Au Pair Orientation in New York 3 วันที่สาม วันนี้มีเหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้นเยอะมาก เป็นวันที่เราอบรมวันสุดท้ายกับเพื่อนๆ และพรุ่งนี้พวกเราก็ต้องแยกย้ายกันไปเผชิญชะตากรรมแต่เพียงผู้เดียว เรายังคงไม่ชินกับอากาศหนาว การอบรมก็น่าเบื่ออีกเช่นเคย ตอนกลางวันเราก็ออกไปเดินเล่นที่ Central Park อีกครั้ง เพราะไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกทีเมื่อไหร่ เราเลยอยากใช้เวลาที่เหลือเพียงน้อยนิดให้คุ้มค่า ตอนบ่ายมีการแสดงของแต่ละประเทศ ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าจะแสดงอะไรกันดี พอดีแมวและเพื่อนๆบางคนเอาชุดไทยติดมาด้วย ทุกคนก็ลงความเห็นให้เราใส่ชุดไทยของแมว ก็เขินๆเหมือนกันนะ ไม่ได้ใส่ชุดไทยมานานมากแล้ว พวกเราแสดงรำวงเพลงงามแสงเดือนไปพร้อมๆกับเสียงขลุ่ยไทยที่แมวเป่า สนุกดี การแสดงผ่านพ้นไปด้วยดี และทุกคนประทับใจ Our Presentation พอสิ้นสุดการอบรมในตอนเย็น พวกเราตัดสินใจออกไปเดินตามหาร้านอาหารไทยอีกครั้ง ในใจลึกๆก็อยากพักผ่อน เพราะตั้งแต่เดินทางมายังนอนไม่เต็มที่สักวัน ประกอบกับอาการ Jet lag อีก ก็เลยมึนหัวตลอดเวลา แต่เอาไงเอากัน เดี๋ยวก็ต้องจากกันแล้ว รวมกลุ่มกันไว้ก่อนดีกว่า ในที่สุดก็เจอร้านไทยจนได้ จริงๆแล้วตั้งใจมาทักทายพี่เจ้าของร้านที่พวกเราเจอที่ YMCA ไม่ได้มาเพื่อทานอาหาร พวกเราเลยยืนเก้ๆกังๆอยู่หน้าร้านนานสองนาน จนกระทั่งมีคนไทยคนหนึ่งออกมาชวนให้เราไปรอข้างใน ด้วยความที่เกรงใจ พวกเราเลยสั่งอาหารมาทานเล็กน้อย ก็ตอนนั้นไม่มีใครกล้าใช้เงินเท่าไหร่ โดยเฉพาะเราที่มีเงินติดตัวมาเพียงเล็กน้อย เราเชื่อว่าคนไทยที่เพิ่งเดินทางมาอเมริกาใหม่ๆก็คงจะคิดว่าของที่นี่แพงหูฉี่ เพราะว่าเราพยายามเอาราคาของที่เป็นเงินดอลล่าร์มาคำนวณเป็นเงินไทยว่าตกเป็นเงินไทยเท่าไหร่ ทุกอย่างเลยดูแพงไปหมด เรานั่งกันจนพี่เจ้าของร้านกลับมา ก็ได้คุยกันพักหนึ่ง และด้วยความโชคดีของพวกเรา พวกเราเลยได้ทานฟรีในมื้อนั้น ตอนจะออกจากร้าน มีพี่ผู้ชายสองคนอาสาพาพวกเราไปท่องราตรีรอบๆนิวยอร์ค พวกเรายินดีรับคำเชิญ การผจญภัยกลางดึกก็เริ่มขึ้น เราเดินทางโดยรถไฟใต้ดินไปตามจุดต่างๆ เช่น World Trade Center ซึ่งได้กลายเป็นจุด Zero Point ไปเรียบร้อยหลังจากเกิดวินาศกรรมเครื่องบินชน จากนั้นก็แวะไปอีกหลายที่ และก็ได้ไปที่เทพีเสรีภาพด้วย น่าเสียดายที่เป็นตอนกลางคืน ทุกอย่างมืดไปหมด เราไม่ได้นั่งเรือข้ามฝากไปฝั่งเทพี เพราะไม่มีบริการตอนกลางคืน เดินไปเดินมาจนหมดเรี่ยวแรง พี่สองคนนั้นก็เลยพาพวกเราไปเที่ยวผับ ก็ดื่มกันไปคนละนิดหน่อยพอกรึ่มๆ มองดูเวลาแล้วก็ตีสามกว่า คงไม่กลับไปที่พักแล้ว เกรงใจเพื่อนๆรูมเมท พวกเราเลยไปต่อกันที่บ้านพี่คนหนึ่ง ก็ไปหามาม่ารองท้องก่อนจะกลับไปที่พักในตอนเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น ไม่มีใครได้นอนเลย เหนื่อยแต่ก็สนุก Some girls in with me in New York พอกลับมาถึงโรงแรม ก็ไม่มีเวลานอนแล้ว ทุกคนต้องแยกย้ายกันไปเก็บกระเป๋าและลงมาฟังการอบรมอีกนิดหน่อย และก็ต้องไปรอรถบัสที่จะมารับพวกเราไปตามจุดนัดหมายต่างๆ เมืองของเรากับแมวอยู่ไม่ไกลจากนิวยอร์คนัก เราเลยไม่ต้องนั่งเครื่องบินไปต่อ ตอนนั้นเริ่มรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก ทำเรื่องเอกสารก็ทำพร้อมแมว เดินทางก็เดินทางมาพร้อมกัน แต่คราวนี้ต้องแยกกับแมวจริงๆซะแล้ว คงคิดถึงกันน่าดู ต่างคนก็ต่างไม่รู้ว่าจะไปเจอกับอะไรบ้าง ครอบครัวอุปถัมภ์จะใจดีกับเราหรือเปล่า ถ้าเกิดปัญหาจะมีใครช่วยเรา พอขึ้นรถบัสไปได้สักพัก ก็หลับไม่รู้เรื่องเลย ตื่นมาอีกทีก็ตอนที่รถจอดที่แรก แมวมาสะกิดว่าถึง Philadelphia แล้ว เรามองไปรอบๆ นี่หรือฟิลาเดลเฟีย เมืองที่เราเลือกที่จะมา ก็ร่ำลากับแมว กอดกันแล้วกอดกันอีก น้ำตาคลอ เราลงจากรถและก็มองรถขับออกไปพร้อมกับใบหน้าของแมวที่เลือนหายไปจากสายตา ในใจก็ได้แต่อวยพรว่าโชคดีนะแมวเพื่อนรัก รถบัสจากไป เพื่อนหายไปกันหมด เหลือเราคนเดียวแล้วซิ กวาดตาไปรอบๆสนามบินฟิลาเดลเฟียจุดนัดพบ ก็ไม่เห็นมีใคร เราเลยลากกระเป๋าใบใหญ่สองใบไปยืนรอข้างๆอาคารหลังหนึ่งเพื่อหลบแดด ยืนนิ่งๆอยู่เป็นเวลานาน ก็ยังไม่เห็นหน้าครอบครัวอุปถัมภ์เลย จำหน้าก็ไม่ค่อยได้แล้วด้วย เห็นรูปแค่ครั้งเดียวเอง ไม่มีใครเดินเข้ามาหาเราด้วย เอ๊ะ ชักเริ่มหวั่นใจแล้วว่าจะเกิดการเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า เริ่มกลัวๆ ขึ้นมา ประกอบกับร่างกายที่อ่อนเพลียมาเป็นเวลาหลายวัน ก็รู้สึกวิงเวียนอยากจะอาเจียน เวลาผ่านไปประมาณเกือบชั่วโมง ซึ่งหนึ่งชั่วโมงของเราตอนนั้นช่างยาวนานเหลือเกิน จนในที่สุด เราเห็นสามีภรรยาคู่หนึ่งเดินมาพร้อมกับรถเข็นเด็กโบกมือให้เราอยู่ไกลๆ และยิ้มมาให้เรา ใช่เลย ใช่พวกเค้าจริงๆด้วย เราอุ่นใจขึ้นมาทันที   Create Date : 13 สิงหาคม 2552 10 comments Last Update : 20 มิถุนายน 2554 7:01:43 น. Counter : 1121 Pageviews. Share Tweet

ติดตามอ่านนะคะ   โดย: kim_tiger 13 สิงหาคม 2552 8:11:17 น.

ส้มมาติดตามอ่านน่ะค่ะ   โดย: somphoenix 13 สิงหาคม 2552 9:43:58 น.

ติดตามอ่านด้วยคนค่ะ   โดย: oRanGIsM 13 สิงหาคม 2552 10:00:41 น.

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องราวนะคะ แล้วจะพยายามหารูปลงประกอบภาพค่ะ   โดย: Coucou Bamboo 13 สิงหาคม 2552 11:36:18 น.

อ่านแล้วลุ้นไปด้วย แอบตำหนิครอบครัวฯว่าเจอกันครั้งแรกก็มาสายเสียแล้ว ใจเสียแทนน้องนะคะ ขอให้โชคดีแล้วจะแวะมาใหม่คะ   โดย: ธ่ันยา (tanya tanya ) 13 สิงหาคม 2552 12:38:59 น.

สู้ๆ นะคะ เอาใจช่วยให้ชีวิตของน้องเจอแต่คนดีๆ นะคะ   โดย: นู๋จ๋ายเจ้าขา 13 สิงหาคม 2552 15:53:15 น.

มาติดต่ออ่านเหมือนกานค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ได้รับประสบการณ์ดีดี นะคะ สนใจโครงการ Au Pair ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะไปกับ Agency ไหนดี ยินดีรับคำแนะนำจากทุกคนค๊า ขอบคุณค่ะ   โดย: ออม IP: 113.53.168.152 15 สิงหาคม 2552 20:54:00 น.

จริงๆแล้ว ผ่านพ้นการเป็น Au Pair มาแล้วคะ แต่เพิ่งลงเรื่อง ดังนั้นถ้ามีคำถามอะไรก็ถามได้เลยะคะ ถ้าตอบได้ก็ยินดีตอบคะ ส่วน Agency ที่มีมากมาย จริงๆแล้วก็เหมือนกันคะ ก็เลือกเอาที่ค่าสมัครถูก เพราะถ้าไปถึงอเมริกา เค้าก็ไม่ได้ดูแลเรามากมายคะ   โดย: Coucou Bamboo 15 สิงหาคม 2552 21:41:09 น.

ตามอ่าน   โดย: bite25 24 สิงหาคม 2552 10:19:22 น.

ตามอ่านมาเรื่อยๆค่ะ   โดย: นัตโตะ (natto-kita ) 27 กุมภาพันธ์ 2553 0:30:25 น.