั่งแผ่น Prinkle ไปกระป๋องนึง

ต่อมาเราก็เริ่ม Hiking กันครับ
Hiking คืออะไรน่ะเหรอ ก็ เดินเข้าป่า ขึ้นเขาลงห้วยไงครับ
เหมือนสมัยเรียนลูกเสือเลย
น้องหล้าเล่าว่า เคยเดินไปดู เฟิร์นแล้วครั้งนึง
สวยมาก เธอจะพาไปเอง

เริ่มหิวเลยเปิดมันฝรั่งกินกัน
ผมก็นึกในใจ เออ ยังไงกันเหนียว
เอา Prinkle วางไว้ตามทางทีละแผ่น เลียนแบบ
หนูน้อยบ้านขนมปัง Hanzle and Gretal ซะหน่อยดีกว่า
จะได้ไม่หลงทาง เป็นไงเล่า ฉลาดสุดๆเลย

หันไปมองหา กระป๋องมันฝรั่ง ที่ส่งต่อกันไปมา
ปรากฏ น้องหล้าบอก เอาไปซ่อนหลังตอไม้ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
เห็นไม่มีใครกิน จะได้ไม่เกะกะ ออกมาค่อยกลับมาเอา ซะงั้น
แงๆๆ ทำไงดีวะเนี่ย คนมันไม่เคยเดินป่าเมกา นี่หว่า กลัวหลงอ่ะ

ตอนนั้นก็ ห้าโมงเย็นแล้วครับ
ใจก็นึกว่า อือม์นะ ทำไมไม่เข้าป่าตั้งแต่กลางวัน
ตอนนี้ มันเย็นแล้วอ่ะไม่เป็นไร ไว้ใจน้องหล้า
เพราะน้องหล้า บอกว่า สบายๆ เคยไปมาแล้ว

เราเดินเข้าป่าไปลึกมากครับ จากเดิมเดินเลียบลำน้ำ ก็เริ่มตัดเข้าป่าไป
ใจคอเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ยิ่ง No bra อยู่ด้วย ยิ่งเสีย Self เข้าไปใหญ่
ระหว่างทาง ยุงเยอะมาก ตอมหู ตอมตา น่ารำคาญสุดๆ
ที่สำคัญ ตอนเดินๆ ผมกำลัง โม้เพลินๆ บินเข้าปากอีกต่างหาก
อะไรมันจะ กามิกาเซ่ขนาดนั้นวุ้ย

ผมเองก็เดินไปโม้ไป แต่ใจก็ หวั่นๆ
จะหกโมงครึ่งแล้ว ยังไม่ถึง ป่า เฟิร์นอีกเหรอเนี่ย
บ้านเราที่สยามประเทศ มีสารพัดเฟิร์นเยอะแยะไปหมดนิ
ตามที่ชื้นที่แฉะ ยิ่งหลังห้องส้วมยิ่งเยอะ
แต่ที่นี่ ดู ฝรั่งเขาคงไม่เคยเห็นกันบ่อย
ต้องบุกป่าฝ่าดงไปดู
แล้วก็ หลายเลี้ยว หลายแยกมาก
ขึ้นเนิน ลงเนิน เข้าป่า ออกป่า
ตอนแรกก็ ท่องๆไว้ว่าเลี้ยวตรงไหน
หลังๆ เบลอ เลยตามๆกันไป
ระหว่างทางก็ ถ่ายรูปไปด้วยครับ
เผื่อเกิดไรขึ้น ตำรวจจะได้รู้ว่า เราเดินมากันทางไหน
เวอร์ดีมะ อิอิ

ว่าแล้ว เกือบทุ่ม ก็ เจอแล้วครับทุ่ง เฟิร์น
มีแสงจากสวรรค์ส่องลงมาด้วยอ่ะ
ตามรูปที่สามเลย งามหลายเด้

ยังครับ น้องหล้าเกิด Idea จะไปดูไรต่ออีกไม่รู้
เดชะบุญที่น้องกี้ บอกว่า กลับบ้านเหอะเย็นมากแล้ว
(แถวบ้านเราเรียก หัวค่ำแล้วเนอะ)
น้องหล้าเลยจำใจต้อง ถอยทัพ
ผมก็เลย เออ ออ ทำหน้าเสียดายไปด้วย
แต่ในใจ ดีใจสุดๆได้กลับบ้านซะที ฮือๆ

เอาล่ะขากลับน้องหล้าพากลับอีกทาง
ผมก็นึกในใจว่า แค่ กลับทางเดิมก็ ไม่รู้จะถูกป่าว
เดินไปเดินมา ปรากฏ น้องหล้า หน้าเสีย
บอก อือม์ เดินมาผิด ย้อนกลับไปแยกที่ผ่านมา

เอาแล้วไง ท่านผู้ชม ชายน้อยเสร็จแน่ๆ
หม่อมแม่จะรู้ไหมนะว่า ลูกน้อยมาเดี้ยงกลางป่า New York
เพราะทุ่งเฟิร์น ที่ขึ้นเกร่อตามห้องส้วมแถวบ้านเราเนี่ย
น้องหล้ามีการแก้เก้อ แบบน่ารักด้วยนะ
ว่า คิดซะว่าเป็น Indiana Jones อือม์ ซะงั้น
ใจก็นึกว่า เป็น Jones พอว่า อย่าให้เป็น Tomb Raider แล้วกัน
เพราะเรื่องนั้น มันมี ผีอ่ะ
เผื่อมี ผีโผล่มาจับหัว ล่ะ วิ่งกันป่าราบ
(คำผวนนะ ไม่กล้าเล่นตรงๆ ติด Rate)

ทันใดนั้น มีเงา แว๊บบบบ
ผ่านทางเดิน ข้างหน้าเราไปสามสี่สิบเมตร
กวางน้อยนั่งเอง อือม์ เป็นการตัดเข้าโฆษณา ที่น่ารื่นรมย์เสียจริง
คนยิ่ง ปอดๆอยู่ เริ่มเงียบ ไม่ค่อยคุยกัน เดินลูกเดียว
จะสองทุ่มอยู่รอมร่อ ยังไม่ไปไหนเลย แงๆๆ
เดินไปเดินมา จู่ๆ มาโผล่ ริม ทะเลสาปได้ไงไม่รู้

โหยดีใจสุดๆ โอ้วแม่เจ้า
การมีชีวิตอยู่ มันดีอย่างนี้นี่เอง แหะๆ
ผมก็เลย จ้อๆ เป็นต่อยหอยเลย อิอิ รอดตายแล้วนี่หว่า
ระหว่างทาง น้องหล้า ตาไวมาก
เจออะไรในพุ่มไม้ ผมก็ เกือบกระโดดร้องจ๊าก
นึกว่างูที่แท้ก็ เขียดน้อยนั่นเอง
แถมน้องหล้ายังไปจับมันเล่นอีก

อือม์ สาวๆเมกันนี่ มีไรให้ตกใจได้เรื่อยๆเลยนะ
ถ้าเป็นสาวๆบ้านเราคง
วิ่งมาแอบหลังชายแล้วกระทืบเท้า
ให้ชายช่วยเขี่ยมันให้พ้นทาง
แต่รายนี้ จับได้หน้าตาเฉย ปานว่ามันน่ารัก จุ๊มุ๊จิ๊มิ๊ ซะขนาด
น้องหล้าเล่น ประคองขึ้นมา ดีนะไม่จูบมันเข้าให้
จะได้เป็นเจ้าชายกบไปซะเลย
ไม่มี อาการกลัวเกรง กันเลย
มีการจะส่งมาให้ชายเล่นด้วยนะ
ชายเลยออกตัวว่า ขอเป็น โอกาสหน้า
พอดีไม่ค่อยสบาย เดี๋ยวกบน้อยจะติดหวัด ซะงั้น

ที่สำคัญเราไม่ลืม กระป๋องมันฝรั่งแผ่น Pringles หรอก
แวะไปเอาที่ตอไม้ที่น้องหล้าเอาไปแอบ น่ารักจริงๆ
ฮึ่มมมม ดีนะที่รอดมาได้

เย้ๆ กลับมาถึงรถ เพิ่งรู้ตัวว่า ปวดขา ระบมไปหมด
แต่ไม่กล้าแสดงอาการให้สาวๆเห็น
เพราะ สองสาวกระดี๊กระด้า ไม่มีท่าทีจะเหนื่อยเลยอ่ะ
งงเหมือนกัน ทำไรแรงดีกันจัง กลับมาที่พัก
ชายเลยโชว์ฝีมือทำกับข้าวไทยให้สองสาวชิม
มี กุ้งชุบแป้งโกกิทอด กับ เบคอนทอดกรอบผัดกับผักกวางตุ้ง
และข้าวหอมมะลิหุงร้อนๆ โหย ผมกินแบบ เต็มที่เลยอ่ะ
ใช้พลังงานไปเยอะ ปรากฏ กับข้าวผมขายได้ด้วยนะ
สองสาวชอบมาก แบ่งให้น้องกี้ใส่ห่อกลับบ้านไปด้วย

เฮ้อ เป็นวันที่ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุก อีกวันนึงครับ
เอามาเล่าให้ฟังขำๆ

เด็กบ้านนอก Version ลูกเสือสำรอง

Create Date : 04 กันยายน 2549

Last Update : 4 กันยายน 2549 11:27:03 น.

22 comments

Counter : 1551 Pageviews.

ตามมาอ่าน และขอบคุณที่ทำให้หัวเราะอีกหลายกระบุง

โดย: หมอก IP: 69.179.144.3 วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:7:45:27 น.

555 NOBRA HIKING ด้วย

โดย: PutterZ IP: 203.170.252.184 วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:9:20:13 น.

ตามมา Hiking ด้วยคนค้า

โดย: แอนเดรีย IP: 203.146.5.69 วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:10:33:35 น.

มาเจิมตามคำเชิญ อะเริ่มละนะ โอม เจิม จุ่ม เจิม จุ่มๆ เจิม เจิม จุ่มๆ เจิม จุ่มๆ

เสร็จละครับ

โดย: 148 IP: 203.188.60.153 วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:11:58:35 น.

ภาพสวยดีค่ะ น่าเดินดีจัง

โดย: ข้าวเหนียวไก่ย่าง IP: 161.200.255.161 วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:15:24:31 น.

ก๊ากกกกก...น่าฉงฉาน ชายน้อยจัง555555

โดย: พี่บี IP: 203.113.80.13 วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:17:44:01 น.

โดย: sunan IP: 124.120.99.219 วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:17:58:40 น.

ว้าย..ชายน้อย โนบรา ด้วย......555555555

โดย: ฝน (ปลายฟากฟ้า

) วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:22:07:31 น.

ถ้าชอบเดินป่า
มา So Cal เมื่อไรจะพาไป hike แถวบ้านผม
แต่ไม่มีเขียดนะครับ จะมีก็ กวางน้อย ๆ มาเพิ่มปุ๋ยสนามหน้าบ้าน

กะน้องหมี ตัวโต ๆ ที่
จะลงมาคุ้ยถังขยะตามบ้าน และทางเทศบาลจะแจกถัง "Bear Be Gone"
ที่พอน้องหมีเปิดฝาถัง ก็จะเจอของดี เข็ดบ้านนั้นไปอีกนาน

อยากส่งรูปมาให้ดูเหมือนกัน
แต่ แหะ แหะ ..ทำไม่เป็น

โดย: นายคลิค (บ้านอยู่หลังเขา) IP: 71.108.188.157 วันที่: 5 กันยายน 2549 เวลา:0:30:03 น.