เรื่องราวความบ้านนอก ในมหานครอันแสนจะ บ้านนอก แก้เซ็งครับผม

Cozmen
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




Group Blog
 
 
สิงหาคม 2549
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
24 สิงหาคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Cozmen's blog to your web]
Links
 

 
Episode เด็กบ้านนอก กับ ไอติมแสนอร่อย

สวัสดีครับหลังๆ Board เรา เงียบเหงานิ
บรรดา Member ทั้งรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ รุ่นเดอะ
หายหน้าหายตากันไปพอสมควร
ฝากบอกด้วยนะครับว่า เด็กบ้านนอก คิดถึง

ล่าสุด คุณมาดาม ไร่องุ่นแซวบอก ตามอ่านไม่ทัน เห็นใจหน่อย
โหยๆ เครื่องผมกำลังฟิต จุดติดง่าย
พอยิงได้ ก็ยิงเป็นชุดๆเลยครับ
เดี๋ยวพอหมดกระสุน ก็จะเงียบๆไปเองล่ะ อิอิ

แต่ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมเอาเรื่องราวทั้งหลาย
ไปเก็บไว้ใน Blog ให้แล้วไปตามอ่านได้ครับ
ล่าสุดได้รับการติดต่อจากนิตยสาร
ชมรมเพื่อนสัตว์เลี้ยง
บอกว่า ขาดนายแบบถ่ายคู่กับสุนัขพันธุ์ชิวาว่า
หานายแบบ ที่หน้าตาเข้ากับหมาไม่ได้ เลยมาติดต่อผม
พอดีผม Say No ไปครับ เพราะนิตยสาร พระเครื่องติดต่อมาก่อนแล้ว
ผมให้โอกาสคนมาก่อน ได้ก่อน อิอิ

วันนี้ขึ้นชื่อตอนซะน่ารักน่าชัง จุ๊มุ๊จิ๊มิ๊
เพราะว่าวันนี้ไปกินไอติมมาล่ะ กิ๊วๆ
คิดไปกันใหญ่อ่ะดิ ว่าไปกับสาวไหน
ไม่มีอ่ะ ผม พักยก มาตั้งใจทำงานครับ
เลยมากับเพื่อนใน Lab ชื่อ เด็กชาย James

ผมรู้จัก บักเจมส์ ก็ประมาณเดือนก่อน
Advisor รูปหล่อ เอามาแนะนำ
แกกลัวผม เหี่ยวตายคาห้อง Lab ไปก่อน
เห็นวันๆ มันไม่มีคนคุยด้วยเลย น่าสมเพช เอ้ย น่าเวทนา
บักเจมส์ เป็น เด็กเมกัน เรียน Undergraduate ที่ SUNY ครับ
เป็นเด็กเรียนใส่แว่นหนา เตอะ แบบโนบิตะ รุ่น Binghamton Edition

หน้าตาก็พอไปวัดไปวาได้ครับ
ไม่หล่อเท่าผม (เฮ้อ คงหาคนเปรียบได้ยากหน่อย
ขอโทษทีนะน้อง 148)
เจ้าเจมส์มันก็ แค่ ผิวขาว ตาสองชั้น จมูกโด่ง
ปากแดง แก้มชมพู ผมน้ำตาล
ไม่เห็นจะมีไรดีเลย

ต้องผมสิ หน้าแบน ดั้งบี้ ตาตี่ ผมดำ กำลัง In trend ชัดๆ
น้องๆ พี่ Rain ล่ะครับ
ว่าแล้ว ถ้าสาวๆแถวนี้สนใจ เจ้าเจมส์บอกได้ ผมติดต่อให้
คิดหัวคิวไม่แพงครับ ขอแค่หอมแก้มผมซักฟอด
ผมก็พอใจแย้ววว อิอิ

เจมส์เป็น เด็กเรียน ขยันตั้งใจเรียน
(ในตอนแรกที่เจอ) พออยู่ๆ ไปชักยังไง
มันชอบโดด ไปดู หนังอ่ะครับ
ไม่ใช่หนังโป๊นะ รู้ทัน ว่าคุณๆ คิดไรอยู่ อิอิ
แล้วก็ชอบแอบไปเล่น เกมส์ PS2
(Play Station 2 ถ้า ท่านใดไม่รู้จัก ไปถามลูกเอาเด้อ!)

ตอนแรกผมเองก็ หัวเดียวกระเทียมลีบ
ได้เจ้าฝรั่งน้อย เป็นเพื่อนตอนไปมหาลัยล่ะครับ
คุยกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างตามประสา
แรกๆ ผมเข้าใจว่า ฝรั่งน่าจะรู้ทุกเรื่อง
แต่ถามๆอะไรมันไป ตอบไม่ได้ หรือ ได้คำตอบแปลกๆ

อย่างผมเคยถามมันว่า
My Own กับ My Self ใช้ต่างกันยังไง
มันคิดเกือบห้านาที แล้วก็บอกว่า
อธิบายไม่ถูก ใช้ถูกอย่างเดียว
เป็นงั้นไป

เคยคุยกับป้าคนนึง ที่ป้ายรถเมล์ตรง Walmart
โอ้ยแกคุยน้ำไหลไฟดับ สารพัด
แต่แกบอกว่าแกคุยเก่งขนาดนี้แกเขียนหนังสือไม่ได้นะ
อ้าว ซะงั้น และเป็นแบบนี้หลายคนเหมือนกันนะครับ

ตกลง ฝรั่งเนี่ย ไม่ค่อยรู้ไรเท่าไรเลยนะครับ
เรื่องความรู้รอบตัวก็เช่นกัน
ผมถามเจ้าเจมส์ว่า Broome County คืออะไร
มันก็ไม่รู้ หรือ ตอนนี้ รัฐบาลประกาศ Emergency
เรื่องการนำของเหลวขึ้นเครื่อง มันก็ไม่รู้อีก
เอ๊ะ หรือผมสอดรู้สอดเห็นเองวะเนี่ย

และเจ้าเจมส์ เองก็เป็นเด็กที่ทำงานพิเศษหาค่าเทอม
ดังเช่นเด็กเมกันทั่วไป
ซึ่งตรงจุดนี้ผม นับถือพวกเขานะครับ
มีความรับผิดชอบตัวเอง และมองโลกในความเป็นจริง
ล่าสุด แม่นายเจมส์ เพิ่งเสีย
เจ้าเจมส์ ก็มาปรึกษา Advisor ว่า เขาต้องการต่อโท หลังจบตรีแล้ว
จะทำงานอะไร ที่จะ Cover ค่าเทอมได้บ้าง
ซึ่งแน่นอนว่า Advisor ใจประเสริฐผม ท่านไม่นิ่งนอนใจ
ท่านบอกเลยว่า หาทุนไว้รอ ให้เจมส์ สอบเข้าต่อโทให้ได้ก็พอ
ซึ่ง กำแพงหลักของงานนี้คือ คะแนน GRE
ท่าทางจะหินสำหรับเจ้านี่เหมือนกัน

บอกตรงๆครับ ผมรักและเคารพ Advisor ท่านนี้อย่างสุดซึ้งครับ
รู้ไหมครับ ผมหา Advisor เจอได้ไง
ผมอ่าน Paper ทาง Engineer หลายๆฉบับตอนทำวิจัย
และก็เลือกที่จะส่ง Email มาติดต่อกับ ท่าน
ว่าสนใจมาทำวิจัยที่ Binghamton University
ซึ่ง ท่านก็ ตอบรับทันที สาเหตนึงก็มาจาก
เมื่อปีกลายท่าน เพิ่งมาเที่ยวเขมรพร้อมครอบครัว
โดยมาต่อเครื่องที่ Bangkok
แล้วติดใจฝั่งที่จะท่องเที่ยวใน South East Asia
พอรู้ว่า มีเด็กไทยมาขออาศัยใบบุญ
ท่านก็รีบตอบรับเลย โดยหวังว่า
เร็วๆนี้จะได้มาเที่ยวเมืองไทยอีก อิอิ
ผมมา เมกาได้ เพราะ Advisor ท่านนี้ดูแลเรื่องเอกสารให้ผมเองทั้งหมด
ผมบอกจริงๆนะ เขามีความเมตตา เข้าใจจิตใจและความต้องการของเรา
มากกว่าอาจารย์ที่เมืองไทย บางท่านอีกครับ

อีกนิดนะครับ
สิ่งหนึ่ง ที่น่าชื่นชม ของ ประเทศ อเมริกา
คือการเอาใจใส่คนพิการครับ
เขาเน้นเรื่องนี้กันมาก
ทั้งบนรถเมล์ ก็มีระบบ Hydraulic เพื่อลดระดับทางขึ้น
ให้คนพิการขึ้นรถเมล์ได้ หรือ
ระบบยึดรถเข็นให้อยู่บนรถเมล์ได้อย่างปลอดภัย

ห้องน้ำตามห้างหรือสาธารณะทุกที่
ต้องมีห้องน้ำคนพิการ
แหะๆ ห้องน้ำที่นี่ก็แปลกนะ ช่องรูเต็มไปหมด
กำแพงก็เตี้ยๆ ช่องที่พื้นก็สูงเชียว
เวลา ปฏิบัติกิจ ก็เขินพิกล(ไม่ติด Rate นะจ๊ะ)
เด็กบ้านนอก เข้าส้วมต้องเอามือปิดหน้า
ด้วยความอาย พูดเล่นนะ

เวลาอยู่ในมหาลัย จะต้องเดินผ่านตึกต่างๆมากมาย
และทีมี่สังเกตอย่างนึง คือ ทุก ประตู
จะต้องมีหนึ่งประตู ที่มี ปุ่มกดให้เปิด อัติโนมัติ
สำหรับ คนพิการ(Disability) นั่นเอง
ซึ่งจุดนี้ผมว่า เขาทำดีครับ
และประตูอัติโนมัตินี้ก็มีลูกค้าประจำใช้เสมอๆ
และหนึ่งในนั้นไม่ใช่ใครอื่น
บักเจมส์ตัวดีนี่ล่ะครับ

เดินไปกับมันทีไร ถึงประตูปั๊บ มันจะกดปุ่ม
Disability Button ทันที
ประตูก็เปิดให้เราสองคนเดินผ่านอย่างสบายอารมณ์
บักเจมส์มันเป็นพวกขี้เกียจ ซึ่งหลายๆครั้ง ถ้ามี ป้าๆเดินสวนมา
ก็จะมองเราสองคนแบบ สงสัยว่า
ไอ้สองตัวนี้มันพิการตรงไหน
สงสัยจะพิการทางหน้าตา อิอิ
ผมเองก็อายๆนะ เล่นมากับเพื่อนที่ เล่นมุขขี้เกียจซะปานนี้
เราก็เลยต้องเลยตามเลยไปด้วย
ที่สำคัญ มันยังมีหน้ามาบอกผมทุกครั้งที่กดปุ่มว่า
“Power of Disability” แล้วก็ หัวเราะ ฮ่าๆ
บ้าไหมล่ะ ใครไปคบกับมันได้ ต้องบ้าพอกับมันแน่ๆเลย หึหึ

อาทิตย์ ก่อน ผมติดรถเจมส์กลับที่พัก
ระหว่างทาง เขาก็ชวนผมกินไอศครีม ที่ร้าน Friendy
ร้านนี้ ไอติมอร่อยมากครับ
แถมก่อนเข้าร้าน บักเจมส์บอก I will treat you
ผมก็บอก ไม่ต้องๆ มันก็บอก
เป็นการเลี้ยง เพื่อให้ผมประทับใจใน ประเทศ อเมริกา เกี่ยวไหมเนี่ย
ไอติมที่นี่แพงเอาการอยู่ครับ
พอได้ Menu มา ก็ ดูๆ แล้วก็สั่ง
เจ้าเจมส์ สั่ง ไอติมเปล่าๆ ไม่ใส่ Topping อะไรทั้งสิ้น สองลูก (3.99 USD)
มันบอก กินต่างข้าวประจำ (บ้าไหมล่ะ)
ส่วนผม สั่งอะไรจำไม่ได้ มันราคา 6.99 USD
พอดีลืมไปไงว่า บักเจมส์มันจะเลี้ยง
พอมันเห็นผมสั่งอันนี้ ก็ อึ้งไปหน่อยๆ
ตายล่ะ ผมเองก็ดันลืมไปไงว่า เออ เด็กมันเลี้ยงเรานี่หว่า
เราสั่งแพงไปไหมเนี่ย เออช่างมัน
เพื่อความประทับใจใน ประเทศ อเมริกา ทำไงได้ อิอิ
แต่ผมบอกเจมส์ไปแล้วว่า คราวหน้าให้ผมเลี้ยงคืน
มันตอบ OK ทันที อิอิ

เสร็จจากกินไอติมต่างข้าว
ผมก็ กลับมาที่พัก ตีพุงนอน
เป็นวันนึงที่มีความสุข เพราะมีเพื่อนเป็นเรื่องเป็นราวน่ะครับ
หายเหงาได้เยอะเลย
แถมบักเจมส์บอก วันหลังจะพา ไป Hang out
เอาล่ะสิ จะออกมารูปไหนก็ไม่รู้ รอดูกันต่อไปแล้วกันครับ

เด็กบ้านนอก Version กินอิ่มจัง ตังค์อยู่ครบ

ปล วันนี้เอาเพลงสนุกๆมาให้ฟังกัน
รู้นะ ว่าโดนใจหลายคน อิอิ




Create Date : 24 สิงหาคม 2549
Last Update : 24 สิงหาคม 2549 23:13:42 น. 14 comments
Counter : 920 Pageviews.

 
พลาด...พลาด....นึกว่าจะเป็นคนแรกในพันทิปเสียอีก ขอเป็นคนแรกที่ Blog แล้วกันนะคะ


โดย: Stila is Style IP: 58.9.6.192 วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:22:41:30 น.  

 
โห อัพบล็อกได้รวดเร็วมาก
อย่างไม่น่าเชื่อ
ผมเริ่มติดใจสำนวนแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ
เด็กบางมดนี่เก่งจริงๆเลยนะเนี่ย

ว่าแต่เรียกผมว่าน้อง รู้ได้งัยว่าผมรุ่นไหนค้าบบบบบ
ผมอาจเป็นรุ่นพี่คุณก้ได้นา น้องเด็กบ้านนอก


โดย: OAK (nata339 ) วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:23:46:48 น.  

 
เอาเวลาที่ไหนมาเขียนคะเนี่ยะ เราเขียนสองสามบรรทัดยังใช้เวลาเป็นวันเล้ย นับถือๆ


โดย: มดตะนอย (Mot_anoy ) วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:2:11:28 น.  

 
KEEP UP THE GOOD WORK.


โดย: OD IP: 69.229.99.37 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:5:09:26 น.  

 
ว๊าย เพิ่งรู้ว่าคุณเด็กบ้านนอกจบจากบางมด เหมือนคนใกล้ตัวร่ำไรเลยค่ะ

เรื่องอเมริกันขี้เกียจเนี่ย ไม่ใช่แค่บักเจมหรอกค่ะ คิดว่าส่วนใหญ่เลย รักสบาย สังเกตุได้จากสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ในประเทศนี้ซิคะ ขนาดที่เปิดกระป๋องยังมีแบบอัตโนมัติที่พอเอาไปวางมันก้อจะหมุนเปิดให้เราเอง เป็นงัย เริ่ดไหมล้า


โดย: ร่ำไร IP: 70.119.163.82 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:6:46:36 น.  

 
มาอ่านๆ


โดย: PutterZ IP: 203.170.252.184 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:8:54:18 น.  

 
เออ วันนี้ blog มาแนว ฟ้าใส ทะเลสวยเชียวคะ


โดย: chip a hoy IP: 125.24.208.227 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:13:31:48 น.  

 
อินดี้ มั่กกกก


โดย: ข้าวเหนียวไก่ย่าง IP: 161.200.255.161 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:18:07:35 น.  

 
แวะมาเยี่ยมบักคอสแหมนซำบายดีบ่
ช่วงนี้มะค่อยได้เขาบอร์ดเลยกะลังบ้าเล่นสคริปอยู่อุอุ
ตกลงไม่ควงสาวไปควงหนุ่มแล้วเรอะไม่น่าเล้ย5555


โดย: violator วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:19:10:00 น.  

 

บ้านเราซเวนเซ่น 59 บาท เราว่าสุดยอดล่ะ


โดย: sunan IP: 124.120.98.64 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:19:22:30 น.  

 
ภาพสวยมาก ดูแล้วสงบดี


โดย: หมอกบาง IP: 69.179.144.3 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:7:06:09 น.  

 
เรื่อง Advisor ที่เมกา เท่าที่ติดตามอ่านมา เป็นคนดีมากๆ คุณโชคดีมากๆ

ก็คงเอามาเทียบกะ Advisor แบบในเมืองไทยไม่ได้หรอก
สถานศึกษาของบ้านเราการเมืองแยะ "บางที่" เล่นพรรคเล่นพวกมาก

Advisor "บางคน" ก็เอาแค่ว่ารับๆเอาเด็กมาไว้ในสังกัด
* แต่ความสามารถไม่เพียงพอที่จะให้คำแนะนำอะไรนักเรียนได้ แต่ถ้าเด็กจบได้ ตัวเองก็เอาผลงานเด็กไปขอตำแหน่งทางวิชาการ(บางคนไม่ทำไรเลยจริงๆ)
* เอาเด็กเหล่านี้ไว้อ้างของบฯ ขอทุนจากแหล่งต่างๆ(มาให้ตัวเอง) แบบขอเอาชื่อไปตั้งเบิกหน่อย นักเรียนหลายคนไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าชื่อตัวเองถูกเอาไปอ้างรับเงินมากี่ทุน - กี่เงินวิจัยแล้ว
* เด็กบางคนหัวอ่อน หรือมีความเคารพอาจารย์สูง ก็ถูกเอามาใช้สอนแทน ตรวจการบ้านแทน ที่จริงก็ดีนะ เป็นการทบทวนและฝึกฝนวิชา แต่"เงินค่าสอน"เข้ากระเป๋า Advisor หมด กินเรียบแบบนี้ ที่บ้านเรียก "ขี้โกง"

แบบว่า พอทราบเรื่องเหล่านี้มาบ้าง แต่ไม่ได้เหมาสถานศึกษาทุกแห่ง ไม่ได้เหมารวมครูอาจารย์Advisor หมดทุกคน ที่ดีๆก็มี แต่ .... ไม่ทราบคุณเด็กบ้านนอกเจอแบบนี้บ้างไหม


โดย: Tomato Sauce IP: 58.9.187.57 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:18:49:29 น.  

 
เพลงนี้โดนมากเลยค่ะ บอกแล้วงัยเราบ้านนอกเหมือนกัน(จุ๊จุ๊ อย่าเสียงดังนะคนอื่นเค้าจะรู้) นึกถึงสมัยเป็นสาวสำ่น้อย ตอนงานแต่งงานพี่สาวเค้าเปิดเพลงนี้แหละ ขอบคุณที่หามาให้ฟังค่ะ เรื่องเล่าสนุกดีค่ะ ฝากความคิดฮอดไปให้บักเจมส์ด้วยเด้อ


โดย: สาวบ้านนอก IP: 58.136.72.188 วันที่: 26 ตุลาคม 2549 เวลา:22:09:02 น.  

 
ดีคร่า ทักทายนะค่ะ


โดย: www.24hotcasino.com IP: 180.183.245.140 วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:13:43:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.