การมาของแสนเชิง

บล็อกที่แล้วเล่าถึง โรโบ : สมาชิกใหม่ในบ้านแฮม ค้างไว้ บล็อกนี้มาเล่าต่อ โดยขอเริ่มต้นที่การเผชิญหน้าระหว่างผมกับแสนเชิง โรโบหนุ่มวัยเดือนเศษผู้ปราดเปรียว


ตอนที่น้องต้องเจ้าของโรโบเปิดกล่องให้ดู ในกล่องนั้นมีสิ่งมีชีวิตหน้าเหมือนหนูอยู่ 2 ตัว มันคือหนูแฮมสเตอร์พันธุ์โรโบ กำลังวิ่งวุ่นอยู่ในนั้น

ผมเริ่มถอดใจตั้งแต่เห็นมันวิ่งแล้วครับ เพราะมันไวกว่าหนูที่บ้านผมทั้ง 7 ตัวรวมกัน เจ้าของหนูบอกให้ผมลองจับได้ แต่ผมไม่กล้าจับ ไม่ได้กลัวมันกัด เพราะโรโบไม่ค่อยกัดใคร แต่กลัวจะทำมันหลุดกลางห้าง คงจะวิ่งไล่จับลำบาก แค่นึกภาพหญิงชายคู่หนึ่งไล่ตะครุบจับหนูอยู่ในเดอะมอลล์ บางแค ก็สยองกว่าดูหนังเรื่อง Ju on รวดเดียว 3 ภาคเสียอีก

ว่าแต่ว่าถ้ามันหลุดไปจริง ๆ น้องต้องจะช่วยผมจับหรือเปล่าหว่า

นึกถึงภาพผู้ชายคนเดียววิ่งไล่จับหนูในห้าง รู้สึกยิ่งสยองกว่าดูหนังเรื่อง Ju on 3 ภาค แล้วต่อด้วย The Grudge อีก 2 ภาค แล้วปิดท้ายด้วยหนังไทยเรื่อง “แซ่บ” ซะอีก

ผมลองเริ่มต้นสร้างความสัมพันธ์กับเจ้า 2 ตัวนั้น โดยการทำตามตำราที่กล่าวไว้ในคัมภีร์แฮมเตอร์ออนไลน์ นั่นคือการยื่นนิ้วให้ดม การให้แฮมสเตอร์ดมนิ้วนี้ตามตำรากล่าวว่าเป็นการสร้างสัมพันธภาพขั้นพื้นฐานกับแฮมสเตอร์ ด้วยวิธีนี้ผมเคยผูกมิตรกับแฮมสเตอร์สำเร็จมาแล้ว 7 ตัว ผมตั้งใจว่าถ้ามีตัวใดตัวหนึ่งมาดมนิ้วผม มีท่าทีว่าจะสามารถอยู่ด้วยกันได้ ผมก็จะเลือกตัวนั้นไปอยู่กับผม

แต่ขอให้เทพเจ้าแห่งแฮมสเตอร์อันศักดิ์สิทธิ์และไม่เคยมีอยู่จริงจงเป็นพยานด้วยเถิด ทั้ง 2 ตัวไม่มีท่าทีอยากจะผูกสัมพันธ์ปั้นรักกับผมแม้แต่น้อย ผมคิดว่ามันคงไม่เคยอ่านตำราที่ผมอ่านแน่ ๆ เลย

ผมลองเปลี่ยนนิ้วจากนิ้วชี้เป็นนิ้วกลางและนิ้วนาง สถานการณ์ก็ยังไม่ดีขึ้นเลย

น้องต้องพูดปลอบใจผมด้วยเนื้อหาใจความประมาณว่า โรโบก็เป็นอย่างนี้แหละพี่ ขนาดต้องเลี้ยงพ่อแม่มันมาตั้ง หลายเดือน มันยังไม่ยอมให้ต้องจับเลย ต้องเริ่มเลี้ยงโรโบ แต่มันไม่ยอมให้จับเลย ก็เลยเปลี่ยนมาเลี้ยงวินเทอร์ไวท์ จับเล่นได้สนุกดี

ช่างเป็นคำปลอบใจที่สร้างความไม่แน่ใจให้กับผมเป็นอย่างยิ่ง วินาทีต่อมาผมจึงเริ่มลังเลมากยิ่งขึ้นว่าควรจะเลี้ยงมันดีหรือไม่ แต่จะบอกบอกน้องต้องว่าไม่เอาแล้ว ก็รู้สึกเกรงใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะน้องต้องเป็นคนหน้าตาดี

ในที่สุดจึงต้องตัดสินใจเลือกหนูตัวหนึ่งที่คิดว่าดูดีกว่าอีกตัวหนึ่ง แต่พอมันวิ่งวนไปวนมาผมก็เริ่มจำไม่ได้ว่าเมื่อกี้ผมตัดสินใจเลือกตัวไหนไป จึงต้องตัดสินใจใหม่ คราวนี้ผมชี้เลือกตัวที่คิดว่าดูดีกว่าอีกตัว (แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นตัวเดียวกับที่ตั้งใจจะเลือกตอนแรกหรือเปล่า) โดยให้เจ้าของเป็นคนจับให้ เพราะถ้ามันหลุด ผมจะได้ไม่ได้เป็นคนทำหลุด เอ้ย! ไม่ใช่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เพราะเจ้าของหนูจะต้องชำนาญในการจับมากกว่าผมแน่ ๆ

ตอนที่โทรศัพท์คุยกัน ผมบอกน้องต้องว่าจะเอาตัวผู้ 1 ตัว เธอบอกว่ามีตัวผู้อยู่ 2 ตัว จะเอามาทั้ง 2 ตัว เพื่อให้ผมเลือก

แต่พอผมเลือกน้องต้องก็บอกว่าไม่แน่ใจว่าตัวนั้นใช่ตัวผู้หรือเปล่า แต่ตัวที่ผมไม่ได้เลือกเธอมั่นใจว่าเป็นตัวผู้แน่นอน ว่าพลางก็จับหนูแฮมหงายท้องให้ผมดูสัญลักษณ์ที่บ่งบอกความเป็นชายของแฮมน้อย ผมดูไม่ค่อยเป็นเพราะมันไม่ค่อยเหมือนของแฮมสเตอร์พันธุ์วินเทอร์ ไวท์ที่ผมเลี้ยง ผมจึงตัดสินใจเลือกตัวที่น้องต้องชี้นำ

น้องต้องจับโรโบตัวนั้นใส่กล่องให้ผม ตอนที่คุยโทรศัพท์กันผมถามว่ามีกล่องใส่ให้ผมหรือไม่ หรือผมต้องเตรียมกล่องไปใส่เอง น้องต้องบอกว่าเธอมีกล่องใส่ให้ แต่กล่องเล็ก ผมบอกว่าไม่เป็นไร เพราะผมเดินทางไม่ไกล มันจะอยู่ในกล่องไม่นานนัก

แต่กล่องที่น้องต้องเตรียมมามันเล็กกว่าที่ผมคิดมาก เป็นกล่องเบเกอรี่ มีเนื้อที่เพียงให้หนูดิ้นตายได้เท่านั้น (แต่อย่าดิ้นแรง)

พอน้องต้องจับหนูลงกล่องเรียบร้อย ผมจึงต้องรีบขอตัวกลับ ไม่สามารถอยู่ต่อเพื่อรอให้เธอเอ่ยปากชวนผมไปดูหนังเรื่อง The Grudge 2 ได้ เพราะยัง ๆ เธอก็คงไม่ชวน



แล้วจะมาเล่าต่อ ว่าเมื่อโรโบน้อย (ซึ่งต่อมาได้ชื่อว่าแสนเชิง) พบกับเด็ก ๆเจ้าถิ่นอีก 5 ตัว จะเป็นอย่างไร เพราะตอนนี้เจ้าตัวขี้เกียจพร้อมใจกันยื่นญัตติให้หยุดการอัพบล็อกของวันนี้ไว้เพียงเท่านี้ครับ

โฉมหน้าของแสนเชิง

โฉมข้างของแสนเชิง

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2549 Last Update : 17 พฤศจิกายน 2549 19:04:46 น. Counter : 936 Pageviews.		44 comments
Share Tweet