Bloggang.com : Cozmen : Episode การShopping แบบบ้านนอก และข้อมูลช่วยในการเลือกซื้อมือถือ

Episode การShopping แบบบ้านนอก และข้อมูลช่วยในการเลือกซื้อมือถือ

เหตเกิด ณ Binghamton New York (กลัวคนมาใหม่ งงว่า ผมอยู่ไหน)
สวัสดีครับ วันนี้ อารมณ์ ชิวๆ

อยากเล่าเรื่องการซื้อของ การซื้อมือถือ ในช่วงแรกๆ
ว่าควรทำอย่างไร อิอิ ใครที่ไม่เหมือนผมก็อย่าว่านะ

ตอนมาแรกๆ ไม่มีโทรศัพท์ใช้ มีแค่เอามือถือระบบ AIS มาจาก ไทย
อ่านเพิ่มจาก Episode น้ำท่วมนะครับ (อัน Finale อ่ะ แบบว่า มีหลายอันเหลือเกิน)
คราวนี้อยากได้ มือถือ ไว้ใช้เองที่นี่ เพราะค่าโทรจากไทย นาทีเกือบร้อยบาท
ค่ารับสายก็ไม่ต่างกัน ดีอย่างคือ เลือก Promotion Real ไม่ต้องจ่ายรายเดือนใดๆ ถ้าไม่โทร
(ค่าโทรเลย 0 บาท) ใช้รับ SMS ฟรีครับ
ที่บ้านเลยส่งหาผม กระจายเลย เอาล่ะ ที่พักก็มีแล้ว ของกินก็มีแล้ว(ซื้อร้านเกาหลี กับ Super Market แถวบ้าน)
เริ่มต้องการมือถือ เพราะมันจำเป็น จะสมัครอะไร ซื้อะไร มันถามแต่ที่อยู่ กับเบอร์มือถือ
แม้แต่ Calling card ของไทยโทรกลับบ้านเราเองแท้ๆ ยังต้องให้เบอร์โทรศัพท์
เพื่อโทรมาสอบถามว่า ตัวจริงแน่ๆนะ ทั้งที่ ตัดเงินในบัญชีเราไปตั้งนานแล้ว

สืบเสาะหาข้อมูลว่าจะไปเดิน Super center ชื่อ Walmart เป็นห้างประมาณ โลตัสบ้านเรา
แต่เอามาต่อกันสัก หกเจ็ดอันเลยนะ แบบว่าใหญ่มากกก มีป้ายรถเมล์ สองอัน ในลานจอดรถน่ะ คิดดู

นึกถึงห้างแล้วขำ เพื่อนผมมันบ้านน๊อกกกก บ้านนอก มันอยู่จันทบุรี(คนจันทบุรีอย่าโกรธน๊า) แถวนอกๆเมือง
มีอยู่วันนึง 7-11 มาเปิดที่อำเภอมัน เป็นสาขาแรก โอ้ย มันตื่นเต้นสุดๆ
มีการบอกหลานว่าไงรู้ป่ะ
“ไปอาบน้ำแต่งตัว เร็วๆ จะพาไปเดินเซเว่น” มันทำยังกะจะพาหลานไปเดิน Siam Paragon

สู้ผมไม่ได้หรอก ตอนแถวบ้านผมมีห้างแล้วเพิ่งจะมีบันไดเลื่อนตัวแรก(มีแต่ขาขึ้น ขาลงเดินลง)ของจังหวัด
ผมน่ะไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่หรอก เป็นพวกไม่ชอบตามกระแส
ก็แค่ ไปขึ้นๆ ลงๆ วันละแค่ สิบกว่าเที่ยวแค่นั้นเอง
ความรู้สึกว่ากำลังล่องลอยเหาะขึ้นฟ้า ด้วยกำลังของเครื่องจักรกล นี่มันวิเศษแท้น้อ (บ้านนอกน้อยกว่าเพื่อนผม ละกัน)
ฝากถาม คุณ Lilac Girl ขึ้นบันไดเลื่อนตอนอายุเท่าไรอ่ะ อิอิ

เข้าเรื่องต่อนะ อารมณ์นัก Shopping มันเดือดพล่าน ไม่ได้ซื้อของมันจะ ลงแดงตาย
เพราะอยู่คนเดียวมันเหงาเปล่าเปลี่ยวหัวใจยิ่งนัก
เลยต้องไปตามหาหัวใจที่ Walmart (ซะงั้น)
ตั้งใจจะไปซื้อ มือถือครับ
เดินทางด้วยรถบัส ฮึ่มมั่นใจมากขึ้นเยอะหลังจากรู้แล้วว่า จะให้เขาจอดยังไง (Stop request ในตอนที่แล้ว)

ผมได้ทำการบ้านก่อนแล้วด้วยการหาข้อมูลเบื้องต้นเรื่องมือถือ
ว่ามีระบบมือถืออะไรให้บริการบ้าง จ้าวใหญ่ๆ อะไรบ้าง
ก็มี T-Mobile, Cingular และจ้าวเล็กจ้าวน้อยอีกหลายเลย
แต่ที่นี่ ตลาด CDMA (เหมือน Hutch บ้านเรา) มีการแข่งขันเยอะเหมือนกัน
เหมาะสำหรับพวกงบน้อย หอยจิ๊ดริด (ไม่มีหรอกนะ แต่สำนวนพาไป)
มีทั้ง Tracefone, Virgin Mobile, Net10 หรือ Verizon เอง

แต่ผมตั้งเป้าไว้ดังนี้
- ไม่ต้องการจดทะเบียน เอา Prepaid เท่านั้น พวก Plan ทั้งหลายไม่ต้องมาคุย เพราะ อย่างน้อยต้องใช้ตั้ง 2 ปี ผมมาแค่ปีเดียว
และไม่ต้องการเอาเงินไปเป็นค่าประกัน เงินผมมีจำกัดอ่ะ
- ราคาต้องถูก โทรฟรีได้ยิ่งดี เวอร์มะแต่สุดท้ายก็หาได้ละกัน อิอิ
- เครื่องเปล่าต้องราคาถูกมากๆ ถ้ามันไม่ถูก ก็ต้องเอา Sim มาใส่เครื่องที่เอามาจากไทยได้ (สรุป งก อ่ะ)

เอาล่ะมาดูกันนะครับ ว่าผมจะหาได้ไหม เจ้ามือถือในอุดมคติเนี่ย

ตอนแรกศึกษาข้อมูลของ T-Mobile (อ่านว่าไงน๊า ออกเสียงหน่อยเร๊ววว)
ระบบ Postpaid สนใจ Promotion เติมเงิน 100 USD ใช้เบอร์ได้ 1 ปีเต็ม โทรได้ 1000 นาที
และถ้าเติมเงินหลังจาก ครบ 100 USD แล้ว จะได้เพิ่ม 15% ของยอดที่เติมนั้น

แต่ Cingular ก็ไม่น้อยหน้า Postpaid เติมเงิน 100 USD ใช้เบอร์ได้ 1ปีเช่นกัน โดยโทรนาทีละ 10c
และมีหักเงินวันละ 99c เฉพาะวันที่ใช้โทรเท่านั้น
แต่มีโทรฟรี ในระบบมือถือ Cingular ด้วยกันเอง และล่าสุด ผมเดินเข้าไป Cingular Shop
บอกว่า อยากให้ Prepaid ของคุณ เขาให้ Simcard ผมมาฟรีๆเลย ขอดู แค่ passport (เป็นไง ใช้ความซื่อเข้าแลก อิอิ)
ใช้กับเครื่องจากไทยที่เป็น Triband ได้ด้วยนะ(Tri band คือ ใช้ได้ตั้งแต่ 900, 1800 และ 1900 MHZ)

ส่วนอีกจ้าวที่ผมสนใจ คือ Virgin Phone เป็นระบบ CDMA คือไม่มี SIM เบอร์จะอยู่ที่เครื่องไปเลย
ที่เอายี่ห้อนี้เพราะ เครื่องราคาถูกมาก Kyucera จอสี 19 USD ถูกไหมครับ
เติมเงิน เดือนละ 45.99 USD โทรได้ 400 นาที แต่มีโทรฟรีไม่อั้น วันธรรมดาหลัง 19.00-24.00 ของทุกวัน
ยิ่งกว่านั้น โทรฟรี ช่วง Weekend ตั้งแต่ ศุกร์ 19.00 ถึง อาทิตย์ 24.00
โหยผมซื้อระบบนี้ โทรกระจายเลย เพราะมัน Match กับเวลาเมืองไทยพอดี ถูกไหมครับ
โทรหาแม่ได้สบายๆ เพราะ ก่อนเที่ยงคืน เราโทรไป ที่เมืองไทยก็ ก่อนเที่ยงวัน

ส่วนการโทรกลับบ้านเรา ผมใช้บริการ สองจ้าวคือ Callthai.net กับ Thaitel.com
โดยส่วนตัว callthai ต่อง่ายกว่าเยอะเลย แต่เสียงจะแหลมและไวกว่า รถมอไซค์วื่งผ่านบ้านที่เมืองไทยที หูผมแทบแตก
ส่วน Thaitel บางเวลา ต่อยากมาก อารมณ์เสียได้นะถ้ามีเรื่องด่วน เสียงทู่ๆ ราคาถูกกว่า

เอาล่ะมาดูกันว่าผมจับคู่ยังไงให้โทรได้ถูกๆ
ผมเอาเจ้า Vigin Mobile มาจัด Combo กับ Callthai card. ซื้อจาก Callthai.net
โดย ตอนนั้นได้ ช่วง Promotion นาทีละ 1 c ดังนั้นเวลาโทรกลับบ้าน
ผมจะโทรช่วง 19.00 – 24.00 ของทุกวัน
ผมก็ โทรกระหน่ำได้เลยครับ ตกนาทีละ 38 สตางค์เท่านั้น ถูกมากกกก ถูกกว่าโทรในเมืองไทยอีกอ่ะ
โทรจนแม่บอก “มันไปเมกามันโทรหาแม่ มากกว่าตอนมันอยู่ กรุงเทพอีก”

ทำไมผมได้ใช้ Virgin phone รู้ป่ะ
ตอนแรกไป walmart กะไปสอย T-Mobile มาสักเครื่อง
ปรากฏว่า ไม่ต้องไปหาที่ Walmart เลยครับ ไม่มีขาย ขายแต่ของ Cingular กับ Verizon และยี่ห้ออื่นๆ
เอาล่ะสิ แล้วจะทำไงดีวะ เลย หันไปเจอ พนักงานวัยรุ่น ด้วย หลักธรรมชาติที่ว่า
“วัยรุ่นทั่วโลก มักจะรู้เรื่องมือถือว่าอันไหนถูก อันไหนโทรกระหน่ำได้ มากกว่า วิชาที่เรียนกันทั้งนั้น”
พอถาม น้องเขาแค่นั้นแหละ โอ้ยยย ปานเขื่อนแตก
อธิบายยิบๆๆๆ ฮ่า เราก็ Oh! Yes Great Good ไปตามเรื่อง
แล้วเขาก็บอกว่า ให้เอา Virgin Mobile เพราะเขาเองโทรกลับบ้านหาแม่ที่ เปอโตริโก้ ทุกวันเยยย
(ทำไมผมเห็นภาพนางงามบนเวทีUniverse ปีนี้
แว้บขึ้นมาทันที I come from PUERTO RICO!!!)
ว่าแล้วก็ลองซักหน่อยค่าเครื่องก็ ถูกมาก 19 เหรียญ ติ๊บเด็กๆกยังเยอะกว่านี้เลย
(มูลนิธิ เด็กหญิงอาชีวผู้ด้อยโอกาสทางการใช้โทรศัพท์ Hiso)

แล้วก็ เดิน Shopping ต่อไป โหยข้าวของ เยอะมากๆครับ เดินแล้วเพลิน
หยิบของโดยไม่รู้ตัว แต่อย่าไปหลงมนต์ตรา ดอลล่าร์เข้าให้ล่ะ มองอะไรก็ อุ้ย นี่ บาทเดียว (ดอลล์ แต่หลอกตัวเองว่าเป็นบาท)
อุ้ยนี่ สองบาทห้าสิบ ไปเรื่อย อ๊ะนั่น ตะหลิว(เป็น Teflon) โอ้ยสองบาทห้าสิบ ได้ของมาเพียบ
เช็ดบิลมาแทบ ลมจับ สามสิบกว่าเหรียญ น้ำตาเล็ด

เดินออกมา หอบของเต็มไปหมด หันไปเจอร้าน Dollar Tree ของทั้งร้าน บาทเดียวหมด (เหรียญเดียว)
ป๊าดดดดดดดดด อะไรจะปานนั้น ของเข้าไปชมเป็นบุญตาหน่อยเหอะ
อึ้งรับประทาน ของที่ Shopping มาเกือบทั้งหมด มีในร้านนี้หมดเลยยยยย
ของมีสารพัดมาก บางอย่างไม่น่าเชื่อว่า จะ บาทเดียว
Oh! My Goodness ที่เจ็บใจสุดๆ คือ ตะหลิว ยก set มีทั้ง ตะหลิวตะบวย รวมสี่อัน บาทเดียว

อยากบ้าตาย เลยเหมามาเลย 1 set ใหญ่ (บาทเดียวแหะๆ)

อีกนิด ไหนๆก็เดินมาแล้วเจอร้านชื่อ Sam’s Club (ขายของเหมือน Walmart เห็นเครื่องใช้ไฟฟ้าเยอะเลย)
เลยลองเดินเข้าไป เห็นชาวบ้านเดินเข้ากันโครมๆ
พอเข้าประตูแค่นั้นล่ะ ลุงแก่ เป็นเจ้าหน้าที่เฝ้าประตู
ปรี่เข้ามาหา พร้อมบอกให้ผมแสดง บัตร ในใจก็นึก อะไรวะ ไม่ใช่ตำรวจซักหน่อย
หนอยมาขอดูบัตร คิดว่าหลบหนีเข้าเมืองเหรอครับลุง
ฮ่าๆ จะเอาบัตรเหรอผมมีเยอะ
เอา Passport ด้วยไหมล่ะ จะให้ดูพร้อม DS 2019 ซะเลย
คุยไปคุยมา ปรากฏ แกจะเอาบัตรสมาชิก Sam’s Club ผมบอกไม่มี
แกชี้ไปที่ประตู แล้วทำเหมือนผมไม่มีตัวตนอีกต่อไป
หันไปคุยกับแขกคนอื่น ซะงั้น
ผมกำลังจะอ้าปากถามว่าสมัครสมาชิกยังไง
เจอแกหันมาพูดชัดๆ ว่า “Get Out”
เอ่อ ขนาดเด็กบ้านนอก ฟังไม่ค่อยออก แบบผม ยังอึ้งเลยอ่ะ
แบบว่าบอกกันดีกว่านี้ไม่ได้เหรอครับลุง

อือม์ แค้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกก

เตะคนแก่ บาปไหมเนี่ย ดีนะ พี่ Kenzen เทศน์ผมไว้เยอะ ฮาาา
เดินออกมา ฉุนอ่ะ เชื่อป่ะ ถ้าซวยด้วยความโชคร้าย หรือความบังเอิญ ก็คงไม่โกรธอ่ะ
แต่ลุงแก แสดงกริยา ได้เด็ดดวงมาก ผู้ดีเมกันสุดๆ (รึเปล่า)

อือม์ ใจนึงอยากทำบัตรมันให้ได้ ไอ้ Sam’s Clubเนี่ย
แล้วจะเดินเข้าเดินออกมันวันละ สิบแปดรอบ
ให้มันเยอะกว่าตอนไปวิ่งวนบันไดเลื่อนตอนเด็กๆ ซะอีก
หรือไม่ก็ มีบัตรแล้วก็เดินเข้าให้ลุงแกมาเซ้าซี้ถาม แล้วจะแกล้ง คุยไม่รู้เรื่อง
ให้แก มาโวยวายผม แล้วท้ายสุดจะแสดงบัตรว่า ตูก็มีเว้ย แต่ไม่พอใจโชว์
คิดไปสารพัด สุดท้ายคิดได้ว่า
จะมาบ้าทำไมวะ ห้างมีเยอะแยะ ไอ้ Sam’s Club มันก็ Macro แถวบ้านตูนี่แหละวะ
ไม่เข้าก็ไม่ตาย เอามาโกรธ ไร้สาระทำไม ใช่มะ

คิดได้ก็เลิกสนใจไปในทันใด
กลับมาบ้านสบายใจ

มือถือก็ได้ ของถูกๆเยอะแยะเลย
ภูมิใจว่า ฮ่าๆ เจอแหล่งของถูกแล้ว (Dollar tree) เสร็จตูแน่
วันหลังไม่เข้าแล้ว Walmart แถมสาปส่งให้อีกต่างหาก
ว่าแล้ว ก็ ลงมือทำกับข้าวให้อันแสนอร่อย ด้วยตำหรับเคล็ดลับที่
ท่านแม่เขียนไว้ให้ เป็นตำราเล่มน้อย ที่ ฮันซังกุง เคยร่วมแต่ง (อ้าวตู เป็น แดจังกึมซะงั้น)

ลงมือผัดข้าวผัด งานนี้ขอประเดิม ตะหลิวแสนถูกจาก Dollar tree ซะหน่อย
เตรียมเครื่องเสร็จสรรพ ก็จัดการคลุกทุกอย่างรวมกัน ผัดไปผัดมา อย่างเพลิดเพลิน
ใจก็นึกถึง หนังเรื่องแดจังกึม ว่า สู้เราไม่ได้ แม้สักกะผีก ลิ้นเดียว (อ่านออกไหมเนี่ย)
เพราะ แดจังกึมใช้ตะหลิวไม้ Loso ขอโทษ ต้องนี่ว้อย ตะหลิว Teflon Hiso เป็นที่สุด

สักพัก ก็ เอาข้าวผัดแสนอร่อยลงจากเตามาใส่จาน ระหว่างตักข้าวผัดออกมาใส่จาน เพิ่งสังเกตได้
Oh! My Goodness!!!! ตะหลิวหดอ่ะ มันละลายหายไปยังกะ ช้อนตักส้มตำที่แม่ค้าแถวบ้าน
ขูดๆกับครก นานไปจะจะสึกเหลือแต่ด้าม อะไรกันเนี่ยยยย เพิ่งผัดข้าวจานแรกเองนะเว้ย
เวรกรรม ได้กินข้าวผัดสูตร Teflon (Made in china) เพิ่มภูมิต้านทานตั้งแต่วันแรกเลยตู

ตั้งแต่วันนั้น ก็งัดเอา ตะหลิว Walmart มาใช้ ไม่มีปัญหาอีกเลย
หนูรัก Walmart ครับ Walmart ดีทื่สุดในโล๊กกกกกกกกกกกกก

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า กิน Teflon แล้วช่วยให้ร่างกายแข็งแรง
ไม่ช่ายยยยย สอนให้รู้ว่า ของถูกและดี ไม่มีในโลก (ยกเว้นมือถือ อิอิ)

เด็กบ้านนอก
อ่านแล้ว กล้าๆ Reply มั่งเด่ะ

ผมนึกว่า หายไปไหนกันหมดแล้ว
เหมือนไม่มีคนอ่านเลยอ่ะ แหะๆ

Create Date : 09 สิงหาคม 2549

Last Update : 12 สิงหาคม 2549 0:28:07 น.

16 comments

Counter : 994 Pageviews.

เขียนได้สนุกมากทุกตอนเลยค่ะ แอบติดตามมาจากเว็บ pantip เขียนได้ตรงใจจัง บางอันอ่านแล้วตรงกับประสบการณ์ที่เคยเป็นเลย เขียนต่อไปนะคะ จะติดตามอ่านค่ะ

โดย: PP IP: 72.231.14.73 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:12:44:53 น.

เอ้อ เฮียกลับมากลายเป็น มนุษย์เทฟลอน น่ะ อิอิอิ คู่แข่งกะมนุษย์เหล็กไหล กำลังฉานในบ้านเรา

โดย: tomzt IP: 203.158.207.222 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:13:18:50 น.

มันสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส์ เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: ttt1341 (ttt1341

) วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:14:29:38 น.

เรื่องteflonเห็นด้วยมากๆของถูกๆมันละลายผสมกับของที่ผัดไปเลยกินแล้วเพิ่มสารมะเร็งดี
เรื่องมือถือขอบคุณมากที่แนะนำอิอิไว้ไปเมกาจะซื้อเวอจิ้นไว้วักอันเพราะชื่อบ่งบอกถึงความบริสุทธิเหมือนตัวเอง(555เลวบริสุทธิไง)

โดย: violator (violator

) วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:14:47:36 น.

ฮามากๆ

โดย: PutterZ IP: 203.170.252.184 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:15:53:03 น.

ผมก็มาอ่าน ทุกวันครับ หนุกมากๆๆ

โดย: pic IP: 58.8.38.206 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:19:40:23 น.

เอาอีกๆ
เอาแนว แบบจีบสาวมั่งจิ

โดย: เด็กไทยแท้ IP: 203.113.0.193 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:21:35:24 น.

โถ อุตสาห์มาเรียกเรตติ้งตอนท้าย แหม เขียนสนุกจะตาย ติดตามอ่านทุกวันเลยค่า

จริงๆ คุณเด็กบ้านนอกน่าจะใช้โทรศัพท์ VIRGIN phone เนอะ อิ อิ

โดย: AppLe IP: 58.9.54.226 วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:0:15:39 น.

เหอๆๆๆ จากโลโก เด็กบ้านนอก

....มาเป็น นาย cyclops เชียวนะ คับ

สวัสดี ยามบ่ายครับ เรียน ให้สนุก นะ คับ

โดย: brad P. IP: 203.130.144.32 วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:0:32:21 น.

สนุกเหมือนเดิมจ้า จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ
ปล. บัตรแซมคลับ จ่ายประมาณ 10 เหรียญต่อปีค่ะ ของถูกไม่เท่าใหร่หรอก เพราะเราต้องซื้อเป็นแพ็ค แต่ใช้ไม่เคยหมด ต้องจ่ายเยอะกว่าที่จำเป็นอีก อย่าอยากได้เลยจ้า 555 คนแก่น่าเตะจังเลยน่ะ

โดย: ปลายฟากฟ้า

วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:1:59:12 น.

เขียนหนุกมาก ชอบๆ

โดย: มะแต้มมะตูม

วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:2:39:51 น.

So.... Funnnyyyy Teflon Man, I was crying reading about it.

โดย: June IP: 131.216.3.43 วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:22:34:25 น.

เพิ่งกลับจากเชียงใหม่ ไม่ได้อ่านหลายวัน จะลงแดงเช่นกันฮะ

โดย: WONDERFULGIRL IP: 203.155.165.87 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:11:57:40 น.

เครื่องครัวและของกินอย่าซื้อที่ Dollar Stores เลยค่ะ (พวกตระกูล Dollar Store, Dollar General, Dollar Tree, Dollar Family และอีกสารพัด Dollar) มันไม่คุ้มกัน (เพื่อนเล่าว่าของกินก้ออาจจะเป็นพวกหมดอายุแล้ว เก่าเก็บ ค้างปีค้างชาติ) ถ้าพวกของใช้ ของประดับบ้านก้อโอเคค่ะ ประหยัดตังค์

โดย: ร่ำไร IP: 70.119.163.82 วันที่: 20 สิงหาคม 2549 เวลา:2:05:19 น.

ตามมาอ่านจากห้องไกลบ้านอ่ะ ขำดี อิอิ
เออ แต่เราใช้ตะหลิวไม้น่ะ ไม่ต้องกลัวสารเทฟล่อนเพิ่มพลังด้วย
แต่ต้องระวังไม่เอาไปแช่น้ำนะ เดี๋ยวมันจะแตกกิ่งก้านสาขา (หมดสภาพตะหลิวไป ว่างั้นเหอะ)

แล้วจะตามอ่านไปเรื่อยๆค่า

โดย: Mar Azul IP: 80.39.246.232 วันที่: 6 กันยายน 2549 เวลา:4:00:22 น.

5555 ฮาอะลุง จ้อบ จ้อบ ...!!!

จะไปเหมือนกันอะลุง จ๊าบเลยมีความรู้ด้วย

จ้อบ จ้อบ

โดย: ผ่านมา IP: 124.121.132.218 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:36:36 น.